Eerste persoonlijke reactie.

Ik heb dit boek gekozen omdat de titel van het boek me wel aansprak. Toen ik de achterkant van het boek las, las ik daar dat het over vluchten en drugssmokkel ging. Omdat dit iets is dat best vaak gebeurt, sprak het me wel aan. In het begin, dus toen ik het eerste hoofdstuk las, vond ik het boek niet leuk. Later in het verhaal ontstonden er een paar problemen en moeilijkheden, toen begon ik het wel leuk te vinden. Ik vond het alleen jammer dat sommige spannende gebeurtenissen nogal snel voorbij gingen en de saaie dingen juist heel lang duurden.

Samenvatting

Ghali is een jongen, werkloze Marokkaan. Hij heeft een slecht leven in Marokko. Ghali is getrouwd met Fatima, de dochter van zijn vader’s broer. Alleen Fatima heeft werk en dus is zij het enige inkomen dat ze hebben. Ghali is op jonge leeftijd bij zijn oom Omar en zijn vrouw Rahma ingetrokken. Rahma vind Ghali een stuk vuil omdat hij van Fatima’s inkomen moet leven.

Ghali vindt zijn leven helemaal niet leuk. Op een dag komt hij zijn oude schoolvriend, Sadi, tegen. Sadi heeft een goed leven opgebouwd in het buitenland. Ghali verteld hem dat hij werkloos is en graag in het buitenland werk wil gaan zoeken. Sadi brengt Ghali in contact met Yassine. Hij wil Ghali best naar het buitenland helpen. Ghali moet daar een hoop geld voor betalen. Omdat hij maar weinig geld heeft verkoopt hij de sieraden van zijn overleden moeder. Dit levert genoeg geld op voor de vervalste papieren die hij bij Yassine kan krijgen.
Ghali besluit om Omar in te lichten over zijn plannen. Maar Omar reageert geschokt. Hij heeft veel slechte verhalen over Yassine gehoord. Hij vertelt Ghali dat Yassine vaak el Ankabout, wat spin betekent. Als je in zijn web verstrikt raakt, kom je er niet meer uit. Het maakt Ghali niet uit wat zijn oom zegt. Dit is misschien zijn enige kans. Maar Omar is er niet gerust op. Om Ghali een klein beetje uit de buurt van Yassine te houden geeft hij hem een adres van een vriend in Frankrijk.
Sadi en Ghali gaan samen Yassine bezoeken. Door Sadi’s slechte rijgedrag botsen ze tegen een Duits bestelbusje aan. Sadi brengt ze naar Yassine. Hij biedt hun een hotelkamer aan en zorgt ervoor dat het bestelbusje binnen anderhalve dag weer gerepareerd is. Daarna gaat Yassine samen met Ghali en Sadi naar zijn huis en bespreken ze nog een aantal dingen voordat Ghali zijn papieren krijgt. Hij moet een identiteitsverandering ondergaan. Hij krijgt de papieren van Mohammed ben Salem. Een man die sprekend op hem lijkt. Ghali krijgt zijn papieren en kan beginnen aan zijn reis.
Yassine vind alleen geld niet genoeg en wil meer voor het regelen van de papieren. Hij laat Ghali in een vrachtwagen vol met blikken olijven naar Frankrijk rijden. De blikken zijn grotendeels gevuld met drugs. Ghali vind het erg gevaarlijk maar bedenkt zich dat het bijna niet anders kan. Yassine stelt Ghali gerust en verteld hem dat er niks zal gebeuren.
Maar bij de Spaanse grens gaat het bijna mis. Een douanebeambte wil voor alle zekerheid een steekproef van de olijven nemen en stuurt honden richting hun vrachtwagen. Door het ingrijpen van Yassine is de douanebeambte snel omgekocht. Verderop staat het busje van de Duitsers dat Yassine had laten repareren. De honden gaan naar het busje. Ze vinden daar drugs. De Duitsers worden opgepakt en naar het bureau gebracht. Yassine Sadi en Ghali kunnen nu weer rustig hun weg vervolgen
Ghali beseft na een paar minuten pas echt wat er nou precies gebeurt is. Die Duitsers leken wel verbaasd toen de drugs uit hun busje werd gehaald. Maar het was natuurlijk helemaal niet hun drugs. Yassine had het daar gestopt! Wat gemeen is dat van hem!
Uiteindelijk komt Ghali terecht bij Hakim, de vriend van zijn oom. Hij zit nu ergens in een voorstad van Parijs. Nadat ze ene poosje door de stad hebben gelopen vraagt Hakim hoe Ghali hier terecht is gekomen. Ghali vertelt zijn verhaal. Hakim reageert nogal sceptisch over Yassine. Hakim vindt dat Ghali zich in een wespennest heeft gestoken door de beloftes die hij met Yassine heeft gemaakt. Je komt niet zomaar van die man af.
Ghali kan een baantje krijgen in ene restaurant waar Hakim ook werk. Het is wel illegaal maar dat maakt Ghali niet uit. Hij verdient nu voor het eerst zijn eigen inkomen.
Ondertussen heeft Yassine Ghali weten te vinden. Hij komt zijn renteschuld ophalen. Yassine probeert nog om Ghali aan zich te binden, maar Ghali weigert. Als Ghali betaald heeft gaat Yassine weg. Hij laat zijn visitekaartje achter, mocht Ghali zich bedenken.
Op Ghali’s werk verdwijnt regelmatig wat geld uit het laatje van de baas, Anwar. Ghali ontdekt dat het de Tunesiër is die daar ook werkt. Ghali ziet de Tunesiër in Ghali’s jaszak doen! Snel stopt hij het in jaszak van de Tunesiër. Anwar ontdekt dat de Tunesiër de dief is en ontslaat hem. De Tunesiër is zo kwaad dat hij de politie verteld dat Ghali illegaal is. Diezelfde dag wordt er aangebeld bij Hakim. Het is politie. Ghali vlucht naar het balkon van de buren en wordt gelukkig niet ontdekt.

