De rode handschoen door Anke de Vries

DE RODE HANDSCHOEN. Wij houden onze boekbespreking over het boek de Rode handschoen van Anke de Vries. WAAROM DIT BOEK: Wij hebben dit boek gekozen omdat de titel ons aansprak, en we hadden hem allebei nog niet gelezen. TITELVERKLARING: De titel past goed bij het boek want de rode handschoen is het teken dat Isabelle in gevaar is. Dit hadden Patrick en Isabelle afgesproken zodat Patrick om hulp kon vragen. INHOUD: Het is 1944 en de 2de wereld oorlog is in volle gang. Patrick woont in het dorpje Mirac, dat door de Duitsers is bezet. Hij heeft een vriendinnetje Isabelle en waar hij later achter komt is dat ze Joods is. Als Isabelle op een dag niet komt op dagen om naar school te gaan, en Patrick haar Rode handschoen vind, weet Patrick niet meer wat hij moet doen. Hij had met Isabelle afgesproken dat als ze door de Milice, de franse politie die samenwerkt met de Duitse politie, meegenomen wordt dat zij dan de rode handschoen achter liet. Wanhopig ging hij naar zijn Oom Bernard Duval, die notaris is en veel verzetstrijders kent, en vraagt of hij Isabelle en haar moeder en de vrouw waarbij ze woonden mvr. Renaud vrij kon krijgen. Intussen werden er in het dorp veel Joden opgepakt en vermoord. Het lukt Oom Bernard Duval om ze vrij te krijgen. De moeder van Isabelle was zwaar mishandeld en de vrouw waarbij ze woonde en Isabelle waren in een shock. Dan stuurt Bernard Duval ze naar een vrij deel in Frankrijk en moesten ze hun dierbare en kostbare spullen bij hem achterlaten. Hij zou ze dan in een kluis doen en ze als de oorlog afgelopen zou zijn weer terug geven. Omdat er opeens zoveel joden worden opgepakt en vermoord zit er dus een verrader in het dorp. Nicolaas, een dorpsgenoot, een verzetsstrijder die bij Nicolaas woont en de dorps dokter komen er achter dat Bernard Duval de verrader is. Ze vermoorden Bernard Duval. Dan krijgt Patrick ook nog te horen dat de helft van de passagiers die op weg waren naar het vrije deel doodgeschoten zijn. Patrick is daar helemaal kapot van, want hij is bang dat Isabelle en haar moeder doodgeschoten zijn. Op een mooie lente dag krijgt Patrick dan na 2 maanden wachten eindelijk een brief van Isabelle. Wat dus betekende dat ze nog leefde. VOORLEZEN BLZ 149!!
WELK PERSPECTIEF? Het boek is geschreven in een alwetend perspectief, omdat de schrijfster het verhaal verteld. Maar af en toe worden er ook gevoelens verteld door de persoon zelf. WAT VOOR SOORT VERHAAL? Het is een soort oorlogsverhaal, geschiedenisverhaal en een romantischverhaal. WAAR? Het verhaal speelt zich af in de Franse dorpjes Mirac en Vareux. Deze dorpjes waren in de WO 2 bezet door de Duitsers. WANNEER? Volgens het proloog voorin het boek speelt het zich af in 1944 tijdens de WO 2. Het tijdsverschil tussen het begin en het einde van het verhaal is ongeveer iets minder dan een half jaar. Dat zie je aan de zin van de 1e blz: ‘’Een ijzige wind joeg door de vallei’’. En op de 1 na laatste blz staat: ‘’De lente was al begonnen’’. HOOFD/BIJPERSONEN Nu vertellen we iets over de hoofdpersonen en de bijfiguren van het boek: Patrick: Patrick is een verlegen jongen met bruin haar. Hij is erg verliefd op Isabelle, en heeft een hekel aan de oorlog, Duitsers en de franse Milice. Zijn vader is overleden, en hij woont bij z’n moeder. Hij heeft een hele sterke band met z’n oom Bernard, die waarschijnlijk in het verzet zit, maar zonder dat iemand het weet joden verraad.
Isabelle: Isabelle is een joods meisje, met bruine krullen in haar haar. Zij is ook verliefd op Patrick. Ze is totaal niet verlegen. Omdat ze Joods is en in een door de Duitsers bezet dorp woont heeft ze een schuilnaam: Isabelle maar in werkelijkheid heet ze Sara Hirsch. Ze wordt bijna het hele verhaal Isabelle genoemd. Ze woont eigenlijk in Parijs, maar door de oorlog is ze samen met haar moeder naar het dorpje Mirac gevlucht, waar ze wonen bij mevrouw Renaud, die voor hen zorgt. Bijfiguren: Bernard Duval Bernard Duval is een gemene, hebzuchtige man. In het begin van het verhaal is hij lief en behulpzaam maar aan het einde van het verhaal komen ze erachter dat hij eigenlijk helemaal niet zo is. Hij is de oom van Patrick, en is notaris en kent veel verzetstrijders. Bernard zegt dat hij joden helpt over de grens te komen, en krijgt dus steeds opdrachten, maar het enige wat hij doet is die mensen het geld en andere kostbaarheden afnemen en laat ze vervolgens dood schieten. Bernard Duval word in het eind van het boek vermoord, door de mensen die hier achter zijn gekomen. Deze man heeft echt bestaan. Nicolas: Nicolas heeft een goed hart en zorgt voor de arme door zijn illegale strooptochten, wat zijn werk is. Hij rookt heel veel, en heeft daardoor een rokersgezicht. Hij is degene die erachter komt dat Bernard Duval niet deugt. Dorpsdokter Gustave: Gustave is erg behulpzaam en geeft altijd goede raad. Hij zegt wat hij vidn en is erg betrouwbaar. Ook hij is er achter gekomen dat Bernard Duval niet deugt. Vincent Braconnier: Vincent Braconnier is een jongen van dezelfde leeftijd als Isabelle en Patrick, en zit bij hen in de klas. Patrick vind hem een rotjoch, want hij gaat met jongens van de jeugdmilice om. Patrick weet alleen niet dat Vincent een joods jongetje in bescherming heeft, en voor hem zorgt. Vincent heeft een soort dubbelleven. Thuis is hij voor de joden, maar met zijn vrienden doet hij mee tegen de joden. Aan het eind van het boek raken Vincent en Patrick bevriend. DE AUTEUR Nu wat achtergrond informatie over de schrijfster: ANKE DE VRIES: Anke de Vries is geboren op 5 december 1936 in Sellingen, Groningen. Ze reisde veel. In Frankrijk trouwde ze met een Fransman. Hij moedigde haar aan om boeken te gaan schrijven. Ze volgde een cursus creatief schrijven om het vak beter te leren. Daarna werkte ze mee aan kindertijdschriften bijv. taptoe en in 1972 verscheen haar 1e boek. Anke de Vries schrijft vooral realistische boeken. Omdat ze veel in Frankrijk was spelen haar verhalen zich daar ook vaak af. In het begin schreef ze veel boeken voor jongere kinderen maar later ook voor de oudere jeugd.
MENING: Mening Nicole: Ik vond het niet zo’n leuk boek omdat er teveel namen in voor kwamen waardoor ik in de war raakte en ik niet meer wist wie wie was. Het heeft een open einde en daar hou ik niet zo van. Wel vond ik het leuk dat de Notaris echt had bestaan en dat het dus niet allemaal was verzonnen. Mening Romana: Ik vond ook geen leuk boek want er kwamen inderdaad teveel namen in voor en er waren ook flashbacks waar ik dan helemaal van in de war raakte. Het verhaal eindigde heel raar en het leek net alsof het nog niet afgelopen was. Het stopte ineens. Dat vond ik wel een beetje jammer.