De reis van de lege flessen A 1. Algemeen/oriënterend De reis van de lege flessen is geschreven door Kader Abdolah, een politieke vluchteling uit Iran die sinds 1988 in Nederland woont. “Kader Abdolah” is het schrijverspseudoniem van Hossein Sadgadi Ghaemuraghami Frahani. Hij werd in 1954 in Iran geboren, en studeerde natuurkunde aan de universiteit van Teheran. Hij moest het land uitvluchten toen de overheid ontdekte dat hij actief was in een oppositiepartij. Hij is vervolgens naar Nederland gekomen op uitnodiging van de Verenigde Naties. Abdolah leerde Nederlands door kinderboeken van Annie M.G. Schmidt te lezen, na vijf jaar begreep en sprak hij voortreffelijk Nederlands. Hij schrijft zijn verhalen direct in het Nederlands, en zegt zelf elke dag minstens 1 zin te schrijven. Kader’s debuutalbum, De adelaars, verscheen in 1993 en is een verhalenbundel. De adelaars is bekroond met het Gouden Ezelsoor als het best verkochte debuut in 1993. De reis van de lege flessen, het boek waar dit boekverslag over gaat, is de eerste roman van Abdolah en is verschenen in 1997. Het boekt telt 156 pagina’s, waar ik in ongeveer 1,5 uur doorheen ben gekomen. Ik heb niet specifiek voor dit boek gekozen, maar kreeg het door een medewerkster van de bibliotheek in handen gedrukt op het moment van sluitingstijd en had dus niet de tijd om verder te kijken. Het leek me op het eerste gezicht een vreemd boek omdat het duidelijk door een buitenlander geschreven was (vage naam van de auteur, en de eerste twee pagina’s van het boek staan vol met Perzische tekens). Ik wist niet helemaal wat ik kon verwachten. 2. Samenvatting Bolfazl is een vluchteling uit Iran en krijgt een woning van de gemeente aangeboden in een plaats aan de Ijssel. Hij ontmoet zijn homoseksuele buurman, René, en later ook diens vriend die hij Mokka Mokka noemt (omdat hij zijn echte naam niet weet). Anderhalf jaar later komt Bolfazls moeder op bezoek, ze wil niets van René weten en staat erop elke dag richting Mekka te bidden, dat volgens Bolfazl richting de kerktoren ligt. Op een dag is ze overstuur omdat de kerk niet meer te zien is (door de mist), maar René bindt een haan op het dakje van zijn schuur die dezelfde richting uit wijst. Op een dag drinken René en Bolfazl samen wijn in Renés tuin waarbij ze praten over hoe ze hun vrouwen ontmoet hebben. Bolfazl krijgt baantjes bij verschillende boeren, en door zijn afwezigheid merkt hij niet dat Rene is vertrokken. Op een gegeven moment komt René terug, hij heeft een grijze baard, herkent Bolfazl niet meer en zijn sleutels passen niet op het slot van zijn deur. Later wordt hij weggevoerd en hij verdwijnt in een psychiatrische inrichting. Bolfazl beseft zich dat hij zich ook weinig herinnert van zijn verleden en dat zijn gezin uit elkaar valt. Op een gegeven moment wordt hij gebeld door Anneke, Renés ex-vrouw. René heeft zelfmoord gepleegd door voor een trein te springen. Bolfazl krijgt een nieuwe buurman, Jacobus. Deze man is een radioamateur en is niet erg aardig. Dan ontvangt Bolfazl een kaart van Miranda, Renés dochter, ze vraagt of hij eens langskomt. Bolfazl bezoekt Miranda, en hij gaat daarna langs bij Anneke en haar nieuwe vriend. Deze vriend maakt een schilderij van Bolfazl.
Bronnen: De reis van de lege flessen
http://www.schrijversnet.nl/abdolah.htm
http://www.ongebonden.nl/auteur/abdolah/