De val door Marga Minco

Titel De val Schrijver 'De Val' is geschreven door Marga Minco. Marga Minco werd geboren te Nieuw-Ginneken, Nederland, in 1920. Ze groeide op in een Joods gezin. Tijdens de Duitse bezetting dook zij onder in Amsterdam. Haar hele familie werd gedeporteerd en kwam om. In de roman 'Het Bittere Kruid' geeft Minco een kleine kroniek van haar persoonlijke ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het boek werd in verscheidene talen vertaald. In 1966 verscheen haar roman 'Een Leeg Huis'. Marga Minco heeft ook verhalen, televisiespelen en kinderboeken geschreven. Haar verhalenbundels 'De Ander Kant' en 'Meneer Frits En Andere Verhalen Uit De Vijftiger Jaren' hebben een groot lezerspubliek gevonden. 'Het Bittere Kruid' werd ook verfilmd. Marga Minco heeft zich niet kunnen verenigen met de inhoud van deze film. In 1986 was het boekenweekgeschenk een novelle van haar, getiteld 'De Glazen Brug'. Boek 'De Val' is verschenen in 1983 bij uitgeverij 'Bert Bakker'. Het boek is opgebouwd uit 16 hoofdstukken en bladzijden. De 16 hoofdstukken zijn kort en niet-genummerd.
Titel De titel heeft aan dat Frieda Borgstein om het leven komt door de val in een put met kokend water en dat haar man en kinderen in de val gelokt zijn. De tragiek die hier achter verborgen zit (haar man en kinderen zijn waarschijnlijk in de gasovens van hen concentratiekamp omgekomen) blijft in deze titel ongenoemd. Thema Het thema's in 'De Val' zijn 'de mens kan het leven niet begrijpen' en 'de macht van het toeval'. Motieven

• bezorgdheid
• liefde
• het noodlot

Perspectief 'De Val' wordt verteld in een personaal perspectief en de verleden tijd. Er komen veel flash-backs voor. Bij Frieda schuiven heden en verleden door elkaar. Hoofdpersonages Er zijn 4 hoofdpersonen in 'De Val'. #Frieda: Ze is zeer zorgzaam voor man en kinderen. Na de oorlog moet ze alleen verder. Ze wordt boekhouder op een groot handelskantoor. Dit werk doet Frieda met fanatisme, om op deze wijze haar emoties de baas te kunnen blijven. Naarmate ze veroudert wordt ze eigenzinniger. Als ze veertig wordt viert ze haar verjaardag niet. Het beeld van 'een kamer vol mensen die er geen vermoeden van hadden dat ze voor het laatst bijeen waren' is haar genoeg. Als ze vijfentachtig zal worden, wijkt ze van deze gewoonte af. Dit wordt haar ondergang. #Baltus: Hij is een onverschillig man, een kletsmeier met weinig verantwoordelijkheidsgevoel. #
Verstrijen: Hij heeft meer hart voor de zaak, maar wordt geplaagd door huwelijksproblemen. Hij vindt het leuk als aantrekkelijke vrouwen belangstelling voor hem hebben. #Ben Abels: Hij is eenvoudig en hartelijk. ben is de enige die Frieda Borgstein echt begrijpt en haar helpt. Samenvatting Baltus en Verstrijen, monteurs van gemeentewerken, drinken om half acht koffie in 'De Salamander'. Het heeft die nacht hard gevroren. Op die zelfde ochtend wordt Frieda Borgstein in het bejaardentehuis ook om half acht gewekt. Vandaag treft ze de voorbereidingen voor haar verjaardag, die morgen zal worden gevierd. Baltus en Verstrijen beginnen tegenover het bejaardentehuis met de werkzaamheden in een put van de stadsverwarming. Ze hebben weinig zin in het werk. Frieda heeft in de oorlog een afschuwelijke ervaring gehad. Door verraad zijn haar man Jacob en twee kinderen weggevoerd. In het tehuis heeft Frieda geen intieme relaties. Alleen met de klusjesman Ben Abels kan ze het goed vinden. Ze heeft nooit aandacht besteed aan haar verjaardag, maar morgen wil ze iedereen in het tehuis trakteren op gebak. Daarom wil ze ondanks het slechte weer naar buiten om enige zaken te regelen. Baltus en Verstrijen maken weer een verwarmingsput open, maar ze plaatsen er geen hekjes omheen. Baltus gaat naar het toilet en Verstrijen zal een oogje in het zeil houden. Hij denkt aan de slechte relatie die hij met zijn vrouw heeft. Hij krijgt het koud en gaat eens kijken waar Baltus blijft. Intussen nadert Frieda de dampende put. Door de kou zijn haar ogen vochtig geworden en wellicht ziet ze de put niet. Ze stort in de put en slaakt een kreet. Verstrijen hoort iets en rent naar de put. De brandweer wordt gewaarschuwd en die haalt Frieda uit de put. Abels spoedt zich naar buiten. Op het moment dat de bejaarde vrouw naar boven gehaald wordt, leeft ze nog, maar spoedig daarna moet ze zijn gestorven. Abels neemt haar tas mee. Abels ontmoet een man, die hij vaag kent. De dag voor de begrafenis heeft hij een gesprek met de man die Hein Kessels heet. Het is voor Hein een soort biecht. In 1942 zou hij de Borgsteins naar Zwitserland brengen. Toen hij bij het buis arriveerde, kwamen de Duisters er ook, met een auto. Vader Borgstein, de beide kinderen en Hein werden in de auto gesmeten. De Duitsers zochten niet naar Frieda. Hein is verhoord en in het concentratiekamp terechtgekomen. Hij heeft niets verraden. Door de onervarenheid hebben Hein en zijn vrienden waarschijnlijk een foutje in de organisatie gemaakt en dat is hun fataal geworden. Na de oorlog is Hein in een andere plaats gaan wonen. Hierdoor heeft Frieda nooit geweten waarom de zaak is misgelopen. Recensies Pro: Aad Nuis schreef in 'Intermagazine': 'Zoals elk goed verhaal geeft 'De Val' een hechte constructie zonder geconstrueerd te lijken. Zijn grote kracht ontleent het, meer nog dan die onopvallende diepte, aan de zorgvuldige behandeling van alle details. Geen woord is te veel, geen woord is ernaast. Het is een uiterst eenvoudig ogend boekje van nog geen honderd pagina's Desalniettemin is het de waardige reprise van een schrijfster wier meesterschap tijdens het lange zwijgen nog groter is geworden'. Contra: Een onbekende recensent schreef in 'De Groene Amsterdammer': 'De charme van zorgvuldig gedoseerde raadsel ontbreekt aan 'De Val', zoals die aan vroeger werk van Marga Minco ontbreekt. Ook in haar beste verhalen zijn witregels al door de context te ondubbelzinnig ingevuld, het zijn geen plaatsen waar de lezer zelf; ontredderd, tasten, fantaserend; verbanden moet leggen. Minco schrijft wel beheerst en met een scherp oog voor emotionerende details, maar ze houdt mij alles wat te zichtbaar in de hand.' Eigen mening Ik vind 'De Val' een makkelijk te lezen boek, maar het is niet van hoog niveau. Ik geef de 'onbekende recensent' helemaal gelijk. Omdat Minco alles wat al te zichtbaar in de hand houdt, is haar werk voor geen enkele middelbare scholier een probleem. Dat van Willem Elsschot, om eens iemand te noemen, vindt elke leerling die eraan begint mateloos saai. Wat mij betreft is dat een bewijs voor het niveauverschil tussen beide auteurs.