Complete titelbeschrijving
- Jos Vandeloo
- De vijand
- ‘voor de vrienden van vroeger’
- Elsevier Manteau, 1978
- Brussel / Amsterdam
- Eerste druk 1962
- Achtste druk (dit boek) 1978
Uiterlijke beschrijving ‘De vijand’ heeft 108 pagina’s. Het boek telt 22 korte hoofdstukken. Ze zijn genummerd en hebben titels. Het motto is: “On entre en guerre, en entrant dans le monde.” Het betekent: als je geboren wordt, kom je automatisch in de oorlog terecht. De omslag wijst duidelijk naar de titel: je ziet een adelaar met een hakenkruis om de nek. Op de achterkant van het boek staat een korte samenvatting en dat ‘De vijand’ zonder twijfel een der mooiste en beste verhalen van Jos Vandeloo is. Nadat dit verhaal in de gelijknamige bundel verscheen, die spoedig uitverkocht was, herschreef de auteur de tekst in zijn huidige en definitieve vorm. Persoonlijke Reactie
1) Het onderwerp (thema) ‘De vijand’ speelt aan het einde van de oorlog in een dorp bij het Belgisch-Nederlands grensgebied, dat beurtelings door de Duitsers en de Amerikanen wordt bezet en weer heroverd. Het onderwerp vind ik interessant, want de titel ‘de Vijand’ leek mij wel leuk. Nadat ik de achterkant had gelezen leek het mij nog leuker. 2) De gebeurtenissen
De dingen die er gebeuren zijn niet erg schokkend, maar wel realistisch. De nadruk ligt het meest op de gebeurtenissen. Het boek bevat niet zo heel veel voorvallen. De belevenissen zijn niet op een boeiende manier met elkaar verbonden. De gebeurtenissen worden niet spannend verteld. Daarom is het boek ook een beetje saai. Er is eigenlijk maar een dramatisch stukje en dat is de afloop. Ze worden ervan beschuldigd de Duitser te hebben vermoord. Dat is niet zo, ze hebben hem alleen naar het schuurtje verplaatst en hebben hem verzorgd. Ze krijgen niet de kans dit uit te leggen en worden weggevoerd. ( Zo loopt het boek het boek af) Ik vind deze afloop niet echt leuk, ik had liever gehad dat ze na de oorlog gelukkig verder leefden. Doordat er weinig onrealistisch gebeurd vind ik het boek wel geloofwaardig. Het wordt ook een beetje somber verteld. De gebeurtenissen hebben niet echt indruk op me gemaakt, dat komt ook, omdat er niet zoveel gebeurde.
3) De bouw (compositie, structuur, samenhang)
Een schrijver maakt gebruik van gegevens en ervaringen uit de werkelijkheid om de gedachte die hem hoog zit op de lezer over te brengen. Dit verhaal is geheel autobiografisch, wat weer niet betekent dat de werkelijkheid precies zo weergegeven wordt als zij beleefd is. In het boek zijn de gegevens zo gerangschikt, dat de bedoelingen het duidelijkst naar voren komen. Het verhaal is heel makkelijk te begrijpen. De flash-backs hebben nut, omdat het nodig was om het verhaal goed te kunnen begrijpen. Het verhaal is chronologisch verteld.
4) De personages
Je kon je goed inleven in de hoofdpersoon, daar draaide in principe alles om. Van de andere personages krijg je niet zo’n goed beeld. De personages zijn voor mij niet herkenbaar, omdat het boek over een jongen in de oorlog gaat. Een oorlog heb ik nog nooit van dichtbij meegemaakt. Ik vind dit geen boeiend boek en ik vind ook dat je er erg bij betrokken raakt. Je kan je makkelijk verplaatsen in de situatie van de personages, omdat je vaak verhalen hoort over mensen die een oorlog hebben meegemaakt. 5) het Taalgebruik (stijl) Het taalgebruik was makkelijk te begrijpen, soms zaten er wat oude woorden in, zoals bijvoorbeeld ‘slijk’. In het verhaal wordt er vrij veel beschreven. De gevoelens van de personages werden weergegeven. Het verhaal bevat niet zo veel dialoog. Samenvatting: Het boek gaat over een jongen van 15 jaar aan het einde van de 2e wereldoorlog in België. Hij woont in een huis bij zijn familie (2 oudere broers, zus van 12, "vader" en moeder) even buiten het dorp. Dichtbij het dorp is een veld met daarop een tent met een uitkijktoren. In die tent zitten de Amerikanen (Houston, Paps, Karl en Mac). De jongen gaat vaak naar de Amerikanen en hij krijgt vaak van hen eten mee voor zijn familie. In ruil daarvoor brachten ze hun steenkool, want dat was het enige waar zij genoeg van hadden. Ook Bea, 15 jaar en een vriendinnetje van de jongen, komt weleens eten halen. Bea en de jongen zijn al een lange tijd bevriend en hij zou best wel een relatie met haar willen, maar pas na de oorlog. Ook die dag dat hij in de uitkijktoren zit bij Paps, ziet hij Bea aan komen lopen. Zij gaat de tent binnen waar Karl alleen is. Even later besloot de jongen weg te gaan en Karl gedag te zeggen. Toen hij de tent opende, zag hij Karl en Bea op elkaar liggen. Hij ging snel weg. Vroeger hadden de vaders van de omliggende huizen een schuilkelder gebouwd. Ze waren er nog maar net klaar mee, of ze moesten schuilen, want de gevechten kwamen steeds dichterbij. Het was erg nauw in de tent en vele mensen praatten door elkaar heen. De jongen lag naast Bea en kon zijn handen niet thuishouden terwijl ze sliep. Ze moesten lang in de schuilkelder blijven. Toen ze dachten dat de gevechten voorbij waren hoorden ze een schot. De wacht keek even buiten. Daarna kwam hij snel en bleek terug. Hij ging met meerdere kijken en daarna vertelden ze dat ze een Duitse soldaat hadden gezien. Ze wilden hem helpen en brachten hem wat jenever om zijn pijn te verzachten. Na een paar uur was hij dood, want ze konden hem niet helpen. Een paar minuten later wordt er naar binnen geroepen dat ze naar buiten moeten komen. Het waren de Duitsers en ze hadden de dode soldaat gevonden. Ze dachten dat de mensen uit de schuilkelder de soldaat hadden gedood. De vaders werden afgevoerd. Iedereen keek angstig toe.
Uiterlijke beschrijving ‘De vijand’ heeft 108 pagina’s. Het boek telt 22 korte hoofdstukken. Ze zijn genummerd en hebben titels. Het motto is: “On entre en guerre, en entrant dans le monde.” Het betekent: als je geboren wordt, kom je automatisch in de oorlog terecht. De omslag wijst duidelijk naar de titel: je ziet een adelaar met een hakenkruis om de nek. Op de achterkant van het boek staat een korte samenvatting en dat ‘De vijand’ zonder twijfel een der mooiste en beste verhalen van Jos Vandeloo is. Nadat dit verhaal in de gelijknamige bundel verscheen, die spoedig uitverkocht was, herschreef de auteur de tekst in zijn huidige en definitieve vorm. Persoonlijke Reactie
1) Het onderwerp (thema) ‘De vijand’ speelt aan het einde van de oorlog in een dorp bij het Belgisch-Nederlands grensgebied, dat beurtelings door de Duitsers en de Amerikanen wordt bezet en weer heroverd. Het onderwerp vind ik interessant, want de titel ‘de Vijand’ leek mij wel leuk. Nadat ik de achterkant had gelezen leek het mij nog leuker. 2) De gebeurtenissen
Je kon je goed inleven in de hoofdpersoon, daar draaide in principe alles om. Van de andere personages krijg je niet zo’n goed beeld. De personages zijn voor mij niet herkenbaar, omdat het boek over een jongen in de oorlog gaat. Een oorlog heb ik nog nooit van dichtbij meegemaakt. Ik vind dit geen boeiend boek en ik vind ook dat je er erg bij betrokken raakt. Je kan je makkelijk verplaatsen in de situatie van de personages, omdat je vaak verhalen hoort over mensen die een oorlog hebben meegemaakt. 5) het Taalgebruik (stijl) Het taalgebruik was makkelijk te begrijpen, soms zaten er wat oude woorden in, zoals bijvoorbeeld ‘slijk’. In het verhaal wordt er vrij veel beschreven. De gevoelens van de personages werden weergegeven. Het verhaal bevat niet zo veel dialoog. Samenvatting: Het boek gaat over een jongen van 15 jaar aan het einde van de 2e wereldoorlog in België. Hij woont in een huis bij zijn familie (2 oudere broers, zus van 12, "vader" en moeder) even buiten het dorp. Dichtbij het dorp is een veld met daarop een tent met een uitkijktoren. In die tent zitten de Amerikanen (Houston, Paps, Karl en Mac). De jongen gaat vaak naar de Amerikanen en hij krijgt vaak van hen eten mee voor zijn familie. In ruil daarvoor brachten ze hun steenkool, want dat was het enige waar zij genoeg van hadden. Ook Bea, 15 jaar en een vriendinnetje van de jongen, komt weleens eten halen. Bea en de jongen zijn al een lange tijd bevriend en hij zou best wel een relatie met haar willen, maar pas na de oorlog. Ook die dag dat hij in de uitkijktoren zit bij Paps, ziet hij Bea aan komen lopen. Zij gaat de tent binnen waar Karl alleen is. Even later besloot de jongen weg te gaan en Karl gedag te zeggen. Toen hij de tent opende, zag hij Karl en Bea op elkaar liggen. Hij ging snel weg. Vroeger hadden de vaders van de omliggende huizen een schuilkelder gebouwd. Ze waren er nog maar net klaar mee, of ze moesten schuilen, want de gevechten kwamen steeds dichterbij. Het was erg nauw in de tent en vele mensen praatten door elkaar heen. De jongen lag naast Bea en kon zijn handen niet thuishouden terwijl ze sliep. Ze moesten lang in de schuilkelder blijven. Toen ze dachten dat de gevechten voorbij waren hoorden ze een schot. De wacht keek even buiten. Daarna kwam hij snel en bleek terug. Hij ging met meerdere kijken en daarna vertelden ze dat ze een Duitse soldaat hadden gezien. Ze wilden hem helpen en brachten hem wat jenever om zijn pijn te verzachten. Na een paar uur was hij dood, want ze konden hem niet helpen. Een paar minuten later wordt er naar binnen geroepen dat ze naar buiten moeten komen. Het waren de Duitsers en ze hadden de dode soldaat gevonden. Ze dachten dat de mensen uit de schuilkelder de soldaat hadden gedood. De vaders werden afgevoerd. Iedereen keek angstig toe.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden