AUTEUR: Jos Vandeloo
Titel: De vijand
Aantal bladzijden: 108
Jaar uitgave: 1964
Plaats uitgave: Brussel - Den Haag
Auteur gegevens:
Jos Vandeloo groeide op in een mijnwerkersgezin in Zonhoven ( België) in 1925. Na de oorlog ging hij in de mijn werken als steenkoolspecialist en hiervoor reisde hij door Europa. Jos Vandeloo heeft 3 kinderen. Zijn oudste zoon kreeg een zwaar verkeersongeval en later kreeg hij zelf ook een verkeersongeval. In zijn boeken is vaak veel te lezen over eenzaamheid en vervreemding. Exact zoals Jos Vandeloo vroeger zelf ook was.
Over het verhaal…
De tijd van het verhaal speelt zich af in de herfst van 1944. Omdat ze net bevrijd zijn en het afspeelt in een herfstachtige periode. Het is een a-chronologisch verhaal, want in het begin van het boek zijn ze net bevrijd en later speelt het verhaal zich af tijdens de oorlog. Het verhaal speelt zich af in een Belgisch dorp. De omgeving waar het zich afspeelt is op een groot veld. Het perspectief ligt telkens bij de persoon ‘ik’.
De hoofdpersoon uit het boek is de persoon ‘ik’. Hij is rond de 15 jaar oud en een zeer gesloten persoon. Hij heeft een rustig uiterlijk. Het verhaal draait maar om één zaak: de oorlog. De schrijver bedoelt met de titel ‘De vijand’ dat tijdens de oorlog, iedereen die niet bij jou verscholen zat, vijand was.
Het thema van het boek is angst en eenzaamheid. Hiermee bedoel ik dat er veel angst was en dat de persoon ‘ik’ zich naar mijn idee vaak eenzaam voelde.
Mijn mening over het boek:
Het boek is vrij simpel. De eerste helft van het boek speelt na de tweede helft van het boek. Dat vond ik op zich wel grappig. Verder vind ik het erg jammer dat je geen namen krijgt van de persoon: ik, zijn vader, moeder en 2 broers. Het fijne van het verhaal, vond ik dat het verhaal wel gelijk begon en dat er geen details vooraf werden verteld, die toch overbodig waren. Het boek eindigt zonder dat er je verteld word wat er gebeuren zal, maar uit het eerste deel van het boek kan je al weten hoe het afloopt.
Samenvatting van het boek: ‘De Vijand’
In het hele dorp wonen enkel nog maar vrouwen en kinderen. Achter het huis van de ik-persoon, ligt een groot veld. Daar hebben 4 Amerikaanse soldaten, hun tent opgeslagen. Toen ze daar een paar dagen waren, hebben ze een uitkijk toren gebouwd, om te kijken of er ergens in de omgeving vliegtuigen rond vlogen of andere militaire eenheden. Deze 4 Amerikaanse soldaten, behoren tot de front troepen van het Amerikaanse leger. De ik-persoon komt elke dag naar hun toe, krijgt eten van ze en vind het er erg gezellig. Alle vaders uit het dorp hadden tijdens de oorlog een schuilkelder gemaakt, die midden in het veld lag. Er was een diepe kuil gegraven en daarop waren balken en graszoden gelegd. De schuilkelder was gebouwd omdat hun dorp in de vlieglijn lag van het Duitse leger en er vielen dus regelmatig bommen in de omgeving. Op een bepaalde dag trokken de Duitse soldaten het dorp binnen en de families gingen de schuilkelder in. In de schuilkelder was het vochtig en nat. Op de grond lag stro en aan de muren hing veel modder. In de schuilkelder zaten 30 mensen, voor meer dan de helft kinderen. Allemaal sliepen ze met hun hoofden naar elkaar, zo bleef je tijdens je nachtrust warm. Al het eten wat ze van de Amerikaanse soldaten hadden gekregen, lag nu in de schuilkelder. Dat was tevens ook het enige voedsel wat er was. Een paar grote kannen water was het drinken. In de kuil was het erg donker, maar na een aantal dagen was je helemaal aan de duisternis gewend. Om de beurt hielden de vaders van de gezinnen de wacht bij de ingang van de kuil. In de kuil was geen plek om je behoefte te doen, dat moest buiten de kuil. De meeste kinderen en vrouwen gingen in groepjes naar buiten omdat ze het anders te eng vonden. Het was nu al een paar dagen angstig stil in de omgeving en het regende hard. Eindelijk durfde men in de kuil weer te praten en kwamen de grote verhalen. Maar plots.. Hoorden ze iemand boven op de schuilkelder lopen, er volgde één knal. Het was angstig stil in de kelder. Zelfs de baby’s die normaal aldoor huilden waren stil. De vader, die op dat moment de wacht hield, stak zijn kop erboven uit en keek. Heel snel kwam hij weer beneden gedoken en zei dat hij even iemand nodig had die met hem mee kwam. Niemand in de kuil wist wat er echt aan de hand was, ze konden het enkel raden. Twee vaders uit de kuil stapten eruit en zagen wat er aan de hand was. Het was een Duitse soldaat neer geschoten. De twee vaders pakten de man op en legden hem in een schuurtje. Ze gaven hem wat wodka, wat daar lag. Terug in de kuil vertelde de mannen wat ze hadden aangetroffen. Het was vrijwel zeker dat de man zou sterven. Een paar uur later gingen er weer twee mannen kijken en vertelden dat hij was overleden. Iedereen was in de kuil aan het praten en opeens hoorden ze veel voetstappen en werd de kuil van buitenaf geopend. Er werd een geweer naar binnen gestoken en iedereen kwam uit de hut. Buiten stonden 8 Duitse soldaten en een officier. Ze hadden twee van onze mannen zien lopen en troffen daarna de dode soldaat aan. Natuurlijk dachten ze dat wij de soldaat hadden gedood. De Duitsers deden niet moeilijk en waren zeer direct. Alle mannen moesten mee komen en de vrouwen en kinderen bleven alleen achter…
Titel: De vijand
Aantal bladzijden: 108
Jaar uitgave: 1964
Plaats uitgave: Brussel - Den Haag
Auteur gegevens:
Jos Vandeloo groeide op in een mijnwerkersgezin in Zonhoven ( België) in 1925. Na de oorlog ging hij in de mijn werken als steenkoolspecialist en hiervoor reisde hij door Europa. Jos Vandeloo heeft 3 kinderen. Zijn oudste zoon kreeg een zwaar verkeersongeval en later kreeg hij zelf ook een verkeersongeval. In zijn boeken is vaak veel te lezen over eenzaamheid en vervreemding. Exact zoals Jos Vandeloo vroeger zelf ook was.
Over het verhaal…
De tijd van het verhaal speelt zich af in de herfst van 1944. Omdat ze net bevrijd zijn en het afspeelt in een herfstachtige periode. Het is een a-chronologisch verhaal, want in het begin van het boek zijn ze net bevrijd en later speelt het verhaal zich af tijdens de oorlog. Het verhaal speelt zich af in een Belgisch dorp. De omgeving waar het zich afspeelt is op een groot veld. Het perspectief ligt telkens bij de persoon ‘ik’.
Het thema van het boek is angst en eenzaamheid. Hiermee bedoel ik dat er veel angst was en dat de persoon ‘ik’ zich naar mijn idee vaak eenzaam voelde.
Mijn mening over het boek:
Het boek is vrij simpel. De eerste helft van het boek speelt na de tweede helft van het boek. Dat vond ik op zich wel grappig. Verder vind ik het erg jammer dat je geen namen krijgt van de persoon: ik, zijn vader, moeder en 2 broers. Het fijne van het verhaal, vond ik dat het verhaal wel gelijk begon en dat er geen details vooraf werden verteld, die toch overbodig waren. Het boek eindigt zonder dat er je verteld word wat er gebeuren zal, maar uit het eerste deel van het boek kan je al weten hoe het afloopt.
