Doorgeschoten
Door: Mirjam Mous
De titel heet zo, omdat twee jongens letterlijk én figuurlijk zijn doorgeschoten. Het boek is gebaseerd op de gebeurtenis die zich op 20 april 1999 afspeelde op de Columbine High School in de VS. Daar vielen dertien doden en eenentwintig gewonden; De daders pleegden uiteindelijk zelfmoord, na weken voorbereiding. De hoofdpersonen zijn Janna, Cassie, Eloy en Bud. • Janna: ze is een meisje dat haar middelbare school in Amerika wil afmaken, en daarom gaat ze bij haar Tante en oom in Amerika wonen. Ze komt terecht op de Twistone High school. Janna vergelijkt mensen altijd met dieren. Ze kan het goed vinden met het vriendinnetje van haar buurjongen, Cassie, en met de vriendinnen van Cassie: Tanya en Lynn. Ook probeert ze achter de ‘muur’ van Eloy te komen • Het broertje van haar buurjongen heet
Eloy, die, in tegenstelling
tot zijn broer, heel erg gepest word en erg onpopulair is en niet van Rugby houdt. Hij houdt van rockmuziek. Janna vindt hem een egel die zijn stekels opsteekt. Eloy speelt graag computer spelletjes en ziet Janna helemaal zitten. • Cassie, het raspaardje, zoals ze door Janna genoemd wordt, is doordat ze met Kenneth, de grote broer van Eloy, verkering heeft, het populairste meisje van de school. Eigenlijk vindt ze Kenneth niet echt leuk en kan hij al helemaal niet zoenen, maar ze vindt dat ze het niet kan uitmaken bij de populairste jongen van de school. • Bud is een jongen die, net als Eloy van rockmuziek houdt, en hij schildert engelen met menselijke trekjes op de muren. Bud verandert een hoop aan Eloy, waardoor hij van het machteloze gevoel afkomt; daar staat wel tegenover dat hij Eloy een ander gevoel geeft... Het boek speelt zich af in 2004 op en rond een school, in de Verenigde Staten. Het perspectief is meestal vanuit Janna, maar het komt ook voor dat het vanuit Cassie, Bud of Eloy komt. Het is dus een hij/zij perspectief
Het boek heeft een gesloten einde. Het boek begint gewoon bij het begin, al zijn er wel af en toe hoofdstukken die een tekst laten zien die Bud heeft ingesproken, maar die je pas begrijpt als je het boek uit hebt. Het genre is school Samenvatting Janna mag eindelijk een jaar in de Verenigde Staten gaan wonen, nadat ze haar ouders suf heeft gezeurd. Ze verbaast zich over de grote huizen en het vele eten, wat haar oom en tante doen. Dat gevoel wordt versterkt als ze is uitgenodigd bij de buren, die een barbecue houden om haar te verwelkomen. Ze wordt voorgesteld aan Kenneth en aan Eloy. Ze vindt Eloy interessanter dan Kenneth, maar Eloy doet alsof Janna niet bestaat. Ze gaan uiteindelijk toch naar Eloy’s kamer, en dat is het begin van hun kennismaking. Een paar dagen later leert Janna Cassie kennen, en ze worden al snel goede vriendinnen. OP school wordt ze vriendelijk welkom geheten maar het blijkt dat Eloy het pispaaltje is. Omdat ze hem aardig vindt verdedigt ze hem. Eloy vindt het in Amerika vreselijk, want alles moet er maar perfect zijn. Ookal is hij zestien, hij heeft nog nooit gezoend, laat staan dat hij met iemand naar bed is geweest. Als op een dag een jongen zich in zijn heg verstopt, die vraagt of hij zich even kan verstoppen in het huis, omdat de politie hem zoekt, verandert zijn hele leven. De jongen heet Bud, en hij is net als Eloy een beetje het pispaaltje van de school, alleen omdat ze van rockmuziek houden. In de computerspelletjes die ze spelen, worden veel mensen neergeschoten, en op een dag zegt Bud dat het hem een geweldig gevoel zou geven als je dat bij echte mensen zou kunnen doen. Vanaf die dag denkt Eloy de heletijd aan hoe het zou zijn als je echte mensen zou kunnen neerschieten... Cassie vindt dat Janna veel lef heeft, en ze heeft ook bewondering voor haar, want zij heeft een sterke wil, die haar andere vriendinnen niet hebben. Cassie’s ouders zijn gescheiden, of eigenlijk is haar vader er gewoon vandoor gegaan, met een jongere blondine. Ze merkt dat haar moeder erg ongelukkig is en vreet zich daarom de ene keer helemaal vol met snoep, ijs, etc. en de andere keer zit ze op een streng dieet. Als haar vader dan eindelijk een keertje langskomt, omdat hij toevallig daar moet zijn voor zijn werk, heeft hij zijn nieuwe vrouw meegenomen. Cassie kan haar niet uitstaan en ze loopt weg van haar vader. Als ze daarna buiten staat bedenkt ze dat ze zich als een baby heeft gedragen en gaat terug. Daar maakt ze alles met Jessica (de tweede vrouw van haar vader) en haar vader goed. Janna wil heel graag naar de bergen die aan de horizon liggen, om daar te wandelen. Ze vraagt Eloy of hij haar gids wil zijn, en hij wil niets liever. Als ze eenmaal in de bergen zijn, vind Janna het geweldig en wil ze nooit meer terug. Als ze gaan picknicken wil Eloy haar kussen en grijpt hij naar haar borsten. Ze schrikt en zegt dat ze hem aardig vindt als vriend, maar niet als vriendje. Op de terugweg loopt Eloy zo snel dat Janna hem bijna niet bij kan houden. Eloy is heel boos over wat er is gebeurd in de bergen en hij spreekt nooit meer met Janna. Een paar dagen later klimt hij met Bud op het waterreservoir en ze voelen zich vrij om de hele wereld te veroveren. Bud vertelt dan over zijn wapens die hij heeft, en een dag later gaan ze ergens op een zandverstuiving, ver weg van de bewoonde wereld, blikjes en flessen afschieten, om te leren richten. Eloy krijgt steeds meer de drang om op iets echts te schieten... Bud weet het soms niet meer. Hij heeft af en toe het gevoel dat Eloy hem in de steek laat, bijvoorbeeld als Eloy een ontwerp voor de kantine inlevert voor een wedstrijd, van zijn engel, en wil hem dan het liefste afschieten. Ook zou hij z’n vader soms het liefst afschieten, omdat hij nooit thuis is. Aan de andere kant wordt Bud heel erg boos als hij telkens hoort dat Eloy gepest wordt. Hij koopt een automatisch pistool en dan beginnen de problemen... Janna zit in de les als ze beseft dat er echt met kogels wordt geschoten. De hele klas gaat liggen en ze ziet dat Eloy, na Bud, binnen komt stormen! Alles gaat als een flits door haar hoofd: hoe ze in de zandbak speelde, hoe ze met haar ouders in de auto zaten, haar broertje, hoe ze naar de middelbare school ging. Ze beseft niet dat ze geluidloos aan het huilen is en dat ze Eloy smekend aan kijkt; ondertussen aait ze een (dood) meisje uit haar klas in de hoop dat ze weer levend wordt... Eloy doet zijn koptelefoon op met keiharde Nirvana en kan alleen nog maar schieten. De eerste de beste die hij tegenkomt schiet hij neer. Op een gegeven moment lopen hij en Bud tussen de hoopjes lichamen en rugzakken door. Eloy voelt zich machtig en haalt nog een keer de trekker over... Cassie zit in de bibliotheek als ze schoten hoort. Ze gaat op de grond liggen maar wordt even later door Bud in haar schouder geschoten. Ze ziet Kenneth dood neervallen en dan wordt alles zwart... Eloy wil niet meer. Zijn koptelefoon valt af. Hij hoeft niks meer; wat doet hij eigenlijk in deze wereld? Waarom doet hij zoiets? Er is nu geen weg meer terug. Er zit maar één ding op... Het laatste wat hij dacht was: Vergeef me! Toen haalde hij de trekker over... Janna’s opstel: Lynn is dood, Kenneth is dood en Cassie is voor haar hele leven verlamd in haar arm. Tanya is veranderd van een luidruchtige spreeuw in een stil muisje. Ik ben alleen maar bang. Bud en Eloy zijn dood, maar wij... Wij hebben levens lang Bedoeling van de schrijver: De schrijver wil laten zien hoe iets plotseling je leven voorgoed kan veranderen. Ze wil ook zeggen dat wapens gevaarlijk zijn, en dat dat zwaarder telt dan dat mensen zich willen beschermen voor dieven. Ook wil ze waarschuwen voor de gevolgen die tv en computerspelletjes kunnen hebben, en dat pestkoppen goed aangepakt moeten worden!
Eigen mening:
In het begin dacht ik:” Nou, op zich wel een leuk boek, alleen een beetje saai”. Maar steeds verder in het boek kreeg ik toch wel het gevoel dat er iets niet helemaal klopte.
Ik schrok daarom ook erg toen bleek dat Bud en Eloy hun school gingen veranderen in een bloedbad.
Ik vind het een erg leerzaam boek, en ik moest ook bijna huilen, toen bleek dat Lynn, Kenneth, etc. dood waren.
Toen bedacht ik pas hoe goed wij het hebben ik Nederland, dat bij ons geen wapens te krijgen zijn.
De titel heet zo, omdat twee jongens letterlijk én figuurlijk zijn doorgeschoten. Het boek is gebaseerd op de gebeurtenis die zich op 20 april 1999 afspeelde op de Columbine High School in de VS. Daar vielen dertien doden en eenentwintig gewonden; De daders pleegden uiteindelijk zelfmoord, na weken voorbereiding. De hoofdpersonen zijn Janna, Cassie, Eloy en Bud. • Janna: ze is een meisje dat haar middelbare school in Amerika wil afmaken, en daarom gaat ze bij haar Tante en oom in Amerika wonen. Ze komt terecht op de Twistone High school. Janna vergelijkt mensen altijd met dieren. Ze kan het goed vinden met het vriendinnetje van haar buurjongen, Cassie, en met de vriendinnen van Cassie: Tanya en Lynn. Ook probeert ze achter de ‘muur’ van Eloy te komen • Het broertje van haar buurjongen heet
tot zijn broer, heel erg gepest word en erg onpopulair is en niet van Rugby houdt. Hij houdt van rockmuziek. Janna vindt hem een egel die zijn stekels opsteekt. Eloy speelt graag computer spelletjes en ziet Janna helemaal zitten. • Cassie, het raspaardje, zoals ze door Janna genoemd wordt, is doordat ze met Kenneth, de grote broer van Eloy, verkering heeft, het populairste meisje van de school. Eigenlijk vindt ze Kenneth niet echt leuk en kan hij al helemaal niet zoenen, maar ze vindt dat ze het niet kan uitmaken bij de populairste jongen van de school. • Bud is een jongen die, net als Eloy van rockmuziek houdt, en hij schildert engelen met menselijke trekjes op de muren. Bud verandert een hoop aan Eloy, waardoor hij van het machteloze gevoel afkomt; daar staat wel tegenover dat hij Eloy een ander gevoel geeft... Het boek speelt zich af in 2004 op en rond een school, in de Verenigde Staten. Het perspectief is meestal vanuit Janna, maar het komt ook voor dat het vanuit Cassie, Bud of Eloy komt. Het is dus een hij/zij perspectief
Het boek heeft een gesloten einde. Het boek begint gewoon bij het begin, al zijn er wel af en toe hoofdstukken die een tekst laten zien die Bud heeft ingesproken, maar die je pas begrijpt als je het boek uit hebt. Het genre is school Samenvatting Janna mag eindelijk een jaar in de Verenigde Staten gaan wonen, nadat ze haar ouders suf heeft gezeurd. Ze verbaast zich over de grote huizen en het vele eten, wat haar oom en tante doen. Dat gevoel wordt versterkt als ze is uitgenodigd bij de buren, die een barbecue houden om haar te verwelkomen. Ze wordt voorgesteld aan Kenneth en aan Eloy. Ze vindt Eloy interessanter dan Kenneth, maar Eloy doet alsof Janna niet bestaat. Ze gaan uiteindelijk toch naar Eloy’s kamer, en dat is het begin van hun kennismaking. Een paar dagen later leert Janna Cassie kennen, en ze worden al snel goede vriendinnen. OP school wordt ze vriendelijk welkom geheten maar het blijkt dat Eloy het pispaaltje is. Omdat ze hem aardig vindt verdedigt ze hem. Eloy vindt het in Amerika vreselijk, want alles moet er maar perfect zijn. Ookal is hij zestien, hij heeft nog nooit gezoend, laat staan dat hij met iemand naar bed is geweest. Als op een dag een jongen zich in zijn heg verstopt, die vraagt of hij zich even kan verstoppen in het huis, omdat de politie hem zoekt, verandert zijn hele leven. De jongen heet Bud, en hij is net als Eloy een beetje het pispaaltje van de school, alleen omdat ze van rockmuziek houden. In de computerspelletjes die ze spelen, worden veel mensen neergeschoten, en op een dag zegt Bud dat het hem een geweldig gevoel zou geven als je dat bij echte mensen zou kunnen doen. Vanaf die dag denkt Eloy de heletijd aan hoe het zou zijn als je echte mensen zou kunnen neerschieten... Cassie vindt dat Janna veel lef heeft, en ze heeft ook bewondering voor haar, want zij heeft een sterke