Doorgeschoten door Mirjam Mous

Samenvatting. De Nederlandse Janna vertrekt een jaar naar de Verenigde Staten om bij haar tante te wonen en naar de Twinstone High school te gaan. Ze sluit al gauw vriendschap met Cassie, Tanya en Linn, die haar wegwijs maken op school en in de buurt. Ze maakt kennis met de buurjongens: Kenneth, de mooie, populaire sportjongen en Eloy, de teruggetrokken computerliefhebber. Janna vindt Eloy een aparte jongen. Ze raken bevriend en Eloy wordt verliefd op Janna. Als Eloy op een dag uit school komt hoort hij allemaal sirenes. Hij is met zijn moeder in de tuin aan het praten, als hij opeens iets in de bosjes ziet. Zijn moeder loopt naar binnen toe, en Eloy gaat kijken wat het was. Het is Bud, die aan het vluchten is voor de politie. Eloy biedt hulp aan en brengt hem naar zijn kamer. Bud vertelt dat hij een engel op de muur aan het spuiten was en dat een man hem zag en vervolgens de politie belde. De politie komt bij Eloy thuis om te vragen of ze iets hadden gezien. Eloy zegt dat hij niets had gezien en de politie gaat weer weg. Vanaf dat moment zijn Eloy en Bud vrienden. Ze gaan met z´n tweeën naar een terrein toe en Bud vertelt dat hij ooit een keer wraak wil nemen op iedereen die hem pest, of die hij gewoon niet mag. Als Eloy en Bud in de slaapkamer van Bud zijn, laat Bud zijn pistool zien. Bud zou Eloy wel een keer schietles willen geven. Dat krijgt hij een paar dagen later. Eloy had Janna beloofd dat hij Janna mee in de bergen zou nemen. Eloy wilt Janna gaan zoenen als ze even aan het rusten zijn, en daar denkt hij ook de hele weg over na hoe hij het gaat aanpakken. Als Eloy Janna probeert te zoenen duwt ze hem. Ze wilde het niet. Eloy vindt dit niet leuk en loopt boos weg. Hij is boos op zichzelf, omdat hij dacht dat Janna ook verliefd op hem was. Als Jason (een pestkop) Eloy en Bud een keer ziet roept hij dat ze flikkers zijn. Bud wordt hierdoor boos en drukt Jason op de grond en knijpt zijn keel dicht. Cassie die naast Jason liep gilt dat Bud op moet houden Bud trekt er niks van aan en gaat gewoon door. Cassie gaat daarom maar met haar tasje hard op Bud zijn hoofd te slaan. Eloy pakt Cassie vast en zorgt dat ze stil is. Als Jason’s vrienden eraan komen houdt Bud op. Hij zegt terwijl hij wegloopt dat hij wraak zal nemen. Een paar dagen later op school nemen Bud en Eloy wraak op iedereen die hen gepest heeft. Ze komen binnen gestormd met wapens en zelfgemaakte bommen. Iedereen die ze tegen komen schieten ze neer. Ze gaan het klaslokaal binnen waar Janna zit. En schieten weer rond hun heen. Een meisje was geraakt en valt tegen Janna aan. Janna blijft het meisje maar aaien om haar angst te vergeten. Bud en Eloy lopen naar de bibliotheek en blazen de deuren op met een granaat. Ze schieten overal naartoe. Cassie wordt geraakt in haar schouder. Waar je ook kijkt, overal liggen gewonden en doden. Als Lynn Cassie probeert te helpen wordt Lynn zelf neergeschoten. Eloy schiet zijn eigen broer Kenneth ook dood. En als Eloy een van zijn weinige vrienden doodschiet krijgt hij spijt van wat hij doet. Hij wilde dat het ophield. Vergeef me. Dat is het laatste wat hij dacht. De school wordt omsingeld door het SWAT-team en ze redden de meeste leerlingen en leraren. Janna gaat de volgende dag naar huis, naar Nederland. Bud en Eloy zijn dood, ze hebben zelfmoord gepleegd. Lees ervaring Onderwerp. Het aanspreken van het onderwerp. Het onderwerp spreekt me heel erg aan, omdat het waargebeurd is. Als je iets over dit onderwerp hoort (in de krant of op tv) dan snap ik nooit hoe je de hele school nou kan neerschieten. Door dit verhaal is het me wel een beetje duidelijk geworden. Door al die pesterijen zijn Eloy en Bud helemaal doorgedraaid. Ze denken dat iedereen tegen hen is. Daar moet iedereen voor straffen en daarom schieten ze iedereen maar dood. Ik vind dat echt onbegrijpelijk, dat je iedereen dood schiet, zelfs je eigen broer!
