De tasjesdief door Mieke van Hooft

Beschrijving A1. Titel: De tasjesdief. Auteur: Mieke van Hooft. Uitgeverij: Uitgeversmaatschappij Holland Haarlem.1995
A2. Iedere vrijdagmiddag gaat Alex naar zijn oma. Zijn oma heet Roos. De moeder van Alex praat iedere vrijdagmiddag met andere vrouwen over het afvallen. De dag waarop alles begon was hij vroeg uit school. Hij liep naar zijn oma en op weg er naar toe zag hij de buurvrouw van oma midden op straat staan. Ze was de padden aan het helpen oversteken en wilde ervoor zorgen dat er geen een werd aangereden. Voor de deur van Roos stond een brommer. Net toen hij zich begon af te vragen wie dat zou kunnen zijn, kwamen er twee jongens uit de deur. Alex liep de deur door, maar Roos was niet in de keuken en niet in de kamer. Boven aangekomen zag Alex dat zijn oma aan de verwarming vastgeketend zat. Er zat een pleister op haar mond. Alex haalde haar snel los en haalde de pleister van haar mond. Het waren die twee jongens geweest die Alex uit het huis van Roos hadden zien rennen. Ze hadden alles overhoop gehaald. Roos stond op en deed net alsof er niets gebeurd was. De oma van Alex wilde dat dit tussen hen bleef. De moeder van Alex vond al een aantal jaren dat oma in een bejaardenhuis moest zitten. Toen Alex die avond thuis was, had hij een vreemd gevoel. Hij wilde het vertrouwen van zijn oma niet beschadigen, maar hij vond dat zijn moeder het wel moest weten. Toen hij op zijn kamer lag na te denken ging de telefoon. Zijn moeder riep hem. Aan de andere kant van de lijn hoorde hij een jongensstem. De jongen sprak hem aan met “kippebotje.” Het was een van de twee jongens die hij had gezien bij het huis van zijn oma. Hij was de jongen die zijn oma had vastgebonden. Nu kon hij zich die jongen weer herinneren. Het was een jongen die hij kende. Evert Wolf. De jongen vroeg dreigend of hij iets had gezegd. En dat hij de volgende dag om halfelf in het speeltuintje moest zijn. Die nacht heeft hij weinig geslapen. Rond tien uur was hij bij het speeltuintje. Even later kwamen er twee jongens naar hem toe die hen bedreigden dat hij niet naar de politie mocht gaan. Op de terugweg naar huis, vindt hij een dood vogeltje en neemt het mee in de zak van zijn jas. De moeder van Alex vindt het maar niets dat hij skeletjes van beestjes spaart. Dan gaat de bel en staat Mevrouw Terneuzen huilend op de stoep. Haar tas is gestolen door twee jongens. Er zat veel geld in. Alex vertelt ook niet tegen zijn oma over dat hij is bedriegt door de jongens die haar hebben vastgebonden. Buiten het schoolplein staat dan op een dag een van de jongens en ze maken weer een afspraak dat Alex die avond nog moet komen naar het winkelcentrum. Die avond daar aangekomen gooien ze zijn muziekboek in de fontein en pakken ze zijn fluit af. Hij kan zijn fluit terug verdienen door een karweitje voor de jongens te doen. Hij moet tasjes bij oud vrouwtjes pakken en dan kan hij zijn fluit terug krijgen. Hij rent naar een oude vrouw en loopt er met een grote boog omheen en gaat meteen rechtstreeks naar huis. Dan gaat de telefoon en is het weer een van die jongens. Als hij zijn fluit terug wil hebben, moet hij vijf tientjes betalen. Hij kijkt in zijn spaarpot en ziet dat hij drieëndertig gulden en vijfenzeventig cent heeft. De volgende dag is een vrijdag. Alex loopt eerst naar de fontein om te kijken of zijn muziekboek daar nog ligt. Hij haalt het eruit en gaat naar Roos. Oma legt het op de verwarming en zo kan het goed drogen. Die avond staat hij weer bij de fontein met het geld in zijn broekzak. De jongens vinden het niet genoeg geld. Alex moet dus toch geld bij elkaar zien te krijgen en dus gaat hij bij een vrouw een tasje afpakken. Nu heeft hij wel genoeg geld om zijn fluit terug te