Ghali besluit dat hij niet in Parijs kan blijven. Hij vlucht verder naar Nederland. Daar stelt Hakim hem voor aan Karim. Een man die sprekend op hem lijkt. Ze worden goede vrienden.
Op een avond gaan ze samen stappen en drinken een hoop. Op de terugweg worden ze plotseling ingehaald door een groep luidruchtige Hollandse jongens. Ghali en Karim worden allebei geslagen door de jongens. Uitgeteld liggen ze op de grond. De groep jongens gaat om hun heen staan. Plotseling trekt een van de jongens een stiletto. Dreigend loopt hij naar Karim en steekt hem in zijn buik. Na Karim is Ghali aan de beurt. Net op het moment dat de jongen zijn stiletto in hem wilt steken klinken er sirenes. Voor Karim is het te laat. Wat nu? Ghali weet niet meer wat hij moet doen. Hij is nog altijd illegaal.
Ghali komt bij in het ziekenhuis. Ze noemen hem daar Hamidane, wat de achternaam van Karim is. Oh, wat komt dit goed uit! Ghali had vannacht de verkeerde jas gepakt en heeft die van Karim aangedaan. Ghali heeft nu de identiteit van Karim en is dus niet meer illegaal. Maar het maakt niet uit. Een landgenoot van Ghali, Mulat, weet van de persoonsverwisseling en chanteert hem. Ghali ontsnapt uit het ziekenhuis en sluit zich op in een hotelkamer. Hij is terug bij af. Zijn leven is weer even uitzichtloos en negatief als toen hij nog in Marokko woonde.

Verhaalaspecten.

Het verhaalaspect dat ik heb gekozen is tijd.

Het verhaal speelt zich af in dezelfde tijd als waarin wij leven. Dit kun je weten door dingen die gebeuren en de dingen die de personen gebruiken. Zo gebruiken de hoofdpersonen bijvoorbeeld valse papieren, smokkelen drugs en maken gebruik van de moderne communicatiemiddelen.
De vertelde tijd is ongeveer 4 tot 5 maanden. Niet alle dagen worden beschreven. Er wordt soms in het verhaal gezegd: na een week of twee dagen later. De verteltijd is 131 bladzijdes.
Het verhaal is niet chronologisch. Het boek begint met een vooruitwijzing. Je leest dus een spannend stuk van het einde van het verhaal. In het boek zij ook flashbacks aanwezig. Je leest een aantal keren over het verleden. In het boek wordt vooral gebruik gemaakt van vertragen. Er komen wel versnellingen in voor, maar dat zijn er maar een paar. Er is meerdere malen sprake van een tijdsprong. Meestal is deze tussen de dagen. Je leest dus niks over de avonden.

