Dochter van Eva door Carry Slee

Titel: Dochter van Eva Auteur: Carry Slee Motivatie: Ik lees graag boeken van Carry Slee, zelf heb ik een bundel waar 3 boeken van haar zitten, dit zijn wel C boeken. Nu we in de bovenbouw zulke boeken niet meer mogen lezen, maar romans, was mijn keuze niet zo heel moeilijk. Carry Slee heeft ook boeken voor ‘grote mensen’ geschreven. Het is eigenlijk niet zo logisch dat ik eerst het boek ‘Dochter van Eva’ ben gaan lezen, het is namelijk het vervolg op het eerste boek van Carry Slee ‘Moederkruid’. Toch heb ik er geen problemen mee gehad, ik snapte het boek. Nu ben ik wel van plan het eerste boek ook te gaan lezen. Eerste persoonlijke reactie: De hoofdpersoon, Carry, leeft helemaal in haar eigen wereldje, en denkt dat ze het allemaal maar goed doet en weet. Ik vond het interessant om te lezen hoe ze over alles dacht en wat ze deed. Het is zeker een aanrader die van een ‘drama’ verhaal houd. Ik vond het een mooi en meeslepend verhaal.
Samenvatting: Carry is net verhuisd, naar een betere buurt in Amsterdam. Ze woont samen in een huis met haar moeder, vader en zus Els. Vader behandelt Carry altijd als een jongen. Hij had al een meisje, dat was dan Els, hij wilde ook graag een jongen en dat was dan Carry. Met Carry kan hij voetballen en stoeien. Dat kan niet met Els, want zij is een meisje. Bij Els komt hij ’s avonds laat in bed liggen, helemaal tegen haar aan. Dat vindt Els nooit leuk, ze huilt dan altijd als hij weer weg is. Ook als Els zich gaat omkleden kijkt hij altijd met een rare blik naar haar. Zo kijkt hij nooit naar Carry, want dat is een jongen. Els heeft een vriendje, Freek. Als Els zich een keer voor de ogen van haar vader moet omkleden, komt Freek binnen. Hij schrikt van de blik in vaders ogen. Hij vertelt dit aan Els, en zij besluit om nooit meer zichzelf uit te kleden als haar vader erbij is. Ze doet vanaf nu veel afstandelijker tegen hem. Carry vindt haar moeder helemaal niet aardig. Ze besluit op zoek te gaan naar een andere moeder. Op de middelbare school ziet ze wel een paar aardige en leuke moeders: de lerares Frans, gymlerares en de rectrix. Maar zij blijken allemaal niet geschikt te zijn. Carry heeft al een tijd last van pijn in haar zij. Daarvoor gaat ze naar het ziekenhuis, ze blijkt nierstenen te hebben. Het is niet ernstig, maar ze moet wel goed verzorgd worden. Haar eigen moeder kan dat niet, die heeft het natuurlijk veel te druk met opruimen en boodschappen doen. Dus blijft Carry alleen thuis uitzieken. Haar mentrix, mevrouw Klei, belt haar op, om te vragen of alles goed gaat. En ze vraagt ook of Carry niet bij haar thuis wil uitzieken, dan is ze niet zo alleen. Natuurlijk wil Carry dit, dus trekt ze bij mevrouw Klei (“Zeg maar Eva, mevrouw is zo afstandelijk”) in. Eva woont in een mooi huis, op zolder is een atelier waar Carry mag slapen. Eva heeft ook een zoontje, Joris. Carry past vaak op Joris. Op een dag aait Eva over Joris zijn hoofd en zegt: “Jij bent mijn lieve zoon.” En tegen Carry zegt ze: “En jij bent mijn grote dochter.” Dit was het moment waarop Carry had gewacht, ze houdt van Eva. Eva vindt dat Carry niet gelukkig is en stuurt haar naar een psycholoog. Eva stuurt haar ook naar een kennis van haar in Egmond, waar Carry in de paasvakantie kan logeren. Carry vindt het daar niet leuk, ze mag daar helemaal niets. Ze wil weer snel terug naar Eva, ze verzint een smoes en gaat terug. Eva is boos omdat Carry heeft gelogen. Eva wilde het allerbeste voor haar en daarom moest Carry ergens anders gaan wonen. Els was ondertussen al getrouwd met Freek en daar kon Carry wel een tijdje op de zolder wonen. Maar het gaat niet goed, ze