Titelverklaring De titel verklaring ligt een beetje voor de hand. Dit boek gaat namelijk helemaal over de tweeling: Lotte en Anna. En net zoals tweelingen zijn: een beetje hetzelfde, maar toch vreselijk anders. Motto Die Welt ist weit, die
Welt ist schön, wer
weiss ob wir uns wiedersehen. Onder dit motto staat geen bronvermelding. Letterlijke vertaling: De wereld is ver (groot) de
wereld is mooi, wie
weet of wij ons nog zullen terugzien. Waarschijnlijk betekent het: na een gedwongen afscheid op zesjarige leeftijd hebben de tweelingzusjes gedurende hun verdere levensloop zich regelmatig afgevraagd hoe het met de ene zal gaan en of ze elkaar ooit nog terug zouden zien.
Thema - Jeugdherinneringen - Oorlog - Maatschappij Hoofdpersonen De hoofdpersonen bestaat uit de tweeling Lotte en Anne . Hieronder een kotre beschrijving van beide zussen. naam: Lotte Rockanje- Goudriaan (officieel bamberg) leeftijd: bijna 76
lichamelijke kenmerken: donker, steil haar, lijdt aan artrose
sociale status: weduwe
karaktertrekken: muziekaal, rustig, nuchter
doel: Anna een beetje op afstand houden. Lotte is een "flat character" omdat ze maar een paar overheersende karaktertrekken heeft en ze heeft ook niets voorspelbaars. naam: Anna Grosalie (officieel bamberg) leeftijd: bijna 76
lichamelijke kenmerken: blond, steil haar, lijdt aan artrose
sociale status: weduwe
karaktertrekken: druk, haantje de voorste, intelligent, vastberaden, goed geheugen. doel: Lotte leren kennen en haar alles uitleggen zolang het nog kan (ze zijn niet zo jong meer). Anna is een "round character" omdat ze heel veel verrassende kanten heeft, ze is heel dynamisch en je ontdekt steeds iets nieuws bij haar. Omgeving / Plaats Het verhaal speelt zich af in een kuuroord in het franse dorpje Spa. Daar worden alle herinneringen opgehaald en verteld.
Vertelwijze Het boek is geschreven vanuit het perspectief van de alwetende verteller die de hoofdpersonen in een vertelheden verhalen laat vertellen over het verleden, waarbij de lezer deelgenoot wordt gemaakt van de manier waarop de dames op elkaar reageren. Opvallende motieven Er zitten wel een paar grappige stukjes in. Eentje daarvan is: 'C'est permis..... dat wij..... van dit water drinken. Vroeg Anna Het grappige en eigenlijk ook wel stomme is dat Anna de eerste zinnen meestal alleen Duits praat. Dus eigenlijk had het moeten zijn 'C'est permis. das wir....von diesem wasser trinken. Wat ook opmerkelijk was: toen Lotte aan het vertellen was over het begin van haar levensjaren. Ze vertelde dat ze door het ijs was gezakt en er ruim een half uur onder had gelegen en dat ze dat dus overleefd had (anders kon ze het ook niet na vertellen). Ik vind het eigenlijk best gek dat ze het overleefd had, want ze was heel zwak en snel ziek. Hoofd of sub- genre De tweeling is een roman. Je kan de tweeling eigenlijk niet echt ondervedelen. Het is een stuk historisch roman, maar ook een beetje een streekroman. En ook een biografie. Het hoort eigenlijk bij de sub-genre: Van alles een beetje. Oordeel Het leukste gedeelte van het boek: Ik vond er geen leuke stukken inzitten, maar wel een aantal mooie BV: aan het begin als de tweeling net gescheiden wordt en er geen goed besef van hebben wat er gebeurt en aan het eind als Anna dood is, die reactie van Lotte is ook best mooi. Wat ook mooi was en dat heeft meer met het boek te maken en niet alleen met een gedeelte ervan is dat je een stuk wijzer wordt van de oorlog, want: jij als Nederlander geeft de Duitse automatisch de schuld maar nou zie je dat sommige Duitsers toch wel degelijk geleden hadden. Is toch wel een mooi stukje geschiedenis. Het minst interessant vond ik: De verhalen en herinneringen die Anna en Lotte vertellen zijn best mooi, maar de dialogen die ertussen liggen zijn heel erg saai. Er gebeurt nooit wat nieuws iedere keer gaan ze lopen en stappen het dichtstbijzijnde café of restaurant binnen. Het lijkt wel of ze heel de dag alleen maar drinken en eten. En iedere keer krijg je te lezen wat ze allemaal bestellen (en dat boeit mij toch echt niet). Welk persoon zou ik willen zijn: Aangezien er maar twee hoofdpersonen in zitten valt er niet veel te kiezen. Eigenlijk zou ik geen van beide willen zijn. Ze hebben beide wel een aantal goede eigenschappen die ik wel zou willen hebben: Lotte is heel muziekaal en Anna heeft een sterk karakter (vooral toen ze zo hard moest werken voor haar oom). Maar daar tegenover staat dat ik heel koppig moet zijn en daar hou ik helemaal niet van. Dus als ik een persoon uit dit boek zou moeten zijn dan werd ik verpleegster van het kuuroord. Dat is een mooi beroep en dan kan ik van de zijlijn meekijken hoe de dames elkaar beter leren te kennen (en ik verdien nog lekker ook). Ik zou een hekel kunnen krijgen aan: Eigenlijk aan allebei. Maar ik denk toch het meest aan Lotte die Anna heel erg veel verwijten maakt waar Anna toch eigenlijk niks aan kan doen, omdat zij Duits is en er geen besef van had wat er allemaal in de wereld om haar heen gebeurde. Lotte deed daarom best lullig tegen Anna en wilde haar daardoor helemaal niet goed leren kennen. En omdat ze zich heel erg ergert aan Anna en dat niet eens goed laat merken dat vind ik laf ze moest het gewoon recht in haar gezicht zeggen, maar dat deed ze niet. Maar Anna had het er eigenlijk zelf ook wel naar gemaakt, want toen ze jong waren was Lotte 1 keer op bezoek geweest bij Anna en toen deed Anna net of zij niet bestond. Dus denk ik dat als ze echt bestonden dat ik met geen van beide goed op kon schieten. Het eind van het boek vind ik: Eigenlijk het mooist wat erin heel het boek wordt beschreven. Misschien omdat ik blij was omdat het dikke boek bijna uit was, maar ook omdat Lotte een beetje verrassend emotioneel reageert, nadat Anna dood is. Ze huilt zelfs ze wilde haar nog zoveel vragen stellen dacht ze maar dan ook weer dat stemmetje in haar hoofd waarom ze dat toch niet gedaan had. En dat is op een hele mooie manier geschreven. Is de hoofdpersoon veranderd in de loop van dit boek: Anna is niet echt veranderd. Maar Lotte wel die is anders tegen haar zus aan gaan kijken en dat laat ze pas merken als Anna dood is. (dan geeft ze eigenlijk pas toe dat het haar zuster is) De schrijver heeft met dit werk: Een mooie historische roman geschreven. Zou ik dit boek aanraden aan mijn medeleerlingen: Omdat we voor onze lijst ook een aantal moeilijke boeken moeten lezen. Zou ik dit boek aanraden. Het is best mooi en je leert veel van de geschiedenis, maar het is ook heel erg dik en erg langdradig. Dus ik denk dat ieder voor zich moet weten of hij/zij dit boek zal lezen.