Lees-/kijkervaringen

Onderwerp
Ik vind de gebeurtenissen in het verhaal spannend. Het onderwerp spreekt me dus wel aan. Tijdens het lezen heb ik heel veel nieuwe kanten van het onderwerp gelezen. Dat heeft me aan het denken gezet. Ik had wel meer van het verhaal verwacht. Het verhaal heeft een open einde en dat had ik juist niet verwacht. Nadat ik het verhaal had gelezen bleek dat de mening over het onderwerp wel een klein beetje overeenkomt met mijn eigen mening over het onderwerp. Na het lezen zette het onderwerp mij niet aan het nadenken. Dat komt waarschijnlijk omdat ik er nooit mee te maken zal krijgen. Het onderwerp wordt goed uitgewerkt waardoor ik het verhaal beter kon begrijpen. Ik vond het wel jammer dat het verhaal zo voorspelbaar was. Dit was voor het eerst dat een boek met het onderwerp vluchten las. Ik kan dus niet beoordelen of het een beter verhaal is dan een andere.


Gebeurtenissen
In het verhaal gebeuren veel dingen waardoor je blijft lezen. Wel valt het verhaal af en toe stil, dan gebeurt er even niks. In dit verhaal gaat het vooral over de gebeurtenissen en minder om de gevoelens en gedachten van de personen. De gebeurtenissen hebben indruk op me gemaakt. Vooral het stuk van het boek waarin de vrachtwagen met olijven gecontroleerd moest worden en de Duitsers de schuld kregen. Dat is waarschijnlijk omdat ik had verwacht dat de Duitsers niet meer zouden voorkomen in het verhaal. Ik had al helemaal niet verwacht dat Yassine hun zou gebruiken als afleidingsmanoeuvre. De gebeurtenissen zijn soms wel en soms niet geloofwaardig, maar wel bijna altijd herkenbaar. Net als het verhaal zijn ook de gebeurtenissen erg voorspelbaar. Ik heb gelukkig niks meegemaakt wat op deze gebeurtenissen lijkt. Ik zou het dan ook niet graag mee willen maken. Dat wil niet zeggen dat wil niet zeggen dat het verhaal minder gaat leven voor mij. In tegendeel zelfs.

Personages
De meeste personages in het boek zijn nogal saai en voorspelbaar. Ik kan me wel goed verplaatsen in de hoofdpersoon. Ook hij is nogal voorspelbaar, maar misschien dat ik me daardoor goed in hem kan verplaatsen. Ik zou niet graag op hem willen lijken. Dat zou betekenen dat ik zou moeten vluchten, dat wil ik echt niet. De personages gedragen zich, een enkeling daargelaten, niet zoals het hoort. Ze doen dingen die niet mogen. Ik heb niet het idee dat überhaupt één van de personages me beïnvloed heeft. Door het gedrag van de hoofdpersoon ben ik wel aan het denken gezet. Het verhaal verteld genoeg over de personages om hun gevoelens te kunnen begrijpen. Dat zorgt ervoor dat je makkelijker aan het denken gezet kan worden. De personen zijn bijna allemaal goed te begrijpen. De enige twee die ik niet snap en nooit zal gaan snappen zijn Sadi en Yassine. Ik snap niet waarom ze zo wreed zijn. Alleen Ghali veranderd door wat hij meemaakt. Dat is ook wel begrijpelijk. Als jij zulke rotte dingen meemaakt ga je natuurlijk beter en anders denken over dingen die je doet. De beslissingen die de personages nemen zijn allemaal wel begrijpelijk.

Bouw
De gebeurtenissen volgen vrij logisch op elkaar. Dat is maar goed ook anders is het boek onbegrijpelijk. Er zitten een hoop spannende fragmenten in het verhaal. De flashbacks zorgen voor de spanning. De opbouw van het verhaal is niet ingewikkeld, maar je moet er wel bijblijven anders raak je in de war. In het boek zijn meerdere verhaallijnen. Deze zijn goed met elkaar verbonden. Sommige flashbacks zijn wel een beetje onnodig. Zo kijk je meerdere malen terug op de dood van Ghali’s moeder. Het einde is open en past goed bij de gebeurtenissen.

Taalgebruik
Het verhaal is best makkelijk te lezen. Dat komt in mijn ogen niet door het taalgebruik. Ik heb woorden gezien die ik toch even op moest zoeken. Er worden ook veel Marokkaanse woorden gebruikt die ik niet snap. Er zijn maar weinig beschrijvingen in het verhaal. Dat is niet zo erg, want het verslechterd de leesbaarheid niet. Er zitten wel veel dialogen in het verhaal. Ik vind dat niet prettig, maar in dit verhaal was het wel nodig.