De sleutel is gebroken door Ida Vos

A. ALGEMEEN

1.Titel: De sleutel is gebroken.

2.Auteur: Ida Vos.

B. SAMENVATTING

1. Hoofdpersonen: Eva Zilverstijn.

a.Uiterlijk: Eva is een meisje tussen de 6 en de 9 jaar. Er staat niet letterlijk beschreven hoe Eva er uit ziet, maar op de voorkant zie je dat ze (donker)blond haar heeft. Ze heeft ouderwetse kleren aan uit de 2e wereld oorlog. Dat komt omdat het verhaal zich ook in die tijd afspeelt.

b. Karakter: Eva is een lief en een zorgzaam meisje. Eva praat ook wel veel, en soms flapt ze er iets uit wat eigenlijk niet de bedoeling was of wat niet mocht. Eva is ook heel slim, ook al heeft ze al een lange tijd geen school gehad.

2. Andere personen: Lisa Zilverstijn is Eva’s kleine zusje. Mevrouw Ali zit bij de ondergrondse ze helpt om onder te duiken voor de Duitsers, ze zoekt verschillende huizen om ze veilig te verbergen tegen de oorlog. Pappa&mama Zilverstijn, zij hebben geen namen, maar ze spelen wel een heel belangrijke rol in het verhaal. Meneer Ami, hij is een kunstenaar met van alles. Als de kinderen niet meer samen met hun ouders kunnen onderduiken, krijgen ze verschillende adressen, maar na een tijd komen ze bij hun kennis meneer Ali. Hij heet eigenlijk Amici Enifanti.

3. Gebeurtenissen:
Haar hele leven heeft ze Eva Zilverstijn geheten, maar nu moet ze van mevrouw Ali Marie-Louise Dutour heten. En Lisa het nu Marie-Jeanne Dutour heten. Het is maar moeilijk wennen, ze was zo trots op haar naam. Nu moeten ze een verhaal uit hun hoofd leren zodat ze iedereen wijs kunnen maken dat ze geen joods kind is. Volgens het verhaal waren haar voorouders hugenoten. Nadat ze al bij een paar onderduikadressen zijn geweest zegt mevrouw Ali dat ze niet meer samen mogen onderduiken, dat zou te gevaarlijk zijn. Eva en Lisa gaan samen naar Martha en Eduard, dat zijn nu zogenaamd hun tante en oom. Als ze daar al een tijdje zijn komt Trijntje een echt nichtje van Martha, maar helaas is dat een verwend kind dat Eva en Lisa stiekem uitscheld. Gelukkig mogen ze na een tijdje hun ouders gaan bezoeken. Als ze weer een poos “thuis” bij tante Martha zijn is er iets mis. Oom Eduard komt op hun kamer en maakt hun waker. Een Duitser is opgepakt omdat hij in het verzet zat, maar die man is ook al vaak bij tante Martha en oom Eduard geweest dus voor de veiligheid moeten ze weg. Ze komen bij Dikke Mie, bij haar mogen ze gewoon in de woonkamer en ze bakt vette pannenkoeken voor Eva en Lisa. Helaas word het ook hier te gevaarlijk, ze gaan als zwaargewonde kinderen naar een onderduikadres die hun ouders zelf hebben gegeven aan Dikke Mie. Het is een kennis, maar ze weten nog niet wie het is. Als ze er zijn blijkt het dat ze bij Meneer Ami zijn! Ze mogen lekker kliederen in zijn atelier. Ze mogen zelfs mee spelen in een poppenkastspel, maar of dat zo’n goed idee is. Ze gaan een voorstelling doen voor een kinderpartijtje. Eerst willen ze niet. Maar dan besluiten ze toch om mee te doen. Een tijd gaat het goed, de kinderen vinden het leuk, maar dan word er gebeld. Als meneer Ami open doet horen de kinderen Duitse stemmen en laarzen. Lisa wordt bang, maar Eva stoot haar aan en zegt dat ze moet door gaan. De mannen zeggen dat meneer Ami zijn persoonsbewijs moet halen. Als meneer Ami naar boven gaat, doet Eva iets heel erg dappers. Ze pakt de moffenpop en schreeuwt; Heil Hitler! Deutschland über alles! De kinderen schreeuwen de pop na. De mof lacht, de andere man die met meneer Ami mee naar boven is gegaan zegt dat meneer Ami mee moet, maar de ander zegt dat het niet hoeft, omdat zijn poppen vrienden van de Duitsers zijn. Ami is zo trots op Eva en Lisa, ze krijgen een appel en het is pauze. En ze krijgen een (poppen)ridder orde voor hun moed. Als het nieuwjaar is geworden valt meneer Ami op de grond neer, kreunend zegt hij dat ze via de achterdeur naar de buurman; meneer Van der Klyn moeten gaan omdat hij ziek is. Meneer Van der Klyn doet veel om de uitgehongerde man te helpen. Gelukkig knapt meneer Ami weer helemaal op. En meneer Van der Klyn komt een nog veel beter nieuws brengen, ze zijn vrij! Hitler, de lafaard, heeft zelfmoord gepleegd. En de Canadezen komen, enz. Als er een groep vredesstrijders wordt afgelost gaan Eva en Lisa samen kijken, ze zijn helemaal de tijd vergeten en denken dat meneer Ami helemaal ongerust is geworden, maar hij staat achter hen. En hij heeft een brief. Een brief van pappa & mamma Zilverstijn! En ze komen Eva en Lisa zo snel mogelijk ophalen.

4.Plaats: In Nederland, want ze duiken steeds ergens anders onder, maar de scène van de bevrijding speelt zich in het huis van meneer Ami af.

5.Tijd: In 1944 en in 1945, in de tijd van de 2e wereldoorlog.

C. EIGENMENING

Ik vind dit een spannend boek, omdat er veel gevaren op de loer liggen voor de 2 meisjes. Moffen weten ze snel te vinden, veel mensen vertellen het door uit angst bijv. Als Eva en Lisa een poppenkastvoorstelling geven, en er komen SS-ers binnen.

De verkiezingen: wat doen de partijen voor jongeren?

Tiktok 1

Tiktok 2

Tiktok 3

Tiktok 4

Tiktok 5

Tiktok 6

Tiktok 7

Tiktok 8

Tiktok 9

Tiktok 10

Tiktok 11

Tiktok 12

Tiktok 13

Tiktok 14

Tiktok 15

Volg ons op TikTok

Het is begrijpelijk, omdat je goed kunt begrijpen hoe bang Eva en Lisa zouden moeten zijn geweest.
Bijv. Als meneer Ami opeens neervalt, Lisa denkt dan dat het door haar komt omdat ze had gezegd dat hij jokte.

Het zet me aan het denken, omdat je dan eigenlijk er een beetje achter komt hoe erg die oorlog wel niet is geweest. Bijv. Als ze horen dat Doortje en Davy dood zijn.

Het boek is ook leerzaam, omdat je dan een beetje geschiedenis leert.
Over de oorlog, hoe mensen toen leefden enz.

Het boek is geschreven met makkelijke taal, omdat het vanuit een kinderwereld is geschreven en kinderen gebruiken niet zo vaak moeilijke woorden. Dit komt ook omdat het een kinderboek is, en geschreven door een kinderboekenschrijfster.

D. OVER DE AUTEUR:

1. Uit het leven:

Ida Vos, geboren op 13-12-1931 in Groningen.
In 1936 verhuisde Ida met haar familie naar Rotterdam. Waar ze in 1940 de Duitse bombardementen meemaakte. Ze verhuisde weer, naar Rijswijk.
Ze dachten toen dat het daar veiliger was. Vanaf 1943 zat ze ondergedoken voor de Duitsers. Toen de oorlog voorbij was ging ze weer naar Rijswijk terug. Daar haalde ze in 1950 haar A diploma kleuteronderwijs. In 1952 haalde ze ook het B diploma. Tot 1956 stond ze als juf voor de klas tot haar huwelijk. Ze kreeg 3 kinderen en 5 kleinkinderen. In 1975 schreef ze haar eerste gedichten en daarna ging ze kinderboeken schrijven.

2. Andere boeken:

1981. Wie niet weg is, is gezien. Dit boek heeft ze geschreven op verzoek van Liesbeth van Houten van uitgeverij Leopold.
In 1982 bekroond met Vlag en Wimpel door de Griffeljury, en door andere diverse kinderjury’s.

1986. Anna is er nog. Anne, het meisje uit het verhaal lijkt verdacht veel op Ida Vos zelf. En bekroond door diverse kinderjury’s.

1989. Dansen op de brug van Avignon. Dit boek is gebaseerd op een werkelijke geschiedenis. In 1990 bekroond met Vlag en wimpel. In 1996 met de Sydney Taylor bookaward. En in 1993 genomineerd voor de Duitse staatsprijs voor jeugdliteratuur. 1992. Witte zwanen, zwarten zwanen. Het vervolg van: wie niet weg is, is gezien. En bekroond door diverse kinderjury’s

1996. De sleutel is gebroken. Het vervolg van: witte zwanen, zwarte zwanen. En bekroond door diverse kinderjury’s.