De stille kracht door Louis Couperus

Beoordeling 0
Foto van Linda
Boekcover De stille kracht
Shadow
  • Boekverslag door Linda
  • 5e klas vwo | 2463 woorden
  • 11 februari 2021
  • nog niet beoordeeld
Cijfer
nog niet beoordeeld

Eerste uitgave
1900
Pagina's
248
Geschikt voor
bovenbouw havo/vwo
Punten
3 uit 5
Oorspronkelijke taal
Nederlands

Boekcover De stille kracht
Shadow

In Laboewangi op het eiland Java vindt een aantal onverklaarbare gebeurtenissen plaats. De inwoners wijzen die toe aan 'de stille kracht', een Indisch mysterie dat de mensen in zijn greep houdt.
De resident Otto van Oudijck vindt de stille kracht maar onzin. Maar als hij een regent ontslaat omdat die zich op een feest onbeschoft gedragen heeft, vinden e…

In Laboewangi op het eiland Java vindt een aantal onverklaarbare gebeurtenissen plaats. De inwoners wijzen die toe aan 'de stille kracht', een Indisch mysterie dat de mense…

In Laboewangi op het eiland Java vindt een aantal onverklaarbare gebeurtenissen plaats. De inwoners wijzen die toe aan 'de stille kracht', een Indisch mysterie dat de mensen in zijn greep houdt.
De resident Otto van Oudijck vindt de stille kracht maar onzin. Maar als hij een regent ontslaat omdat die zich op een feest onbeschoft gedragen heeft, vinden er plotseling vreemde dingen in zijn huis plaats. Zijn vrouw, die hem met meerdere minnaars bedriegt, wordt in de badkamer op onbegrijpelijke wijze met bloed bespat, een spiegel wordt door een grote steen vernield, glazen breken spontaan in kleine stukjes en er klinkt hamerslag in het huis. Het merendeel van de personages vlucht en Van Oudijck blijft alleen achter. Als hij zich zelf zwakker gaat voelen en ziek wordt, gaat hij steeds meer in de stille kracht geloven.

De stille kracht door Louis Couperus
Shadow
ADVERTENTIE
Fix onze energie!

Studeer energie & techniek. Iedereen staat te springen om jou! We hebben namelijk veel technische toppers nodig die de energie van morgen fixen. Met een opleiding in energie & techniek ben je onmisbaar voor de toekomst. Check Power Up The Planet en ontdek welke opleiding het beste bij je past! 

Check Power Up The Planet!

Titelbeschrijving

Louis Couperus, De stille kracht. De Gids. 1900 (Uitgeverij Astoria. Benthuizen 2016)

Relevant over de auteur

Meerdere van Louis Couperus zijn literaire werken deelden een thema. Hij geloofde in de noodlot gedachte. Hij heeft zijn thematiek op deze wijze verwoord: “Het leven van de mens wordt bepaald door buiten hem staande omstandigheden waar hij geen grip op kan krijgen.” Deze thematiek komt ook voor in de romans ‘Eline Vere’ van 1888 en ‘Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan’ van 1906. Verder schreef Couperus meerdere belangrijke historische romans. Louis’ schrijfstijl behoort tot het naturalisme.

Samenvatting

Otto van Oudijck wandelt naar de haven voor een afspraak en denkt na over zijn residentschap. Van de zee komt een warme wind af. Later in het residentshuis aan het eten vraagt zijn dochter Doddy of zij die avond naar de binnenstad mag. Van Oudijck wil net nee zeggen wanneer zijn zoon hem vertelt dat hij meegaat. Iedereen weet eigenlijk of heeft een vermoeden van waarom Doddy zo graag naar de binnenstad wil.

De volgende dag komt de stiefmoeder van Theo en Doddy met de trein aan in Laboewangi met haar zoons Ricus en René. Dezelfde avond wordt er een steen door een van de ruiten gegooid. De buurvrouw Eva Elders vindt het ook vreemd. Samen met haar vrienden roddelt ze over wat er is gebeurd en waarom.

In het district Ngadjiwa heerst er oneerlijkheid. De regent is verslaafd aan gokken en heeft een deel van het loon van zijn administratie weggespeeld. Als resident zijnde grijpt Van Oudijck in en waarschuwt de oudere broer van de regent van Ngadjiwa. Deze verzekert Van Oudijck dat het allemaal in orde zal komen.

Na enkele weken is de resident het uiteindelijk zat en de regent van Ngadjiwa wordt ontslagen. De aankondiging zorgt voor dreigingen van opstanden binnen de Indische bevolking. De vrienden van Eva hebben onderhand een tafeldans uitgevoerd en vrezen het ergste. Tijdens het halfjaar festival gebeurt er hoewel niets. Het blijkt dat de resident de regentenfamilie heeft bezocht en hen verzekerd heeft dat er geen sprake zal zijn van een opstand. Enkele weken later stuit Léonie op een gif-spuitende pad in haar badkamer. Na dit gebeuren durft niemand de badkamer meer in gaan. Niet veel later is er niemand die de eerste etage nog durft te betreden.

De relatie tussen Léonie en Addy wordt ontdekt door Van Oudijck via Theo. Al lukt het Léonie hoewel om de situatie om te keren door te vertellen dat Addy haar had gevraagd om haar zegen om Doddy’s hand in huwelijk. Zonder veel tegenstribbeling, zoals hij enkele weken wel had gehad, gaat Van Oudijck erop in. De enige wens die hij zelf heeft is dat iedereen de vervloekte woning uit zal gaan. Dit lukt hem; Léonie ging terug naar Batavia en later Europa; Theo probeerde wat in Batavia maar belandde later ergens anders; en Doddy ging samenwonen bij haar echtgenoot.

Wat er op de eerste etage van het huis aan de hand was, wist niemand. De vermoeide resident was er met soldaten en generaals in gegaan. Niet veel later hadden ze een verklaring ondertekend dat ze er nooit over zouden spreken. Het duurde niet lang voordat Van Oudijck zijn positie als resident opgaf en verhuisde. De buurvrouw Eva ging niet veel later met haar familie terug naar Nederland. Voordat ze vetrokken zocht Eva de oude resident op om hem vaarwel te zeggen.

Verhaalanalyse

Ruimte

Het verhaal ‘De stille kracht’ speelt zich af in Laboewangi op het eiland Java in Indonesië. Indonesië behoorde tot 1963 tot het Nederlands Koninkrijk als kolonie. Laboewangi ligt in de buurt van Batavia. De gebeurtenissen nemen vooral plaats in de residentswoning, de woning van de secretaris Onno van Elders en omstreken. Het gebied waar de Nederlanders woonden was niet kenmerkend Indisch. De westerse en Chinese maatschappij heeft veel invloed gehad op de vorming van de binnenstad.

Het verhaal speelt zich af rondom wisseling van de 19de eeuw tot de 20ste eeuw. Dit is te duiden aan het feit dat de meeste romans geschreven rondom deze tijd in de tegenwoordige tijd werden geschreven sinds ze als een reactie op de maatschappij van toen dienden. Gezien het werk in 1900 werd uitgegeven kan men zeggen dat het in deze tijd, of kort ervoor, afspeelde. Couperus schreef ook historische romans, maar ‘De stille kracht’ is hier niet een van. 

Dit wil je ook lezen:

Personages

Otto van Oudijck is 48 jaar en resident te Laboewangi. Hij is een strenge en geleerde personage die de regels stipt volgt. Hij is gerespecteerd door zijn administratie en de lokale regentenfamilie. Van Oudijck is van Nederlandse afkomst en heeft een typisch Nederlands uiterlijk. Zo is hij bijvoorbeeld lang, heeft hij blonde haren en blauwe ogen. Zijn karakter vervaagt aan het einde van de roman. Hij is overwerkt en verliest zijn wilskracht en concentratie. De relaties van de resident zijn als volgt. Met zijn eerste vrouw kreeg hij Theo, met zijn tweede Doddy en met Léonie Ricus en René. Hij heeft geen goede relatie met ze.

Léonie van Oudijck is een 30-jarige vrouw die zich niet laat beïnvloeden door haar burgerlijke staat. De reden waarom dit haar nooit tot iets hindert is dat ze door iedereen geliefd is. Zo blijft zij altijd lachen en positief. Weinig mensen hebben haar kwaad gezien en dan nog is haar vriendelijke postuur moeilijk te haten. Dit weet Léonie goed en misbruikt dit meerdere malen, bijvoorbeeld wanneer ze iets van haar man wil hebben of wanneer simpelweg met een andere man naar bed is. Niemand kan haar iets weigeren.

Addy de Luce is Indisch en van de lokale regenten familie. Het vriendje van Doddy is een zogenaamde ‘womanizer’ en laat zich net zoals mevrouw Van Oudijck niet stoppen door relaties. Als Indische persoon vindt de resident het eerst niet prettig dat hij met zijn dochter omgaat, maar later wanneer Van Oudijck inziet dat dit de enige manier is om zijn vrouw van hem weg te houden gaat hij ermee op in. Addy de Luce wordt zo de verloofde van de dolblije Doddy die geen vermoedens meer heeft.

Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.

Verder lezen

Doddy van Oudijck is nog jong en door haar eenvoudige opvoeding niet erg verstandig. Doddy is tot tegenstelling van haar vader, stiefbroer en stiefmoeder niet geheel Nederlands van bloed. De tweede vrouw van Van Oudijck was een Zuid-Europeer wiens olijvige huid tint over is gedragen naar Doddy. De relatie die Doddy met haar stiefmoeder is goed, maar nadat ze uitvindt dat zij niet helemaal eerlijk is met haar verlangens naar haar vriendje verergerd de relatie. Wanneer Léonie hoewel haar zegen geeft aan Addy om Doddy ten huwelijk te nemen is de relatie zo goed als daarvoor.

Theo van Oudijck is 27 jaar en heeft ondanks vele mogelijkheden geen vaste baan. Hij is te impulsief en ziet het er niet in om aan een kantoor te werken. Ambitie heeft hij ook weinig van en hij heeft vaak opgegeven en is meerdere malen terugverhuisd naar de residentswoning van zijn vader. Zijn relatie met zijn stiefmoeder is vooral seksueel voordat zij het op laat houden. Hier is Theo niet tevreden over en heeft daarom aan het einde een betere relatie met zijn afstandelijke vader dan zijn stiefmoeder. Het uiterlijk van Theo is gelijk aan die van zijn vader. Hij is lang, heeft blonde haren, blauwe ogen maar is door zijn lange verblijf in Indië licht getint vergeleken met de bleke Nederlanders in Nederland.

Vertelwijze

Het verhaal wordt verteld van een auctoriaal perspectief. Het is een verschillend perspectief dat de verschillende personages ten tijde volgt. De personages geven allen indirect hun mening over en ervaringen van Otto van Oudijck. Zijn omstandigheid, leven en situatie wordt zo beschreven door de verschillende personages. De hoofdpersoon beschrijft ook zijn eigen situatie. De verteller zelf is hoewel alwetend, niet in staat om commentaar te leveren.

De roman wordt in chronologische volgorde verteld. Er is geen proloog en ook geen epiloog aanwezig. De eerste en laatste hoofdstukken hebben hier wel kenmerken van, maar zijn niet gemerkt als proloog noch epiloog. Verder heeft het boek acht hoofdstukken die elk in 6-8 deelhoofdstukken zijn ingedeeld. De hoofdstukken dragen geen titels maar als romeinse getallen.

Motieven

Een van de meest duidelijke leidmotieven is de wind. De wind symboliseert de stille kracht van Indonesië. De wind is telkens aanwezig wanneer er iets gebeurd zonder logische verklaring. Een voorbeeld is voordat Léonie verrast wordt met de giftige pad in haar badkamer en tijdens Van Oudijcks afspraak in de haven aan het begin van het verhaal. De wind symboliseerde hier het begin van de kwalen en ‘wraak’ van Indonesië die de personages beleven.

Een van de verhaalmotieven is het niet-thuis-voelen. De personages voelen op hun beurt zich niet thuis in Indonesië. Eva Elders is hier het beste voorbeeld van. Zij heeft er lang mee geleefd dat zij zich niet en nooit echt thuis zal voelen in Indonesië. Tijdens de verlopen tijd in de roman wordt dit gevoel duidelijker en vooraanstaand bij meerdere van de personages. Het eindigt met dat Eva besluit om haar overwerkte man en zoontje terug naar Nederland neemt. Léonie gaat ook terug naar Europa.

Thema

Het thema is zoals bij meerdere boeken van Couperus ‘het zijn in een positie die je zelf niet kunt veranderen’. Hiernaast is kolonisatie zelf, in de zin van het ongeacht overnemen van iemands land, ook een belangrijk thema. Hier zit aan vast dat men geen huis gaat bouwen waar je niet welkom bent of thuishoort. De stille kracht van Indonesië verjaagt ze het land uit. De personages verjagen ook zichzelf het land uit. Het lijkt ook te zijn dat meerdere van de personages dit zelf inzien en alleen door andere verplichtingen blijven. Ze lijken geen goed genoeg excuus te hebben om naar hun thuis te kunnen gaan. De boodschap is hier al geformuleerd. Blijf thuis en dwing je cultuur niet op een ander, is wat het lijkt te zijn wat Couperus wil geven als boodschap.

Titelverklaring

De titel van dit literaire werk van Louis Couperus is ‘De stille kracht’. Deze zogenaamde kracht zou de mystieke kracht van Indonesië zijn. Het is de onderliggende wilskracht van de inwoners die de westerlingen wegjaagt.

Dit kan ook verklaard worden als een persoonlijke kracht ook. Hoewel het een fictioneel verhaal is, zit er veel waarheid in. Meerdere mensen in Indonesië hadden het gevoel dat ze een buitenlander waren. De adrenaline, afkomstig van het nationale trots van het overwinnen en koloniseren, nam langzamerhand af. Het avontuur nam meer af en moderne gedachtes namen over.

Er kan gezegd worden dat deze realisatie de mensen een beetje gek heeft gemaakt. Ze zouden zichzelf uit een land en van het verleden hebben verjaagd. Zij herkennen zichzelf niet in het vreemde land en verlangen ernaar om naar huis te gaan. De personages hebben zelf geen vermoeden dat er iets mis is, en realiseren niet dat het aan hunzelf teert.

Taal en stijl

‘De stille kracht’ is geschreven in 1900 en heeft de taal en grammatica gehouden. Typisch aan deze tijd is het gebruik van leenwoorden van het Maleis, de gesproken taal in Indonesië. Het gebruik van lange zinnen is ook kenmerkend aan de 19de eeuw, maar is niet even aanwezig sinds hij aan het einde van de eeuw werd geschreven. De zinsbouw en inhoud is vrij duidelijk en zakelijk. Dit geeft een naturalistische uitstraling. De stijl is daarbij ver van romantisch.

Bij enkele gevallen zijn er wel lange overbodige zinnen. Zoals het voorbeeld van pagina 77: “De moeder- en grootmoeder was een dochter van een Soloschen prins, getrouwd met een jongen energieken avonturier en bohémien, van een adellijke Fransche familie uit Mauritius, Ferdinand de Luce, die, na eenige jaren zwerven en zoeken zijn plaats in de wereld, als hofmeester op een boot naar Indië was getogen, na allerlei levenswisseling gestrand was te Solo en er beroemd was geworden van een gerecht van tomaten, en een gefarceerde lombots (Spaansche peper)!” Dit citaat is voorbeeld van de zakelijke en opsommende manier van schrijven die Couperus had.

Bij enkele gevallen zijn er wel lange overbodige zinnen. Zoals het voorbeeld van pagina 77: “De moeder- en grootmoeder was een dochter van een Soloschen prins, getrouwd met een jongen energieken avonturier en bohémien, van een adellijke Fransche familie uit Mauritius, Ferdinand de Luce, die, na eenige jaren zwerven en zoeken zijn plaats in de wereld, als hofmeester op een boot naar Indië was getogen, na allerlei levenswisseling gestrand was te Solo en er beroemd was geworden van een gerecht van tomaten, en een gefarceerde lombots (Spaansche peper)!” Dit citaat is voorbeeld van de zakelijke en opsommende manier van schrijven die Couperus had.

Literatuurgeschiedenis

De roman is geschreven in naturalistische stijl. Deze stijl houdt in dat de werkelijkheid zonder onthoudend commentaar wordt verteld. Dit zorgt onder andere voor dat het verhaal objectief is en de lezer een betere mogelijkheid heeft om een eigen meningen te vormen. Doordat er geen commentaar van de verteller aanwezig is komen thema’s die als taboe gemerkt zijn meer van toepassing. Hier is het thema onder andere kolonisatie.

Louis Couperus’ favoriete thema was het noodlot en hoe weinig men hier zelf aan kunt doen. Volgens de schrijver waren het de omstandigheden die je lot bepaalde en kon je deze niet beïnvloeden. Deze manier van denken past goed bij de naturalistische stijl van schrijven.

Mening over boek

Het werk van Couperus is hoogstaand binnen de Nederlandse literatuur. Het is daarom te verwachten dat het kenmerkend is voor de literaire tijdperk en goed geschreven is. Een mening over zulke literaire werken is daarom vaak geneigd negatief te zijn. Het voldoet niet altijd de wensen van de lezer van de 21ste eeuw. Dit is in mijn situatie ook zo.

Het werk is goed en wel geschreven, maar niet in de stijl die ik zelf het liefst lees. Het is wel een boek dat ik waardeer en zelf waarschijnlijk niet had gekozen. Wat men literatuur noemt is namelijk vaak verouderd en niet van toepassing in de huidige samenleving. Dit kan in enkele gevallen zorgen voor een langdradig boek of een boek dat nieuwe perspectieven geeft.

Het thema noch de taal is niet iets wat mij ergert tijdens het lezen. De stijl zelf is wel een van de redenen van waarom het boek langdradig kan voelen. Het verhaal is niet lang, en het zou gemakkelijk gelezen kunnen zijn, maar er is tegenwoordig weinig tijd voor de leesstijl van vroeger. Men heeft niet dezelfde mogelijkheid om een boek te prijzen omdat je de des nodige tijd niet hebt om het te kunnen lezen. Dit beken ik is deels mijn fout doordat mijn perspectief van de gegeven literatuur is om te leren en niet voor plezier. Zo verandert de manier van lezen tot een last wanneer er andere boeken en zaken te doen zijn die weleens prettiger zijn.

Mijn oordeel over het boek is dat het een waardig thema en boodschap heeft en voor zijn tijd relevant is. De stijl van schrijven is enkele keren lastig te begrijpen en het gebruik van leenwoorden uit het Maleis is overbodig. De gebruikte taal is niet moeilijk en makkelijk aanwendbaar net zoals de opbouw van de hoofdstukken die het overzichtelijk maken.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "De stille kracht door Louis Couperus"

Ook geschreven door Linda