Zakelijke gegevens. Auteur: Tessa de Loo. Titel: De tweeling, De arbeiderspers, Amsterdam, 1993-14, 435 blz. (eerste druk 1993, Nederland). Genre: Biografisch roman. Samenvatting. Het verhaal gaat over de Duitse tweelingzusjes Anna en Lotte Bamberg, die na de dood van hun ouders op zesjarige leeftijd van elkaar gescheiden werden. Lotte heeft tbc en wordt door een oudtante meegenomen naar Nederland. Ze wordt ondergebracht bij haar zoon, de familie beschouwt haar als hun eigen dochter. Anna wordt door haar grootvader meegenomen naar een klein dorpje waar hij en zijn zoon Heinrich wonen. Ze gebruiken Anna als een arbeidskracht op de boerderij. Na ongeveer 70 jaar vinden Lotte en Anna elkaar terug in een kuuroord in Spa, ze lijden beide aan artrose. Lotte, die een echte Hollandse geworden is, staat eerst wantrouwig tegenover de Duitse, maar ontdooit een beetje als ze haar levensverhaal hoort. Voor de oorlog. Anna blijft na de dood van haar grootvader bij haar oom wonen, die later trouwt met de vreselijke Martha. Zij voert niet uit in de huishouding en laat Anna alles doen. Het dorp heeft niet veel met Hitler op en als een buurvrouw Anna ziet met een jongen die Hitler wel goed vindt slaat haar oom haar. Omdat ze steeds pijn in haar buik blijft houden, gaat ze naar een dokter die constateert dat haar baarmoeder gedraaid is. Een paar jaar later verlaat Anna het dorp en gaat naar Keulen, waar ze een opleiding gaat volgen om in de huishouding te kunnen gaan werken. Als ze 21 is moet ze een voogdijakte tekenen, waarin haar oom heeft gezet dat Anna zwakzinnig is. Hierdoor kon haar oom haar ongestraft op de boerderij laten werken. Vlak voor de oorlog gaat ze bij Herr en Frau von Garlitz werken als kamermeisje. Lotte groeit op in een groot communistisch gezin. Al vroeg blijkt dat Lotte erg muzikaal is en goed kan zingen. Het gezin, en vooral de vader, hebben niet veel met het geloof op en voeden Lotte ook zo op. In de oorlog. Als de oorlog uitbreekt veranderd er voor Anna weinig. Lotte komt haar opzoeken, maar Anna negeert haar en heeft bijna geen tijd voor haar. Lotte gaat teleurgesteld terug. Als Anna naar een feest in een casino gaat ontmoet ze Martin Grosalie, een Oostenrijkse soldaat. Ze worden verliefd op elkaar en later verloven ze zich. Maar Martin moet naar Rusland en dus kunnen ze nog niet trouwen. Anna krijgt veel brieven van hem, maar er staat nooit een woord over de oorlog in. Ondertussen vlucht Frau von Garlitz naar het landgoed van haar ouders in Brandenberg. Ze blijven daar niet lang, want even later verhuizen ze naar Polen. Daar zitten veel Russische krijgsgevangenen die het erg slecht hebben. Anna helpt hen een beetje. Anna wordt op een gegeven moment door Martin naar Wenen gehaald waar ze gaan trouwen. Drie weken lang zijn Martin en Anna samen en dan moet Martin weer terug naar Rusland. Het vliegtuig van Herr von Garlitz stort neer en alle inzittenden overlijden. Frau von Garlitz ontvangt nog wel vroegere collega’s van haar man en samen beramen ze een moordaanslag op Hitler. Deze mislukt. Martin zit inmiddels bij de SS, hij wilde dat eigenlijk niet, maar het was de enige manier om veel verlof te krijgen. Hij zegt Anna dat ze ontslag moet nemen en naar Wenen moet vertrekken, want daar is het veel veiliger. Begin oktober krijgt Anna het bericht dat Martin is overleden. Ze stort volledig in, maar laat het niet blijken. Voor zijn dood heeft Martin Anna laten beloven dat ze geen zelfmoord pleegt en dat ze in de verpleging gaat werken. Ze wordt inderdaad verpleegster bij het Rode Kruis in Lazaret. Lotte was erg teleurgesteld na het bezoek aan Anna, maar al gauw kreeg ze geen tijd meer om er over na te denken, want ze krijgen onderduikers namelijk: de familie Frinkel, Leon Stein, Ruben Meyer en zijn moeder, Theo de Zwaan, Ernst Goudriaan en de familie Bojul. Lotte trouwt uiteindelijk met Ernst Goudriaan. Na de oorlog. Nadat Duitsland zich overgegeven heeft wordt Anna gevangen genomen door de Amerikanen. Na een tijdje wordt ze weer vrijgelaten. Het enige wat ze dan wil is naar het graf van Martin gaan. Het wordt een moeilijke reis om het graf te vinden, maar uiteindelijk vindt ze zijn graf. Daar blijkt dat een meisje met haar moeder ervoor gezorgd hebben dat het netjes is gebleven, dit hebben ze uit dankbaarheid gedaan, Martin heeft hen namelijk geholpen heeft. Ze krijgt weer een baantje in de huishouding. Haar baas, een oud docente van het gymnasium, ziet dat Anna liever iets anders wil doen en Anna zegt dat ze bij de kinderbescherming wil werken. Als ze daar werkt komt tante Martha haar opzoeken. Ze doet net of ze veel om Anna geeft, maar in werkelijkheid zit ze tegen de dorpsbewoners te liegen. Dit keer steekt Anna er wel een stokje voor. Anna gaat Lotte nog een keer opzoeken in Nederland, maar nu is het Lotte die niets meer met haar te maken wil hebben. Bij Lotte thuis gaat het allemaal niet zo goed. De voortdurende angst is wel weg, maar de onderduikers zijn niet meer te houden terwijl het toch nog wel gevaarlijk op straat voor de onderduikers kan zijn. Lotte en Ernst zoeken een huis en Lotte krijgt vijf kinderen. Als Lotte in Spa in bad zit hoort ze geroep. Het blijkt dat Anna overleden is. Ze is kwaad op zichzelf omdat ze Anna nooit gezegd heeft dat ze het begreep. Anna probeerde niets anders dan haar te overtuigen dat de Duitse burgers het ook moeilijk hadden in de oorlog. Als ze dat eindelijk begrijpt en Anna accepteert als zuster is het te laat. De samenvatting heb ik gevonden op internet: www.internetcollege.nl Ik heb wel dingen aangepast

Over de schrijfster. Tessa de Loo is het pseudoniem van Johanna Martina Tineke Duyvene de Wit. Zij is geboren op 15 oktober 1946 in Bussum. Zij debuteerde in 1983 met de verhalenbundel De meisjes van de suikerwerkfabriek. Deze bundel werd een groot succes. Enkele andere boeken van haar zijn: Meander, Het rookoffer, Isabelle, Het mirakel van de hond en De tweeling. Voor het debuut van De meisjes van de suikerwerkfabriek kreeg Tessa de Loo de Anton Wachterprijs. Deze informatie heb ik gevonden op de encarta encyclopedie voor de computer. Eigen mening. Ik vond het een mooi boek, maar best wel moeilijk om te lezen, want er worden twee tijden door elkaar gebruikt en het was moeilijk om dat uit elkaar te houden. Ik kon me niet erg inleven in de hoofdpersonen, omdat je in het boek te ver van de hoofdpersonen af staat. Je kreeg namelijk een niet zo goed beeld van wat ze dachten of hoe ze zich voelden. Bijvoorbeeld toen Lotte de eerste keer Anna opzocht. Het was wel mooi, maar niet erg boeien of meeslepend. Ik vind ook dat Lotte niet erg toegeeflijk doet, ze kan maar niet begrijpen dat Anna het ook moeilijk heeft gehad en ik vind dat niet terecht. Aan de ene kant kan ik het gedrag van Lotte wel begrijpen, ze ziet tenslotte de Duitsers als de schuldigen, maar aan de andere kant vind ik het gedrag ook een beetje onterecht, Anna kan er toch ook niets aan doen, het is haar schuld toch niet. Ik had het idee dat Lotte het niet erg fijn vond om Anna weer te ontmoeten, ze deed zo koel tegenover haar. Op sommige stukken vond ik het boek een beetje saai worden, het boek ging vaak op dezelfde door waarvan ik vond dat ze niet zo belangrijk waren en ze gingen niet door op de dingen, waarvan ik weer vond dat ze belangrijk waren. Ik vond bijvoorbeeld dat ze meer over Lotte en minder over Anna moest vertellen. Er zijn twee hoofdpersonen, maar je merkt dat Anna eigenlijk voortdurend de belangrijkste is. Dat ligt ook aan haar karakter. Ik vind het boek best wel leerzaam, omdat de meeste mensen en zeker de Nederlanders geneigd zijn, de Tweede Wereldoorlog maar van één kant zien. In het boek wordt de oorlog veel van de andere kant belicht en dat is naar mijn idee erg goed en leerzaam. Ik vind het ook niet zo gek dat Anna niets op heeft met de Amerikanen, zij hebben tenslotte hun dorpen ook gebombardeerd. Lotte heeft er moeite mee dat Anna de Amerikanen niet zag zitten, voor haar zijn het de bevrijders. Doordat Lotte in het begin totaal geen begrip kan opbrengen voor de Duitsers in de oorlog, dreigen ze steeds verder uit elkaar te lopen en ze krijgen soms heftige meningsverschillen. Het mooiste en ontroerendste moment vond ik toen Lotte eindelijk begrip kon opbrengen voor de Duitsers, ze wilde het tegen Anna zeggen, maar het was toen te laat.