Dochter van Eva door Carry Slee

Titel van het boek: De dochter van Eva
Naam van de auteur: Carry Slee
Naam van uitgeverij: Prometheus Amsterdam
Jaar van verschijnen: ´02

Korte uitleg waarom dit boek gekozen is:

Een meisje uit mijn klas had haar boekbespreking over dit boek gedaan. En ik wist nog niet echt welk boek ik zou moeten doen, vandaar ik deze maar had gekocht.

Eerste persoonlijke reactie:

De hoofdrolspeelster in dit boek, leeft helemaal in haar eigen wereldje, en denkt dat ze het allemaal maar goed doet en weet. En ik vond het interessant hoe ze dacht en wat voor een acties ze wel niet allemaal deed. Een mooi en meeslepend verhaal!

Korte samenvatting van de inhoud:

Het meisje waar dit verhaal over gaat, verhuist in het begin van het boek naar een ander gedeelte van de stad Amsterdam. De reden is dat haar moeder niet tegen de drukte en alles wat er in die wijkgebeurde, er niet bij kon hebben. Ze was namelijk ziek en niet zo´n klein beetje ook. Vaak is haar moeder overspannen, en daarom adviseerde de dokter maar op vakantie te gaan, naar Zwitserland. Waar ze frisse lucht kan inademen. De voorbereidingen werden getroffen. En ze vertrokken met z’n vieren. Mam, pap en Els, haar zus. Maar haar moeder werd al snel duizelig in de bergen doordat ze vindt dat de bergen op haar afkomen. Dus vandaar gaan ze al weer snel terug naar Amsterdam. Daar mist “het meisje” haar vriendinnen, uit haar oude buurt.

Maar al snel krijgt ze nieuwe vriendinnen, en op een dag mag ze mee met Alex die boven hun woont, mee de berging in, daar vraagt hij of hij wil zien hoe hij zoent met een meisje Vera genaamd, ze zegt ja, en moet vervolgens betalen. Ze denkt al snel dat zei Alex is, terwijl hij Vera zoent, dat komt waarschijnlijk door dat haar vader haar altijd “zijn jongen” noemt. Omdat hij al een dochter had, Els. En op school moet “het meisje” gaan breien, en dat vindt ze stom omdat het voor meisjes is bedoeld. Ze wil wel naaien maar niet dat. En daarom slaat de juffrouw van die klas haar. En dat is de reden voor haar vader dat ze naar een andere school gaat, waar Els ook al zat. Zij zit op de MMS. Een onderafdeling van het gemeentelijke Lyceum voor Meisjes. Vader was er trots op, omdat ook zij daar ook al heen ging, ze is wel verward, omdat haar vader zei dat ze nu blijkbaar toch een meisje was, nadat ze had verteld dat ze voor het eerst ongesteld is geworden. En vader vond dus dat ze zich nu ook maar eens als een meisje moest gaan kleden. Ze wonen met z’n vieren in een flatje, wat eigenlijk te klein is, vandaar dat Els ook snel intrekt bij haar vriend Freek. Ze voelt zich nu alleen na dat haar zus is vertrokken, en heeft ook niet meer de inspiratie om gedichten te maken, ze wil namelijk dichter worden. Ze gaat op zoek naar een echte moeder. Want ze denkt dat ze die niet heeft. De rectrix, mevr. Bont vindt ze aardig maar wat oud, en de lerares vindt ze uiteindelijk geweldig, en door een voorval belandt ze bij haar ook in huis, en mag daar slapen zolang ze wil omdat haar moeder thuis toch op gezondheidsvakantie is. Eva heet die juf, en ze heeft een zoontje van vier, Joris genaamd. Eva geeft cursussen twee keer in de week. Waardoor ze alleen en soms met Joris beneden zit. En Eva vindt daarom dat ze een ander verblijf moet zoeken, omdat het huis te klein is, maar ze mag nog wel steeds langs komen en logeren. Maar dat vindt ze niks, omdat ze dan een logee is maar geen dochter. Ze verblijft bij Els en Freek, maar die krijgt last van haar omdat ze volgens hem niks in het huishouden doet. Daarom besluit ze weer weg te gaan, om niet tussen Els en haar vriend in te komen. Ze krijgt een adres van Eva, en verhuist vervolgens. Ze woont daar samen met Carla, waar ze af en toe mee praat. Vaak als ze het even niet meer weet gaat ze keihard door de straten van Amsterdam rijden, met haar scooter. Op haar bijles ontmoet ze een meisje Örsa. Zij blijkt lesbisch te zijn, en al snel geven ze elkaar de eerste zoen. Örsa nodigt haar uit voor de vakantie in Avingion. Ze gaat daar heen, en al snel vraagt Örsa haar liefde. Wat ze niet wil geven. Ze is weer terug in Amsterdam, waar ze zakt voor haar examen, en in de war is. Op een dag gaat ze dan weer rijden door de stad, zonder te mogen remmen, waardoor ze valt en naar het ziekenhuis moet, daar krijgt ze eigenlijk door dat er maar een moeder is, en dat is haar eigen moeder die ze altijd al had.

