De zingende torens door Marian van der Heiden

Gegevens: 1. De datum dat ik dit leesverslag af had was: 9 februari 2003
2. De Auteur van het boek is: Marian van der Heiden
De Titel van het boek is: De Zingende Torens
De Uitgever van het boek is: Ploegsma, Amsterdam
Het Jaar van uitgeven is: 1994
3. Het Genre van het boek is: Science Fiction en Avontuur Inhoud: 4. De dertienjarige Selna de Koning voelt zich in de stinkende en vervuilde miljoenenstad Gorken in Merweland niet op haar gemak. Ze gaat naar het strand en tuurt in de verte, op zoek naar het eiland Rotten, waarover haar vader, voordat hij spoorloos verdween, vroeger wel eens over verteld heeft. Er is echter niks te zien. Thuis roept ze via haar computer een oude landkaart op, maar die verdwijnt plotseling. Met haar veertienjarige vriend Rins gaat ze op zoek in het museum. Maar Volgens de leiders van het land is Rotten slecht een zandbank. Selna gelooft dat niet. Als op een dag na een ontploffing in een fabriek de stroomvoorziening uitvalt, slagen Selna en Rins erin, door te dringen in een kamer van het museum waar allerlei gegevens over vroeger, vóór de grote overstroming, worden bewaard. Ze nemen een oude landkaart mee. Bij het verlaten van het museum worden ze tegenhouden, ze ontsnappen, maar worden achtervolgd. Rins wordt ten slotte gepakt. Selna kan aan haar belagers ontsnappen. Ze besluit een met een boot op zoek te gaan naar Rotten. Ze vindt het eiland inderdaad en er blijken mensen te wonen die lang geleden, ten tijde van de grote overstroming, onder leiding van Kos van het vasteland vertrokken zijn om er een milieuvriendelijke maatschappij zonder fabrieken en computers op te bouwen. Met de volledig gecomputeriseerde en milieuverpestende maatschappij op het vasteland wilden zij niets meer te maken hebben. Selna ontdekt op het eiland dat de mensen er gelukkig leven. Zij zijn ook in staat gedachte te lezen van andere die in hun woongemeenschap leven. De stokoude leidster van het eiland, Alexia, kan zelfs de gedachten van alle mensen lezen. Zij voorziet dat Selna een bijzondere rol zal gaan spelen, omdat zij erg gevoelig is voor telepathische signalen die de eilanders uitzenden. Hoewel Selna zich na verloop van tijd goed aanpast, voelt ze zich op Rotten toch niet helemaal thuis. Ze heeft er vooral moeite mee dat ze niet over het vasteland mag praten en er zelfs niet aan mag denken. De mensen bij wie ze inwoont, proberen Selna’s verleden uit te wissen. Op het eiland ontmoet Selna een jongen van haar leeftijd, Dannill, die los van de gemeenschap in een hutje woont. Ze kan het goed met hem vinden. Vrijwel meteen heeft ze telepathisch contact met hem. Na een tijdje hoort ze dat Rins ook op Rotten is aangekomen. Hij gedraagt zich vijandelijk tegenover de bevolking. De mensen op het eiland beginnen te morren. Ze zijn bang voor de indringer: inde afgelopen tijd zijn er wel vaak vastelanders aangekomen en dat beschouwen ze als een toenemende bedreiging voor hun gemeenschap. De mannen willen de jacht op Rins openen. Selna en Dannill proberen Rins te redden, maar dat mislukt. Ze worden met zijn drieën opgepakt en naar de grote vergaderzaal gebracht. Daar worden eerst al hun bezittingen verbrand en het ziet ernaar uit dat zij daarna zelf aan de beurt zijn. Niet iedereen lijkt het daarmee eens te zijn er ontstaat een chaos. In dat rumoer slagen de drie jongelui erin uit de zaal te ontsnappen. Ze komen in een onderaardse ruimte terecht, waar ze tot hun verbazing een aantal belangrijke wetenschappers van het vasteland ontdekken. Ook Selna’s verdwenen vader Gerd is daarbij. De mannen zijn door Kander, de leider van Gorken, verbannen, omdat zij zich verzetten tegen de manier waarop hij leiding geeft. De leidster van het eiland, Alexia, laat zaklantaarns en een oude kaart bezorgen en spoort de groep aan op onderzoek in de tunnels te gaan. De mannen gaan samen met de drie jongelui op weg en merken na verloop van tijd dat ze in een oude tunnel terecht komen, die kennelijk onder zee naar het vasteland loopt. Na enkele dagen bereiken ze Gorken. Ze veroorzaken daar opschudding en chaos, want van Rotten is nog nooit iemand teruggekeerd. Op het eiland blijken dus mensen te wonen. De leider van Gorken, Kander, blijft echter volhouden dat Rotten niet bestaat en beweert dat de teruggekeerden bedriegers zijn en laat jacht maken op de groep. De bevolking weet niet goed wat ze moeten geloven. Door middel van een vindingrijke schakeling zorgt Rins ervoor dat Selna de beelden over het leven in Rotten in haar hoofd zichtbaar kan maken op alle beeldschermen in het land. Dat leidt tot enorme opwinding. Kander gaat zich ermee bemoeien en dreigt te winnen totdat de oude leidster van Rotten, Alexia, tussenbeide komt. Dan wordt duidelijk dat Kander de vervuilende maatschappij in stand houdt, omdat hij er zelf steenrijk van wordt. Er breekt een opstand in het land uit en Kander wordt afgezet. Nieuwe leiders nemen zijn plaats in, waaronder enkele bannelingen. Zij zien het als hun voornaamste taak Gorken weer leefbaar te maken en de ideeën van bewoners van het vasteland en van het eiland samen te brengen. 5. De Hoofdpersoon is de dertienjarige Selna de Koning. Door wat zij doet komen de gebeurtenissen op gang. Haar
onvrede met haar huidige leven en haar nieuwsgierigheid naar de eilanden voor de kust zetten e gebeurtenissen in werking. En Dannill zoekt vanaf het eiland geestelijk contact met haar en op die manier wordt Selna aangemoedigd op onderzoek uit te gaan. Ook de vroegere verhalen van Selna’s vader spelen daarbij een rol. Verder is haar bijzondere band met haar overgrootmoeder Mara van belang. Van haar krijgt Selna een kettinkje met een gouden kruisje, dat de vrouwen op Rotten herkennen. Ze noemen haar ‘een draagster’. Selna heeft een bijzondere geestelijke aanleg voor telepathie en lijkt een soort geroepene te zijn om het probleem van Rotten en Gorken op te lossen. Daarop wijst haar mismaakte gezicht: zij is een getekende. Opvallend is ook dat Dannill zo’n getekende is. De belangrijkste bijpersonen zijn: Rins, de veertienjarige vriend van Selna en een computerfreak: Hij helpt Selna met het stelen van de Landkaart, laat Selna inzien dat Rotten niet ideaal is en hij zorgt ervoor dat Selna’s gedachten op de beeldschermen in heel Gorken kunnen verschijnen. Dannill, de fluitspeler uit Rotten: hij helpt Selna Rins langs ‘De Zingende Torens’ te brengen. Verder gaat hij ook mee naar Gorken door de tunnel. Ira en Born, zij zijn de Rotten bewoners die Selna in huis nemen in de tijd dat zij op Rotten verblijft. Gerd, hij is de vader van Selna en tevens ook de verdwenen wetenschapper die op Rotten vast zit. Hij gaat ook mee terug naar Gorken. Alexia, zij is de leidster van Rotten en zij neemt Selna op in de bevolking van Rotten. Alexia kan ook gedachten lezen van mensen. En als Selna, Rins en Dannill vast zitten bij de wetenschappers stuurt ze zaklantaarns zodat ze kunnen vluchten door de tunnel naar Gorken. Kander, hij is de leider van Gorken en de vervuiling in Gorken wil hij in stand houden omdat hij er geld aan verdiend. Verder houdt hij stug vol dat Rotten niet bestaat. 6. Het verhaal speelt zich in het begin en aan het einde af op het vasteland: Gorken. Gorken ligt in Merweland, en is een vervuilde miljoenenstad waar alles met de computer gebeurt. De kinderen krijgen les via de computer, mensen doen hun boodschappen via de computer en die boodschappen krijg je dan weer via buizenpost. Verder is de stad dus heel erg vervuild en kun je niet vaak naar buiten. Maar bijna het grootste deel van het verhaal speelt zich af op Rotten. Een eiland midden in zee. Selna ontdekt op het eiland dat de mensen er gelukkig leven. Zij zijn ook in staat gedachte te lezen van andere die in hun woongemeenschap leven. En Rotten is een eiland waar geen milieuvervuiling is. En geen fabrieken en computers enz. enz. 7. • Het verhaal speelt zich af in de toekomst, maar een precies jaar wordt niet gegeven: waarschijnlijk ergens in de 22ste eeuw. Je komt via gedachten en gesprekken van personen te weten wat zich in de jaren ervoor heeft afgespeeld. Dat is van groot belang voor het begrijpen van het verhaal. De voorgeschiedenis ziet er ongeveer als volgt uit: In het verleden (eind 20ste, begin 21ste eeuw) werd het klimaat steeds warmer (er is sprake van een enorme hittegolf met duizenden doden in 1998) en steeg de zeespiegel voortdurend. Op een gegeven moment werd het niveau van het zeewater zo hoog dat het land tijdens een springvloed overstroomde. In de voorgaande jaren was de lucht-, water- en grondvervuiling al zover voortgeschreden dat de situatie voor velen onhoudbaar werd. Dat was voor een hoogleraar, een zekere mevrouw A. Kos, reden om Gorken ten tijde van de grote overstroming met een boot te verlaten en op het door rijkswaterstaat gecreëerde eiland Rotten een nieuw, milieubewust en menswaardig bestaan op te bouwen. Een kleine groep mensen ging met haar mee en besloot alle banden met Gorken te verbreken. Zo’n vijf jaar voor het begin van de eigenlijke gebeurtenissen in het verhaal kreeg Kander het voor elkaar de macht binnen de groep van leiders te grijpen. Hij zette niet alleen de vervuilde manier van produceren voort, maar verscherpte ook de kustbewaking en zorgde ervoor dat alles wat bekend was over Rotten, langzamerhand verdween. Hij liet het verleden uitwissen. Natuurlijk waren er ook mensen die het niet met Kander eens waren. Een groep wetenschappers, waar onder Gerd de Koning, de vader van Selna, wilde milieuvriendelijker te werk gaan en meer zonne-, wind- en getijde-energie toepassen. Kander verzette zich fel tegen deze ecodissidenten, die hij milieuterroristen noemde. Deze wetenschappers begonnen het systeem te saboteren en pleegden aanslagen. De geheime politie van Kander pakte zoveel mogelijk van deze geleerden op en liet ze per helikopter naar Rotten brengen. Daar werden ze niet door de bevolking opgenomen, maar opgesloten in de onderaardse gewelven van de koepel, de centrale bijeenkomstruimte van het eiland. • De verteltijd, dus hoelang ik er over gedaan heb om het boek uit te lezen, was ongeveer 2 à 3 uur. Want het was een makkelijk te lezen boek. En het was ook een leuk boek. En als je eenmaal aan het lezen was kon je ook niet meer stoppen want je wilde steeds weer weten hoe het verder ging. • De vertelde tijd, dus hoe lang het boek erover doet tot het klaar is (hoeveel jaar of hoeveel maanden), was ongeveer 6 à 7 maanden want Selna verblijft ongeveer 6 à 7 maanden op het eiland Rotten. • Er is in het verhaal een kleine tijdsversnelling want ze beschrijven niet alle

6 à 7 maanden die Selna op Rotten verblijft maar ze vertellen de belangrijkste gebeurtenissen. Want als ze alle 6 à 7 maanden zouden beschrijven zou het boek een stuk dikker zijn. • Het verhaal wordt verteld in een chronologische volgorde want anders zou er niks meer van te begrijpen zijn. Want nu was het al een lastig boek. • Er komen in het boek niet echte flashbacks voor alleen wordt er soms over de grote overstroming gesproken, en die komt niet in het boek voor. Maar verder wordt er niet veel over flashbacks gesproken. 8. Het verhaal begint bij het begin van de eigenlijke gebeurtenissen want je komt gelijk al het verhaal binnen, je krijgt niet gelijk te weten wie Selna is. En je komt in het begin ook nog niet te weten waar ze wonen, dus het kan in ieder geval geen inleiding zijn. Dus daarom denk ik dat het aan het begin van de eigenlijke gebeurtenissen is. 9. • Het belangrijkste probleem is de vervuiling op Gorken. En het feit dat Selna, Rins en Dannill niet meer van Rotten weg komen, dat de bevolking daar (vooral de mannen) jacht op ze maken. ( Ze op willen sluiten, wat later ook lukt) • Het boek heeft een goede afloop want Selna, Rins en Dannill vinden de vader van Selna, en het lukt hen om van Rotten af te komen en ze komen veilig aan in Gorken. Verder komt het ook goed met Gorken want er komen andere bestuurders en er is veel minder luchtvervuiling, dus de mensen kunnen weer een normaal leven leiden. En mensen uit Gorken kunnen voor het eerst naar Rotten. • Het verhaal heeft een gesloten einde want alles komt goed met Gorken en Rotten. Alleen wat ik wel nog zou willen weten is hoe het verder gaat met Selna, Rins, Dannill en Gerd (de vader van Selna). Want dat staat niet in het boek. • Ik kan niet precies zeggen of het verhaal realistisch is want het speelt zich in de toekomst af. Maar het zou over een jaar of vijf toch wel kunnen denk ik. Want ze zijn nu al zover met de computer technologie. Maar ik hoop niet dat er dan zo’n luchtvervuiling is als in Gorken. 10. Het verhaal is een hij-perspectief maar eigenlijk wordt het verhaal verteld door een verteller die voortdurend in de huid van Selna kruipt. Je komt al haar gedachten en gevoelens te weten en kunt daardoor goed met haar meeleven. Haar emoties, haar onzekerheden en haar angsten beleef je werkelijk mee. Het komt slechts een paar keer voor dat de verteller als een alwetende figuur optreedt: er wordt dan een gebeurtenis beschreven waarbij Selna niet aanwezig is. 11. De titel wijst op een bijzonder verschijnsel op Rotten. Op het eiland zijn twee torens die een bepaald geluid uitzenden. Alleen telepathisch begaafde vrouwen kunnen tussen die twee torens, de ingang van het eiland, doorlopen. Bovendien verschaft het geluid een enorm geluksgevoel. Voor indringers (mensen uit Gorken) is het geluid echter zo angstaanjagend en pijnlijk dat zij deze onzichtbare geluidsbarrière niet kunnen passeren. Selna is zo’n telepathisch begaafde vrouw en zij kan dus gewoon door de torens heen lopen. Thema: 12. Het thema is het belang van vriendschap en de zinloosheid van vervuiling. Het belang van vriendschap één van de thema’s omdat als Selna naar Rotten gaat en Rins moet achterlaten. Komt Rins haar later achterna en samen met Dannill en Rins gaat Selna verder. Het andere thema is de zinloosheid van vervuiling. Omdat Gorken vervuild is. Dat is zinloos, want Kander (de leider van Gorken) doet niets tegen de vervuiling. Hij wil juist dat Gorken vervuild wordt omdat hij er zelf geld mee verdiend. Beoordeling: 13. Ik vond het boek heel leuk, omdat het een echt fantasie boek is en daar houd ik van. Verder is het soms ook heel spannend, zoals als Selna, Rins en Dannill worden opgepakt op Rotten, door de mannen. Ook is het leuk als er wordt beschreven hoe alles in Rotten gaat. Als Selna wordt ‘rondgeleid’ op het eiland. En als je het boek eenmaal aan het lezen bent kun je ook niet meer stoppen met lezen want dan zit je helemaal in het verhaal. Net of je er zelf bij bent. Daar houd ik ook van als het boek net echt lijkt. Een voorbeeld daarvan is Harry Potter, daar word je ook helemaal in het verhaal gezogen. Net of je in de wereld van het boek rondwandelt. Ik werd ook erg in het verhaal meegesleept want ik vond het best wel zielig voor Selna toen haar oma (Mara) overleed want ze had een goede band met haar. Ik vond werkelijkheid van het verhaal realistisch op de meeste punten. Niet op alle punten. Omdat je nu nog niet kan voorstellen dat een stad zo bevuild is dat je soms een speciaal pak aan moet, omdat je anders bijna niet meer kan ademen. En nu kan je, je ook bijna nog niet voorstellen dat je, je boodschappen via de computer doet ( al doen sommige mensen het al wel). En dat die boodschappen dan per buizen post worden bezorgd. En wat je, je ook nog niet kan voorstellen dat je thuis les krijgt via de computer. Ik vond de opbouw van het verhaal goed. Het is niet saai want de zinnen zijn goed opgebouwd. En de zinlengte is erg afwisselend dat is goed voor de opbouw van het verhaal. Verder vind ik de stijl van het verhaal makkelijk. En er zitten veel dialogen in het verhaal want bijna het hele verhaal bestaat uit gesprekken. En er zitten bijna geen kromme zinnen in het verhaal want het verhaal is makkelijk opgebouwd. En het taalgebruik is niet ouderwets omdat het boek nog niet zo oud is. Het boek komt uit 1994.