Titelverklaring Gerard vindt in een doos 3 akteenveloppen met daarin foto's van 3 jonge mannen die minnaar van Christine zijn geweest en die alle op een tragische mysterieuze manier zijn gestorven. Zal hij nummer 4 zijn? Fabel De vierde man - Gerard Reve
108 pag.,11 hoofdstukken, De grote lijsters 1996 De 'ik-persoon', Gerard vertelt zijn vriend Ronald een verhaal over wat hem in de jaren '60 een keer was overkomen. Op een dag moest hij een lezing houden over zijn werk (Gerard is schrijver) in het Zuid-Nederlandse havenstadje V. In de trein daar naar toe had Gerard een nare droom over een lange gang en een kloppend geluid. De lezing verliep goed. Na afloop nodigde de penningmeester van de vereniging die de lezing georganiseerd had Gerard uit om bij hem te blijven slapen. Ze was een mooie jonge vrouw. Ze heette Christine. Gerard voelde zich tot haar aangetrokken, ook al was hij een homofiel. Christine woonde in een groot huis met een kapperszaak en een bijouterie erbij. De gedachte dat Christine eigenares van dit alles was en dus wel rijk zou zijn wondt hem erg op. Ze gingen met elkaar naar bed. 's Nachts had Gerard weer een enge droom over een magere, zwarte man met een sleutel die een aftelrijmpje zong. De volgende morgen zag Gerard op Christine haar bureau een brief liggen met daarbij een foto van een mooie jongen, op wie hij meteen hevig verliefd werd. Deze jongen, een zekere Herman uit Düsseldorf, die moest hij een keer hebben. En Christine zou hem daarbij van dienst kunnen zijn. Toen zij hem vroeg het volgende weekend op haar huis te komen passen omdat zij weg moest, ging Gerard daar dan ook grif op in. Het weekend erna ontlokte Gerard allerlei gegevens over Herman aan Christine door te doen alsof hij helderziend was. Daarbij kreeg Gerard wel twee 'echte' visioenen over Herman, die bij de boeg van een schip stond en een oog dicht hield. Christine had een verhouding met Herman. Zij zou dit weekeinde naar hem toe gaan. Hij was wel verliefd op haar toen zij nog getrouwd was. Haar man - Johan - inmiddels overleden. Ze wist eigenlijk niet goed wat ze met Herman aan moest. Hij dronk nogal veel, en werd daarbij woest, en hij was te snel in bed volgens Christine. Gerard stelde Christine voor dat zij Herman na het weekend mee zou nemen naar V. Dan kon hij met zijn occulte gaven misschien helpen. De volgende morgen vertrok Christine. Gerard kon er niet goed tegen alleen te zijn in het lege huis. Tot schrijven kon hij zich niet zetten. Daarom ging hij een eindje lopen in de hoop dat hij de jongen uit de Kamperfoeliestraat tegen zou komen, die hij de vorige dag gezien had. In plaats daarvan ontmoette hij een andere jongen, Laurens. Hij nam hem mee naar huis en ze vrijden. Toen Laurens weer weg was ging hij in het kistje kijken dat hij in de kast had zien staan. Met een sleutel die precies leek op die uit de droom kon hij het kistje openmaken. Daarin vond hij naast zakelijke papieren, drie grote akteenveloppen met brieven van minnaars van Christine. Alle drie leken ze wat op Gerard. En alledrie waren ze plotseling overleden. In paniek vluchtte Gerard terug naar A., zijn woonplaats. Hadden zijn nare dromen hem niet al gewaarschuwd? Hij wilde de vierde man niet worden! Later belde Christine hem nog een keer op, en vertelde dat ze Herman inderdaad mee had genomen naar V. Hij had daar een auto-ongeluk gekregen: hij was tegen de boeg van een schip gereden, waardoor hij zwaar verminkt was. Een oog had hij verloren. Gerard was de dans dus net op tijd ontsprongen. Later vernam hij dat Christine met een Canadees zakenman getrouwd was en daarvan ook al weer weduwe was geworden. 'Het vrolijk weeduwtje'. Het verhaal is uit. Gerard vraagt aan Ronald wat hij ervan vindt, of het verhaal genoeg 'body' heeft om het op te schrijven. Is het wel een verhaal? Hoofdpersonen en voornaamste bijfiguren Gerard: rond de 40,man,homofiel,schrijver, denkt overal dieper over na. Christine: rond de 30,vrouw,heeft diverse minnaars gehad die op mysterieuze manier dood zijn gegaan, het ljikt er in het begin op dat ze erg rijk is wat ze niet is. Ronald: hoort het verhaal aan van Gerard. Johan: gestorven echtgenoot van Christine. Laurens: jongen waarmee Gerard een keer de liefde bedrijft.
Perspectief Ik-vorm
Subjectief/alwetende verteller Structuur 11 hoofdstukken (opbouw heeft volgens mij geen functie). Het verhaal is chronologisch geschreven met een aantal flashbacks erin. Naar mijn weten zaten er geen hiaten in het verhaal. Verder is het verhaal achteraf verteld zonder belangrijke versnellingen Ruimtebeleving Het huis windt Gerard op maar verder is er niet echt sprake van ruimte beleving Thema De vierde man, of niet?: want als hij bij Christine was gebleven zou hij nu ook een dode minnaar van haar zijn. Genre epiek(verhaalvorm)~roman:- normale tot grote omvang
2 hoofdpersonen+ een aantal bijfiguren
meer hoogte/diepte punten (het gaat over een wat langere tijd) Stijl
veel beschrijvingen van hoe de personen er uitzien
weinig ruimte beschrijving
weinig moeilijke woorden of lange zinnen

af en toe een beetje ironie Auteur Bbekendste boeken zijn: De vierde man, Vier wintervertellingen, Commissionairs Fennedy (toneelstuk), Op weg naar het einde, De taal der liefde, Een circusjongen. Hij behoort tot de romantische schrijvers. Hij houdt zich vooral bezig met de 'zwarte romantiek' Hij is zelf een homofiel en zijn boeken gaan daarom ook vaker over dit soort liefdes. Eigen mening Ik vind het een slecht boek. Niet echt spannend of leuk om te lezen. Als je eenmaal een aantal bladzijdes gelezen hebt kom je er achter dat Gerard een homofiel is. Eigenlijk vind ik het boek daarom helemaal waardeloos omdat ik niet met enthousiasme de gedachten van Gerard over en handelingen met Laurens heb gelezen. Of zijn verlangens naar 'de jongen van de Kamperfoeliestraat'. Het boek was verder makkelijk te lezen door de niet al te moeilijke woorden. Het boek was volgens mij wel origineel want ik heb nog nooit zo'n boek gelezen. Maar dat kan ook liggen aan het feit dat ik nog niet veel romans/novelle's gelezen heb. Verder vind ik het een vreemd boek en het lijkt me onrealistisch en onwaarschijnlijk dat hij wel met Christine mee naar huis gaat en met haar naar bed gaat maar eigenlijk totaal niets om vrouwen geeft, want hij kon, toen hij met haar mee naar huis ging nog niet weten dat zij een minnaar (Herman) zou hebben waar hij smoorverliefd op zou worden.