Dit is geen dagboek – Erna Sassen
Dit is geen dagboek is de eerste zin van het boek dat geschreven is in de vorm van een dagboek. De 16jarige Boudewijn schrijft in opdracht van zijn vader. Boudewijn is namelijk in een depressie terechtgekomen en zijn vader stelt hem voor de keuze: óf dagelijks een stukje in een dagboek schrijven en naar muziek luisteren óf een gedwongen opnamen. Al snel schrijft Boudewijn over de oorzaak van zijn depressie: zijn manisch-depressieve moeder die een paar jaar geleden zelfmoord pleegde. Boudewijn zit hierover vol woede en voelt voornamelijk medelijden met de schoonmakers van de NS die haar onder de locomotief vandaan moesten krabben.
Bou(afkorting van Boudewijn) blijft achter met zijn vader en zijn zusje Doris, die pluis genoemd wordt. Hij krijgt zijn leven niet meer op de rails en blijft hangen in vermoeidheid en lethargie (is een ziekte waardoor je nergens zin in hebt). We achterhalen de geschiedenis van zijn moeder die manisch-depressief was en delen in al het verdriet, woede, onbegrip en vooral de machteloosheid die Bou rond haar ziekte en dood heeft ervaren. Gelukkig heeft Bou veel liefdevolle mensen om hem heen die niets liever willen dan hem helpen. Zijn oma is geweldig, hij heeft een heel bijzonder zusje, dat met haar 7 jaren uitermate verstandig en liefdevol is. Tante Marjan komt vaak langs om de boel in de gaten te houden en geeft hem alle ruimte voor zijn verwerkingsproces. Zijn vader is uitermate betrokken en stelt hem duidelijke grenzen, bijvoorbeeld wanneer het gaat om alcohol- en medicijngebruik. Bovendien is er ook nog Pauline, bij wie hij zich veilig voelt en die hem uiteindelijk helpt zijn depressie stukje bij beetje boven te komen
Personage
Boudewijn is hoofdpersoon. 16 jaar als hij dat dagboek begint. Pluis (doris) wordt 7 jaar en wil het graf van haar moeder bezoeken. Hierna beland Bou in een depressie. Van zijn vader moet hij een dagboek bij gaan houden ieder dag naar 1 cd te luisteren. Doet hij dit niet, dan wordt hij gedwongen opgenomen. Bou slaapt regelmatig bij zijn zusje want daar voelt hij zich veilig. Bou is depressief en vooral boos op zijn moede die zelfmoord pleegde toen hij 12 jaar was.
Perspectief
Je volgt het verhaal door de ogen van Bou (ik-perspectief)
Relaties met:
Pauline: leert hij kennen als hij 15/16 jaar is. Ze raken goed bevriend. Pauline wil meer, stelt voor om aan de pil te gaan. Bou flipt en verbreekt de vriendschap
Pluis: Geen realistische 7 jarig. Wordt gezien/beschreven als een engel. Het is niet zoals een echte speelse 7 jarige is.
Vader: stelt duidelijke grenzen maar verliest ook regelmatig zelfbeheersing
Oma en Tante: geven steun en luisteren graag naar Bou
Moeder: Tijders manische periodes was ze een lieve zorgzame moeder en geeft goede adviezen + neemt allerlei mannen mee naar huis. Tijdens depressieve perioden: opnames en zelfmoordpogingen
Tijdbalk
• Dagboek begint op 7 februari en stopt op 25 april (duurt ongeveer 3 maanden)
• In totaal beschrijft hij 14 jaren
• Verhaal verspringt elke keer van tijd (geen chronologische volgorde dus)
• Bou vertelt over vakantie Frankrijk toen hij 2 jaar was
• 10 jaar: bou’s eerste vriendinnetje
• 12 jaar: Zelfmoord moeder + overstap andere brugklas (hij werd gepest)
• 12-15 jaar: schooltijd zonder vrienden
• 15-16 jaar: Vriendschap met pauline + bezoek graf moeder + conflict met pauline. De laatste 2 punten veroorzaakte weer depressie en hij gaat aan de drank.
Oorzaak titel
Is de eerste zin van het boek.
Bou schaamt zich om als 16 jarige jongen een dagboek bij te houden en daarom zegt hij dat dit geen dagboek is.
Dit is geen dagboek is de eerste zin van het boek dat geschreven is in de vorm van een dagboek. De 16jarige Boudewijn schrijft in opdracht van zijn vader. Boudewijn is namelijk in een depressie terechtgekomen en zijn vader stelt hem voor de keuze: óf dagelijks een stukje in een dagboek schrijven en naar muziek luisteren óf een gedwongen opnamen. Al snel schrijft Boudewijn over de oorzaak van zijn depressie: zijn manisch-depressieve moeder die een paar jaar geleden zelfmoord pleegde. Boudewijn zit hierover vol woede en voelt voornamelijk medelijden met de schoonmakers van de NS die haar onder de locomotief vandaan moesten krabben.
Bou(afkorting van Boudewijn) blijft achter met zijn vader en zijn zusje Doris, die pluis genoemd wordt. Hij krijgt zijn leven niet meer op de rails en blijft hangen in vermoeidheid en lethargie (is een ziekte waardoor je nergens zin in hebt). We achterhalen de geschiedenis van zijn moeder die manisch-depressief was en delen in al het verdriet, woede, onbegrip en vooral de machteloosheid die Bou rond haar ziekte en dood heeft ervaren. Gelukkig heeft Bou veel liefdevolle mensen om hem heen die niets liever willen dan hem helpen. Zijn oma is geweldig, hij heeft een heel bijzonder zusje, dat met haar 7 jaren uitermate verstandig en liefdevol is. Tante Marjan komt vaak langs om de boel in de gaten te houden en geeft hem alle ruimte voor zijn verwerkingsproces. Zijn vader is uitermate betrokken en stelt hem duidelijke grenzen, bijvoorbeeld wanneer het gaat om alcohol- en medicijngebruik. Bovendien is er ook nog Pauline, bij wie hij zich veilig voelt en die hem uiteindelijk helpt zijn depressie stukje bij beetje boven te komen
Boudewijn is hoofdpersoon. 16 jaar als hij dat dagboek begint. Pluis (doris) wordt 7 jaar en wil het graf van haar moeder bezoeken. Hierna beland Bou in een depressie. Van zijn vader moet hij een dagboek bij gaan houden ieder dag naar 1 cd te luisteren. Doet hij dit niet, dan wordt hij gedwongen opgenomen. Bou slaapt regelmatig bij zijn zusje want daar voelt hij zich veilig. Bou is depressief en vooral boos op zijn moede die zelfmoord pleegde toen hij 12 jaar was.
Perspectief
Je volgt het verhaal door de ogen van Bou (ik-perspectief)
Relaties met:
Pauline: leert hij kennen als hij 15/16 jaar is. Ze raken goed bevriend. Pauline wil meer, stelt voor om aan de pil te gaan. Bou flipt en verbreekt de vriendschap
Pluis: Geen realistische 7 jarig. Wordt gezien/beschreven als een engel. Het is niet zoals een echte speelse 7 jarige is.
Vader: stelt duidelijke grenzen maar verliest ook regelmatig zelfbeheersing
Oma en Tante: geven steun en luisteren graag naar Bou
Moeder: Tijders manische periodes was ze een lieve zorgzame moeder en geeft goede adviezen + neemt allerlei mannen mee naar huis. Tijdens depressieve perioden: opnames en zelfmoordpogingen
Tijdbalk
• Dagboek begint op 7 februari en stopt op 25 april (duurt ongeveer 3 maanden)
• In totaal beschrijft hij 14 jaren
• Bou vertelt over vakantie Frankrijk toen hij 2 jaar was
• 10 jaar: bou’s eerste vriendinnetje
• 12 jaar: Zelfmoord moeder + overstap andere brugklas (hij werd gepest)
• 12-15 jaar: schooltijd zonder vrienden
• 15-16 jaar: Vriendschap met pauline + bezoek graf moeder + conflict met pauline. De laatste 2 punten veroorzaakte weer depressie en hij gaat aan de drank.
Oorzaak titel
Is de eerste zin van het boek.
Bou schaamt zich om als 16 jarige jongen een dagboek bij te houden en daarom zegt hij dat dit geen dagboek is.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
A.
A.
Een beetje kort, misschien kan je het nog iets specifieker beschrijven? Bijvoorbeeld ook met het genre van het boek?
12 jaar geleden
AntwoordenF.
F.
wollah ik zeg jouw deze samenvatting is helemaal goet,
10 jaar geleden
AntwoordenK.
K.
5 jaar geleden
J.
J.
Ik heb een 7.2 hierop
10 jaar geleden
AntwoordenI.
I.
Welk niveau doe je en in welke klas zit je?
7 jaar geleden