De ruimte van Sokolov door Leon de Winter

Beoordeling 6.8
Foto van een scholier
Boekcover De ruimte van Sokolov
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 4e klas vwo | 2326 woorden
  • 22 maart 2001
  • 34 keer beoordeeld
Cijfer 6.8
34 keer beoordeeld

Boekcover De ruimte van Sokolov
Shadow

Met veel vaart geschreven, getuigt van een sterk engagement, is actueel, heeft een internationale reikwijdte, gaat over de nieuwste technische ontwikkelingen, over ethische kwesties, over politiek, en wijkt af van alles wat er verder in de Nederlandse letteren op de markt komt. – NRC Handelsblad

Een rasechte thriller – Elsevier

Met veel vaart geschreven, getuigt van een sterk engagement, is actueel, heeft een internationale reikwijdte, gaat over de nieuwste technische ontwikkelingen, over ethische kwestie…

Met veel vaart geschreven, getuigt van een sterk engagement, is actueel, heeft een internationale reikwijdte, gaat over de nieuwste technische ontwikkelingen, over ethische kwesties, over politiek, en wijkt af van alles wat er verder in de Nederlandse letteren op de markt komt. – NRC Handelsblad

Een rasechte thriller – Elsevier

De ruimte van Sokolov door Leon de Winter
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Beschrijvingsopdracht: Motivatie boekkeuze: De eerste reden van de boekkeuze was dat ik wel geboeid werd door de korte weergave van de inhoud in het Informatieboek blz. 19 en 20. De tweede reden dat ik voor dit boek gekozen heb is omdat dit boek het enige boek was dat bij de Grote Lijsters zat, aan de boek eisen voldeed, en mij wel interessant leek. Het leek me wel leuk om eens een thriller te lezen, waarin ook vriendschap en liefde een grote rol spelen. Korte weergave van de inhoud: Overgenomen uit Informatieboek Globe Laagland blz. 19 + 20
Op 23 september 1990 is Sasja Sokolov in Tel Aviv (Israël) getuige van een moord. Sokolov is afkomstig uit de Sovjetunie waar hij ruimtevaartgeleerde was. In Israël leidt hij een armoedig bestaan: hij is straatveger. Bovendien is hij aan de drank. Sokolov herkent de moordenaar. Het is Lev Lezjawa, Sokolov’s jeugdvriend. Samen hebben ze in de Sovjetunie aan ruimtevaartprojecten meegewerkt. Sokolov verraadt Lev niet aan de politie. Sokolov (die in de Sovjetunie gescheiden is) ontmoet een vrouw, Tanja, met wie hij een relatie krijgt. Ze wil met Sokolov trouwen als hij zich laat besnijden. Lev, die veel geld heeft verdiend met dubieuze praktijken, ontfermt zich over Sokolov. Sokolov gaat voor Lev werken aan een militair rakettenproject. Sokolov laat zich besnijden om met Tanja te kunnen trouwen. Lev vraagt Sasja om iemand te vermoorden die hem probeert te chanteren. Sokolov vermoordt de man en ontdekt dan dat Lev hem ook wil vermoorden. Sokolov wreekt zich op Lev. Hij plaatst de bom, die bedoeld was om hem te doden, in de auto van Lev die zo opgeblazen wordt. Sokolov is enige maanden na de moordaanslag waarvan hij getuige was, een welvarend man. Hij heeft het geld en het bedrijf van Lev verkregen. Samen met Tanja droomt hij van een nieuw leven. Uitgebreide persoonlijke reactie: Onderwerp

Onderwerp van het verhaal is moord en verraad, en hoe dit iemands (Sasja’s) leven beïnvloedt. Het onderwerp is erg interessant, zeker op de manier waarop de schrijver het in zijn boek heeft verwerkt, het lijkt alsof je op de schouder van Sasja, de hoofdpersoon, alles meemaakt. Van tevoren had ik da verwachting dat dit een boek zou zijn dat me helemaal zou meeslepen en dat moeilijk weg te leggen was, en dat het boek vol spanning en avontuur zou zitten, met een deel vriendschap en liefde. Een aantal van deze verwachtingen kwam niet geheel uit, de schrijver heeft het verhaal best ingewikkeld beschreven en zodoende was het moeilijk om door het eerste deel van het boek te komen, maar daarna bleef het me wel boeien. Het boek is ook niet alleen spanning en avontuur, het is er zelfs verre van op sommige momenten, maar de ingewikkelde bouw van het verhaal en de gedetailleerde vertellingen van de hoofdpersoon maken toch veel goed. De schrijver heeft alles heel erg goed uitgewerkt, en heeft zeker ook veel moeite genomen om alles zeer gedetailleerd weer te geven, zodat de lezer het idee krijgt dat hij net een vogel is die op de schouder van de hoofdpersoon alles meebeleefd, en dat is de schrijver zeker heel goed gelukt, en dat is ook wel belangrijk in een boek. Het onderwerp ligt niet echt in mijn gedachten- en belevingswereld, want ik denk nooit aan een moord plegen, of verraad en al zeker niet op de manier zoals in het boek beschreven. Ik heb wel eens boeken over moord gelezen en films over dit onderwerp gezien, maar meestal zijn die dan niet gemaakt uit het oogpunt van iemand die er niets mee van doen heeft, dat wil zeggen dat het niet de moordenaar of het slachtoffer of rechercheur is. Dat is wat mij in dit boek ook wel heeft geboeid, je ziet het verhaal van een geheel andere invalshoek, vanuit iemand die alles verloren heeft en in de goot is gekomen. Hij heeft door toeval en veel geluk gelukkig aan het eind toch weer een normaal en zelfs erg goed leven. Gebeurtenissen
De gebeurtenissen in het boek die het belangrijkst zijn, zijn naar mijn mening de ontploffing van de raket de Oktjabr, de 1e moord en aan het eind de moord op Lev. Deze gebeurtenissen zijn zeer goed beschreven en op zo’n manier dat het voor je eigen ogen gebeurd en niet zomaar een stukje papier is waar je doodleuk een paar woordjes vanaf leest, nee het is zich voor je ogen aan het afspelen, zo goed zijn deze gebeurtenissen op papier gezet. De gedachten van de hoofdpersoon en zijn levensopvattingen en handelingen spelen in het boek de belangrijkste rol, en deze zijn ook zo uitgewerkt dat de gebeurtenissen maar een aanleiding zijn voor nieuwe gedachten en handelingen van de hoofdpersoon, en door die gedachten en handelingen ontstaan weer nieuwe gedachten en handelingen enz. enz. De moord die Sasja aan het eind van het boek moet plegen heeft op mij de meeste indruk gemaakt, hij komt er bij toeval achter dat Lev, zijn oude vriend, niet alleen het slachtoffer dood wil hebben maar ook hem, dan besluit hij een deel van de bom bij Lev in de auto te plaatsen en zo ruimt hij Lev uit de weg en wordt hij stinkend rijk. In het begin moest ik het boek binnen worstelen, maar na ongeveer een derde gelezen te hebben kwam er iets meer duidelijkheid in de gedachten en schrijfwijze van de schrijven en ging het lezen een stuk gemakkelijker. Personages
De hoofdpersoon is zeer gedetailleerd beschreven, wat ervoor zorgt dat je een duidelijk beeld van hem krijgt, zijn gedachten worden zo weergegeven dat het ook niet na verloop van tijd gaat vervelen. De gedachtegangen en handelingswijzen van de hoofdpersoon vind ik in het begin erg slecht, met name de manier waarop hij zich overgeeft aan zijn situatie (drankprobleem), en hoe hij zich van van alles de schuld gaat geven, als hij er dan na een tijdje weer bovenop komt dan worden zijn gedachten en daden wel beter en is het ook beter te begrijpen waarom hij zich zo gedraagt. De personages in het boek zijn allen redelijk levensecht, en de hoofdpersoon springt daar nog eens extra uit. Deze is het meest te relateren aan de werkelijkheid. Hij heeft dan ook de hoofdrol, dus hij moet ook het meest gerelateerd zijn aan de werkelijkheid, wat het misschien enigszins verklaart waarom hij eruit springt. Als hij namelijk niet levensecht is dan zou het boek erg statisch worden en zou het niet echt interessant zijn. Het gedrag van Lev keur ik af, hij doet dingen die niet veroorloofd zijn binnen de regels van de wet, dit zorgt ervoor dat het boek een rare wending krijgt als Sasja Lev opeens weer tegenkomt. Ik weet niet of ik de moorden die Sasja aan het eind van het boek begaat moet goedkeuren, maar als hij die moorden niet gepleegd had dan was hij ook nooit verder gekomen en was hij waarschijnlijk weer in de goot terechtgekomen. De hoofdpersoon reageert absoluut niet voorspelbaar, als je verwacht dat hij “naar links gaat”, ”gaat hij naar rechts”. Opbouw
In het begin is de opbouw van het verhaal erg ingewikkeld, maar als je eenmaal een heel eind op weg bent in het verhaal krijgt de opbouw iets logisch en schiet je als het ware door het boek heen. Het verhaal heeft velen flashbacks. Iedere keer als de hoofdpersoon een mooi moment ophaalt, komt dat uit het verleden, maar deze flashbacks geven het verhaal ook vorm, hieruit komen later vele gebeurtenissen voort. De gebeurtenissen zijn uit de ogen van de hoofdpersoon opgeschreven, waardoor het net lijkt alsof je op de schouder van de hoofdpersoon door het boek heen dwaalt. Het slot heeft een heel duidelijke oplossing voor alle problemen waarmee Sasja al die tijd geworsteld heeft, hij is rijk, heeft geen problemen en vijanden meer, zijn nieuwe vrouw heeft hij getrouwd, zijn ex is ook bij hem in de buurt komen wonen in Israel met zijn dochtertje, zijn nieuwe vrouw heeft ook een dochtertje en hij onderhoudt beide dochters en vrouwen. Hij leidt een geweldig en gelukkig leven. Taalgebruik
Het taalgebruik dat de schrijver heeft gebruikt is op zich niet moeilijk, het gaat om de combinatie opbouw en taalgebruik, die maakt het in het begin van het boek erg moeilijk om er doorheen te komen, maar als je eenmaal op gang bent gaat het vanzelf. Er komen in het boek erg weinig dialogen voor, het zijn vooral monologen en gedachtegangen van de hoofdpersoon. Het boek is erg geslaagd, al had ik na de eerste bladzijdes iets van ik stop ermee en ik pak een ander boek. Alles personages zijn mooi uitgewerkt en de schrijver heeft ook de moeite genomen om achtergrond informatie op te schrijven, zodat je echt een beeld krijgt van de personages en de omgeving waarin ze leven. Verdiepingsopdracht: Het boek had bij mij de verwachting gewekt dat het een interessant verhaal over moord, verraad, vriendschap en liefde ging. Deze verwachtingen kwamen na het lezen van een korte beschrijving van het boek in het Informatieboek van Globe Laagland blz. 19 + 20 en het lezen van de achterflap. Deze verwachtingen zijn ook allen uitgekomen. De fabel is: Geboorte Sasja, leven op school, ruimtevaartgeleerde, Oktjabr ontploft, naar onbenullig plaatsje in Rusland, moeder overlijdt, vlucht naar Israel, komt in de goot terecht, moord wordt gepleegd, ontmoet Lev weer, vermoord Lev. Het sujet wijkt daar geweldig vanaf, dat begint bij zijn aankomst in Israël en later komen met behulp van flashbacks alle eerder gebeurde dingen eens aan de lezer voorbij schuiven. Dit zorgt ervoor dat het verhaal een stuk spannender en interessanter wordt om te lezen als dat het in logisch chronologische volgorde zou zijn geschreven. Het boek krijgt een levensechter uiterlijk als dat het in fabel vorm geschreven zou zijn, en het boek krijgt hierdoor ook een zekere spanning. De volgorde zoals het boek deze beschrijft zijn als volgt: Sasja komt in de goot, ziet een moord, begint terug te denken aan vroeger, ontmoet Lev weer, krijgt een beter bestaan, pleegt twee moorden, eind goed al goed. Het verhaal wordt absoluut niet-continu verteld, op pagina 155 staat bijv. “Hij had geen idee hoeveel dagen hij hier had doorgebracht………Stoppels van een paar dagen.” En pagina 315 “toen hij weer wakker werd…”. Zo staan er nog vele van deze stukken in, want de tijd die in het boek verteld wordt is een tiental jaren, en de tijd die je nodig hebt is hooguit een week of twee om het uit te lezen. Het verhaal speelt in de jaren negentig en de flashbacks en gedachten van Sokolov gaan ongeveer tot 1950 terug. Blz. 7 geeft duidelijk aan dat het verhaal in de jaren negentig speelt, de eerste zin luidt namelijk ”Op zondag 23 september 1990 werd in de wijk Shekunat Hatikva … een moord gepleegd.” Alle flashbacks die in het verhaal aanwezig zijn, zijn erg belangrijk voor de gedachten en handelingen van de hoofdpersoon, zodoende is er geen echte belangrijke flashback aan te wijzen, en aangezien er nauwelijks terug- en voorruitwijzigingen in het verhaal voorkomen is het moeilijk er eentje aan te wijzen, zeker omdat het boek niet precies in mijn hoofd zit. De functie die de flashbacks op mij hebben is heel simpel weer te geven, ze geven je een zeer gedetailleerd beeld van de hoofdpersoon en andere belangrijke mensen in zijn leven. De relatie tussen Sasja en de andere belangrijke personages is meestal een vriendschappelijke relatie, die tussen hem en Tanja uitgroeit tot een liefdesrelatie
Lev => vriend van Sasja
Irina => ex-vrouw van Sasja
Natasja => dochtertje van Sasja en Irina
Tanja => knappe Russin waar Sasja verliefd op wordt en aan het eind van het boek ook mee trouwt
Emma => dochtertje van Tanja
Katzs => politie-inspecteur die de moorden in Israël onderzoekt, Sasja wordt op den duur vrienden met hem. De hoofdrolspeler bereikt in het boek zijn doel wel, hij wilde in Israël een nieuw bestaan opbouwen, en dat is hem weldegelijk gelukt. Het kostte hem enigszins tijd, maar na in de goot gelegen te hebben en bijna dood te zijn geweest heeft hij uiteindelijk toch het geluk bereikt en is hij rijk en gelukkig geworden. De personages zijn allen typen, behalve de hoofdpersoon, van hem krijg je een duidelijk beeld van gedachten en gevoelens, terwijl er van de rest van de personages alleen een kleine omschrijving gegeven wordt, waarmee het echt ophoudt. Je weet nooit echt hoe deze personages denken over gebeurtenissen, ze hebben er eigenlijk nooit een duidelijke mening over lijkt het wel. De personages zijn allen wel herkenbaar en je kunt ze allen ook wel tegenkomen in werkelijkheid, alleen ben ik ze nog nooit eerder tegengekomen, behalve in films. Evaluatie: Mijn eindoordeel over het boek is dat het boek een geslaagde opbouw en een duidelijk taalgebruik bevat. De personages zijn zeer goed beschreven en hebben, waar nodig, ook een goede achtergrond, wat het boek nog een extra stoot kracht geeft. Als je het boek opendoet heeft het nog niet echt een uitwerking op je, dit komt pas na het lezen van een aantal hoofdstukken, maar de uitwerking is er daardoor echt niet minder op. Het boek is zeker aan te raden aan iedereen, maar eenieder die het gaat lezen moet het niet na een paar hoofdstukken opzij schuiven, NEE, je moet toch echt de helft van het boek gelezen hebben voordat je werkelijk kunt zeggen of je het boek leuk vindt en door wilt lezen of dat je er nog steeds niets aan vind. Mijn aanvankelijk mening is niet veranderd, hij is hoogstens nog sterker geworden, en ik ben zeer tevreden over het uitvoeren van de beschrijvings- en verdiepingsopdrachten, omdat deze naar mijn mening zeer goed gegaan zijn en omdat ik niet echt lang heb moeten nadenken over de antwoorden die ik moest invullen bij een aantal vragen. De benodigde kennis bezat ik wel en het lezen van het boek was ook geen probleem, je moet alleen weten dat je het boek eerst een eind doorgelezen moet hebben alvorens te oordelen of het boek de moeite waard is om door te lezen.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "De ruimte van Sokolov door Leon de Winter"