Bespreking van de volgende verhaalsaspecten:

Spanning: er zat niet echt spanning in, maar het was eerder interessant.
Personages: de hoofdpersoon in dit boek heb ik de hele tijd “Ze” of “het meisje” genoemd. Want de naam werd nergens genoemd. Haar ouders hadden ook alleen maar de naam zoals: mamma en papa. Maar haar zus had wel weer een naam, Els namelijk. Verder krijg je niet veel te horen over hoe ze in elkaar zitten.
Thema: ….moeilijk te zeggen, is nogal …weet ik eigenlijk niet denk van aandacht willen ontvangen en alles wat daar om heen zich afspeelt.
Opbouw: je loopt mooi door het verhaal heen, alleen het einde vond ik wel jammer omdat ik daar niet helemaal mee eens was, dat kwam door dat ik wel een vervolg nodig zou vinden omdat je wilt weten hoe het is verlopen met haar!
Tijd: is nu….het heden.
Vertelsituatie: het is in de ik persoon verteld vandaar dat je haar naam ook niet te horen krijgt in dit boek!

Grondige leeservaring:

Onderwerp:

Het onderwerp spreekt me wel degelijk aan, het gaat over een meisje die met man en macht aandacht vraagt bij haar moeder maar die ze niet krijgt en daarom maar opzoek gaat naar een betere…dat ontroert me wel op zich!
jah dat je maar een moeder hebt, en het is niet anders!
Ik vond alles eigenlijk verder wel goed, ik miste niet echt iets, ja, aan het einde, maar ik vond het een goed onderwerp en leesbaar leuk, om over te lezen.


Gebeurtenissen:
Ja, nou kijk ik vind dat op sommige momenten te lang wordt mede gedeeld dat ze een moeder zoekt…oke, dat is ook het onderwerp van het hele boek maar al nog! Ik vind het verhaal best wel spannend, want er wordt niks vastgelegd van te voren, want je leest eigenlijk haar gedachten. Ik vond het ook wel schokkend omdat haar vader haar als “zijn jongen” beschouwde, en dat zei daar dan ook helemaal niks optegen had! Wat ik dus grof vond, en vreemd.

Personages:
Ik zou niet echt op het meisje willen lijken, ze komt op mij over alsof ze nogal in de war is. En ik zelf heb ook wel eens op een donkere dag, gedacht of ik niet een andere moeder had of wou, maar ik wist dat ik een moeder had en waar ik niks aan kon veranderen, of kon inruilen voor een ander.
Ik ergerde me een beetje aan haar ouders, zei waren alleen maar met zich zelf bezig, wat ik nogal vreemd vond, tegen over de kinderen van hun. Maar ik snap wel dat “zei” toch zelf ging onderzoeken, of er iemand anders was die de moeder plaats wou over nemen.

Over de bouw heb ik al verteld dus…

Taalgebruik:
Zoals elk boek van Carry Slee, vind ik ook bij dit boek het verhaal heel makkelijk en duidelijk te lezen. Dit ondanks dat het een volwassenboek is.