De Tornado door Bé Nijenhuis

Inleiding Aan het begin van dit verslag geven we onze verantwoording over de keuze van het groepje en keuze van het boek.  Ook willen we kort vertellen wat de inhoud van ons verslag is.
Nadat we in de les de opdracht gekregen hadden was het de bedoeling om groepjes te maken. Wij dachten dat kunnen we wel mooi samen doen, we kunnen goed samenwerken en zien elkaar buiten school om ook regelmatig dus dat is wel handig. Ook kunnen we het bij het maken van verslag al snel met elkaar eens worden.
De keuze van het boek kwam van Janneke, zij had ‘De Tornado’ thuis en leek het wel leuk om het boek te lezen. We hadden ook in ons Nederlandse boek een fragment uit ‘De Tornado’ gelezen en daarom leek het ons ook leuk om dit boek te gaan lezen.

Nu nog even kort wat over de inhoud van ons verslag. We hebben er bij dit verslag voor gekozen eerst wat achtergrondinformatie te lezen om wat meer duidelijkheid te krijgen met wat voor doel de schrijver het boek schreef en wat informatie over de schrijver zelf. Bij deze achtergrondinformatie werd ook wat vermeld over de verhaalfiguren, het werd voor ons gemakkelijker ons in de personen te verplaatsen doordat je een beeld hebt gekregen van de karakters. Er zijn ook best veel personen die een belangrijke rol spelen dus daarbij was deze informatie ook van belang. Hierna hebben we het boek gelezen. Het boek is verdeeld in drie aparte boeken/delen. We hebben voor deze volgorde gekozen omdat als we eerst recensies en verslagen zouden lezen dit een stuk spanning weg zou nemen. Dit zou demotiveren om het boek helemaal te lezen. We hebben per boek gelezen, alleen het 2e boek in twee stukken. Vervolgens zijn we verder informatie op gaan zoeken (recensies en verslagen) en hebben we het nut hiervan besproken.  Aan het einde van het verslag hebben we besproken of je dit boek als Christen mag lezen en hebben we individueel een eindoordeel en procesverslag gegeven.
We wensen u veel leesplezier!
Rosanne Fortuyn & Janneke Heikens   Verantwoording van Email Hey Janneke,
 
Zullen we maar eens beginnen aan het mailverslag nederlands? Ik heb natuurlijk een aantal weken echt niks kunnen doen vanwege die operatie 
Zullen we allebei even kijken welk boek ons leuk lijkt van de literatuurlijst?
Ok?! Ik hoor het wel...
 
Xx Rosanne   Hoihoi!
 
Geeft niet ik zou een heel jaar niks kunnen doen   , maarree ik denk dat mij 'De Tornado' wel een geschikt boek lijkt, k'weet niet of dat jij al een boek in je hoofd had? We hebben hem thuis..
Jij had het over “Erik of het kleine insecten boek.”  Maar die is egt heel saai 
je moet maar even kijken, misschien is het handig als je ff op scholieren.com kijkt voor wat informatie. (schrijver is trouwens B. Nijenhuis) ik snap nog niet helemaal hoe het nou precies werkt.

Het lijkt mij wel slim om eerst het boek te lezen en dan pas verslagen of recensies van anderen, anders is de spanning er ook snel af en dan weet je gelijk al een beetje hoe het afloopt.
Ik hoor het wel!
 
Laaterrrs!!! Janneke
Hee Jann.. Ok! Ik snap hem! Zullen we gaan beginnen
De Tornado vind ik goed...!!
 
Rosanne
Hoii!
 
ja, inderdaad het is toch de bedoeling dat we daarover gaan discussiëren over de mail?
Natuurlijk kunnen we het ook over live doen, heb ik geen problemen mee, maar dat was niet de bedoeling:P.
wat mij betreft beginnen we al met lezen, ik weet niet hoe jij erover denkt, maar als jij het niet hebt, doe ik het niet, want je moet dacht ik gelijk op lezen.
Zullen we dan gewoon eerst het boek lezen en dan verdere informatie zoeken? over schrijver enz.
 

Laaterrrs!!! Janneke
Hey,,
Ja ik denk ook,
maar denk dat we gewoon eerst boek moeten lezen en alles wat we vinden naar elkaar mailen..
Hoe gaan we trouwens de mailtjes bewaren.??
Deze mailtjes ook al bewaren??
 
Rosanne
Hi!
 
Okee,
ik denk dat we gewoon aan het eind als we klaar zijn alle mailtjes bij elkaar rapen,
en dan is het denk ik wel handig als we deze ook al bewaren, gewoon niet weggooien bedoel ik daar meer mee.> het onderwerp van de mail houden we gewoon 'Nederlands mailverslag'/De Tornado, meest herkenbaar denk ik.
Ik ben al begonnen in het boek, ik denk dat het handig is als je bijzondere dingen/elementen in het boek tegenkomt die opschrijft,
oftewel, waarvan jij denkt dat ze van belang zijn. Kan later nog helpen bijv, dingen terug te vinden.

Wat informatie op te zoeken over de personen in het boek en ook wat verdere informatie, bijv. van de schrijver, als je halverwege( of misschien vooraf –kijk maar-)bent is denk ik wel goed om het beter te begrijpen, zie bijlage. De achtergrondinformatie heb ik opgezocht om mijzelf beter te kunnen verplaatsen in de mening van anderen en zo ook zelf een mening te vormen en verdere duidelijkheid bij het boek zelf. Vind je het trouwens goed als ik al verder lees in het boek?
Ik hoor het wel!
 
Laaterrrs!!!
 
Janneke *De bijlage in deze mail, zie rood onder kopje bijlagen met bronverwijzing
hee Janneke, Even over de bijlage die je gestuurd had:
Ik vond dit wel verduidelijkend en handig voordat ik het boek zou gaan lezen. Ik dacht eerst dat er elementen in voor zouden komen die je beter nog niet kon lezen, omdat het anders bijv, de spanning weg neemt, maar dat viel mee. Verder heb ik het afgesproken stuk gelezen hoor..:D
zoals afgeproken tot blz. 106...
Dit is mijn verwachting hoe het verder loopt...
Ik denk dat Vergy die Majade heel goed kent.
verder denk ik dat ze gaan onderzoeken wat er met haar aan de hand is dood of nog levend?

en ik denk dat die Ilse nog wel een keer terug zal komen om met Vergy te praten over haar broer.
 
Laaterrrs!! Rosanne
Ewaah!
 
hier dan even een mailtje terug, beetje aan de late kant  Ook even over de achtergrond informatie die we inderdaad gelezen hebben voordat we het boek lazen: Ja daar ben ik het inderdaad mee eens, ik heb het ook opgezocht om wat meer duidelijkheid te krijgen ook om er achter te komen met wat voor doel de schrijver het boek schreef en wat informatie over de schrijver zelf. De verhaalfiguren werden er in besproken en zo hadden wel daarmee het gemak dat ik me beter kon verplaatsen in de personen. Verder mijn verwachtingen:
-Er zal uitkomen wie die Majade is en wat daar mee gebeurt is.
-Ilze Zarmut zal wel weer bijkomen maar ik denk dat er iets gebeurt waardoor bep. personen een goede band opbouwen(ze behoort tot de hoofdpersonen dus vandaar mijn verwachting).
-Er zal iets met een eerdere tornado gebeurt zijn dat een ingreep heeft op het leven van iemand en er zal denk ik weer een tornado komen die herinneringen oproept.
-Er zal idd denk ik meer uitkomen, infortmatie, over de krankzinnige
-Er zal denk ik een relatie onstaan, hoe zou ik niet weten maar wel een beetje ingrijpende denk ik(komt tenslotte romantiek in voor;))

-Ik denk dat de dominee nog een belangrijke plaats in zal nemen, vooral in het leven van Vergy? Mijn mening over het eerste boek:
Ik moest aan het begin wennen aan de manier van schrijven, maar dat is meestal wel zo;). Al die relaties vond ik wel een heel gedoe trouwens. Tis niet één en al blijheid. Die Saren lijkt mij maar een gevaarlijk type.. Verder werd het langzamerhand wel spannender.
 
Zullen we de eerste 7 hoofdstukken lezen van het tweede boek en daarna weer ff mailen?
 
Ik hoor het wel!
 
Laaterrrs!!!
 
Janneke
Heej!:D
 
Okee, de achtergrondinformatie is verder afgehandeld.
 
Ja mee eens, je hebt mijn verwachtingen aangevuld..! We zijn trouwens de samenvatting van de inhoud vergeten, ik heb wat geprobeert…:
Vergy (de hoofdpersoon) koopt in een klein dorpje een boerderij die door de bewoners van het dorp de ‘pesthoeve’ wordt genoemd.  De mensen zijn aan deze naam gekomen, omdat er regelmatig vreemde geluiden worden gehoord. In de buurt van de boerderij is de ruïne van een in de 2e Wereldoorlog verwoest kasteel. Vergy komt moeilijk aan personeel vanwege het negatieve beeld dat de bewoners hebben van de pesthoeve. Saren(in bezit van wapen), kan hij overhalen om te komen werken, al ging dat met enige moeite. Ezen, een gelovige man, is een andere man die zich aanbiedt om te komen werken op de boerderij. Via dominee Kladak , komt hij ook nog aan een huishoudster, juffrouw Radek. Saren kan niet goed met Ezen op schieten, daarom probeert Vergy een oplossing te vinden. Op een nacht hoort Vergy het spook weer, hij gaat een gevecht aan met de krankzinnige. Op een dag komt er een vrouw op de hoeve, de zus van de krankzinnige, Ilze Zarmut. Ze wil informatie over haar broer.  Als Ilze niet goed kan vinden op de hoeve wat ze zoekt gaat ze weer weg. Op haar terugreis wordt ze door een auto aangereden en op de boerderij van Vergy wordt ze verzorgd. Ok!, mijn mening:
Ik vond het eerste deel leuk om te lezen. Ik dacht eerst dat het spook maar een verzinsel was maar nadat je verder in het 1e boek komt, wordt het duidelijk dat het geen verzinsel is maar gewoon een mens. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat met Ilze na het ongeluk.

 
Ja is goed, de eerste 7 hoofdstukken.
En wie het eerst klaar is mailt ok?
 
Laaterrrs!! Rosanne  
Hoihoi!
 
hier ff mijn verwachtingen van 1e deel van boek 2:
 
-Komt erachter wat er precies met Majade gebeurt is;
-Ilze zal haar liefde bewijzen aan Vergy;
-Jacob zal het moeilijk krijgen met als oorzaak dat hij met zijn geloof vecht en dat hij verliefd is op Ilze. Met alle gevolgen die daar weer aan vast zitten;
-Er zullen problemen onstaan rond de verdere relaties (jf. Radek, Ezen..);
-Verschrikkelijke gebeurtenissen waarover de achterkant spreekt zullen een rol gaan spelen, met ingreep op personen;
-Saren zal zich wreken;

-Er zal nog een tornado komen die ingreep heeft op het leven van bep. personen.
Tot zover denk ik.. Maybe vul jij mij nog aan! Mijn mening:
Ik vond het niet zo heel boeiend. Er gebeurde niet veel dat uitdagend was. Hier is de samenvatting van het eerste deel, boek 2, hoef jij hem niet meer te doen; Ilze wordt nog steeds verzorgd op Vergy’s boerderij. Juffrouw Radek en een verpleegster die Vergy heeft laten komen verzorgen haar. Tijdens haar ziekte bezoeken vooral Ezen en dominee Kladak haar regelmatig. Vergy laat zich niet zo vaak zien. Ondanks dat is Ilze toch verliefd op Vergy.  Intussen is Jakob Kladak verliefd geworden op Ilze. Zijn liefde wordt niet beantwoord. Vergy heeft een witte merrie gekocht, het paard waarop Majade ook gezeten heeft, hij noemt hem Kosja… nu lezen tot het eind van boek 2,
wie het eerst klaar is mailt!
 
Suc6!
 
Laaterrrs!!! Janneke
Hee
 
Ok, ik heb niets aan te vullen! Mijn mening over het eerste deel, boek 2:
Dit deel vond ik niet heel spannend. Al die gesprekken ik vind het een beetje eentonig worden.  ja is goed wel lezen verder en wie het eerst klaar is mailt.
Wel ff doorlezen want de inleverdatum nadert..:D
Bedankt hé!
 
Liefs Rosanne
 
Hoihoi!
 
Okee, mooi,
ik heb tot boek 3 alweer gelezen.
 

Mijn verwachtingen:
-Vergy zal wel weer los komen, ik denk dat daar wel heel wat aan vooraf zal gaan voordat hij los is, maybe een rechtzaak ofzo, allerlei onderzoeken enz.;
-Ilze zal denk ik nog wel een poos blijven en Vergy weer ontmoeten, van hun relatie heb ik geen idee;
-Er zal denk ik iets met de hoeve gebeuren of het gebied eromheen;
-Hoofdpersonen zullen het erg druk krijgen --> problemen rond de relaties en de dood van Ezen en Saren
-Er zal nog wel een Tornado komen die een ingrijpende ingreep zal hebben op één of meerdere van de hoofpersonen;
- Er zal i.v.m de moord op Saren nog heel wat zaken niet afgdaan zijn, maybe door een of andere rechtzaak
 
Mening nog: Ik vond het wel erg spannend, vooral wat er zou aflopen, met Ezen en Saren. Ik ben erg benieuwd naar het oordeel wat op Vergy zal vallen om de moord van Saren. Dat was het zo denk ik !
Suc6!
 
Laaterrrs!!! Janneke
Hee Jann.. ik ben nu ook bij boek 3.
Ben het eens met de verwachtingen..:D
Verder nog even over het boekverslag...
Dit moet nog gedaan worden..
Zullen we het zo verdelen? Ik mail nog wel als ik het boek uit heb, wie het eerst klaar is die maakt ook ff een korte samenvatting van de inhoud, ok?
 

De taakverdeling:
-Voorkant Janneke
-Inleiding Rosanne
-Emails Janneke
-Eindoordeel  individueel
-terugblik, proces induvidueel
en zullen we de verwachtingen, mening en verdere besprekingen ook gewoon net in ons verslag verwerken ?
Zal ik dat dan doen... Dan zijn alle taken ong. gelijk verdeelt.
 
Owja, mijn mening nog over het 2e deel van boek 2; Dit deel was wel spannend. Ik vind het trouwens wel heel toevallig dat Ilze net heeft gezien dat Vergy buiten was in de nacht dat hij Saren doodde. En de samenvatting: Ezen, een van de knechten van Vergy, komt om bij een bedrijfsongeval. Ezen zegt in een van zijn laatste woorden tegen Ilze dat ze Kosja ,de merrie die Vergy had gekocht, moet doden.  Dit doet ze dan. Er doen geruchten de ronde; Saren is weer terug in het dorp. Vergy maakt plannen om Saren te doden. Ilze wil meer te weten komen over de hutkoffer die in Vergy’s kamer staat. Als ze op een nacht naar zijn werkkamer gaat ziet ze buiten Vergy die nacht doodt Vergy Saren. Er wordt een rechtszaak aangespannen tegen Vergy. Bye,
Groetjes Rosanne  

Hoihoi!
 
Jaja, jij schuift alle verwachtingen ff op mij af!:P Mooi dat je het er mee eens ben en nix hoeft toe te voegen. Bedankt voor de samenvatting, ik voeg niks toe..
 
Dat is waar ja, ik had er zelf  ook nog ff naar gekeken idd, is helemaal okee!
We discusiëren daarna wel weer verder, je ziet het wel verschijnen!
 
Super bedankt!=D Gaat helemaal goed komen joh!
 
Laaterrrs!!!
 
Janneke   Heej Janneke, Ik heb het boek uit, hier dan de samenvatting van de inhoud van het derde boek: De rechtszaak die wordt aangespannen naar aanleiding van de dood van Saren wordt gehouden. Verschillende personen die Saren hebben gekend of bij Vergy op de boerderij wonen worden verhoord. Vergy wint de rechtszaak. Ilze is het gedoe helemaal zat, haar liefde voor Vergy verbitterd. Als ze besluit om weg te gaan houdt juffrouw Radek haar tegen. Dan komt een tornado. Ilze is in het bos als de tornado komt. Vergy is bij haar en wil haar tegenhouden weg te gaan. De boerderij van Vergy wordt helemaal verwoest, alleen de hoeve niet helemaal.  Hij voelt zich verantwoordelijk en wil haar beschermen. Mening;
Het einde van het boek is een beetje vreemd. Ik begreep niet helemaal waarom Jakob Kladak vlucht. Het is eigenlijk jammer dat het een open einde is. Liefs Rooss

Hai! Okee, ik heb hem inmiddels ook uit, Je bent nog vergeten er in te vermelden dat Jakob Kladak vlucht, de samenvatting word nu zo: De rechtszaak die wordt aangespannen naar aanleiding van de dood van Saren wordt gehouden. Verschillende personen die Saren hebben gekend of bij Vergy op de boerderij wonen worden verhoord. Vergy wint de rechtszaak. Ilze is het gedoe helemaal zat, haar liefde voor Vergy verbitterd. Als ze besluit om weg te gaan houdt juffrouw Radek haar tegen. Dan komt een tornado. Ilze is in het bos als de tornado komt. Vergy is bij haar en wil haar tegenhouden weg te gaan. De boerderij van Vergy wordt helemaal verwoest.  Hij voelt zich verantwoordelijk en wil haar beschermen. Jakob Kladak vlucht, ook omdat hij nog erg met zich zelf in de knoop zit; Verliefd op Ilze en vechten met je geloof… Hierna wordt Jakob Kladak wordt vergeleken met de profeet Elia. Hij wil vluchten uit het dorp waar hij dominee is, net als Elia wilde vluchtten voor zijn taak als profeet. Maar dan ziet hij een raaf en springt van de trein. Daarna gaat hij terug naar het dorp.
Mijn mening; Ik vond de rechtszaak een beetje langdradig worden maar wel spannend hoe het af zou lopen.. De Tornado gaf echt een stukje spanning… De zaken rond relaties bleven problemen, Kladak vluchtte. Ik had het wel leuk gevonden al zat daar wat meer uitdaging in, of dat er een echte relatie zou ontstaan ofzo..
Wat onduidelijk blijft:
-Wat er nu precies gebeurt is met Majade
-Het einde van het boek is een open slot/einde, je weet niet wat er met de hoofdpersonen verder gebeurt, dit vond ik erg jammer! Suc6 met alles! Laaterrrs!!!
Janneke
Heej Janneke, Ik heb nog even een recensie opgezocht, hij ligt in de bijlage.. Ik hoor het wel! Laaterrrs!! Rosanne
Hoihoi!
Okee, super goed joh! Ik heb hem gelezen, wat ik niet snap: Waar wordt ‘een boerderij in Frankrijk’ vandaan gehaald?? Laaterrrs!!! Janneke   Gaap… Geen idee. Volgens mij wordt hier niet over gesproken in het boek. Waar slaat trouwens het volgende op? Een tornado lijkt - voor Maulveau opnieuw - alles te zullen verpletteren, maar deze trekt voorbij. Er staat toch in het boek dat de boerderij van Vergy verwoest wordt. Dan trekt deze toch niet voorbij… Rooss
Hi, Inderdaad, On early in de morning…;) dat snap ik inderdaad ook niet helemaal, Ilze zegt, of wie dan ook, dat de Tornado voor bij is getrokken maar er is wel veel verwoest.. Ik vond trouwens de uitdrukking van Ezen erg mooi: ‘Spitten en niet moe worden.’ (Als hij bij God zou zijn).Dat deze aangehaald in de recensie geeft al direct iets weer van het geloof van Saren. Laaterrrs!! en suc6! Janneke

Heej, Zullen we even afspreken wanneer we op het zelfde moment achter de PC gaan, hebben wel veel gemak van denk ik? In de bijlage zit een verslag wil je daar je mening over geven en evt. kun je zelf ook een verslag sturen dan geef ik daar mijn mening weer over, goed? Laaterrrs!! Henriek   Hoihoi! Is goed, zullen we morgen afspreken, ’s avonds gaat niet, orkest weet je wel;) en de inleverdatum nadert snel, dus…
Ik hoor het wel! Mijn mening over dat verslag:
Ik vind het vrij langdradig. Al vind ik wel mooi dat vaak mooie citaten worden aangehaald. De beoordeling is duidelijk en kan een hulpmiddel zijn om zo zelf een mening te vormen. Verder heb ik in de bijlage nog een verslag gedaan. Als je daar je mening over wil geven? Hier alvast mijn mening: Ik  ben het er niet mee eens met de gekozen vertelwijze. Ik zou eerder gaan voor de auctoriale verteller, want je weet als lezer nog niet alles. Verder vind ik dat zulke verslagen gauw te lang worden. Met het thema ben ik het helemaal eens, mooi gekozen: Het probleem van het lijden…! Ik vind alles duidelijk verwerkt ook met de tussenkopjes. Suc6!
Janneke
Haii,
 
Goed zo!
Ik zit nu achter de PC!
 
Mijn mening over het verslag wat je gestuurd hebt dan:
 
Klopt, ik vind het ook geen alwetende vertelwijze, want anders zou je denk ik ook niet doormoeten lezen. Want dat zou je makkelijker kunnen stoppen. Omdat je dan toch al genoeg weet.
 
Ik weet niet in hoeverre je kan zeggen dat Vergy en Ilze elkaars tegenpolen zijn?!
 
 Bye! Tot morgen!
Hi!
 
Reactie:  Ik denk dat je dat zo moet zien; Het ziet er aan de buitenkant inderdaad uit als twee tegenpolen, ze krijgen gauw conflicten terwijl Ilze vooral, ik denk dat ze het zo bedoelen maar ik ben het daar inderdaad niet echt mee eens, dat zou ik eerder zeggen van Vergy en Ezen. Ezen is een heel gelovig man en Vergy staat daar heel vijandig in. Wel hebben ze beiden sympathie voor elkaar.
 

Of je heb boek als christen kan lezen moeten we nog even bespreken, hier die van mij:
 
Ik vind dat je het boek als christen wel kunt lezen. Al kan ik me in de mening van anderen verplaatsen als zeggen ze dat ze er toch wat moeite mee hebben. Vergy, één van de hoofdpersonen, is er vijandig tegen het geloof. Hij vecht met God. Tegenover Vergy staat een ander personage, Ezen, een heel gelovig man die heel direct zijn geloof uitstraalt. Dan hebben we nog Jakob Kladak, de dominee. Hij vecht ook met God, hij moet onder zijn preken het geloof van de Bijbel afkrabben, aldus Ezen. Je zou zeggen dat hij als christen meer moet uitstralen maar omdat hij zo met zijn geloof vecht kun je hem dat niet kwalijk nemen. Maar bij deze twijfels aan God laat de schrijver tegelijkertijd heel treffend zien hoe eenzaam je bent zonder God. Het boek eindigt toch met nieuwe hoop.
Zie ik dat van jouw nog verschijnen?
 
Laaterrrs!!!  
Hee Janneke...
 
Met jouw reactie ben ik het helemaal eens. Bedankt voor de aanvulling!!
 
Hier even mijn reactie over of je dit boek mag lezen als christen:
 
Ik vind dat je dit boek als christen wel kan lezen. Ook al kan ik begrijpen dat sommige mensen het hier niet mee eens zijn. De hoofdpersoon Vergy, staat in dit boek soms heel vijandelijk tegen zijn geloof. Hij vecht met zijn geloof. Ezen, hij is een godvrezende man, heeft ook gezegd dat dominee Kladak zijn geloof van de bijbel af moet krabben. Dit is ook niet zo heel netjes, terwijl ik het daar wel mee eens ben. Ondanks dit vind ik dat je dit boek als christen wel mag lezen omdat in het boek toch een christelijke levensstijl naar voren komt.
Liefs Rosanne

Eindoordeel
Procesverslag
Eindoordeel en procesverslag van Janneke
Eindoordeel:
Het boek is zo geschreven dat je wel verder móet lezen. Als je een tijd niet hebt gelezen, ben je ook de draad kwijt. Als je al die achtergronden, structuur enz. nagaat, dan krijg je wel nog meer bewondering voor de schrijver.
Mooi vind ik dat het verhaal een diepere betekenis heeft en toch spannend is zonder dat die twee elementen elkaar in de weg zitten. De situaties in het boek zijn niet bepaald alledaags, er zit wel wat uitdaging in.
Spanning, vertelwijze leverde een positieve werking, enkele voorbeelden:
-Als Vergy ‘s nachts bij de ruine is om te weten waar die scheeuw van is, en hij vindt dan die krankzinnige, dat wordt ook erg spannend beschreven.
-Wanneer de tweede tornado over de hoeve raast wordt dit heel uitgebreid beschreven. Nijenhuis voert de spanning op en als je denkt dat de hoeve in zal storten, is de tornado er aan voorbij gegaan. --De passage waarin Ezen sterft. Dat vond ik erg aangrijpend. Dit vond ik mooi beschreven!
Ondanks de eenzaamheid van het leven, wat hij ook beschrijft, laat hij toch zien dat er een weg is naar God. Ik moest wel wat wennen aan de stijl van schrijven enz. Sommige delen werden wel wat langdradig, bijv. de rechtszaak. Het taalgebruik is niet moeilijk. Ook de manier waarop de karakters van de personen zijn beschreven vind ik boeiend. Het slot had ik nooit zo verwacht. Het heeft een open einde, dat vind ik wel jammer.

De titel: Het gaf wat spanning, een tornado is angstaanjagend, verwoestend, het gaf wel positieve indruk.
Uitleg: Het boek is ‘De Tornado’ genoemd. Een tornado is een terugkomend motief, uiteindlijk draaien daar de gebeurtenissen omheen. >De hoofdpersoon Vergy Maulveau bezat ooit een prachtige hoeve, die door een tornado verwoest wordt. Als zijn tweede helemaal is opgebouwd, komt er een tweede tornado. Vergy ziet het als straf van God, maar nu blijft de hoeve wel staan…
Op dit eindoordeel had mijn medeleerling niet echt invloed, meer de verslagen.   Terugblik op de opdracht:
Mijn eerste reactie op de opdracht was niet erg positief. Het verslag was erg lang, en dat gaf iets demotiverends. Al het mailen was een enorm gedoe. Dat vind ik erg negatief aan de opdracht. Je moet elke keer op elkaar wachten en je mening weer op elkaar geven. Ik vind dat ik daarvan niet echt wat heb geleerd. Zonder het mailen had ik er net zoveel van geleerd, denk ik. Het enige was dat je wel op elkaar mening leert reageren. Dat was denk ik ook het leerdoel van zo’n verslag. Je moet wel geduld hebben met zoiets.
Het is ondanks dat wel goed verlopen. We zijn overal uitgekomen, de taken waren goed verdeeld. Over wat er uit is gekomen ben ik wel positief, we hebben alles klaar. Wat we wel geleerd hebben is dat we ondanks dat toch wat eerder hadden moeten beginnen, dat zullen we de volgende keer wel anders doen. Het boek dat we uitgekozen hadden was wel een goede keuze, zie het eindoordeel daarvan.
Afgezien van het mailen heb ik wel geleerd mijn mening te geven op allerlei verslagen en recensies. Dat was wel weer positief. Ik zie toch niet graag weer een mailverslag aankom   Bijlage met Bronverwijzing
Achtergrondinformatie
Verhaalfiguren:
Er spelen veel personen een belangrijke rol. De hoofdpersonen zijn: Vergy Maulveau, Ilze Zarmut en Jakob Kladak.
Vergy Maulveau: Dit is een round character. Hij wordt uitgebreid besproken in het boek. Dit karakter verandert in de loop van het verhaal. Van een stugge, hardnekkige man verandert hij in een liefdevollere man, die oog krijgt voor zijn omgeving (en voor Ilze).
Uiterlijk: Vergy’s gezicht is grof en heeft een diepe bronskleur door de buitenlucht, en dikke handen door het gebruik van zijn spieren.
Hij is behoorlijk stug en heel hard voor zichzelf. Soms is hij barmhartig, soms genadeloos.