Geen voorspelbaar verhaal. Het is zeker geen voorspelbaar verhaal. Je weet nooit wat iemand gaat doen als diegene wordt gepest. Doordat ik de achterkant van het boek had gelezen wist ik al dat Eloy en Bud gewapend naar school gaan om daar een bloedbad aan te richten, maar als ik de achterkant niet had gelezen had ik dat echt niet verwacht. Omdat Eloy een verlegen jongen is en Bud een agressieve jongen had ik nooit verwacht dat ze vrienden zouden worden. Toen Bud tegen Eloy zei dat hij de school wou neerschieten, had ik ook niet verwacht dat Eloy ook mee zou doen. Dus het is geen voorspelbaar verhaal. Te uitvoerig besproken. Sommige kanten van het onderwerp worden te uitvoerig besproken, bijvoorbeeld hoe Janna iedereen leert kennen. Dat is bijna twee hoofdstukken lang. Wat ik wel jammer vind is dat het einde van het verhaal een beetje afgeraffeld is. Er wordt niet helemaal duidelijk verteld wie er nou dood is en wat er nou precies gebeurt na de schietpartij. Andere stukken worden wel weer goed verteld, zoals hoe Eloy en Bud zich voelen als ze de school ingaan. Gebeurtenissen. Boeiende gebeurtenissen. Er zitten best veel gebeurtenissen in, waardoor je geboeid blijft. Vooral de laatste gebeurtenis, dat Eloy en Bud naar school gaan om iedereen neer te schieten, is heel erg spannend en daardoor blijf je geboeid. Je ziet alle gebeurtenissen ook van twee kanten, hoe Janna het beleeft en hoe Eloy het beleeft. Dat maakt het ook extra boeiend, omdat ze niet overal hetzelfde over denken. Een indrukwekkend verhaal. Alle gebeurtenissen hebben wel een beetje indruk op me gemaakt. Vooral dat Eloy zijn eigen broer en vriend doodschiet. Dat maakt wel veel indruk, want ik kan het me niet voorstellen dat je dat zou doen. Wat ook veel indruk maakte, is dat Eloy aan het eind toch heel veel spijt heeft en om vergeef vraagt. Daarna plegen hij en Bud zelfmoord. Geloofwaardige gebeurtenissen. De gebeurtenissen zijn geloofwaardig, omdat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. Ik vind niet alle gebeurtenissen waarschijnlijk, bijvoorbeeld dat Eloy zich zo makkelijk laat overhalen. Ik had wel verwacht dat Eloy eerst zou tegenwerken, maar hij zegt meteen ja. Wat ik niet zo geloofwaardig vindt, is dat Eloy en Bud zomaar met wapens en bommen in de school kunnen lopen, zonder dat iemand er iets van zegt. Dat vind ik niet echt logisch. Personages. De ideeën en het gedrag. De ideeën en het gedrag van Eloy en Bud kan ik echt niet begrijpen. Ik vind het echt niet kunnen wat ze doen, alleen maar omdat ze gepest worden. Het is natuurlijk erg als je gepest wordt, maar dan ga je toch niet meteen iedereen neerschieten?! De andere personages reageren heel normaal en doen ook heel normaal, vind ik. Behalve Jason, ik vind het niet normaal wat hij allemaal tegen Eloy en Bud zegt.