Samenvatting van het boek: ‘De Vijand’
In het hele dorp wonen enkel nog maar vrouwen en kinderen. Achter het huis van de ik-persoon, ligt een groot veld. Daar hebben 4 Amerikaanse soldaten, hun tent opgeslagen. Toen ze daar een paar dagen waren, hebben ze een uitkijk toren gebouwd, om te kijken of er ergens in de omgeving vliegtuigen rond vlogen of andere militaire eenheden. Deze 4 Amerikaanse soldaten, behoren tot de front troepen van het Amerikaanse leger. De ik-persoon komt elke dag naar hun toe, krijgt eten van ze en vind het er erg gezellig. Alle vaders uit het dorp hadden tijdens de oorlog een schuilkelder gemaakt, die midden in het veld lag. Er was een diepe kuil gegraven en daarop waren balken en graszoden gelegd. De schuilkelder was gebouwd omdat hun dorp in de vlieglijn lag van het Duitse leger en er vielen dus regelmatig bommen in de omgeving. Op een bepaalde dag trokken de Duitse soldaten het dorp binnen en de families gingen de schuilkelder in. In de schuilkelder was het vochtig en nat. Op de grond lag stro en aan de muren hing veel modder. In de schuilkelder zaten 30 mensen, voor meer dan de helft kinderen. Allemaal sliepen ze met hun hoofden naar elkaar, zo bleef je tijdens je nachtrust warm. Al het eten wat ze van de Amerikaanse soldaten hadden gekregen, lag nu in de schuilkelder. Dat was tevens ook het enige voedsel wat er was. Een paar grote kannen water was het drinken. In de kuil was het erg donker, maar na een aantal dagen was je helemaal aan de duisternis gewend. Om de beurt hielden de vaders van de gezinnen de wacht bij de ingang van de kuil. In de kuil was geen plek om je behoefte te doen, dat moest buiten de kuil. De meeste kinderen en vrouwen gingen in groepjes naar buiten omdat ze het anders te eng vonden. Het was nu al een paar dagen angstig stil in de omgeving en het regende hard. Eindelijk durfde men in de kuil weer te praten en kwamen de grote verhalen. Maar plots.. Hoorden ze iemand boven op de schuilkelder lopen, er volgde één knal. Het was angstig stil in de kelder. Zelfs de baby’s die normaal aldoor huilden waren stil. De vader, die op dat moment de wacht hield, stak zijn kop erboven uit en keek. Heel snel kwam hij weer beneden gedoken en zei dat hij even iemand nodig had die met hem mee kwam. Niemand in de kuil wist wat er echt aan de hand was, ze konden het enkel raden. Twee vaders uit de kuil stapten eruit en zagen wat er aan de hand was. Het was een Duitse soldaat neer geschoten. De twee vaders pakten de man op en legden hem in een schuurtje. Ze gaven hem wat wodka, wat daar lag. Terug in de kuil vertelde de mannen wat ze hadden aangetroffen. Het was vrijwel zeker dat de man zou sterven. Een paar uur later gingen er weer twee mannen kijken en vertelden dat hij was overleden. Iedereen was in de kuil aan het praten en opeens hoorden ze veel voetstappen en werd de kuil van buitenaf geopend. Er werd een geweer naar binnen gestoken en iedereen kwam uit de hut. Buiten stonden 8 Duitse soldaten en een officier. Ze hadden twee van onze mannen zien lopen en troffen daarna de dode soldaat aan. Natuurlijk dachten ze dat wij de soldaat hadden gedood. De Duitsers deden niet moeilijk en waren zeer direct. Alle mannen moesten mee komen en de vrouwen en kinderen bleven alleen achter…
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden