Algemene gegevens
Titel: De vierde man
Schrijver: Gerard Reve
Naam van de uitgever: Pandora
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 1999 (zevende druk)
Vertaald?: nee
Literatuur?: ja
Aantal bladzijde: 138
De samenvatting van het verhaal:
Dit verhaal is geschreven vanuit de ik-vorm. Gerard is de ik-persoon en verteld een verhaal aan Ronald, dat hij tot nu toe altijd verzwegen heeft.
Gerard houdt regelmatig lezingen over zijn boeken. Ook dit keer weer in de grote havenstad V. In de trein op weg daar naar toe droomt hij heel raar. Hij droomt over een gang met kloppende geluiden alsof er gevaar aankomt. Na de lezing wil Gerard eigenlijk naar huis toe maar het is al veel te laat. Gerard haat het om in een hotelkamer te overnachten. De penningmeester genaamd Christine nodigt hem uit om bij haar de nacht door te brengen. Hoewel Gerard eigenlijk homoseksueel is raakt hij toch heel opgewonden van Christines schoonheid en rijkdom. Ze bedrijven de liefde met elkaar die nacht. Als ze beide slapen heeft Gerard opnieuw een nare droom over een magere oude man met een sleutel en een geheimzinnig kistje. Deze man zingt ook een liedje over de dood en een vierde man. Tierelier, wie is nummer vier?
De volgende ochtend ziet Gerard een foto van een heel knappe man liggen. Hij is meteen verliefd op deze. Hij vraagt aan Christine wie hij is. Christine verteld dat, dat Herman is en dat ze hem volgende week gaat bezoeken. Gerard wil Herman dolgraag ontmoeten en als Christine vraagt of hij dat weekend misschien op haar huis wil passen zegt hij direct ja. Zo hoopt hij Herman te kunnen ontmoeten. Als Gerard het volgende weekend naar Christine toe komt om op haar huis te passen doet hij net alsof hij helderziend is. Christine verteld aan hem dat ze niet erg zeker is van Herman. Om die Herman te kunnen ontmoeten zegt Gerard dat Christine hem maar mee moet nemen zodat naar hun relatie kan kijken. Feitelijk zegt hij dat alleen, om Herman in levende lijven te zien.
In het laatste hoofdstuk is Gerard weer bij Ronald. Hij vraagt aan hem wat hij van dat verhaal vind. Ronald zegt dat hij het een goed verhaal vind en dat Gerard er een boek over zou moeten schrijven. Gerard zegt dat hij dat wel zou willen doen als hij zich weer precies kan herinneren wat de magere man ( de dood ) uit zijn droom gezongen heeft.
Analyse:
De tijd en plaats waar het verhaal zich afspeelt:
Het verhaal speelt zich af in een periode rond de jaren zestig en is geschreven in de ik-vorm in de verleden tijd. Het eerste en het laatste hoofdstuk spelen zich echter veel later af.( het moment waar hij Ronald, zijn verhaal verteld ) De vierde man is dus niet chronologisch geschreven.
Het verhaal speelt zich af in Nederland. De steden zijn Vlissingen en Amsterdam.
Christines huis is ook een erg belangrijke plek. Denk bijvoorbeeld aan het logeerkamertje.
De personages:
Gerard,
Is iemand die veel fantaseert. Hij denkt overal wel iets achter. In het verhaal doet hij net alsof hij helderziend is maar ik denk dat hij het ook echt is want hij krijgt de dromen en visioenen over wat er met “de vierde man’’ gaat gebeuren.
Gerard is homoseksueel, toch krijgt hij een seksrelatie met Christine. Gerard valt meer voor haar schoonheid en rijkdom. Gerard liegt ook tegen Christine en tussendoor heeft hij gewoon seks met Laurens, een man die hij toevallig tegenkomt. Het boek is deels een autobiografie dus zou deze beschrijving ook op de echte Gerard kunnen slaan.
Christine,
Is een knappe jonge vrouw, die iets mysterieus heeft. Ze verleid vele mannen die daarna een onvoorziene dood sterven. Christine is kapster van beroep en penningmeester. Ze komt over als een normale vrouw maar er schuilt zeker iets anders in haar
Is net zoals Gerard een alcoholist misschien nog wel wat erger. Gerard is verliefd op hem, terwijl Herman zelf verliefd is op Christine.
Ronald,
Is een vriend van Gerard. Hij is gekleurd. Hij is degene aan wie Gerard zijn verhaal verteld
Laurens,
Is net zoals Gerard homeseksueel. Hij is blond en zeer knap.
Mijn mening:
Dit boek was een van de mindere boeken die ik tot nu toe heb gelezen. Het boek bracht vrijwel boodschap en het sprak mij niet zo aan. Daardoor werd ik ook minder in het verhaal meegenomen. Het was niet zo leuk om dit boek te lezen. Ik heb er dan ook een paar weken over gedaan om het uit te lezen.
Het was zeker ook erg saai, denk ik, omdat je, je bijna niet kon inleven in de personages. Het was erg lastig om te begrijpen was zij voelden. Ondanks dat het vanuit de ik-vorm geschreven was, kon je, je ook moeilijk inleven in Gerard zelf. Toch was het decor van het verhaal redelijk beschreven. Vooral het huis van Christine was heel echt beschreven. Dat maakte het wel weer plezieriger om te lezen.
Het saaiste deel van het boek vind ik de passage waarin Gerard met Laurens naar bed gaat. Dat deel heeft niks te maken met het verhaal. De betekenis van deze scene is in mijn ogen onduidelijk.
Het verhaal speelde zich af in Nederland daardoor kon je, je goed voorstellen hoe de omgeving eruit zag. Als hij het bijvoorbeeld had over de grote stad A, dan is dat hoogstwaarschijnlijk Amsterdam. Ik vond het wel vrij raar dat Gerard Reve niet gewoon de plaatsnaam zei, maar alleen de eerste letter. Ik kan mij goed voorstellen dat het voor iemand die de Nederlandse topografie niet zo goed kent het ( een buitenlander ) vervelend kan zijn.
Het boek was geschreven in het ouderwets Nederlands, dat maakte het zeker in het begin, moeilijk leesbaar voor mij. Veel werkwoorden werden anders vervoegd en er kwamen redelijk wat woorden in voor waarvan ik de betekenis niet wist. De zinnen waren ook te lang. Uiteindelijk kon ik beter met deze schrijfstijl overweg en ging het lezen makkelijker. Ik vond wel dat je door die stijl meer betrokken raakte bij de tijd van toen.
Ik heb nog geen ander boek van Gerard Reve gelezen. Ik denk, eerlijk gezegd, dat ik dat voorlopig ook niet ga doen. Deze schrijver heeft mij helaas teleurgesteld want ik had veel verwacht van zijn boek. Ik hoop ooit beter werk van hem te lezen.
Ik zou dit boek niet aan jongeren van mijn leeftijd aanraden ( ca. 14 jaar ) omdat dit boek niet geschikt is voor onze leeftijd. Ik zou het echter wel aanraden aan volwassenen omdat zij deze verhaalstijl waarschijnlijk beter respecteren.
Als ik dit boek een cijfer zou moeten krijgen zou het een 6.0 krijgen. Vanuit mijn positie als kind. Ik denk dat de meeste volwassenen het oneens met mij zouden zijn.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden