De zwarte rugzak door Abbing & Van Cleeff

1. Schrijver en Titel De zwarte rugzak is geschreven door Abbing en van Cleeff. Hij is uitgegeven in Groningen door Wolters-Noordhoff in 1997. Ik kon nergens in het boek vinden welke druk het was, maar toch geloof ik niet dat het de eerste druk is. 2. Achtergrondinformatie Schrijver De zwarte rugzak is geschreven door twee auteurs namelijk: Marja Roscam Abbing en Marjet van Cleeff. Ze hebben allebei Nederlands gestudeert en ze hebben elkaar ontmoet in Den Haag op de school van hun kinderen waar ze hielpen in de bibliotheek. Ze raakten met elkaar aan de praat over boeken en zo ontstond het schrijversduo Abbing & Van Cleeff. Ze hebben samen drie boeken geschreven genaamd: Struisvogelkoorts, wespeneiland en De zwarte rugzak. Marja Roscam Abbing Marja Roscam Abbing is geboren op 24 maart 1946 in Rosendaal. Na middelbare school werkte Marja als journaliste bij het NRC Handelsblad. Ze heeft nooit alleen boeken geschreven.
Marjet van Cleeff Marjet van Cleeff is in 1955 in Arnhem geboren en is nu 43 jaar. Ze geeft les in Nederlands en Drama op het Haags Montessori Lyceum. Marjet heeft wel zelf een boek geschreven genaamd: Het geheim onder het bed. Ze is nu een nieuw boek aan schrijven dat veel met de zwarte rugzak te maken heeft. Dit zijn de prijzen die ze gekregen hebben voor hun boeken: De zilveren griffel voor De zwarte rugzak. Het is gek maar dit is alles wat over Abbing en Van Cleeff te vinden was. 3. Structuur van het boek De zwarte rugzak heeft 195 bladzijden en is ingedeeld in 15 hoofdstukken zonder titel. Verder valt het op dat er soms Frans gepraat wordt en dat om de zoveel tijd een alinea in het perspectief van “de beeldensloper”. 4. Ruimte en Tijd Het verhaal speelt zich af in Frankrijk ongeveer nu (eigenlijk toen het boek was geschreven maar verder staat er geen jaartal of iets dergelijks in het boek). Het verhaal duurt twee weken en er komen 1 of 2 flashbacks in voor. 5. Personages Julius: Julius is de oudere broer van Ment en speelt de leider van de groep kinderen. Hij ontmoet Sabien en Guus al in de trein en daar vlak na ontmoet hij Tessel. In het loop van het verhaal wordt Julius verliefd op Tessel, maar durft er niks over te zeggen. Bij het onderzoeken naar de dader is Dante zijn hoofdpersoon. Ment: Ment is de kleinere broer van Julius en Ment is goed in Techniek en bouwt een waterrad. Ook mag hij Model staan voor een beeld van Dante en wordt hij ontvoerd door de crimineel Plooy. Sabien: Sabien is het kleine zusje van Guus en is een eigenwijs meisje dat ruzie met de rest krijgt en dan wegloopt het bos in. Als ze bij de villa van Dante aankomen raakt zij al snel bevriend met zijn katten.
Guus: Guus is de oudere broer van Sabien en is vreselijk bezorgt om haar als ze is weggelopen. Tessel: Tessel is het oudste meisje in de groep en heeft jaren geleden Plooy vermoord, tenminste dat denk ze. Tessel wordt verliefd op Dante. Dante: Dante is een aardige alleenstaande man die de kinderen uitnodigt in zijn villa. Hij is kunstenaar en alle beelden die kapot zijn gemaakt, zijn door Dante gemaakt. Hij nis de neef van Plooy. Plooy: Plooy was de tekenleraar en mentor van Tessel en toen zij hem overboord had gegooid, kon hij het nog net naar de kant halen. Hij heeft alle beelden kapot gemaakt en zelfs bijna zijn neef, Dante, vermoord. 6. Inhoud Het is zomervakantie en Julius en Ment gaan op kamp in Frankrijk. Hier ontmoeten ze Tessel, Guus en Sabien. Ze hebben er allemaal geen zin in om op kamp te gaan. Als ze in Durac aankomen hebben ze geen zin om verder op zomerkamp te gaan en lopen weg. Als ze buiten de stad zijn, merkt Tessel dat ze de verkeerde rugzak heeft. Als ze in de tas kijken zit er een paardenbeen van marmer, een schetsboek met potloden en een kaart met kruisjes er op en latijnse spreuken naast de kruisjes. Ze besluiten de route te gaan lopen langs de kruisjes op de kaart. Het 1e kruisje is bij een ziekenhuis. Hier ontdekken ze een beeld dat kapot is geslagen. Het is een beeld van een mooie vrouw. Het 2e kruisje leidt ze naar een begraafplaats bij Montigny. Hier zagen ze geen kapotte beelden en gingen weer de stad in. ’s Nachts slapen ze buiten in een ruïne. Maar de volgende dag is er wel wat gebeurd: Het beeld is kapot geslagen. Als ze van de begraafplaats weer in Montigny aan komen, merken ze dat iemand hen na tekent. Het is Dante die ze schildert. Hij nodigt ze uit om naar zijn huis ze gaan, want hij wil van Ment een beeld maken. In larive was er markt. Bij deze stad stond ook een kruisje maar ze konden niets ontdekken, totdat Ment in een draaimolen wilde en de vier overgebleven poten van een mooi paardenbeeld zag. Later namen toch maar het aanbod van Dante aan, omdat daar het 5e kruisje was. Nu wilden ze weten wat daar was. Toen ze daar kwamen zagen ze een huis met duiveltjes op het dak. Het was een mooi groot huis genaamd La Diablerie. Ze worden vriendelijk ontvangen door Martine, de huishoudster van Dante. In dat huis zien ze dat Dante veel katten heeft, in totaal vijf. ook ontdekken ze dat er in de tuin ook beelden van de katten staan. Dante’s lievelingskat, heet Malacoda. Het een poes die alleen door Dante geaaid wil worden. Malacoda heeft een kromme staart omdat iemand er vroeger op is gaan staan. Dante moet die avond weg, maar stelt ze voor om daar te blijven slapen. Ze nemen het aanbod aan en slapen die nacht in La Diablerie. De volgende dag begint Dante aan het beeld van Ment. Julius en Ment gaan weer naar de beelden in de tuin en vinden het beeld van Malacoda in puin. Aan het eind van de middag zijn ze Julius en Ment iemand buiten en gaan erachter aan. Ze raken hem kwijt, maar vinden bij de plaats waar het van Malacoda stond nu Malacoda zelf. Hij was dood. Ze zeggen niks over Malacoda tegen de rest en gaan naar bed. De volgende dag vinden ze een geheim atelier. Het ziet er net zo uit als die van Dante maar dan in spiegelbeeld. Het blijkt van Plooy te zijn. Maar het staat al heel lang leeg omdat Plooy, na een ruzie met Dante, nooit meer terug kwam. Julius loopt in de tuin te denken aan de kapotte beelden en dan komt Tessel. Zij vertelt dat alle bloemen die ze wilde plukken af waren gesneden. Toen bedacht Julius wat er gebeurde de dader maakt eerst het beeld kapot en daarna het model voor het beeld. Hij beredeneerd zijn gedachten en denkt terug aan alle beelden. In de krant stond dat een bakkersvrouw is aangevallen en zij had model gestaan voor het beeld bij het zieken huis, er zaten marmeren bloemen in het beeld op de begraafplaats en die zijn afgesneden, en na het beeld van Malacoda is Malacoda zelf vermoord. Het klopte allemaal. Met die theorie overtuigde Julius iedereen dat heel waarschijnlijk Dante de dader was van de beelden is en ze sluipen la diablerie uit. Ze rusten even uit op een holle boom. Ment gaat even een stukje lopen omdat hij moet plassen en komt niet meer terug. De andere gaan hem achterna en zien een man wegrennen met Ment over zijn schouder. Ment probeert te ontsnappen en het lukt hem bijna, maar dan vangt de man hem weer. De man was Plooy en hij brengt Ment naar het geheime atelier in la diablerie en bind Ment vast aan een beeld. Hij rent het huis binnen en haalt het beeld van Ment en vernietigt dat. Dan komen de andere vier kinderen en redden Ment. Toen ze de vorige keer in het atelier van Plooy kwamen zaten er twee jongetjes op het enige beeld daar. Die jongetjes waren Dante en Plooy en waar het beeld van Dante toen zat, zat Ment nu vastgebonden. Ze begrepen dat Plooy nu achter Dante aanging en ze vonden Dante uiteindelijk in een vrieskist in de kelder. Ze halen hem eruit en Dante overleefd het. Die avond wordt Dante gebeld door de politie, omdat er een lijk is gevonden, het is van Plooy. De kinderen trekken weer verder en vermaken zich de rest van hun vakantie in een leegstaande woonwagen. 7. Titel De titel heeft hier geen dubbele betekenis, het slaat gewoon op het avontuur van de kinderen.
8. Thema Ik denk niet dat Abbing en van Cleeff iets duidelijk probeerde te maken en dat ze de lezer gewoon wilden amuseren. 9. Eigen Mening Ik vond het een leuk en spannend boek. Vooral vond ik leuk dat je veel kon fantaseren over wat er zou kunnen gebeuren en dat er ook stukjes waren in het perspectief van Plooy.