krijgt ruzie met Freek hij zegt dat ze wel wat meer in het ‘huishouden’ mag doen. Carry besluit weer maar weer ergens anders te gaan wonen. Eerst kijkt ze of ze bij haar ouders kan wonen. “Dat kan niet meer, want ik heb nu een heerlijke slaapkamer voor mezelf. Die laat ik me door niemand afnemen,” zei moeder. Ze kan een kamer huren bij Carla, een vriendin van Eva. Die kamer neemt ze, hoewel het erg gehorig is en ’s winters erg koud. Carry had toen ze bij Eva woonde een Fins meisje leren kennen, Orsa. Zij komt in Carry’s nieuwe kamer kijken. Ze zoenen en zitten aan elkaar. Carry weet niet wat voor een gevoelens ze heeft. Sinds ze Orsa heeft leren kennen, staat ze uren voor de spiegel. Ze begint zichzelf erg mooi te vinden, vooral haar borsten. Het eindexamen begon al bijna, Carry raakte een beetje in paniek omdat ze nog niks had geleerd. Door juffrouw Bont begint ze te denken dat ze helemaal niets hoeft te leren, want alle stof werd toch herhaald. Natuurlijk zakt ze voor haar diploma, ze vindt dit niet zo erg. Ze vindt het erger dat ze juffrouw Bont durfde te vertrouwen. Carry besluit op reis te gaan. Ze heeft met Orsa afgesproken in Avignon. Daar heeft Eva samen met de ouders van Orsa een huisje. Alleen Orsa weet dat ze komt. Zegeeft Carry een liefdesverklaring, en vraagt of Carry ook hetzelfde voor haar voelt. Maar dat is niet zo. Orsa is kwaad op Carry en wil niets meer van haar weten. Carry gaat nu naar Eva toe, om met haar te praten. Maar als ze bij het huisje is, vraagt Eva wat ze komt doen. Deze plek is namelijk voor Eva alleen en dat wil ze zo houden. Carry gaat weer, hevig teleurgesteld, naar huis. Ze snapte dat ze niet langer meer de dochter van Eva was. Ze dacht: ”Ik heb al een moeder. Want ook al kon mama geen moeder zijn: ik was haar dochter.” Eigen mening: Ik heb dit boek gelezen in de herfstvakantie. Het heeft mij zo aangesproken dat ik zeker moederkruit, het ‘boek’ dat hier eigenlijk voor is ga lezen. ‘Dochter van Eva’ is het vervolg op ‘Moederkruid’. Ik heb al veel gehoord en gelezen dat ‘Moederkruid’ een aanrader is. Het is een makkelijk boek om te lezen, niet veel moeilijke woorden en het is een boeiend verhaal. Je leeft helemaal mee met de hoofdpersoon ‘Carry’. De gevoelens die beschreven worden, die zegmaar Carry voelt, voel je zelf ook. Als je aan het lezen bent is het gewoon spannend om te weten hoe het verder gaat, ik heb daarom ook niet lang over het boek gedaan om hem uit te lezen. Dit boek heeft mij ook aan het denken gezet, je zou zelf maar zo’n moeder hebben die niks goed vind en altijd wel wat te zeuren heeft. Begrippen, analyse van proza: - Genre: Epiek, het is een roman. - Titel: De titel is ‘Dochter van Eva’. Deze titel is gekozen omdat de ik persoon voortdurend opzoek is naar een moeder. Uiteindelijk vind ze haar moeder, dat is Eva. ‘En ineens zei Eva het, zomaar terloops, terwijl ze de planten water gaf. Eerst aaide ze Joris door zijn haar. “Mijn mannetje,” zei ze. En toen tegen mij: “Jij bent mijn grote dochter”. Dit bewijst dat Eva de ik persoon ook echt als een dochter zag. Motieven: Moeder: dit keert telkens weer terug. Carry ziet veel ‘vrouwen’ die ze als haar toekomstige moeder ziet, maar ze denkt ook dat veel vrouwen haar als dochter willen. Sigaretten: als Carry zich niet goed voelt gaat ze roken, ze rookt heel veel, dit komt ook vaak terug in het verhaal. Liefde: dit is wat Carry zoekt, ze krijgt geen liefde van haar moeder. Ze gaat opzoek naar iemand die haar dat wel kan geven. Leidmotief: Moeder, het gaat eigenlijk erom dat Carry een nieuwe moeder gaat zoeken omdat haar echte moeder niet heel aardig tegen haar is en altijd problemen heeft.
Thema: Het thema van dit verhaal is dat de ik persoon (Carry) een goede moeder wil vinden, maar zich moet zich eigenlijk realiseren dat ze al een moeder heeft. Perspectief: Je ziet het hele verhaal door de ogen van de hoofdpersoon ook kom je alle gedachten en gevoelens te weten, het is dus een ik-vertelsituatie. Je leert als ‘lezer’ alles kennen door de ogen van het meisje waar het verhaal om draait. Je leeft helemaal met haar mee. Tijdsverloop: Het is een logische-chronologische volgorde. De gebeurtenissen worden verteld in de volgorde waarin ze plaatsvinden. Het boek is verdeeld in 4 delen: Het eerste deel heeft 11 korte hoofdstukjes en gaat over de periode dat Carry nog aardig jong is en door haar vader beschouwd word als een jongen. Het eerste deel eindigt op het punt waar Carry zich realiseert dat ze beter maar niet meer naar haar ouders kan luisteren. Het tweede deel heeft 17 korte hoofdstukjes en gaat over de periode dat Carry naar het voortgezet onderwijs gaat. Hier gaat ze voor het eerst op zoek naar een nieuwe moeder en hier wordt ze al een paar keer teleurgesteld tijdens haar zoektocht. Het derde deel bestaat uit 25 korte hoofdstukjes en gaat over de periode dat ze de jongen in zichzelf ontdekt. Verder gaat ze in deze periode bij Eva in huis wonen. Dit deel eindigt op het punt dat het meisje weer bij Eva weg moet. Het laatste deel heeft 24 korte hoofdstukjes. Het begint bij het stuk dat Carry bij Els en Freek gaat wonen. En het eindigt bij de ontdekking van Carry dat ze eigenlijk helemaal geen moeder hoeft te zoeken. Ruimte: Doordat in het boek Dochter van Eva de gevoelens van Carry centraal staan wordt er niet echt heel uitvoerig verteld over de ruimtes waar dingen plaatsvinden. Maar op sommige plekken voelt Carry zich meer thuis dan de andere. De verschillende plekken waar het verhaal zich afspeelt zijn: Thuis: Het huis moet altijd brandschoon zijn en blijven omdat de moeder zogenaamd erg vatbaar is voor alle bacteriën. School: De school wordt eigenlijk totaal niet beschreven. Carry moet dikwijls bij de rectrix komen omdat ze continue spijbelt. Verder hang Carry veel rond op het schoolplein om te roken. Eva’s huis: ‘Citaat’, waaruit blijkt hoe Eva’s huis er ongeveer uit zag: “ ‘Zeg maar Eva,’ zei ze. ‘Iedereen noemt me Eva. Mevrouw is zo afstandelijk.’ Ze had gelijk, in haar huis hoorde helemaal geen mevrouw. Er stond geen bankstel waar een mevrouw op hoorde te zitten. Alleen een oude fauteuil die hier en daar kapot was. En een ronde tafel met een paar stoelen eromheen. Er was geen televisie waar een mevrouw ’s avonds voor zat. De muren waren niet bekleed met behang dat door een mevrouw was uitgezocht, maar geverfd in een warme oranjetint die Eva zelf had gemengd. Op de grond lag geen tapijt dat een mevrouw kon stofzuigen, maar zwart-wit geblokt zeil, dat Eva elke avond veegde. Ik sliep boven in het atelier op een dun matrasje op de grond. Maar elke morgen werd ik met een gelukkig gevoel wakker.” Het meisje voelt zich hier erg thuis. Zolderkamer: Kleine ruimte waar ze best een tijdje heeft gewoond. Ze moest eerst drie trappen op voordat ze er was. Er werd niet heel veel over gezegd.
Karakters: Carry: De hoofdpersoon (Round Character), het hele boek is vanuit haar gedachten en inzichten geschreven. Het gaat alleen om haar, ze is absoluut niet gelukkig met haar leven totdat ze bij Eva intrekt. Flat characters: Els: De zus van Carry. Ze is ouder dan Carry en gaat na een tijd bij haar vriend wonen. Eva: De mentrix van Carry. Een alleenstaande vrouw met een zoontje die Joris heet. Ze heeft een eigen atelier waar ze lessen geeft. Carry gaat (tijdelijk) bij haar wonen. Moeder: Ze is niet echt aardig tegen Carry. Ze heeft veel rare gewoontes, vind nooit iets goed, ze heeft altijd wel wat en moet alles in haar zin hebben. Vader: Hij zegt niet heel veel, vind van alles beetje goed en trekt zijn eigen niet echt wat aan van wat andere denken. Realistisch: Het boek is zeker realistisch, het zou zo echt gebeurt kunnen zijn, en het gebeurt ook vast wel. Carry Slee schrijft meestal wel waargebeurde verhalen, een soort voorlichtings verhalen, vind ik meestal. Als je kijkt naar de ‘tiener’ boeken.
Onderwerp: In dit boek komen veel problemen voor, alle problemen van Carry. Het is zegmaar een verhaal over een meisje in de puberteit die het thuis en met zichzelf niet gemakkelijk heeft. Het gaat allemaal over Carry’s leven, gevoelens en gedachtes. Ik ben door dit boek niet anders over het onderwerp gaan denken, sommige ouders zijn eenmaal zo, ik ben blij dat ik er zelf niet zo een heb. Gebeurtenissen: Er komen veel belangrijke gebeurtenissen voor in het verhaal. Een hele belangrijke gebeurtenis in Carry’s leven is dat ze bij Eva mag wonen, haar jufrouw van school. Ze beschouwd Eva echt als haar nieuwe moeder en is heel erg op haar geselt en vindt het fijn als ze bij haar en Joris (haar zoontje) is. Het verband tussen de gebeurtenissen zijn ook heel makkelijk alles sluit heel goed op elkaar aan en zijn heel logisch. De gebeurtenissen zijn heel erg mooi omdat ze het zo goed kan omschrijven maar ook heel emotioneel omdat ze wel precies verteld wat ze voelt. Opbouw. Het verhaal heeft een hele logische opbouw. Het is chronologisch verteld en heeft nauwelijks flashbacks. De gebeurtenissen zie je allemaal door de ogen van een personage, namelijk die van Carry. Ze beschrijft alles vanuit haar kinder/puber -ogen. Het boek heeft geen open eind, alle vragen worden beantwoord. Bijvoorbeeld: Carry komt tot de conclusie dat ondanks dat haar moeder niet voor haar kan zorgen, zij toch haar dochter is en zal blijven. Carry is dus volwassen geworden. Taalgebruik. Omdat alles wordt beschreven vanuit de hoofdpersoon ‘Carry’ en zij nog een jong meisje is, is het taalgebruik helemaal niet moeilijk. Geen ingewikkelde zinnen of woorden. Carry komt simpel over, ze trekt zelf haar conclusies, dit komt ook in het taalgebruik naar voren. De beschrijving van de gevoelens worden mooi beschreven. Gegevens over de auteur Carry Slee werd in 1949 geboren in Amsterdam. Al op jonge leeftijd was ze veel met verhalen en boeken bezig. Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Woord en Gebaar in Utrecht. In 1975 slaagde ze voor deze opleiding. Ze werd dramadocent in het middelbaar onderwijs. Carry Slee heeft 2 dochters, Nadja en Masja zijn haar grootste inspiratiebron vormen. Carry Slee schrijft voor kinderen van alle leeftijden (Moederkruid was haar eerste boek voor volwassenen). Soms zijn haar boeken gebaseerd op dingen die echt gebeurd zijn, soms zijn ze verzonnen. Carry Slee schrijft klare taal, die kinderen aanspreekt. De situaties die ze beschrijft zijn heel herkenbaar en de personages.