Titel De Tweede man Auteur Doeschka Meijsing Uitgever Roman Querido Druk 8e druk, 2001 Reugebrink Zoals Marc Reugebrink het in de “De Morgen” over “De tweede man” heeft, ben ik het zeer mee eens. Reugebrink heeft het over zijn bewondering voor de ingenieuze constructie, Meijsings formidabele eruditie, de wijze ook waarop ze wetenschappelijk onderzoek als een avonturenroman weet te presenteren en daarbij de geuren, kleuren, geluiden en smaken weet te behouden. Wat Reugebrink vertelde over de ingenieuze constructie, daar ben ik het volledig mee eens. Zo is het begin(Ab ovo) al meteen magistraal opgebouwd. De vragen en verbazing die bij je worden opgeroepen, zijn geweldig. Het begint zo: “Robert Martin verlaat zijn gewone leven doordat zijn 20 jaar oudere broer, Alexander, sterft en Robert plotseling miljonair is. Robert had zijn broer nog maar 2 x in zijn hele leven gezien en ze hadden amper contact gehad. Robert was eerst een leraar grieks op een middelbare school, maar door de plotselinge erfenis van Alexander wordt hij miljonair. Robert probeert zijn normale leven weer op te pakken en doorgaan met alsmaar uitleggen van grieks aan zijn 5e klassers, maar dat kan hij niet. Robert heeft bij de erfenis een steen gekregen, die volgens Alexander een betekenis heeft. Alexander verteld dat in een brief gericht aan Robert, die hij vlak voor zijn niet onverwachte dood had geschreven. Alexander zegt het volgende over de steen: “Ik heb altijd vermoed dat het iets van grootte waarde bevatte, maar dat het meer aan jou was besteed dan aan mij. Ik ben niet meer in staat het te onderzoeken. Dus valt de taak aan jou alleen toe.” Ook zegt hij in zijn laatste zinnen: “En ja, be careful, het is Israelisch staatseigendom. Voor Israel heb ik al genoeg gedaan. Mijd de dienaren van de wet en blijf in goede gezondheid. Je Alexander.” Robert gaat dus op zoek naar de betekenis van de steen en verlaat zijn gewone leven, en start een totaal nieuw leven. Je vraagt jezelf dan af van: “Wat is er nou met die steen? Wat gaat Robert met al dat geld doen? Wat bedoelt Alexander met zijn laatste zinnen in de brief? En wat is Robert nu van plan?” Het is knap van Meijsings dat ze je al zo vroeg in het boek het verhaal al heel boeiend maakt. Je wordt nieuwsgierig en leest snel door. Verhaalopbouw Niet alleen het begin, maar ook het verdere verloop van het verhaal is goed opgebouwd. Zo volgt na het begin, de dood van Alexander, een verwarrende zoektocht voor Robert. Zijn nieuwe leven als miljonair begint geweldig: Robert gaat naar Rome om achter de geheimen van de steen te komen en wordt enorm verliefd. Dan gaat Robert weer naar Rome en bouwt daar een goede vriendschap op. Robert heeft steeds een andere verblijfplaats. Zo blijft het het hele boek doorgaan. Dit is knap verzonnen van Meijsings, want zo blijft het boek boeiend. Bij andere boeken wordt het boek vaak wat saaier of minder interessant naarmate één of meerdere personen alsmaar op dezelfde locatie verblijven. Overal waar Robert heen gaat, komt hij steeds net iets meer te weten over de steen. In het boek zitten veel vooruitwijzingen. Dat maakt het boek alsmaar spannender, want je komt steeds net iets dichterbij de echte betekenis van de mysterieuze steen. Ook door de continu afwisseling van locaties word de spanning er goed ingehouden.
Het verhaalfiguur Robert Martin is een round-charactor. Hij verandert zijn manier van doen nogal in der loop van tijd in het boek. Zo is Robert in een begin een serieuze man, met een vast patroon in zijn leven. Hij geeft dan elke week griekse les, maakte elke dag een wandeling langs de Amstel. Maar doordat hij miljonair wordt en achter het raadsel van de steen van Alexander wil aan gaan, verandert zijn leven totaal. Robert geniet enorm van zijn nieuwe leven, in het begin dan. Hij leert te genieten van het leven, zoals zijn broer dat wou. Robert raakt steeds meer aan de alcohol, zo ook Alexander altijd gedaan bleek te hebben. Robert`s leven loopt over van de hemel naar de hel. Robert`s karakter blijft alsmaar veranderen. Dat vind ik zeer leuk, want zo blijft hij anders reageren op dingen en is het niet zo`n saai voorspelbaar karakter. Het thema Ik denk niet echt dat er 1 specifiek thema is maar meerdere. Ik denk dat er 2 thema`s zijn, “Zoektocht” en “In de schaduw staan”. “Zoektocht”, omdat Robert een grote zoektocht begint naar de betekenis van de steen. Die zoektocht begint helemaal het begin al en eindigt pas bij het eind. Die zoektocht is door het hele boek door en dus zeer belangrijk in het boek. Het thema “In de schaduw staan”, omdat Robert het hele boek lang in de schaduw staat van zijn broer Alexander. Zijn broer is en zal altijd de nummer 1 blijven en Robert altijd der persoon die daarna komt, een minder belangrijke persoon. Soms vind ik het ook wel een beetje zielig, want Robert loopt een groot deel van zijn leven alleen maar zegmaar achter zijn broer aan, en wordt altijd als mindere dan Alexander beschouwd.