Samenvatting

Twee bejaarde vrouwen komen elkaar tegen in het Thermaal Instituut. Ze raken aan de praat en ontdekken dat ze op 6 jarige leeftijd gescheiden een tweeling zijn. Ze vertellen elkaar over hun leven na het sterven van hun ouders.
Lotte’s verhalen gaan over haar leven bij haar pleeggezin in Nederland. Over de Joodse onderduikers bij hen thuis en haar liefde voor muziek.
Anna’s verhalen gaan over haar moeilijke jeugd bij hun oom op de boerderij. Over hoe oom Heinrich haar mishandelde en over hoe ze ontsnapte naar een klooster. Later kon ze een opleiding tot dienstmeisje volgen en kwam ze aan werk bij een rijke familie.
In het begin mogen de 75 jarige vrouwen elkaar niet echt, ze zijn elkaar’s tegenpolen. Maar langzaam aan krijgen ze begrip voor elkaar. Op een ochtend vindt Lotte haar zus dood in het bad. Een medewerkster vraagt aan Lotte of ze Anna’s familie kent, zodat ze die kan inlichten. Dan bekent Lotte dat Anna haar zus was.

Literair verslag

De Tweeling van Tessa de Loo is een boek met erg veel goede recensies. Mensen beschrijven het als spannend, boeiend en ontroerend. Ik heb dit boek gelezen en ik ga in dit literair verslag uitleggen of ik het daar wel of niet mee eens ben.

Het is vanaf het begin van het boek heel duidelijk wat Tessa de Loo met dit verhaal wil vertellen. Ze hamert de liefde voor je familie en het begrip voor de mening van anderen. Ook het verloop van de oorlog wordt vaak besproken. De verschillende kanten van de oorlog worden goed verteld. Lotte en Anna vertegenwoordigen allebei een kant van de oorlog. Lotte is de kant van de meeste mensen in Nederland. Ze geeft de schuld aan de Duitsers. Ze wilt zo min mogelijk met ze te maken hebben. Dat is hoe veel mensen tegen de WOII aankijken.
Maar juist daarom zijn de verhalen van Anna heel interessant om te lezen. Zij vertelt hoe het was voor de ‘gewone’ mensen in Duitsland. Hoe ze werden beïnvloed en voorgelogen. En hoe de ideeën van Hitler op het eerste gezicht de oplossing voor alles leken. Maar ze vertelt ook hoe het uiteindelijk tegen bleek te vallen en mensen zich tegen de nazi begonnen te keren. Door haar ga je beter nadenken over het ontstaan van de WOII.

Hoewel beide personages evenveel vertellen, wordt er van Anna een duidelijkere karakteromschrijving gegeven. Alleen de koppigheid en de vooroordelen van Lotte komen goed naar voren. Ook is meteen duidelijk dat ze Anna op afstand wilt houden. Van Anna wordt veel meer verteld. Ze is een echte doorzetter. Ze vecht voor haar menig en werkt hard. Ze vindt het ook moeilijk om mensen toe te laten en van ze te gaan houden. Ze is het gewend om op zichzelf aangewezen te zijn. Maar toch is ze heel geïnteresseerd in het leven van Lotte, wat laat zien dat ze veel voor haar betekend.

Alles in dit boek hangt met elkaar samen, ik kon verschillende gebeurtenissen met elkaar in verband brengen. De terugblikken vormen het verhaal, in elke terugblik ga je weer een stukje verder de oorlog in. Het verhaal in het heden duurt maar een paar dagen, maar in de flashbacks loopt de tijd vanaf hun 6e tot het einde van de oorlog. Je volgt zo de oorlog, en tegelijkertijd het heden. In het heden gebeurt alleen niet zo veel, daar praten ze alleen maar over hun leven van vroeger. Het echte verhaal speelt zich af in de flashbacks.
Het einde is best zielig, maar wel duidelijk. Het is duidelijk het echte einde van een leven samen. Het is best jammer als een boek niet goed afloopt, maar ik vond het wel passend en mooi. Het boek heeft dus een gesloten einde. Maar het bijzondere is dat het in de flashbacks wel een open einde is. Omdat Anna zo plotseling overlijd, waren ze met het vertellen nog niet in het heden gekomen. Er blijft dus wel een soort gat in de tijd dat je zelf kunt invullen.
Er zat constant een soort afwachtende spanning in het verhaal. Ik wilde weten of Anna en Lotte hun verwijten aan de kant konden schuiven en elkaar konden vergeven. Ik zat steeds op dat moment te wachten. Ook in de flashbacks worden spannende dingen verteld.

In het boek werd geen bijzonder moeilijke taal gebruikt. Ook is het in modern Nederlands geschreven, ondanks de leeftijd van Anna en Lotte. Beeldspraak werd niet veel gebruikt, maar spreekwoorden en uitdrukkingen wel. Vaak waren deze in het Duits, omdat dit de moedertaal van de twee vrouwen is. Maar dat was helemaal niet storend. Ook als is mijn Duits niet geweldig, door de context waarin het werd gebruikt, werd snel duidelijk wat er werd bedoeld.

Ik vond het leuk om dit boek te lezen. Het was een echte doorlezer, elke keer wilde je weten wat er ging gebeuren. Het boek voldeed zeker aan alle goede recensies, en was zelfs beter dan ik had verwacht. Ook blijft het tot het einde boeiend en wordt het verhaal niet voorspelbaar. Ook het einde vond ik erg goed gevonden, ik had het zeker niet verwacht. Al met al dus een echte aanrader, ook voor wie niet zo van lezen houd!