wil, die haar andere vriendinnen niet hebben. Cassie’s ouders zijn gescheiden, of eigenlijk is haar vader er gewoon vandoor gegaan, met een jongere blondine. Ze merkt dat haar moeder erg ongelukkig is en vreet zich daarom de ene keer helemaal vol met snoep, ijs, etc. en de andere keer zit ze op een streng dieet. Als haar vader dan eindelijk een keertje langskomt, omdat hij toevallig daar moet zijn voor zijn werk, heeft hij zijn nieuwe vrouw meegenomen. Cassie kan haar niet uitstaan en ze loopt weg van haar vader. Als ze daarna buiten staat bedenkt ze dat ze zich als een baby heeft gedragen en gaat terug. Daar maakt ze alles met Jessica (de tweede vrouw van haar vader) en haar vader goed. Janna wil heel graag naar de bergen die aan de horizon liggen, om daar te wandelen. Ze vraagt Eloy of hij haar gids wil zijn, en hij wil niets liever. Als ze eenmaal in de bergen zijn, vind Janna het geweldig en wil ze nooit meer terug. Als ze gaan picknicken wil Eloy haar kussen en grijpt hij naar haar borsten. Ze schrikt en zegt dat ze hem aardig vindt als vriend, maar niet als vriendje. Op de terugweg loopt Eloy zo snel dat Janna hem bijna niet bij kan houden. Eloy is heel boos over wat er is gebeurd in de bergen en hij spreekt nooit meer met Janna. Een paar dagen later klimt hij met Bud op het waterreservoir en ze voelen zich vrij om de hele wereld te veroveren. Bud vertelt dan over zijn wapens die hij heeft, en een dag later gaan ze ergens op een zandverstuiving, ver weg van de bewoonde wereld, blikjes en flessen afschieten, om te leren richten. Eloy krijgt steeds meer de drang om op iets echts te schieten... Bud weet het soms niet meer. Hij heeft af en toe het gevoel dat Eloy hem in de steek laat, bijvoorbeeld als Eloy een ontwerp voor de kantine inlevert voor een wedstrijd, van zijn engel, en wil hem dan het liefste afschieten. Ook zou hij z’n vader soms het liefst afschieten, omdat hij nooit thuis is. Aan de andere kant wordt Bud heel erg boos als hij telkens hoort dat Eloy gepest wordt. Hij koopt een automatisch pistool en dan beginnen de problemen... Janna zit in de les als ze beseft dat er echt met kogels wordt geschoten. De hele klas gaat liggen en ze ziet dat Eloy, na Bud, binnen komt stormen! Alles gaat als een flits door haar hoofd: hoe ze in de zandbak speelde, hoe ze met haar ouders in de auto zaten, haar broertje, hoe ze naar de middelbare school ging. Ze beseft niet dat ze geluidloos aan het huilen is en dat ze Eloy smekend aan kijkt; ondertussen aait ze een (dood) meisje uit haar klas in de hoop dat ze weer levend wordt... Eloy doet zijn koptelefoon op met keiharde Nirvana en kan alleen nog maar schieten. De eerste de beste die hij tegenkomt schiet hij neer. Op een gegeven moment lopen hij en Bud tussen de hoopjes lichamen en rugzakken door. Eloy voelt zich machtig en haalt nog een keer de trekker over... Cassie zit in de bibliotheek als ze schoten hoort. Ze gaat op de grond liggen maar wordt even later door Bud in haar schouder geschoten. Ze ziet Kenneth dood neervallen en dan wordt alles zwart... Eloy wil niet meer. Zijn koptelefoon valt af. Hij hoeft niks meer; wat doet hij eigenlijk in deze wereld? Waarom doet hij zoiets? Er is nu geen weg meer terug. Er zit maar één ding op... Het laatste wat hij dacht was: Vergeef me! Toen haalde hij de trekker over... Janna’s opstel: Lynn is dood, Kenneth is dood en Cassie is voor haar hele leven verlamd in haar arm. Tanya is veranderd van een luidruchtige spreeuw in een stil muisje. Ik ben alleen maar bang. Bud en Eloy zijn dood, maar wij... Wij hebben levens lang Bedoeling van de schrijver: De schrijver wil laten zien hoe iets plotseling je leven voorgoed kan veranderen. Ze wil ook zeggen dat wapens gevaarlijk zijn, en dat dat zwaarder telt dan dat mensen zich willen beschermen voor dieven. Ook wil ze waarschuwen voor de gevolgen die tv en computerspelletjes kunnen hebben, en dat pestkoppen goed aangepakt moeten worden!
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden