De toegift door Carry Slee

DE TOEGIFT, CARRY SLEE Nauwkeurige titelbeschrijving SLEE, Carry
Pimento
De toegift
Amsterdam 2005 Motto Er zit geen motto in. Opdracht Voor Elles en Rudolf. Carry Slee heeft het boek opgedragen aan Elles en Rudolf. Elles (in het boek Esmée) is de vrouw waarmee Carry samenwoont. Rudolf (in het boek Arnoud) is de man met wie Carry vroeger samenwoonde. Ze hadden met z’n drieën een relatie. Korte samenvatting De toegift gaat over een vrouw die een relatie heeft met Arnoud, ze wonen samen, maar het gaat haar vervelen. Dan wordt ze plotseling verliefd op Esmée, ze hebben elkaar voor het eerst gezien op de academie. Ze vertelt het aan Arnoud, die er rustig op reageert. Hij denkt dat het wel overgaat, maar dat gebeurt niet. De ik-figuur nodigt Esmée uit voor een etentjes. Arnoud stelt voor dat Esmée bij hen intrekt. De liefde van de ik-persoon voor Esmée wordt steeds erger. Arnoud verdwijnt een beetje op de achtergrond. Dan gaat hij op zichzelf wonen. Esmée en de ik-persoon krijgen allebei een dochter en ze verhuizen. De ik-persoon begint met kinderboeken schrijven, en komt bij een uitgever terecht. Na een hele tijd wordt het boek uitgegeven, zonder enig succes. Ze schrijft nog een ander boek in opdracht van de uitgeefster, die heeft wel succes! De relatie met de uitgeefster wordt steeds slechter, op het laatst verbreken ze het contact.
Thema Liefde, de liefde tussen Arnoud, Esmée en ik-persoon. Met name de homoseksualiteit. Schrijven, de ik-persoon schrijft kinderboeken. Idee De schrijfster zet je aan het denken over relaties, tussen man en vrouw, maar ook tussen 2 vrouwen, en zelfs over een relatie tussen 3 mensen. Verder wil ze je meegeven dat je niet moet opgeven, maar door moet zetten. Zo heeft de ik-persoon doorgezet met schrijven, en met succes. Titelverklaring Het boek heet de Toegift omdat de ik-persoon in het begin alleen aan haarzelf denkt. Later geeft ze toe aan haar liefde en kiest ze voor zichzelf. Ze gaat het steeds belangrijker vinden om toe te geven aan haar eigen verlangens Opbouw De opbouw is chronologisch, maar er zitten wel flashbacks in. In die flashbacks denkt de ik-persoon terug aan haar jeugd of een ander eerder moment. Er wordt geen informatie achter gehouden, want je ziet het uit de ogen van de ik-persoon, die weet niet wat er gaat gebeuren. Er zit tijdsverdichting in. Soms wordt er heel veel in korte tijd verteld. Maar er zit ook dehnung in. Er wordt veel vertelt in een langere tijd. Perspectief Het is een personaal perspectief. Je volgt alles door de ogen van de ik-persoon.
Ruimte Een groot deel speelt zich af in Amsterdam. Ook in de tweekamer woning van Arnoud en de ik-persoon. Later woont Esmée daar ook, en gaat Arnoud weg. Ze verhuizen naar Schoorldam in een bungalowpark. Verder speelt een klein deel zich af op de academie in Utrecht. Dat is bewust gekozen, omdat het autobiografisch is, en dus zijn de plaatsen ook zo gekozen. Symboliek Ik kon eigenlijk geen duidelijke symboliek vinden in De toegift. Originaliteit Het boek was wel origineel. Het ging over een driehoeksverhouding, homoseksualiteit en het schrijver worden. Zo’n boek heb ik nog nooit gelezen of van gehoord. Relevantie Het boek zet je aan het denken over relaties en over jezelf. Je moet ook aan jezelf denken en niet alleen aan anderen. Stijl Normaal schrijft Carry Slee uit de ogen van iemand die niet in het verhaal voorkomt, maar er buiten staat. (hij/zij). Nu schrijft ze door de ogen van de ik-persoon, dat komt omdat het autobiografisch is. Maar ze schrijft wel altijd in de onvoltooid tegenwoordige tijd. Dus het is wel redelijk origineel. Eigen mening Ik vond het een mooi en bijzonder boek. Het las prettig, al is het door de ogen van de ik-persoon, wat ik normaal niet fijn vind lezen.