kopen, maar wordt hij uitgemaakt door de jongens voor een dief. De dag daarop is hij bij zijn oma. Oma had het boek weer netjes gemaakt. Hij was gedroogd en het was gestreken. Alex gaat even rustig bij de dijk zitten, maar de rust is zo verstoort als Evert en Lucas er weer staan. En weer wordt Alex bedreigd door de jongens. Hij werd weer gedwongen om een tasje bij een vrouw te stelen. Hij durfde daarna niet meer over straat te lopen. In de krant ziet hij een berichtje staan over de tasjesdief. Hij leest het bericht goed en komt tot de conclusie dat hij het zelf is. Dan komt moeder binnen en vertelt dat oma haar enkel heeft verzwikt. Alex verdenkt nu de twee jongens ervan dat zij dat hebben gedaan. Nog voor schooltijd gaat hij naar Roos om te weten wat er nu echt is gebeurd. Oma vertelt dat ze van het trapje is gevallen, maar Alex gelooft haar echt niet. Alex vindt dat oma hem niet vertrouwt en loopt boos weg. Een paar dagen later hoort Alex van zijn moeder dat Roos bij een nicht in huis woont. Moeder is daar boos om want oma had ook wel bij hen in huis kunnen komen voor een tijdje. Er was een vriendin van moeder op visite. Ze had een klein jongetje bij. Alex speelt even met het jongetje en samen gaan ze naar buiten om naar het konijn van de buren te kijken. Even later gaan ze ook naar de eenden kijken in de vijver. Ook daar zijn de jongens weer en ze nemen het kleine jongetje mee. Gelukkig zetten ze het verderop weer terug. Het jongetje is niet stil te krijgen. Alex moet om zeven uur weer bij de fontein zijn. Maar hij gaat niet. Ze kunnen oma toch niets doen want die logeert ergens anders. Toen ging de bel. En daar stond Lucas met een mes in zijn handen. Hij moest mee en mocht geen kik geven. Hij heeft die avond weer een vrouw beroofd. De avond daarna weer een. En de avond daarna weer een. Op een ochtend wordt Alex wakker en voelt hij zich ziek. De huisarts komt even langs en vraagt of Alex ergens mee zit. Hij blijft een aantal dagen thuis en vader is het daar niet mee eens. Hij vindt dat Alex maar eens een grote jongen moet worden. Alex en zijn vader gaan samen hardlopen in het park. De volgende dag is Alex weer “ziek”. Moeder wil weten of hij koorts heeft, Alex houdt de thermometer snel onder de warme kraan. Ook komt moeder vertellen dat oma zondag weer thuis komt. Maar daar heeft Alex helemaal geen behoefte aan. De volgende dag gaat de bel en staat er visite op de stoep voor Alex. Het is Evert. Alex is bang. Opnieuw wordt Alex bedreigd en moet hij ieder week 500 gulden aan Evert betalen. Nergens was Alex meer veilig. Op de fiets schuift Alex plotseling onderuit en doet zich behoorlijk pijn. Hij wordt opgevangen door een lieve meneer. De man liep naar een huis en daar werd hij verzorgd. Hij zag dat de vrouw die in dat huis woonde, blind was. De man ging weer en Alex werd door de vrouw verwend en verzorgd. De vrouw heette Hester en ook zij verzamelde schelpen en ze had een kast vol met schedels en skeletjes, maar die waren van haar man geweest. Toen ging Alex en hij sprak met de vrouw af dat hij gauw een keer zou terug komen. Die zondag ging Alex alleen naar het strand. Bij het strand aangekomen hoort hij een brommer en daar komen de twee jongens aan. Weer wordt hij bedreigd door de jongens. Meteen gaat hij naar Roos. Daar aangekomen is ze niet thuis. Hij wacht anderhalf uur en dan wordt hij wanhopig en gaat naar Hester. Hij kijkt naar de skeletjes en plotseling wil hij naar huis en dan vraagt Hester of hij iets wil vertellen aan haar. Toen hij was uitverteld zei Hester dat hij naar de politie moest gaan. Hester belt Roos op en nu is ze wel thuis. Ze vraagt of Roos zo snel mogelijk wil komen. Roos vond dat vader en moeder het ook moesten weten. Alex kan het zelf niet vertellen en dus doet oma het voor hem. Vader was woedend. Hij vond dat zijn zoon een crimineel was. Vader en moeder zijn samen met Alex naar het politiebureau. Die avond leek alles voorbij te zijn. Net voordat Alex in slaap was gevallen hoorde hij een brommer. Moeder deed de deur open en daar stonden Lucas en Evert. Ze riepen en wilde Alex spreken. Alex hoorde dat er werd gevochten. Hij maakte zijn slaapkamerdeur open vechten dat de stukken ervan af vlogen. Toen pas zag hij dat er een paar agenten binnen waren gekomen en werden Lucas en Evert opgepakt. A3. Alex is de hoofdpersoon. Het is een jongen die nog op de basisschool zit. Hij heeft goed contact met zijn oma. Hij is blond en heeft een blauwe jack. Hij is ongeveer twaalf jaar oud. Hij verzamelt skeletjes. Hij wordt bedreigd door twee jongens om tasjes van oude vrouwtjes te stelen en wordt zo de tasjesdief genoemd. De twee jongens: de een heet Evert en de ander heet Lucas. Het zijn broers wordt er verteld in het verhaal. Ze bedriegen Alex en willen iedere keer geld van hem. Als hij dat niet geeft pakken ze iets van hem af. Alex heeft hen betrapt bij het rotzooien bij de oma van Alex. Lucas heeft zelfs een keer Alex bedreigd met een mes. Oma Roos: het is de oma van Alex. Ze zijn dikke vrienden met elkaar en vertellen alles aan elkaar. Oma doet heel gewoon als ze is vastgebonden. Ze doet net alsof er niets is gebeurd. Als ze haar enkel verstuikt, gaat ze bij een nichtje wonen. Ze is wel een vertrouwenspersoon voor Alex. Ze is in de leeftijd van ongeveer 72 jaar. A4. Het gaat in dit verhaal om een jongen die bedreigd wordt door twee andere jongens. Het gaat om Alex en die moet tasjes van oude vrouwen stelen en het geld is voor de twee jongens. Als Alex dat niet doet zal er wat gebeuren met zijn oma. En zullen ze hem verraden bij de politie. A5. Er is me wel iets opgevallen aan de structuur van het boek. Je leest het boek vanuit de ik personage. Dat is dus die Alex. Je weet al heel snel wat zijn gevoel is als hij die tasjes moet stelen. Het boek is chronologisch opgebouwd. Er zitten geen plaatjes in het boek, maar dat maakt het boek er niet saaier op. Het is vrij makkelijk te lezen. Er worden geen moeilijke woorden gebruikt. De titel van het boek is ook vrij duidelijk. Je hoeft niet verder na te denken om te weten te komen wat de titel precies betekend. Beoordeling B1. Ik ben wel door het boek gegrepen. Want ik vind het heel zielig dat Alex wordt bedreigd door twee jongens. Bij zijn vader en bij zijn moeder kan hij beide niet terecht. Deze hebben het veel te druk met hij eigen leven. Hij moet alles zelf verwerken en heeft niet genoeg moed om een vertrouwingspersoon te vinden. De enige die hij wel vertrouwt, is zijn oma en die heeft zijn vertrouwen geschaad. B2. Ik kreeg wel sympathie voor Alex. Ik weet niet of ik die spanning wel had aangekund. Hij moet het allemaal alleen verwerken. Hij mag niemand inlichten want die jongens achtervolgen hem overal. Ook kreeg ik onsympathie voor die twee jongens. Want wie laat nou zo’n kleine jongen zoiets doen. En die jongens bedriegden hem ook al met een mes en lieten hem zelfs niet eens met rust toen hij ziek was. Ze kwamen hem nog eens thuis opzoeken. Ik vond dat ze wel lef hadden om bij hem thuis te komen. B3. Ik ken wel andere boeken van deze schrijfster. Ik geloof dat Sebastiaan rare banaan ook van haar is. Ik vond dat ook wel een leuk boek. Dit is wel een spannend boek. Ik heb het in een keer uitgelezen. Maar ik had de film ook al gezien en die vond ik ook mooi. B4. Ik denk dat de kinderen het een spannend boek zullen vinden. Wel denk ik dat de kinderen de hoofdpersoon een zielige jongen zullen vinden. Maar ik denk dat het goed is om te weten wat je kunt aanrichten als je zoiets doet.