Alle personages veranderen. Eigenlijk veranderen alle personages wel in het verhaal. Eloy en Bud worden steeds kwader en nemen op het eind wraak op iedereen die hen gepest heeft. Janna is een heel zeker meisje en gaat voor een jaar naar de Verenigde Staten, maar daar is ze best wel onzeker. Ook Cassie, Linn en Tanya veranderen. Ze zijn eerst zelfverzekerd, maar aan het eind van het verhaal zijn ze heel bang. En zo verandert iedereen wel en dat is ook wel begrijpelijk. Een personage dat je beïnvloed heeft. Eén personage heeft me best wel beïnvloed en dat is Janna. Helemaal aan het eind van het verhaal heeft ze een opstel geschreven. Daarin stond dat je moet genieten van elke dag, want het kan zomaar de laatste zijn. Er staat ook: ‘Als ik eraan terugdenk, is dat al genoeg om me opnieuw doodsbang te maken. Nooit meer ga ik bij iemand weg zonder afscheid te nemen, al ben ik maar vijf minuten weg. Je weet nu eenmaal niet of je elkaar wel terugziet.’ Dat heeft mij eigenlijk wel beïnvloed. Voordat ik het boek had gelezen had ik daar nooit echt over nagedacht, terwijl het toch wel belangrijk is. Bouw. Spannende opbouw. Het verhaal is heel erg spannend opgebouwd, want alle spannende gebeurtenissen worden extra uitgebreid verteld. Bijvoorbeeld dat Eloy in Janna’s klas komt, dan staat er: ‘Vallende tafels, schrapende geluiden. Niemand liep, iedereen kroop. Als je je maar zo klein mogelijk maakte, dan werd je misschien wel onzichtbaar. De meeste leerlingen zochten dekking in de hoek bij het raam. Hun gezichten verschrompelden tot het alleen nog ogen waren.’ Dat vind ik best wel spannend, omdat het uitgebreid wordt verteld. Verschillende verhaallijnen. Er zijn twee verhaallijnen, die van Eloy en die van Janna. Ze zijn goed met elkaar verbonden, omdat het een logische volgorde heeft. Je leest bijvoorbeeld niet dat Janna ergens over denkt en dat daarna Eloy ergens over denkt wat al een paar weken geleden is gebeurt. Je leest ook hoe Eloy en Janna over bepaalde gebeurtenissen denken en dat is niet altijd hetzelfde. Een plezierig slot. Het slot is het opstel van Janna, waarin ze verteld hoe ze zich voelt nadat Eloy en Bud de school zijn binnengekomen. Ik vind dat wel een plezierig slot, omdat je dan weet hoe Janna en haar vriendinnen, Cassie, Tanya en Linn, verder leven.
Taalgebruik. Een verhaal dat makkelijk te lezen is. Het verhaal is makkelijk te lezen, omdat er geen moeilijk taalgebruik in staat. Er staan geen lange, ingewikkelde zinnen in of moeilijke woorden. Dat komt ook omdat het voor mijn leeftijd is geschreven, dus dat is dan ook wel logisch. Veel beschrijvingen en niet zoveel verteltempo. Soms heeft het verhaal best wel veel beschrijvingen, zoals hoe Eloy en Bud de school in komen. Het heeft wel gevolgen voor het verteltempo, omdat alles wat uitgebreider wordt verteld zit er niet zo heel veel tempo in het verhaal. Dat is op zich wel handig, omdat het soms een beetje ingewikkeld verhaal is. Omdat er niet zoveel tempo inzit, kan je alles beter begrijpen. Veel dialogen tussen de personages. Er zitten veel dialogen in het verhaal. Vooral tussen Janna en Eloy. Janna wilt Eloy beter leren kennen en daarom gaat ze veel met hem praten. Ik vind dat wel plezierig, omdat je zo veel te weten kan komen over de personages. Bijvoorbeeld wat ze voelen en hoe ze denken. Zo kan je de personages ook beter begrijpen. Nawoord. Doorgeschoten is echt een boek dat ik iedereen aanraad. Vooral als je van spannende verhalen houdt. Je bent van begin tot eind geboeid en als je eenmaal begint leg je het boek niet snel weg. Het is een verhaal dat veel indruk op je maakt en het is mooi geschreven. Er zijn drie hoofdpersonen en je kunt je in elke hoofdpersoon verplaatsen. Het is heel ontroerend, vooral op het eind. Tijdens de schietpartij is het ook heel spannend. Je weet niet wat er precies gaat gebeuren, omdat de schrijver het niet precies zoals de werkelijkheid heeft geschreven. Het is ook geen moment saai in dit boek. En daarom heb ik dit boek gekozen.