Titel: De ruimt van Sokolov
Schrijver: Leon de Winter
Samenvatting:
Het gaat over een jongen, Aleksadr Iwanowitsj Sokolov, die Sasja genoemd wordt. Het verhaal begint eigenlijk pas als Sasja rond een jaar of 15 is. Hij ontmoet hier Lev Sergejewitsj Lezjawa. Sasja en Lev zijn elkaars rivalen in de klas, ze zijn beiden slim en kunnen goed leren. Ze strijden voor de hoogste tabel, want dan mag je naar de unversiteit. Als Sasja de hoogste tabel heeft, feliciteerd Lev hem hiermee en zegt: "Je werkt ervoor." Hiermee bedoelde hij dus dat hij eigenlijk nooit leert en toch tweede van de klas is. Om dit te bewijzen gaan ze een wedstrijd aan; ze hebben beide 5 minuten om een hoofdstuk te leren en dan worden er vragen over gesteld. Sasja heeft als inzet zijn nieuwe handschoenen. Sasja verliest, omdat Lev al een heel plan had en met wat mensen heeft samengewerkt. Door deze wedstrijd leren Sasja en Lev elkaar wel heel goed kennen en worden hele goede vrienden. Ze worden samen ouder en werken samen in een laboratorium aan de raket 'de Oktjabr'. Een paar dagen voor de lancering krijgt Lev ruzie met een van de astronauten. Lev saboteerd de Oktjabr voor de lancering en de raket ontploft dus. Er wordt al sabotage vermoed, dus er is een heel onderzoek gaande. Tijdens dit onderzoek krijgt Sasja ook nog eens ruzie met zijn vrouw Irina, omdat Sasja erachter komt dat zijn vrouw vreemd is gegaan met Lev. Lev verdwijnt spoorloos en Sasja scheidt van zijn vrouw en verhuisd naar Israel. Hij gaat naar Israel, omdat hij er als jongen per ongeluk is achtergekomen dat hij Joodse ouders heeft. Sasja gaat in Tel Aviv wonen en solliciteerd daar naar een baan. De enige baan die hij daar echter kan krijgen is die van straatveger. Hij is nu heel arm en heeft net genoeg geld om een flatje te huren en elke dag een fles wodka te kopen. Op een dag als hij aan het vegen is, ziet hij dat een man op professionele manier wordt vermoord op straat. Als de man hem ziet en naar hem toe komt lopen, herkent hij in de moordenaar zijn oude vriend Lev. Waarschijnlijk herkend Lev hem ook want hij laat Sasja leven. Natururlijk wordt Sasja uitgehoord over wat hij gezien heeft. Sasja verteld alles en geeft een vage, niet kloppende beschrijving van Lev. Vanaf hier gaat het nog meer bergafwaards met Sasja, want hij verliest ook nog eens zijn baan als straatveger. Hij ziet het niet meer zitten en begint zwaar te drinken. Als hij in een van zijn iets heldere momenten is, ziet hij iemand op de stoel naast hem zitten. Het is Lev. Lev is in Israel en Amerika een succesvol zakenman geworden en hij neemt Sasja mee naar zijn huis. Hier knapt Sasja weer helemaal op en krijgt een wereldbaan als Lev's persoonlijke adviseur. Hij en Lev hebben grootse plannen voor een nieuw bedrijf; een wapenfabriek. Ze hebben al een contact in het leger, een nationale held die ook overal in het leger zeer gerespecteerd is. Hij heet Bar-On. Deze man ziet alles ook wel zitten en mag ook meedoen binnen het bedrijf. Hij heeft in Tel Aviv ook nog een vrouw ontmoet, Tanja, die hij nu vaker gaat opzoeken. Hij schaamde zich eerst een beetje voor hoe hij eruit zag en hoe hij leefde. Dat hoefde nu niet meer, want Sasja had nu flink wat geld. Hij wordt verliefd op Tanja en hij wil eigenlijk wel met haar verder, maar omdat zij Joods is, moet Sasja zich eerst laten besnijden. Sasja weifeld eerst wel een beetje, maar dan moet het er toch maar van komen, hij is tenslotte ook een Jood. Als hij besneden is, komt Lev hem in het ziekenhuis opzoeken. Ze zitten in de problemen: iemand heeft al hun plannen gehoord en chanteerd ze nu, want Sasja en Lev hebben niet alles volgens de regeltjes gedaan. Sasja moet deze man nu vermoorden. Dit lukt Sasja, maar niet voordat hij nog wat gevochten had met het slachtoffer. Dit was zijn redding, want de bom die hij had gekregen om alle sporen op te ruimen was hierbij kapot gegaan. Sasja bekijkt de bom nu grondig om te zien wat er mis is en hij ontdekt dat Lev hem verraden heeft. Het was de bedoeling om Sasja ook gelijk op te blazen als hij de tijd instelde. Sasja schrikt van deze ontdekking en hij gaat naar Tanja toe. Als hij voor de voordeur van Tanja's huis staat, ziet hij een uitgetrapte sigaar van Lev op de grond liggen. Sasja beseft dat Lev zijn vriendin aan het verleiden is en hij besluit de bom in Lev zijn auto te leggen. Als Lev even later in zijn auto wegrijd wordt hij opgeblazen. Een paar dagen later krijgt Sasja de premie van de levensverzekering van Lev: 3 miljoen dollar. Hij is nu een rijk man en hij zorgt dat zijn ex-vrouw en zijn dochter naar Israel kunnen komen, want daar heeft zijn dochter een betere toekomst. Hij blijft goede vrienden met Tanja en Irina gaat weer bij Sasja wonen.
Analyse
Titelverklaring:
De titel kan je eigenlijk wel op twee manieren verklaren. Sasja is altijd flink aan de drank, hierdoor maakt hij zijn eigen wereldje waarin hij zelf helmaal wegdroomd. Zijn eigen ruimte als het ware.
Je zou het ook anders kunnen bekijken. Sasja werkte ook aan een raket de Oktjabr, om de Amerikanen voor te zijn. Ook is hij op het einde weer met de ruimte bezig.
Genre:
Het is een psychologische roman. Dit is omdat je Sasja echt als persoon ziet veranderen tijdens dit boek.
Thema:
Het onderwerp is vriendschap, die tussen Lev en Sasja.
Opbouw:
De volgorde van gebeurtenissen loopt helemaal door elkaar. Dit wordt wel wat minder naar mate het einde in zicht komt, maar in het begin staat vroeger en nu helemaal door elkaar. Het komt op een gegeven moment bij elkaar, zodat er dan nog maar 1 verhaallijn is. Je kan niet echt spreken van een andere verhaallijn, maar het verhaal wordt gewoon opgesplitst: Het leven van toen hij klein was en het leven van nu in Tel Aviv.
Personages:
Ten eerst hebben we Sasja (Aleksadr Iwanowitsj Sokolov), de hoofdpersoon. Sasja heeft een beetje het probleem dat hij Joods is. Dat was toen een schande in Rusland. Later krijgt hij ook nog drank en geldproblemen. Sasja is een rustig, intelligent nadenkend persoon. Hij is erg nieuwsgierig en leergierig. Hij wordt steeds ouder in dit boek, maar hij blijft nog steeds aan de regeltjes vasthouden die hij en Lev hebben bedacht. Hij is dus ook nog eens trouw.
Dan hebben we ook nog Lev (Lev Sergejewitsj Lezjawa). Lev is vrij arrogant, hij is niet snel bang en hij denkt dat de wereld van hem is. Hij is erg zeker van zichzelf. Hij is ook heel intelligent en hij weet altijd heel goed waar hij mee bezig is. Lev heeft vooral het probleem dat niet alles wat hij doet legaal is. Hij raakt ook nog wel eens in de problemen doordat hij zo'n vrouwengek is. Ik denk dat Lev gedurende het boek eigenlijk hetzelfde is gebleven. Toen hij nog jong was gedroeg hij zich bijna hetzelfde en hij had wel ongeveer dezelfde instellingen als toen hij ouder was.
Tijd:
Het verhaal speelt zich af in de periode van vanaf de jeugd van de beide jongens
(Sasja en Lev). Het verhaal begint pas echt als ze rond de vijftien zijn met elkaar bevriend raken. De jeugd die wordt verteld zijn slechts herinneringen van Sasja. In 1963 is Sokolov 16 jaar. Het verhaal eindigt in 1991, als Sadam Hoesein voor het eerst Israel met zijn scud-rakketen heeft beschoten. Dus het verhaal speelt zich van 1963 tot 1991.
Perspectief:
Je ziet het verhaal vanuit de personale verteller.
Ruimte:
Het verhaal speelt zich voornamelijk op 2 plaatsen af: In Moskou, waar Sasja opgroeit als geheime Jood en in Tel Aviv, waar Sasja diep in de problemen zit en een armoedig bestaan lijdt.
Leeservaring
1. Het onderwerp
Het onderwerp is wel duidelijk. Het is vriendschap, want het boek gaat er eigenlijk voornamelijk over dat Sasja en Lev als vrienden opgroeien en elkaar jaren later weer tegenkomen. Lev haalt Sasja er dan ook weer bovenop. De uitwerking is zeer interessant, dat maak het boek juist leuk. Het onderwerp ligt niet in mijn belevingswereld, ik kan me er wel iets bij voorstellen, maar ik zie het niet zomaar gebeuren. Het onderwerp heeft me niet aan het denken gezet eigenlijk en ik ben daarom ook niet van mening verandert. Ik vind het onderwerp erg diepgaand, het wordt uitgebreid behandelt met alle details daarbij.
2. De gebeurtenissen
Het verhaal heeft totaal geen strakke heldere verhaallijn, het loopt allemaal door elkaar heen. Er komen veel flash backs in het verhaal voor en dat is soms verwarrend voor mij. De gebeurtenissen zijn logisch in verband te brengen als je flink doorleest, vaak kom je pas achter iets 30 of 40 pagina’s verder. Je moet het boek in dus lekker snel uitlezen. De meeste gebeurtenissen zijn wel spannend dat is erg goed, er zijn ook herkenbare gebeurtenissen, zoals dat Sasja perse de beste van de klas wil zijn. Het is een boek waar vanalles in voorkomt, het is spannend, dramatisch (soms), het is geloofwaardig en het is alles behalfe saai. Sommige gebeurtenissen hebben me wel aan het denken gebracht, maar ze hebben niet bepaalde gevoelens opgebracht. Het eind vind ik niet bevredigend, want waarom moest Lev nou dood. Ik was erg benieuwd wat er verder met hem ging gebeuren. De gebeurtenissen maakte soms indruk op me en ik kon ze me ook wel voorstellen. De meeste gebeurtenissen zijn onaangenaam, alleen daar kom je pas vaak later achter. Het boek is van begin tot eind boeiend en ik heb nog niet vaak zo snel een boek uit gelezen.
3. De bouw
Het boek begint eigenlijk in het midden van het verhaal. Dus er zit gelijk vaart in. Alles hangt met elkaar samen en elke flashback heeft wel een aanvullende of een uitleggende functie. De bouw is niet echt ingewikkeld, dit komt doordat alles heel goed op elkaar aansluit. Je moet gewoon lekker doorlezen. Het is niet moeilijk om de stukken met elkaar in verband te leggen, omdat het vrij duidelijk is. Het verhaal bestaat in het begin vooral uit korte scenes, dat maakt het boek afwisselend en leuk. De verhaallijnen komen op een gegeven moment samen, het is niet lastig om ze te volgen. Er wordt in het boek wel een beetje met de tijd gespeeld, dat geeft een speels effect en afwisseling het is wel te volgen. Er zitten heel veel terugblikken en herinneringen in het verhaal, hierdoor begrijp je alles beter en snap je relaties tussen personen.
4. De personages
De personen waren allemaal zo verschillend, vooral Lev en Sasja. Je gaat je op een gegeven moment echt in Sasja inleven. Je vind het naar voor hem als hij weer een tegenslag te verduren krijgt en je bent blij als het weer iets beter gaat. Ik kan me wel in hun problemen verplaatsen. Ik kon me vooral inleven met Sasja, ik kom me goed verplaatsen in zijn problemen en hoe hij de wereld zag. Dit komt waarschijnlijk ook voornamelijk omdat de verteller Sasja de hele tijd volgt. Ik vind dat ze erg natuurgetrouw reageerden op situaties en problemen. Als jongens gedragen ze zich ook als jongens. Ik herken best wel wat van hun eigenschappen. Ik ben niet echt beinvloed door hun gedrag of ideeën. Ik vind het onbegrijpelijk dat Lev Sasja op het einde wil opblazen. Ik bedoel: Waarom zou hij dat doen? Hij is toch weer goede vrienden met Sasja? De personen reageren niet altijd zoals je verwacht, maar dat is ook leuk, zo lijken ze meer een eigen persoonlijkheid te hebben. Soms zie je wel aankomen wat er gezegd gaat worden, maar over het algemeen dus niet. Ik vond Sasja, Lev, Irina en Tanja wel sympathiek. Kirov, de ondervrager bij de raketramp vond ik een beetje een patser, net alsof hij alles al wist. Over Lev en Sasja kom je het meeste te weten, het allermeeste toch wel over Sasja.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden