De vrouw met de vogelkop door Inez van Dullemen

Samenvatting Het boek gaat over 2 vrouwen die 2 tegenovergestelde ontwikkelingen manifesteren, Janien is een vrouw die zich bevindt in een levenscrisis. Ina is haar beste vriendin die probeert de triestheid van haar menopauze te overwinnen. Deze 2 vrouwen zijn dan wel beste vriendinnen maar beide hebben dingen over de ander die ze niet leuk vinden. Ze zijn tegenpolen van elkaar. Janien komt uit een burgerlijk orthodox gezin. Ina had een vrije opvoeding als dochter van een geneesheer-directeur. Ina en Janien zijn beide gescheiden. Janien kreeg een kind, dat ze door haar labiele toestand niet mag zien, maar van wie ze zielsveel houdt en waarvan ze helemaal geobsedeerd is. Haar dochtertje, Saskia, leeft bij de ouders van de ex van Janien. Ina is net als Janien ook kindloos. Dit komt door medische problemen. Janien wordt tevens begeleidt door een psychiater, die zij ook wel O.L. Heer oftewel Onze Lieve Heer noemt. Zijn therapie klopt niet, zo vraagt hij Janien om met hem naar bed te gaan en herleidt hij al haar problemen tot haar seksuele tekortkomingen. Dan blijkt dat wanneer Ina de ouders van Janien op zoekt de problemen van Janien haar zijn aangepraat, en dan met name de problemen die ze zogenaamd in haar jeugd zou hebben gehad. De ouders vertellen over haar jeugd en dan blijkt dat deze niet synchroon loopt aan dat wat Janien aan Ina heeft verteld. In het boek zitten ook dagboekfragmenten, deze heeft Janien aan Ina gegeven, samen met foto’s brieven en vrijwel al haar andere spullen (om deze later aan Saskia, Janiens dochter te kunnen geven). In deze dagboekfragmenten vertelt janien erover hoe ze tegen het leven aankijkt, over vroeger en nu, over uitgaan en over mannen met wie ze naar bed is geweest. Uiteindelijk komt Janien definitief in een gekkenhuis, Endegeest terecht. Hier bezocht Ina haar ook nog. Ze praten daar gezellig, totdat er een man binnenkomt. Hij zit al veel langer dan Janien in Endegeest. Hij heeft zich helemaal vastgeplakt aan Janien en doet dan ook alles voor haar. Wanneer hij bijvoorbeeld tijdelijk verlof heeft gaat hij met een fotocamera op pad om foto’s te maken van Saskia. Echter weten hij en Janien allebei niet hoe zij eruit ziet. Dit komt doordat Janien haar al zolang niet heeft mogen zien. Bij zijn terugkomt blijkt op 1 foto na, op geen enkele Saskia te staan. Van die ene foto weten ze niet zeker over het wel Saskia is omdat ze alleen de achterkan van het meisje kunnen zien. Na lang praten komt een broeder vertellen dat het bezoekuur om is en dat Ina dus moet gaan. Tijdens Janiens verblijf daar pleegt iemand op zeer brute wijzen nog zelfmoord. Dan besluit Ina op vakantie te gaan naar Griekenland, zij wil ook eens genieten ven het leven. Hier vindt ze een mooie Griekse man waar ze haar tijd mee door brengt, en wat voor haar nog belangrijker is: seks mee heeft. Als ze terugkomt uit Griekenland ligt er heel veel post op haar mat. Hier ligt een brief tussen die aankondigt dat Janien dood is. Ina belt Hurwitz, Janiens psychiater, en hij bevestigt het. Hij is er erg verdrietig over. Hij vertelt vervolgens dat ze was weggelopen uit Endegeest (de inrichting) en waarschijnlijk was gaan liften. Ze werd aangereden en verongelukte. Maar zowel Ina als Hurwitz twijfelt erover of het wel een ongeluk was en geen vrijwillig gekozen dood. Als Ina heeft opgehangen en verder kijkt tussen haar post ziet ze nog een briefje liggen. Het briefje is afkomstig van Endegeest, geschreven door Janien, voor haar dood. In het briefje vertelt ze dat ze het via een aardige broeder uit Endegeest gesmokkeld heeft, ze had in een isoleercel gezeten, zonder papier niks, dat vond ze belachelijk. Ze vindt dat de psychiaters daar geen voorstellingsvermogen hebben en haar niet kunnen begrijpen. Ze denkt dat ze haar willen verlammen, haar haar gedachten laten vergeten. Ze praat over Frank (haar ex) en Saskia (haar dochter). Ze vergelijkt haar psychiaters met Hitler en gaat maar door en door over haar verleden en wat ze wel niet beter had kunnen doen. Hierin betrekt ze dan de reacties van Hurwitz. Ina reconstrueert, na de dood van Janien, door middel van alle spullen die ze van Janien heeft, Janiens leven. En het wordt dan voor haar duidelijk dat het leven van Janien een mislukking was. Wanneer Janien eenmaal echt uit Ina’s leven is verdwenen is ook de boze geest uit Ina verdreven (hier zorgde Janien voor). Op dat moment is Ina een rijpe, aanvaardende vrouw, die in harmonie tegen het leven is opgewassen.