Achter zijn kalme en meestal stugge voorkomen schuilen scherp omlijnde en goed gerichte gedachten.
Mevr. Radek noemt Vergy een man ‘zonder gevoel en zonder hart’. Dit omdat hij het leed van een ander niet wil zien. En ook net doet of hij niet ziet dat Ilze hem heel graag mag. Maar zij weet niet dat Vergy door Ilze te veel aan zijn overleden vrouw Majade herinnert wordt. Zijn schuldgevoel wordt zo steeds groter. Hij vindt dat hij de moordenaar is van zijn vrouw, omdat hij haar niet heeft gered tijdens de tornado. Aan het einde van het boek merkt Vergy dat er een tornado komt. Niemand gelooft hem eerst, en Ilze wil gewoon door het bos naar huis gaan. Dat mag ze niet van Vergy en hij gaat haar achterna. Dan komt de tornado. Vergy beschermt Ilze. Na de tornado staat de hoeve nog steeds. Ilze scheldt Vergy de huid vol. Daarna bekennen ze elkaar hun liefde.
Tijdens de rechtzaak komt Vergy tot overtuiging dat God hem wil straffen. Hoewel hij Saren niet met opzet gedood heeft, verdedigt hij zich niet. Hij wil opgehangen worden, om te boeten voor Majades dood. Ilze voorkomt dit, door voor hem te pleiten.
Ilze Zarmut: Dit is ook een round character. Zij wordt behoorlijk uitgebreid beschreven. Je krijgt een goed beeld van hoe zij is.
Zij is de zus van de krankzinnige. Zij zoekt Vergy op om hem te vragen waarom er zulke gemene verhalen over haar broer in de krant staan. Op de terugweg krijgt zij een ongeluk. Dan verblijft zij een hele poos op de hoeve om beter te worden. Na haar verblijf in het ziekenhuis komt ze weer terug en uiteindelijk trouwt ze toch nog met Vergy. Al heeft dat heel wat voeten in de aarde. Want ook dominee Kladak wordt verliefd op haar. Vergy wil zijn liefde niet uiten (zie hierboven). Dit lijdt tot veel twijfel en woede bij Ilze. Maar na de tornado bekent Vergy toch zijn liefde en Ilze beantwoordt die.
Haar uiterlijk: Hoogblonde haren, scherp gezicht met grijze ogen, smal en lang, en met de leden daarvan knippert ze even voor ze spreekt. Korte brede tanden, niet wit, wel regelmatig. Ilze lijkt heel erg op de overleden vrouw van Vergy. Daarom haalt Vergy het paard Kosja ook naar de hoeve. Majade, zijn overleden vrouw, reed altijd op dat paard.
Toen Ilze voor het eerst bij Vergy komt, had ze iets onverschilligs over zich. Ze had zo’n sfeer van verdriet bij zich, dat Marties, de caféhouder, het zelfs voelde. Dit verdriet was om haar broer, de krankzinnige. Later leert zij hiermee te leven en leer je de echte Ilze kennen, die oog heeft voor de ander.
Jakob Kladak: Dit is een round character. Hij wordt goed omschreven. Zijn karakter verandert in de loop van het verhaal behoorlijk. Hij is een heel onzekere man, die zijn geloof in God totaal kwijt is. Later leert hij zelfstandiger, maar afhankelijk van God, te worden.
Hij is een dominee van ong. 30 jaar oud. Hij heeft een mager en sprekend gezicht met iets grilligs erin. Eens is terwijl hij preekte over ‘de liefde Gods’ de vleugel van de kerk ingestort, waarbij velen stierven en gewond raakten. Hij vlucht weg uit het dorp naar het dorp waar Vergy ook woont. Hij is bang van God te vervreemden. In zijn preken is te merken dat hij ergens mee zit. Hij is niet aardig tegen de boeren en heeft zijn gemeente niet lief. Ezen die aan alles merkt dat dominee Kladak zorgen heeft, verwoordt het zo: “Als hij preekt is hij helemaal hulpeloos. Hij moet het geloof met zijn nagels van de Bijbel afkrabben”.
Ook schiet hij tekort in zijn taken als dominee. Hij heeft de mensen van zijn gemeente niet lief. Als Ilze zwaargewond op bed ligt, kan hij haar niet verlossen van de haat die ze voelt. Hij roept Ezen en díe moet Ilze helpen. De bijfiguren zijn: De krankzinnige, Saren, Ezen, Mevr. Radek, Vaderis.

De krankzinnnige: Dit is een flatcharacter. Hij komt niet veel voor in het boek, maar speelt in het 1e deel een behoorlijk belangrijke rol. De uiterlijke eigenschappen van hem komen duidelijk naar voren.
Hij heeft een wilde bos haar, die golvend over zijn schouders hangt. Zijn baard was erg lang, hij reikte tot ver over zijn borst. Toen Vergy hem zag droeg hij een karabijn met opgestoken bajonet en zijn grote ogen gloeiden van haat en angst. Hij mist duim en vingers van de rechterhand. Waarschijnlijk is dit in de WOII gebeurt. In de oorlog heeft hij iets meegemaakt waardoor hij krankzinnig is geworden. De krankzinnige stonk erg en heeft zich waarschijnlijk gevoed met datgene wat hij vond. Hij heeft geleefd als een dier.
Saren: Dit een flatcharacter. Enkele eigenschappen van hem komen maar naar voren. Hij speelt ook niet zo’n hele grote rol in het boek.
Hij is de 1e werknemer van Vergy. Hij is stroper en iedereen is bang voor hem. Maar Vergy dwingt hem bij hem te komen werken, door hem zijn geweer af te nemen. Dit geweer zou hij pas weer terug krijgen als hij een jaar bij Vergy gewerkt had. Saren in een heel erg sterke en driftige man. Maar Vergy slaat hem neer en Saren wordt bang voor Vergy. Het was nog nooit gebeurt dat iemand hém neersloeg. Na een paar maanden wordt Saren weggestuurd naar een andere plaats heel ver bij de hoeve vandaan, omdat ze bang zijn dat hij uit wraak (dat Vergy hem neergeslagen heeft) de hoeve in brand zal steken. Daar wordt hij aangesteld als brandwacht. Later komt hij terug en vecht met Vergy. Maar Vergy vermoordt hem. Daar wordt Vergy later om opgepakt, maar hij wint het proces bij de rechtbank.
Ezen: Al is hij geen hoofdpersoon, hij is wel een round charachter. Zijn karakter etc. worden uitgebreid behandeld. Hij speelt best een belangrijke rol in het boek. Bij hem kunnen de andere personen komen als ze met problemen zitten.
Hij is 1 van de werknemers van Vergy. Hij is niet meer 1 van de jongsten. Aan alles is te zien dat hij een buitenman is, al is hij tenger gebouwd en behoorlijk klein. Hij heeft een zwak lichaam en kan dus niet zo hard werken. Toch krijgt hij meer loon dan Saren, de dronkaard. Hij is weduwnaar, zijn kinderen zijn getrouwd, de boeren moeten hem niet meer, en hij is nog maar 56 jaar. Maar Vergy wil hem graag hebben, want Ezen lijkt hem een betrouwbare man. Ezen heeft een zacht gezicht en een zachte stem. Ook is hij licht doof.
Ezen is een vriendelijke, broodeerlijke man, die soms plotseling spontane dingen kon zeggen.
Ezen is heel trouwhartig en godvrezend. Hij ziet uit naar de dag dat hij God zal ontmoeten. “Op de nieuwe aarde,” zegt hij zacht, “zal ik God vragen zo’n akker voor Hem te mogen spitten, helemaal alleen. Ik zal spitten en niet moe worden.” Hij herhaalde: “Spitten en niet moe worden”. (blz. 46)
Ook zegt hij een keer tegen Mevr. Radek dat hij binnenkort zal sterven. Vlak daarna verongelukt hij. Hij zat op een tractor en reed boven een duiker, toen die instortte. Daarop kantelde de tractor en Ezen kwam onder de tractor terecht. Toen Vergy en Ilze bij hem gekomen waren, fluisterde hij: ‘ “Nu al”. “Nu al,”herhaalde hij fluisterend, “mijn eigen akker, juffrouw.” “Spitten en niet moe worden?” vraagt Ilze. Ezen knikt.’ (blz. 219) Zijn laatste woorden zijn dat Ilze het paard Kosja moet doden. Hij vertrouwt het paard niet. Ilze doet het, al heeft ze het paard heel erg lief.
Mevr. Radek: Dit is een flat character. Al komt in het boek voren dat haar karakter in de loop van het verhaal verandert. Van een bazige vrouw verandert zij langzamerhand in een vrouw die liefde voor de mede mens kent.

Zij is de huishoudster van Vergy. Zij was eerst de huishoudster van dominee Kladak. Hij wilde haar graag kwijt, omdat ze te netjes was. “Ze kookt uitstekend, ze is schoon als de brand en ze is altijd aan ‘t werk, compleet altijd aan het werk. Bovendien heeft ze een goed hart en naaien kan ze uitstekend.” (blz 40) Ze maakt van welke kant je haar ook bekijkt een ijzeren indruk, tot haar zware boezem toe. Het is een bazige vrouw. Maar als Ilze Zarmut zwaar gewond binnengebracht wordt, breekt haar hart van medelijden.
Vaderis: Flat character. Over hem wordt maar weinig bekend gemaakt, al komt hij best vaak naar voren in het verhaal. Sterke kerel met een betrouwbaar gezicht. Hij is ook een werknemer van Vergy. Later woont hij in 1 van de bijgebouwen bij de hoeve van Vergy. Hij is getrouwd en in het 2e deel krijgt zijn vrouw een baby.   Enkele personen die af en toe genoemd worden:
Woolky: Karikatuur: heel duidelijk wordt telkens aangegeven hóé nieuwsgierig hij wel niet is.
De nieuwsgierige kruidenier, die van Ilze een klap in zijn gezicht krijgt, omdat hij een grof liedje had gemaakt over haar broer, de krankzinnige: “Voor een appel en een ei, levert hij het spook erbij.”
De burgemeester: Karikatuur: hij komt maar weinig voor in het boek. En áls hij voorkomt, is dat als het toppunt van domheid. Ook houdt hij erg van sensatie.
Hij draagt meestal een slobberbroek met een manchester jasje waaronder een groezelige bakkerskiel schermde, maar zijn hoed staat zorgvuldig recht op zijn ronde hoofd. Verder heeft hij een dopneusje en bezorgde hangwangen.Dominee Kladak zegt over hem: “Een mengsel van domheid en slimheid. Ik zou hem eigenlijk moeten bekeren maar ik zie er geen gat in. Vergeet niet dat hij nog drinkt ook. Wat hij zich overdag voorneemt, weet hij ’s avonds niet meer, en wat hij zich ’s avonds voorneemt, is hij overdag vergeten. Ik laat hem over aan God.” (blz. 27)
Ook de notaris en Marties worden aan het begin van het boek een paar keer genoemd. Aan het einde komt de rechter ook nog voor.   Taalgebruik:
Meestal is het wel netjes taalgebruik. Soms komen er een paar vloeken voor. Nijenhuis gebruikt wel moeilijk taalgebruik. Niet echt om te lezen, maar om te bedenken. Hij gebruikt soms vergelijkingen en omschrijvingen die heel opvallend zijn. Dan denk ik echt: “hoe komt hij erop?”. Als ze het bijv. over de krankzinnige hebben, vraagt de dokter of de dominee de krankzinnige wil gebruiken voor theologische vivisectie. “Hoezo?” “Och ik dacht het zomaar. Hij heeft een baard als Abraham en hij stinkt als Job. Bovendien…” (blz 69)
Nijenhuis is sterk in dialogen. De gesprekken zijn levendig en humoristisch. De dialoog tussen de aanklager en de baron is een voorbeeld van Nijenhuis’ geestigheid. Hij houdt ervan iets plechtigs te vergelijken met iets boers: ‘Op het groene laken van het biljart dreef zijn hoge hoed als een pan in een eendensloot.’ (blz. 20) Bronvermelding van deze bespreking.

Ik heb alles zelf besproken en beantwoord. Ik wist niet dat het van Internet mocht. Alleen de samenvatting is een door mij zelf verbeterde samenvatting van Internet.
Ik heb nu de motieven die ik behoorlijk moeilijk vond, uit een knipselkrant van de bieb gehaald. Er staat echter geen naam van een auteur, blad o.i.d. bij. Biografische gegevens van de schrijver.
Berend Nijenhuis is geboren op 16 november 1914 te Herenveen. Hij was geen echte studiebol. Hij heeft de Mulo en de Handelsschool gevolgd. Daarna was hij in Herenveen werkzaam als vertegenwoordiger. Later verhuisde hij naar Den Bosch, waar hij aan de slag ging als verzekeringsinspecteur. In 1937 verhuisde hij naar Arnhem om daar als klerk in de gevangenis te gaan werken, door dit werk kon hij gedurende de WO II veel verzetsmensen helpen. Op een dag werd hij echter opgepakt en opgesloten in een concentratiekamp. Na de oorlog werkte hij bij de Politieke Opsporingsdienst. Later werd hij redacteur bij Trouw. Hij heeft nog wat reportages en vertalingen verzorgd voor de Spiegel en voor de NCRV. Toen is hij auteur geworden.
Op 1 januari 1972 is hij gestorven aan een slepende longziekte. Nijenhuis op 50-jarige leeftijd. Hij was nog maar 57 jaar oud. Berend Nijenhuis studeerde de laatste tien jaren van zijn leven in de bibliotheek te Arnhem om daarmee zijn gebrek aan scholing te vergoeden. Hij was vrijgezel. Hij voelde zich een fundamenteel eenzame, die zich niet thuis voelde in deze maatschappij. Op zijn grafsteen staat Psalm 23 ‘De Heere is mijn Herder’ gebeiteld. Hij heeft veel romans geschreven al stierf hij op 57-jarige leeftijd en is hij pas laat tot schrijven gekomen. In 1952 verscheen zijn eerste roman: ‘Dossier 333’. www.scholieren.com   Beschrijving (van boek)
Een landheer, een bewegingslerares en een jong predikant hebben, ieder afzonderlijk, een verschrikkelijke gebeurtenis meegemaakt. Die ervaringen stellen hen voor grote vragen over lijden, schuld en geloof. Hun levens raken in elkaar verweven en langzamerhand ontdekt de een het verleden van de anderen. Recensie(s)
NBD|Biblion recensie:
Dit uiterst boeiende en indringende verhaal laat zich moeilijk samenvatten. De gebeurtenissen spelen zich af op en rond een boerderij in Frankrijk. Hoofdpersonen zijn Vergy Maulveau, dominee Kladak en Ilze Zarmut. Daarnaast is er een groot aantal personen die ieder hun plaats hebben in dit goed geconstrueerde verhaal. Maulveau, Kladak en Ilze hebben elk een groot verdriet te verwerken. Het Godsprobleem wordt zeer nadrukkelijk aan de orde gesteld door Jacob Kladak. Een tornado lijkt - voor Maulveau opnieuw - alles te zullen verpletteren, maar deze trekt voorbij. Maulveau en Ilze hebben elkaar in het grootste gevaar gevonden en Kladak vecht, als Job, op de zolder van de boerderij zijn eenzame strijd met God uit tijdens het geweld van de tornado. Dit boek is van literaire klasse. Het is bovendien één van de weinige werkelijk christelijke romans die ons taalgebied in de 20e eeuw te leveren heeft. Onlangs verscheen een monografie over de schrijver door Hans Werkman: "Spitten en [niet] moe worden" (a.i. 95-47-200-2). Vrij kleine druk.
(Biblion recensie, Redactie..)

Bron:  http://www.bol.com/nl/p/boeken/de-tornado/666801912/index.html;jsessionid=3F7FDA48B5336DB20666E6E8B72DB2B2.ps2623#product_description   Verslag 1
Complete titelbeschrijving.
Auteur: Berend Nijenhuis.
Titel: De tornado.
Plaatsnaam: Kampen.
Jaar van verschijning: 1956.
Druk: vierde druk. Samenvatting: De pesthoeve
Vergy Maulveau koopt ergens in een klein dorp een grote boerderij, de pesthoeve genoemd, want het spookt er. In de Tweede Wereldoorlog werd daar gevochten, een kasteeltje in de buurt veranderde in een ruïne.
Uit enkele zinnen blijkt dat Vergy eerder zo’n hoeve heeft gehad. Deze tweede boerderij betekent voor hem de terugkeer van een ideaal; ze is net als hij: sterk en onbuigzaam. Om die eerste hoeve hangt een pijnlijk mysterie.
Het is moeilijk personeel voor de boerderij te vinden. Men is bang voor de pesthoeve. Maar Vergy dwingt Saren, een gevaarlijk sujet, bij hem te komen werken door hem knock-out te slaan en hem zijn geweer af te nemen. Dit was niet zo slim van hem, want sindsdien zint Saren op wraak. De verzekering weet dit en weigert de hoeve in de brandverzekering te doen.

De tweede die komt werken is Ezen, een 56-jarige ‘zindelijke, tengere buitenman met God in zijn ogen’. Ezen is een gelovig man met een sterk verlangen naar de nieuwe aarde, waar hij geen last meer zal hebben van zijn zwakke lichaam. Daar zal hij spitten en niet moe worden.
Ezen en Vergy zijn elkaars tegenpolen. Ezen is ‘een symbool van Godsvertrouwen’, Vergy vecht tegen God. Maar deze tegenpolen hebben een grote sympathie voor elkaar. Ezen bezit een bepaalde mate van helderziendheid. Hij weet dat Vergy al eerder zo’n hoeve bestuurde.
Ook de tweede hoofdpersoon, Jakob Kladak, heeft iets meegemaakt wat hem voor de rest van zijn leven heeft beschadigd. Kladak is de dorpsdominee, een verbitterd man die niet van zijn boeren houdt. Ezen doorziet ook hem: ‘Als hij preekt is hij helemaal hulpeloos. Hij moet het geloof met zijn nagels van de Bijbel afkrabben.’   Majade
Op een nacht hoort Vergy het spook schreeuwen. Hij gaat er met zijn geweer op af en ontdekt bij de ruïne van het kasteel een krankzinnige soldaat, achter gebleven uit de oorlog. Vergy neemt hem mee, maar het grijpt hem zo aan dat hij zich bedrinkt. In een gesprek met Kladak noemt hij de naam ‘Majade’.
De hoeve gaat nu bloeien. Het spookverhaal is opgelost, zodat men de boerderij niet meer schuwt. De ongure Saren vertrekt en wordt brandwacht.
Enige tijd later krijgt Vergy bezoek van een jonge vrouw die zich voorstelt als Ilze Zarmut. Ze is de zuster van de krankzinnige soldaat en ze wil weten waar haar broer geleefd heeft. Vergy schrikt hevig als hij haar ziet. Nadat ze door een voorbijrijdende auto is aangereden, wordt ze gewond de hoeve binnengedragen. ‘’Majade’, fluisterde Vergy, ‘Majade.’’ Blijkbaar herinnert Ilze hem aan iemand die hem dierbaar was. Later in het boek blijkt Majade zijn vrouw geweest te zijn, die bij een tornado, zeven jaar geleden, om het leven kwam. De eerst hoeve van Vergy werd toen verwoest.
Ilze word op de hoeve verpleegd en ze herinnert Vergy sterk aan die pijnlijke episode in zijn leven. Op een dag haalt hij een lieve, oude, witte merrie naar de hoeve. Kosja heet ze. Ezen voelt aan dat het een gevaarlijk dier is, hoewel het de zachtheid zelve is. Vergy is woedend als Ilze – die inmiddels aan het opknappen is – een ritje op Kosja maakt. Hij wordt daardoor opnieuw wreed herinnerd aan Majade. Hij kan het niet verdragen dat zij op Majades paard rijdt.
De zaak wordt nog ingewikkelder als Ilze verliefd raakt op Vergy. Maar ook dominee Kladak blijkt verliefd op haar te zijn. Die liefde is voor Kladak een teken van hoop dat hij het ‘na de ramp’ niet bij God verbruid heeft. Als hij echter merkt dat Ilzes liefde op een ander gericht is, verliest hij zijn hoop weer. De ramp die hij meemaakte – hij zag vanaf een kansel de vleugel van een gevulde kerk instorten – stempelt opnieuw zijn leven negatief. In abstracte schilderijen getuigt hij van ‘een boodschap van verdriet en verderf’. ‘Van dit doek naar de preekstoel – dat lijkt me een lange weg,’ zegt Ilze.
Intussen wordt Ilze geplaagd door nieuwsgierigheid en liefde. Ze wil weten welk geheim Vergy verbergt. Op een nacht dringt ze zijn kamer binnen en vindt in een koffer vele herinneringen aan Majade, waaronder een foto van Majade op Kosja. Als ze weer op weg is naar haar eigen kamer, tuimelt Vergy bemodderd en bebloed binnen. Hij heeft Saren gedood, die terug is gekomen om de boerderij in brand te steken.

De dood van de trouwe Ezen grijpt diep in in de levens van de hoevebewoners. Hij sterft onder een gekantelde tractor. Zijn laatste gefluisterde woorden tegen Ilze zijn: ‘Dood de witte merrie.’ Wanhopig maar vastberaden voert Ilze deze opdracht uit en verlaat de hoeve. Maar op het laatste moment keert ze terug, want Vergy is gearresteerd op beschuldiging van moord op Saren. De rechtszaak
Tijdens de rechtszaak wordt Vergy’s verleden uit de doeken gedaan. Vlak voordat de tornado, zeven jaar geleden, toesloeg, haalde hij de witte merrie van Majade uit zijn hoeve. Daarna ging hij terug om samen met Majade onder de instortende muren te sterven. De reden van dit besluit: röntgenfoto’s hadden uitgewezen dat Majade ongeneeslijk ziek was. In het instortende gebouw kwam alleen zij om het leven, hij stierf niet. Veroordeeld tot bestaan leefde hij verder. Toen hoorde hij van de specialist dat er röntgenfoto’s verwisseld waren; Majades ziekte was niet ongeneeslijk geweest. Vanaf die tijd voelde hij zich haar moordenaar.
Tijdens de rechtszaak komt Vergy tot de overtuiging dat God hem wil straffen. Hoewel hij Saren niet met opzet gedood heeft, verdedigt hij zich niet. Hij wil opgehangen worden, om te boeten voor Majades dood. Maar Ilze voorkomt dit. Zij weet door haar getuigenis voor de rechtbank vrijspraak voor Vergy te krijgen. Tegenover Kladak bekent hij dat hij van Ilze is gaan houden, maar hij wil ‘t niet. Hij wacht op het oordeel. Hij wil God niet nog eens de kans geven een geliefde te vernietigen. De tweede tornado
Kort daarna komt de tweede tornado. Vergy ziet daarin Gods vernietigende toorn. Zo ondergaat ook Jakob Kladak het natuurgeweld: hij vlucht de hoeve binnen om God te ontmoeten in de vernietiging, zoals eerder bij het instorten van de kerkvleugel. Hij is moe van alle ellende op de wereld en vervloekt als Job zijn geboortedag. Maar dan wordt hij bang, hij bidt om vergeving, smeekt om de bekering van Vergy en om het bezit van Ilze. Als een oudtestamentische profeet staat hij op de hoevezolder te bidden.
Terwijl de tornado langs de hoeve trekt zonder haar te vernietigen, barst Ilze tergen Vergy uit en verwijt hem dat hij zeven jaar lang een dode heeft vertroeteld en dat de pest niet in de hoeve zit maar in hem zelf. ‘En toen God je een andere vrouw stuurde, haalde jij Kosja. En op Kosja dacht je mij te vergeten.’ Het is de inleiding op hun wederzijdse liefdesverklaring.
Daarop gaat Kladak weg uit het dorp. Hij kreeg Ilze niet, nu ontvlucht hij voor de tweede keer als een Elia zijn werk. Ongelovig zit hij in de trein te overwegen dat het behoud van de hoeve toeval is geweest. Toch keert hij, door een wonderlijke symbolische gebeurtenis, terug naar zijn dorp.   4. Verdieping: Tijd:
- Fabel/sujet: De fabel en sujet zijn in dit boek niet hetzelfde. Je komt langzaam aan meer over het verleden van Vergy te weten.
- Volgorde: Het boek is niet helemaal chronologisch. Over de gebeurtenis met Majade en ook andere gebeurtenissen uit het verleden kom je al lezende steeds meer te weten.
- Continu: Het verhaal is niet continu en ook vindt er tijdsverdichting plaats.
- Vooruitwijzingen/terugverwijzingen: Er komen vooral geregeld terugverwijzingen in het boek voor, maar ook enkele vooruitwijzingen.
- Verteltijd/vertelde tijd: De verteltijd is 311 pagina's. Je doet er ongeveer 2,5 uur over om het te lezen. De vertelde tijd is heel moeilijk uit het boek op te maken.
- Historische tijd: Het verhaal speelt zich een paar jaar na de Tweede Wereldoorlog af.   Ruimte:

Het is nogal onduidelijk waar de roman speelt. De plaats of het land wordt niet genoemd. Het dorp ligt in heuvelachtig terrein, in een land dat de juryrechtspraak, de eed op de bijbel en de doodstraf door ophanging kent, en er leven raven in het wild. Misschien ligt het dorp in Frankrijk. De naam van Maulveau wijst en die richting, maar er zijn ook Engelse en Oost-Europese namen: Woolky, Kladak, Zarmut. Waarschijnlijk heeft Nijenhuis de plaats vaag willen laten om aan te geven dat de problemen die hij aansnijdt, overal voorkomen. Het gaat om het probleem: de angst van de mens die van God vervreemd raakt, de eenzaamheid van de mens die gekneusd is door lijden. Structuur:
- De geleding: Het boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel heeft acht hoofdstukken, het tweede deel heeft dertien hoofdstukken en het derde deel heeft er vijf. Door heel het boek heen worden vrij veel witregels gebruikt.
- Samenhang: De samenhang in dit boek wordt vooral veroorzaakt door herhalingen. De Tornado gaat over het probleem van het lijden. De hoofdfiguren zijn Christenen, maar ze wankelen tussen geloof en ongeloof, tussen opstandigheid en twijfel. Ze willen wel zonder God, maar ze raken Hem niet kwijt.
Vergy staat met gebalde vuist tegenover God. hij daagt God uit door een tweede hoeve te kopen die sprekend lijkt op zijn verwoeste hoeve. Hij doet alles om de boerderij tot bloei te brengen. De kranten worden uitgenodigd om over de verdwijning van het spook te schrijven, want dan zal hij wel personeel kunnen krijgen. Terwille van zijn hoeve scharrelt Vergy tussen de politieke partijen in het dorp door. Hij is blij met de dood van Saren, want dan kan de hoeve in de brandverzekering.
Toch zal de tweede hoeve niet gelijk aan de eerste kunnen worden. Vergy mist Majade. Hij koestert haar nagedachtenis. Daarom haalt hij Kosja naar zijn huis.
Vergy wil met zijn tweede hoeve op herhaling om God uit te dagen maar die herhaling loopt hem uit de hand, wanneer Ilze op de boerderij komt. Zij lijkt op Majade, maar juist dat kan Vergy niet verdragen.
Nijenhuis heeft zich hier op glad ijs gewaagd met dit herhalingsmotief. Herhalingen kunnen verdacht veel lijken op goedkoop toeval er komt zelfs een tweede tornado die de tweede hoeve bedreigt. Toch is Nijenhuis aan het gevaar van het goedkope toeval ontsnapt. Dit komt niet alleen door de sterke verteltrant, maar vooral doordat het in zijn roman niet in de eerste plaats gaat om de gebeurtenissen, maar om het probleem van het lijden en het Godsbestuur. Met behulp van al die herhalingen krijgt de roman iets van een breed uitgebouwde gelijkenis, van een mythe met een verbeeldingskracht die de gewone werkelijkheid te boven gaat.
Kladak is uit zijn vorige gemeente weggevlucht, nadat er vele doden vielen onder een instortende galerij, onder wie drie kinderen. Hij stond op het moment van de ramp te preken over de liefde Gods. Deze gebeurtenis scheept hem niet alleen op met een trauma (hij durft niet meer onder een galerij te zitten), maar ook met twijfel en ongeloof. Zijn schilderijen stralen angst uit. Ezen bidt voor hem en profeteert: 'Eens zal hij overwinnen, de raven zullen hem navliegen.'
Het bijbelse beeld van de raven herinnert aan Elia, ook een profeet op de vlucht. De raven redden hem. Op de voorlaatste bladzijde van de roman, als Kladak vol twijfel in de trein zit om voor de tweede keer een gemeente te ontvluchten, ziet hij bij een stationnetje een raaf vliegen. Hij schrikt. Die raaf herinnert aan een symbool. 'Hij kraste, wiekte een paar maal om de paal heem en ging toen op de gepunte top van een paal zitten.’

Op dit moment identificeert Ezen zich met de raaf. Hij wil zich niet overgeven aan een rustpunt, hoe klein ook. Hij wenst een twijfelaar te zijn. Dus probeert hij de raaf met handgeklap te verdrijven. Maar de raaf blijft rustig zitten kijken naar de man die in zijn handen klapt. Kladak wordt er wanhopig van, want nu zal hij 'zijn hele leven niet weten of hij de vogel verjaagd had.' Dus springt hij uit de trein, slaat over de kop, krabbelt op en ziet de spoorlijn waarover hij gekomen is: 'een lang glinsterend spoor dat over de heuvels heen naar de hemel leek te voeren als een draad van zilver.' Het is een keerpunt voor Kladak. Hij kiest voor 'de richting vanwaar hij gevlucht was. Hij liep moeilijk. Hij hinkte.'
Net deze laatste woorden van de roman schuift zich een ander beeld over dat van de raven heen: Jakob die bij Pniël met God vocht en die een moeilijke overwinning behaalde: mank aan zijn heup ging hij hinkend het beloofde land binnen. Nijenhuis suggereert aan het einde van 'De tornado' dat er voor Kladak nog mogelijkheden zijn (hij keert terug), dat er een bovenaards perspectief is (het lichtende spoor). Kladak is nog steeds eenzaam, hij heeft Ilze lief maar zal haar niet krijgen. Een happy end kun je dit niet noemen, maar wel een einde met tekenen van hoop: de raaf en het hinken. Kladak heeft niet voor niets dezelfde voornaam als de man bij Pniël.
Behalve herhalingen komen er ook verschillende spiegelbeelden voor. Bij de eerste tornado gaat Vergy de hoeve binnen om met Majade te sterven. Bij de tweede verhindert hij Ilze om naar de hoeve te gaan en ontloopt hij ook zelf het gevaar. Dit is een teken van de verandering in hem.
Bij de tweede tornado is het Kladak die de vernietigende God zoekt in de boerderij. Maar ook hij holt naar buiten. Beiden ontdekken dat God geen vernietiger wil zijn, maar een hersteller. Nijenhuis verwerkt zo het motief van de verzoening in zijn roman. Hiermee staat Nijenhuis naast èn tegenover het existentialisme van zijn tijd. De tornado verscheen voor het eerst in 1956. Het existentialisme van Sartre veroverde in die tijd de Nederlandse literatuur. In romans werd geschreven over en vanuit uitzichtloosheid en eenzaamheid. Nijenhuis geeft vooral in de wanhoop van Kladak een beeld van zijn tijd. Af en toe beschrijft hij zuiver-existentialistische situaties. In de pauze van de rechtszitting luistert Ilze naar de gesprekken van mensen in een cafetaria. Het zijn mensen die elkaar haten en van deze haat leven. 'Daar zitten er vier in de hel,' zegt ze. Dit beeld lijkt rechtstreeks ontleend te zijn aan het toneelstuk 'Huis clos' (Met gesloten deuren) van Sartre, waarin de andere, de naaste, 'de hel' genoemd wordt.
- Verhaallijnen: Er komt in het boek één verhaallijn voor.
- Begin van het verhaal: Het begin van het verhaal is in medias res. Personages:
- Hoofdpersonen:
*De hoofdpersonen zijn Vergy Maulveau en Jakob Kladak.
- Bijfiguren:
*Ilze Zarmut en haar broer het 'spook'
*De burgemeester en Woolky de kruidenier, elkaars tegenstanders
*Ezen, Saren, Vaderis en Juffrouw Radek, die op de boerderij werkten
*Majade, de vorige vrouw van Vergy.
- Karakter/type: De meeste personages in het boek zijn types, Vergy is misschien als karakter te beschouwen.   Vertelwijze:
De vertelwijze in het boek is de alwetende vertelsituatie. Verklaring titel:

De twee boerderijen die Vergy bezat zijn beide geheel of gedeeltelijk verwoest door een tornado. Vandaar de titel. Thema en motieven:
* Thema: Het thema in het boek is het probleem van het lijden.
* Motieven: Vergy en Kladak lijden onder de gebeurtenissen die ze in het verleden meegemaakt hebben.   Spanning:
Het boek is zo geschreven dat je wel verder móet lezen. Vooral de dialogen die in het boek staan zijn heel goed geschreven. De gesprekken zijn levendig en humoristisch. De dialoog tussen de aanklager en de baron is een voorbeeld van Nijenhuis' geestige taalkracht. Hij houdt ervan iets plechtigs te vergelijken met iets banaals. 'Op het groene laken van het biljart dreef zijn hoge hoed als een pan in een eendensloot.' Nijenhuis heeft in 'De tornado' kwistig gestrooid met bijfiguren, vaak prachtige types doe het hoofdgegeven ondersteunen. De kruidenier Woolky en de burgemeester van het dorp zijn onvergetelijke figuren. De figuur van Ezen is haast iets te mystiek. Zijn paranormale begaafdheid is volledig acceptabel, maar hij fungeert te veel als een soort bovennatuurlijke beschermer.
Ik vond dat je vooral aan het eind van het boek de spanning voelde. De spanning bereikt zijn hoogtepunt als de tweede tornado de boerderij verwoest.
www.scholieren.com   Verslag 2
1. Zakelijke gegevens
a. Auteur: B. Nijenhuis
b. Titel: De tornado, J.H. Kok N.V. Kampen, 1956-I, 311 blz. (1956 eerste druk)
c. Genre: Een spookverhaal, een oorlogsroman, een liefdesroman en een satire over dorpspolitiek.   2. Eerste reactie.
Het eerste wat ik dacht toen ik het uit had was: ‘waarom moest Jakob Kladak vluchten’ Ik snapte het einde van het boek namelijk niet helemaal. Nadat ik een uittreksel had gelezen bleven er nog steeds dingen over waarvan ik niet weet wat er mee bedoeld wordt. 3. Verdieping   a. Samenvatting
Vergy Maulveau koopt ergens in een klein dorp een grote boerderij, de pesthoeve genoemd, want het spookt er. In de Tweede Wereldoorlog werd daar gevochten. Een kasteeltje in de buurt veranderde in een ruïne.

Uit enkele zinnen blijkt dat Vergy eerder zo’n hoeve heeft gehad. Deze tweede boerderij betekent voor hem de terugkeer van een ideaal; ze is net als hij sterk en onbuigzaam. Om die eerste hoeve hangt een pijnlijk mysterie. Het is moeilijk personeel voor de boerderij te vinden. Men is ban voor de pesthoeve. Maar Vergy dwingt Saren, een gevaarlijk sujet, bij hem te komen werken door hem knock-out te slaan en hem zijn geweer af te nemen. Hiermee blundert hij, want sindsdien zint Saren op wraak. De verzekering weet dit en weigert de hoeve inde brandverzekering te doen.
De tweede die komt werken is Ezen, een 56-jarige ‘zindelijke, tengere buitenman met God in zijn ogen’. Ezen is een gelovig man met een sterk verlangen naar de nieuwe aarde, waar hij geen last meer zal hebben van zijn zwakken lichaam. Daar zal hij ‘spitten en niet moe worden’.
Ezen en Vergy zijn elkaars tegenpolen. Ezen is ‘een symbool van Godsvertrouwen’, Vergy vecht tegen God. Maar deze tegenpolen hebben een grote sympathie voor elkaar. Ezen bezit een bepaalde mate van helderziendheid. Hij weet dat Vergy al eerder zo’n hoeve bestuurde.
Ook de tweede hoofdpersoon, Jakob Kladak, heeft iets meegemaakt wat hem voor de rest van zijn leven heeft gelukt. Kladak is de dorpsdominee, een verbitterd man die niet van zijn boeren houdt. Ezen doorziet ook hem; ‘Als hij preekt is hij helemaal hulpeloos. Hij moet het geloof met zijn nagels van de Bijbel afkrabben.’
Op een nacht hoort Vergy het spook schreeuwen. Hij gaat er met zijn geweer op af en ontdekt bij de ruïne van het kasteel een krankzinnige soldaat, achtergebleven uit de oorlog. Vergy neemt hem mee, maar het grijpt hem zo aan dat hij zich bedrinkt. In een gesprek met Kladak noemt hij in zijn dronkenschap de naam ‘Majade’.
De hoeve gaat nu bloeien. Het spookverhaal os opgelost zodat men de boerderij niet meer schuwt. De ongure Saren vertrekt en wordt brandwacht.
Enige tijd later krijgt Vergy bezoek van een jonge vrouw die zich voorstelt als Ilze Zarmut. Ze is de zuster van de krankzinnige soldaat en ze wil weten waar haar broer geleefd heeft. Vergy schrikt hevig als hij haar ziet. Nadat ze door een voorbijrijdende auto is aangereden, wordt ze gewond de hoeve binnengedragen. ‘Majade,’ fluisterde Vergy, ‘Majade.’ Blijkbaar herinnert Ilse hem aan iemand die hem dierbaar was. Later in het boek blijkt Majade zijn vrouw geweest te zijn, die bij een tornado, zeven jaar geleden, om het leven kwam. De eerste hoeve van Vergy werd toen verwoest.
Ilse wordt op de hoeve verpleegd en ze herinnert Vergy sterk aan die pijnlijke episode in zijn leven. Op een dag haalt hij een lieve, oude witte merrie naar de hoeve. Kosja heet ze. Ezen voelt aan dat het een gevaarlijk dier is, hoewel het de zachtheid zelve is. Vergy is woedend als Ilse (die inmiddels aan het opknappen is) een ritje op Kosja maakt. Hij wordt daardoor opnieuw wreed herinnerd aan Majade. Hij kan her niet verdragen dat zij op Majades paard rijdt.
De zaak wordt nog ingewikkelder als Ilse verliefd raakt op Vergy. Maar ook dominee Kladak blijkt verliefd op haar te zijn. Die liefde is voor Kladak een teken van hoop dat hij het ‘na de ramp’ niet bij God verbruid heeft. Als hij echter merkt dat Ilses liefde op een ander gericht is, verliest hij zijn hoop weer. De ramp die hij meemaakte (hij zag vanaf een kansel de vleugel van een gevulde kerk instorten) stempelt opnieuw zijn leven negatief. In abstracte schilderijen getuigt hij van ‘een boodschap van verdriet en verderf’. ‘van dit doek naar de preekstoel lijkt me een lange weg’ zegt Ilse.

Intussen wort Ilse geplaagd door nieuwsgierigheid en liefde. Ze wil weten welk geheim Vergy verbergt. Op een nacht dringt ze zijn kamer binnen en vindt in een koffer vele herinneringen aan Majade, waaronder een foto van Majade op Kosja. Als ze weer op weg is naar haar eigen kamer, tuimelt Vergy bemodderd en bebloed binnen. Hij heeft Saren gedood, die terug is gekomen om de boerderij in brand te steken.
De dood van de trouwe Ezen grijpt diep in de levens van de hoeve bewonders. Hij sterft onder een gekantelde tractor. Zijn laatste gefluisterde woorden tegen Ilse zijn: ‘dood de witte merrie.’ Wanhopig maar vastberaden voert Ilse deze opdracht uit en verlaat de hoeve. Maar op het laatste moment keert ze terug, want Vergy is gearresteerd op beschuldiging van moord op Saren.
Tijdens de rechtszaak wordt Vergy’s verleden uit de doeken gedaan. Vlak voordat de tornado, zeven jaar geleden, toesloeg, haalde hij de witte merrie van Majade uit zijn hoeve. Daarna ging hij terug om samen met Majade onder de instortende muren te sterven. De reden van dit besluit: röntgenfoto’s hadden uitgewezen dat Majade ongeneeslijk ziek was. In het instortende gebouw kwam alleen zij om het leven, hij stierf niet. Veroordeeld tot bestaan leefde hij verder. Toen hoorde hij van de specialist dat er röntgenfoto’s verwisseld waren; Majades ziekte was niet ongeneeslijk geweest vanaf die tijd voelde hij zich haar moordenaar.
Tijdens de rechtszaak komt Vergy tot de overtuiging dat God hem wil straffen. Hoewel hij Saren niet met opzet gedood heeft, verdedigt hij zich niet. Hij wil opgehangen worden, om te boeten voor Majades dood. Maar Ilse voorkomt dit. Zij weet door haar getuigenis voor de rechtbank vrijspraak voor Vergy te krijgen. Tegenover Kladak bekent hij dat hij van Ilse is gaan houden, maar hij wil ‘t niet. Hij wacht op het oordeel. Hij wil God niet nog eens de kans geven een geliefde te vernietigen.
Kort daarna komt de tweede tornado. Vergy ziet daarin Gods vernietigende toorn. Zo ondergaat ook Jakob Kladak het natuurgeweld: hij vlucht de hoeve binnen om God t ontmoeten in de vernietiging, zoals eerder bij het instorten van de kerkvleugel. Hij is moe van alle ellende op de wereld en vervloekt als Job zijn geboortedag maar dan wordt hij bang, hij bidt om vergeving, smeekt om de bekering van Vergy en o het bezit van Ilse. Als een oudtestamentische profeet staat hij op de hoevezolder te bidden.
Terwijl de tornado langs de hoeve trekt zonder haar te vernietigen, barst Ilse tegen Vergy uit en verwijt hem dat hij zeven jaar lang een dode heeft vertroeteld en dat de pest niet in de hoeve zit maar in hemzelf. ‘en toen God je een andere vrouw stuurde, haalde jij Kosja. En op Kosja dacht je mij te vergeten.’ Het is de inleiding op hun wederzijdse liefdes verklaring.
Daarop gaat Kladak weg uit het dorp. Hij kreeg Ilse niet, nu ontvlucht hij voor de tweede keer als een Elia zijn werk. Ongelovig zit hij in de trein te overwegen dat het behoud van de hoeve toeval is geweest. Toch keert hij, door een wonderlijke symbolische gebeurtenis, terug naar zijn dorp.
Kladak is uit zijn vorige gemeente weggevlucht, nadat er vele doden vielen onder een instortende galerij, onder wie drie kinderen. Hij stond op het moment van de ramp te preken over de liefde Gods. Deze gebeurtenis scheept hem niet alleen op met een trauma (hij durft niet meer onder een galerij te zitten), maar ook met twijfel en ongeloof. Zijn navrante schilderijen stralen angst uit. Ezen bidt voor hem en profeteer: ‘Eens zal hij overwinnen, de raven zullen hem navliegen.’
Het bijbelse beeld van de raven herinnert aan Elia, ook een profeet op de vlucht. De raven redden hem. Op de voorlaatste bladzijde van de roman, als Kladak vol twijfelzucht in de trein zit om voor de tweed keer een gemeente te ontvluchten, ziet hij bij een stationnetje een raaf vliegen. Hij schrikt. Die raaf herinnert hem aan de woorden van Ezen. Dan wordt de raaf een symbool. ‘hij kraste, wiekte een paar maal om de paal heen en ging toen op de gepunte top staan, wankelend, en de vleugels wijduitgespreid om zich in evenwicht te houden.’ De vogel wankelt, hij moet erg z’n best doen om zich in evenwicht te houden, maar hij heeft in elk geval een rustpunt gevonden, al is het maar de gepunte top van een paal.

Op dit moment identificeert Ezen zich met de raaf. Hij wil zich niet overgeven aan een rustpunt, hoe klein ook. Hij wenst een existentiële twijfelaar te zijn deus probeert hij het dier met handgeklap te verdrijven. Maar de raaf blijft rustig zitten kijken naar de man die in zijn handen klapt. Kladak wordt er wanhopig van, want nu zal hij ‘zijn hele leven niet weten of hij de vogel verjaagd had. ‘dus springt hij uit de trein, slaat over de kop, krabbelt op en ziet de spoorlijn waarover hij gekomen is; ‘een lang glinsterend spoor dat over de heuvels heen naar de hemel leek te voeren als een draad van zilver. ‘het is een keerpunt voor Kladak. Hij kiest voor ‘de richting vanwaar hij gevlucht was. Hij liep moeilijk. Hij hinkte.’
Met deze laatste woorden van de roman schuift zich een andere beeld over dat van de raven heen: Jakob die bij Pniel met God vocht en die een nipte overwinning behaalde: mank aan zijn heup ging hij hinkend het beloofde land binnen.
Nijenhuis suggereert aan het einde van de tornado dat er voor Kladak nog mogelijkheden zijn (hij keert terug), dat er een bovenaards perspectief is (het lichtende spoor). Kladak is nog steeds eenzaam, hij heeft Ilse lief maar zal haar niet krijgen. Een happy ending kun je dit niet noemen, maar wel een einde met tekenen van hoop: de raaf en het hinken. Kladak heeft niet voor niets dezelfde voornaam als de man bij Pniel.   b. Verhaaltechniek
1. Schrijfstijl
Nijenhuis is sterk in zijn dialogen. De gesprekken zijn levendig en humoristisch. De dialoop tussn de aanklager en de baron is een voorbeeld van Nijenhuis’ geestige taalkracht. Hij houdt ervan iets plechtigs te vergelijken met iets banaals. ‘op het groenelaken van het biljart dreef zijn hoge hoed als een pan in een eendensloot.’ 2. Ruimte
Het verhaal speelt zich in heel verschillende ruimten af:
Bij de notaris, in een café, op het dorpsplein, in en om de hoeve, bij Saren binnen, in de rechtszaal, bij de ruine. 3. Tijd
het verhaal speelt zich af een paar jaar na de Tweede Wereldoorlog. De plaats of het land wordt niet genoemd. 4. Plaats
het is nogal onduidelijkwaar de roman speelt. Het dorp ligt in heuvelachtig terrein, in een land dat de juryrechtspraak, de eed op de bijbel en de doodstraf door ophenging kent, en er leven raven in het wild. Misschien ligt het dorp in Frankrijk . de naam van Maulveau wijst in die richting, maar er zijn ook engelse en Oosteuropese namen: Woolky, Kladak, Zarmut. Waarschijnlijk heeft Nijenhuis de plaats vaag willen laten om aan te geven dat de problemen die hij aansnijdt, overal voorkomen. 5. Verhaalfiguren
Vergy Maulveau: Hoofdpersoon. Sterke en onbuigzame man. Eigenaar van de Pesthoeve.

Jakob Kladak: Tweede hoofdpersoon. dorps dominee.
Ilse Zarmut: Zuster van overleden krankzinnige
Juffrouw Radek: huishoudster, eerst van Kladak daarna van Maulveau
Ezen: Boerenarbeider met een zwak gestel maar met het oog op Christus.
Vaderis: Boerenarbeider, plaatsvervanger van Ezen.
Saren: stroper
Woolky: kriudenier
Burgemeester
Rechter, Aanklager, Baron.   6. Situaties
er komen veel herhalingen voor in dit boek. Behalve herhalingen komen er in De tornao ook verschillende spiegelbeelden voor. Bij de eerst tornado gaat Vergy de hoeve binnen om met Maajade te sterven. Bij de tweede verhinderst hij Ilze om naar de hoeven te gaan en ontloopt hij ook zelf het gevaar. Dit is een teken van verandering in hem.
Bij de tweede tornado is het Kladak die de vernietigende god zoekt in de boerderij. Maar ook hij holt naar buiten. Beiden ontdekken dat God geen vernietiger wil zijn, maar een hersteller. Nijenhuis verwerkt zo het motief vn de verzoening in zijn roman. 7. Vertelwijze
Nijenhuis is de autoriale verteller.   c. thematiek

Het gaat in deze roman om het probleem: de angst van de mens die van God vervreemd raakt, de eenzaamheid van de mens die gekneusd is door lijden.
Motieven hierbij zijn: Verzoening, liefde, eenzaamheid, herhaling.
Met dit laatste heeft Nijenhuis zich op glad ijs gewaagd. Herhalingen kunnen verdacht veel lijken op goedkoop toeval. Er komt zelfs een tweede tornado die de tweede hoeve bedreigt. Toch is Nijenhuis aan het gevaar van het goedkope toeval ontsnapt. Dit komt niet alleen door de sterke verteltrant, maar vooral doordat het om het probleem van het lijden en het Godsbestuur. Met behulp van gelijkenis, van een mythe met een verbeeldingskracht die de gewone werkelijkheid te boven gaat.
Met zijn motief de verzoenig staat Nijenhuis naast en tegenover het existentialisme van zijn tijd. De tornado verscheen voor het eerst in 1956. Het existentialisme van Sartre veroverde in die tijd de Nederlandse literatuur. In romans werd geschreven over en vanuit uitzichtsloosheid en eenzaamheid. Nijenhuis geeft vooral in de wanhoop van Kladak een beeld van zijn tijd. Af en toe beschrijft hij zuiver existentialistische situaties. In de pauze van de rechtszitting luistert Ilze naar de gesprekken van mensen in een cafetaria. Het zijn mensen die elkaar haten en van deze haat leven. ‘daar zitten er vier in de hel,’ zegt ze. Dit beeld lijkt rechtstreeks ontleend te zijn aan het toneelstuk Huis clos van Sartre, waarin de andere, de naaste, ‘de hel’ genoemd wordt. d. Plaats in de literatuurgeschiedenis
Berend Nijenhuis studeerde de laatste tien jaren in de bibliotheek te Arnehm om daarmee zijn gebrek aan choling te vergoeden. Hij was vrijgezel. Hij voelde zich een fundamenteel eenzame, die niet aarde in de maatschappij. Op zijn grfsteen staat Psalm 23 ‘De Heere is mijn Herder’ gebeiteld. Nijenhuis verraadt zich op de een of andere wijze in hetgeen hij schrijft; hij geeft zich bloot in een of meer van de fuguren in zijn boeken. Hij heeft veel romans geschreven al stierf hij al op 57-jarige leeftijd en kwam hij pas laat tot schrijven.
In 1925 verscheen zijn eerste roman: ‘Dossier 333’.
Daarna verschenen nog:
- De laatste wagon
- De tornado
- Tok, tok, tok, alweer geen ei
- Inspecteur Reijnoldi en zijn arrestante
Nijenhuis schreef twee soorten genres:
Probleemromans, b.v. De tornado
Ongecompliceerde romans, b.v. De Familie Heesters
Hij is niet van christelijke huize, wel in de boeken een christelijke overtuiging. Hij vocht met de vraag of God wel bestond. Dit komt in zijn boeken naar voren. Waarheid en werkelijkheid moeten verteld worden.
Zie thematiek voor informatie over de typerendheid van dit werk voor de tijd waarin de schrijver dit boek schreef.

Nijenhuis vocht dus met de vraag of God wel bestond. Dit kom je ook in deze roman tegen in de persoon van Kladak. Ook Vergy vocht daar op de een of andere manier mee. Beoordeling weggelaten
5. Ethisch waarde oordeel
Ik vind dit een christelijk verantwoord boek. Maar ik vind wel dat dominee Kladak meer moest uitstralen. Hij geeft niet zo’n positief beeld van christenen. Ezen daarentegen juist wel. Maar omdat hij een helderziende gave heeft lijkt hij minder werkelijk en spreekt daarom minder tot de verbeelding als Kladak. Dat vind ik jammer. www.scholieren.com