De slavenring door Simone van der Vlugt

Titel: De Slavenring
Auteur: Simone van der Vlucht
Uitgever Wolters-Noordhoff, 2003
Folkrad is de zoon van het stamhoofd van de Cananefaten. Als hij ziet hoe twee Romeinen een meisje (Branthild) uit zijn dorp verkrachten, schiet hij ze neer. Die twee soldaten zijn die dag naar zijn dorp geweest en sindsdien worden ze vermist. Een paar dagen na de vermissing wordt het dorp aangevallen en iedereen wordt vermoordt. (Folkrad is op tijd gevlucht) Als hij terugkeert naar het dorp om zijn familie te zoeken wordt hij op zijn hoofd geslagen en valt bewusteloos neer, als hij weer bijkomt zit hij in een donker hok en is hij slaaf. In het boek wordt hij een aantal keer doorverkocht tot hij in Pompeji aankomt daar wordt hij gekocht door een rijke man, Lucius. Chloë is als kind op de straat achtergelaten en door haar pleegouders opgevoed. Haar pleegvader is niet aardig voor haar en is haar liever kwijt dat rijk. Als er een bezoeker in de herberg komt wordt Chloë ’s nachts uit haar bed gehaald en ze moet mee met de bezoeker, ze is verkocht als slaaf. Chloë en Folkrad komen samen bij dezelfde familie. Ze lijden een goed leven voor een slaaf totdat Folkrad ziet hoe Marcus (de zoon des huizes) Chloë als prostituee gebruikt (ze heeft zelfs al een kind van hem maar dat weet Folkrad niet) Hij wurgt Marcus en vlucht naar een klein havenstadje. Twee dagen later barst de Vesuvius uit en heel Pompeji wordt verwoest! Persoonlijkheid: Folkrad is een heel trouw persoon, hij gehoorzaamt zijn vader in alle wetten, en hij heeft een goed hart want hij heeft heel veel voor mensen over. Uiterlijk: hij is 17 jaar oud en heeft lang blond haar en een gespierd lichaam, het is in Pompeji heel raar dat iemand lang blond haar heeft maar dat komt omdat Folkrad van het Rijnland komt. Hij draagt in het begin van het boek een brocca (soort broek) en een soort mantel, later bij de Romeinen moet hij een tunica dragen. Probleem: Folkrad is uit het Rijnland meegenomen en moet als slaaf werken op een schip (roeien) en later komt hij terecht bij Lucius. Hij vindt het erg moeilijk dat hij zijn vrijheid kwijt is én dat hij voor de Romeinen moet werken, later in het boek legt hij zich daarbij neer omdat hij toch wel ziet dat de Romeinen ook goede ideeën hadden.(hij wil nog steeds een keer met het schip terug naar het Rijnland) Persoonlijkheid: Chloe is een heel zorgzaam en emotioneel meisje. Uiterlijk: Ze heeft een donkere huidskleur en ‘ravenzwart haar’ zoals dat in het boek genoemd wordt, verder wordt wel gezegd dat ze slank is en er goed uitziet maar geen echte details. Probleem: Ook Chloë wordt slavin nadat ze door haar pleegvader verkocht wordt ze komt in een badhuis terecht waar ze moet schoonmaken en klanten moet masseren. Marcus (de zoon van Lucius) is ook een klant en koopt Chloë, omdat hij haar zo knap vindt, over van de eigenaar van het badhuis. Chloë wil heel graag terug naar haar pleegmoeder en pleegzus maar dat zal jammer genoeg nooit meer gebeuren… Lucius: Hij is een redelijk man voor zijn slaven en geeft ze goed te eten. Er wordt in het boek weinig/niets over zijn uiterlijk verteld. Valeria: Ze is de dochter van de Lucius en heeft zwart, lang, krullend haar. Ze kan heel goed met Chloë overweg. Ze wordt verliefd op Quintus maar volgens haar vader is hij niet goed genoeg voor haar, hij is een versierder. Valeria moet trouwen met een oude man (die haar vader heeft uigezocht voor haar) en gaat het huis uit. Marcus: Hij is een wreed persoon, hij is Centurion in het leger en komt maar af en toe thuis. Hij is erg streng voor de slaven (in tegenstelling tot zijn vader) hij slaat Folkrad zelfs met een zweep. Moeder Constantia: Een zorgzaam persoon die al heel lang slavin is bij Lucius. Ze is als slaaf geboren en op twaalf jarige leeftijd bij haar moeder weggehaald. (Constantia is dik en heeft zwart haar) Philos: Hij doet de administratie voor Lucius en is zijn persoonlijke slaaf, hij is gekocht omdat hij Grieks kan. Zo kan hij Lucius’ dochter Valeria Grieks leren. Philos is ook al heel lang slaaf maar denkt nog steeds dat hij ooit vrij gelaten wordt. Taundi: Hij is net als Folkrad iemand uit het Rijnland (hij hoorde bij de Bataven) hij is erg oud en hij moet de paarden verzorgen en de stallen uitmesten. Relaties tussen de personen: (elena kent niet iedereen, staat in ieder geval niet in het boek) valeria/marcus = goed folkrad/chloë/constantia/taundi = redelijk goed (‘t zijn slaven) fhilos = goed (hij is persoonlijke slaaf) valeria/lucius = goed flolkrad/chloë/constantia/taundi = slecht Elena = slecht (hij heeft haar weggegeven) valeria/constantia/elena = vrienden folkrad = ze zijn verliefd marcus = slecht taundi/philos/lucius = goed marcus/lucius/chloë = goed folkrad/Constantia/taundi/philos = vrienden Constantia/cloë = erg goed (die verzorgen haar) Marcus = slecht (ze ziet hem nooit) Chloë/elena = vrienden Philos/taundi//folkrad = gewoon/vrienden Marcus/valeria/lucius = redelijk goed Folkrad = vrienden Philos/constantia/chloë = normaal/goed Marcus/valeria/lucius = redelijk Lucius/folkrad = goed Chloë/constantia/taundi = normaal/goed Marcus/valeria = redelijk/slecht philos/taundi = vrienden
cloë = verliefd constantia/valeria/lucius = normaal/goed marcus = heel slecht

Leren kennen: Folkrad en Chloë leer je van binnenuit kennen, je leest hoe ze zich voelen en leert echt met ze mee te leven. Alle andere personen leer je kennen vanuit Folkrad of Chloë, dus eigenlijk lees je over die personen veel meningen van Folkrad en Chloë. Waar: Het verhaal speelt zich af in het Rijnland (Folkrad) en in Pompeji (de slavernij). Wel komen ze door andere kleine stadjes als ze reizen. Maar in Pompeji en het Rijnland speelt het verhaal voor het grootste deel af. Verloop van tijd: Tussen het begin en het eind verloopt best veel tijd. Ik denk ongeveer 2½ jaar omdat Chloë eerst slaaf wordt, na een tijd wordt ze zwanger, dat duur negen maanden. Later in het boek komt ze Elena (haar kindje) nog eens op het spoor en ziet haar, je leest dan dat ze ongeveer 1½ jaar moet zijn. En er verstrijkt nog tijd voor dat ze slaaf is en nadat ze haar kindje ziet
Verhaalsoort: Het is een Historische Roman. Mening: Ik vond het een heel mooi, spannend, interessant en leerzaam verhaal. En dat vond ik wel raar omdat ik nooit van historische verhalen houd, het moet een beetje bij de tijd zijn. Ik kon me heel erg goed inleven in de hoofdpersonen (Chloë en Folkrad) Het boek begon heel raar, midden in het verhaal maar zo was het verhaal wel meteen spannend. Ik vond het wel jammer dat het verhaal niet goed afliep, ik bedoel eigenlijk dat ik het niet leuk vond dat Chloë doodging en dat het verhaal een open einde heeft, daar heb ik een hekel aan. Spannende Scène: Folkrad en Chloë komen samen terug van de markt, ze hadden boodschappen gehaald. Toen ze terug kwamen stond Marcus hun al bij de poort op te wachten. Hij snauwde tegen Folkrad dat hij niet weg mocht (Folkrad had wel toestemming gekregen) Daarna schreeuwt hij tegen Chloë dat ze ook niet weg mocht omdat hij haar nodig had. Hij had een zweep en maakte een snelle beweging richting Chloë, voordat Folkrad het wist stond hij met een riek in de aanslag. Marcus was kwaad omdat Folkrad hem bedreigde en sloeg hem zo vaak en zo hard met een zweep dat Folkrad helemaal stil bleef liggen. Dan gaat hij weg en Chloë gaat naar Folkrad toe. Ze verzorgd hem samen met de andere slaven. Maar dan zingt ze ’s nachts liedjes voor Folkrad. Als hij weer hersteld is betrapt hij haar als je weer aan het zingen is. Hij herkent dat zij degene was die voor hem zong toen hij zo veel pijn had. Ik vond het zo speciaal omdat je in het boek toch ziet dat ze erg gehecht zijn aan elkaar en elkaar ook wel leuk vinden. Chloë had ook al een hele tijd niets gezegd maar toch opeens veranderd alles in het verhaal weer. Dubbele gebeurtenissen: De gebeurtenissen zijn soms wel eens dubbel. Eerst lees je bijvoorbeeld hoe Chloë de vulkaanuitbarsting beleeft en daarna lees je ook nog hoe Folkrad de vulkaan zag uitbarsten. Verder lees je in het boek wel vaak dingen over vroeger, hoe het dan geweest zou zijn. Chloë en Folkrad verlangen allebei terug naar vroeger. Het gevolg is denk ik dat je je nog beter leert inleven in de personen omdat je leest/beselft hoe slecht ze het nu hebben. Andere boeken van Simone: De amulet, Bloedgeld, De guillotine, Zwarte sneeuw, Jehanne, Schijndood en De slavenring. Levensbeschrijving: Simone Watertor is op 15 december in Hoorn geboren en in 1990 met Wim van Vlugt getrouwd. In 1985 is ze verhuisd naar Amsterdam en is ze gestart met een learenopleiding Nederlands en Frans aan de Hogeschool in Holland. In 1993 verhuisd ze naar Alkmaar en wordt haar dochter Esmée geboren. In 1995 wordt haar zoon Friso geboren. Soort boeken/ waar ze over
Gaan: Simone van der Vlugt schrijft historische jeugdromans. Ze vertelt daarin spannende en avontuurlijke verhalen waarin ze allerlei wetenswaardigheden verteld over de tijd waarin het boek zich afspeelt. Ook besteedt ze veel aandacht aan de gevoelens en gedachten van haar hoofdpersonen. Extra: De boeken van Simone beginnen altijd met een spannende scène; als lezer zit je meteen midden in de gebeurtenissen, waardoor je nieuwsgierig wordt naar de rest van het verhaal. De hoofdpersonen uit de boeken komen vaak in moeilijke situaties; de schrijfster laat daarmee zien dat mensen veranderen door de dingen die ze meemaken.