De regels door Peter de Zwaan

1. Titel: De regels. Auteur: Peter de Zwaan. Eerste druk: 1999 Utrecht, Uitgeverij Het Spectrum B.V. 2A. Het boek heeft 240 Bladzijden. 2B. Het soort werk is een roman. 2C. De literaire stroming is misdaadroman. 3A. De schrijver van het boek staat maakt geen deel uit van het boek (staat erbuiten). 3B. Het verhaal is geschreven in de hij / zij-vorm. 3C. De tijd verloopt chronologisch. 3D. Er verloopt ongeveer 10 jaar maar het is heel moeilijk te zeggen omdat het een ingewikkeld boek is. 3E. Het verhaal is niet verdeeld in hoofdstukken of delen maar het is gewoon 1 lang verhaal. 3F. Het verhaal speelt zich op meerdere plekken af: 1. Op het werk van Bob (er is een benedenverdieping met kassa en boekenwinkel en een bovengedeelte waar de boeken uitgepakt en gesorteerd worden. Op de bovenverdieping is het altijd warmer dan op de beneden verdieping.) 2. Bij het huis van Muck ( Muck heeft een huis maar hij is heel vaak weg en Bob, Kat en Ot wonen in dat huis zodat ze er op kunnen passen). 3. Het verhaal speelt zich elke avond een keer af bij het huis van Tauw (Tauw is een produceur en zijn vrouw is vermoord. Die weken ervoor hield Bob al de kentekenboorden van de auto’s die rond het huis stonden bij, en de weken daarna ook. Dus Bob komt elke avond bij dat huis). 4. Soms speelt het verhaal zich in het park af. (Bob komt wel eens in het park). Tijd waarin het verhaal zich afspeelt: Het verhaal speelt zich nu af en de tijd is eigenlijk niet echt belangrijk. 4A. Het Thema van het boek: Roman Marcks (Bob) is een geboren leugenaar en fantast die moeite heeft met de dagelijkse werkelijkheid. 4B. De motieven van het verhaal zijn: - Zwijgen (als hij boos is). - Wachten (als hij boos is). - Glimlachen (om het probleem op te lossen). - Boeken stelen van de boekenwinkel van Coburk. - Mensen die boeken stelen achtervolgen en dan diensten van hun vragen. - Elke avond de kentekens van de auto’s die bij het huis van Tauw staan. En daarna kijken welke auto’s hij die week al drie keer heeft gezien. - Dingen denken en dan precies het gene tegen mensen zeggen wat ze willen horen en niet wat hij zelf denkt. 4C. In eerste instantie dacht ik dat de titel sloeg op het feit dat de hoofdpersoon zich niet aan de regels houd maar later (helemaal aan het eind van het boek) blijkt dat de titel slaat op een film die misschien over de hoofdpersoon gemaakt zou worden. 4D. Dit boek heeft geen motto. 5A. De auteur is geboren in 1944
5B. Peter de zwaan is geboren in 1944 te Meppel. Na zijn schoolopleiding werkte hij als journalist in Meppel en Steenwijk. In 1968 woonde De Zwaan in Normandië, waar hij werkte als inpakker van grammofoonplaten, klusjesman en afwasser. In augustus 1969 werd hij eerst redacteur bij Dagblad Tubantia in Enschede, en daarna chef kunstredactie. Sinds januari 1996 verzorgt Peter de Zwaan dagelijks een column op pagina twee van de krant. De columns gaan regelmatig over opmerkelijke zaden die hem zijn overkomen. Tevens maakt hij voor een tiental kranten een film- en videorubriek. Hij schreef korte verhalen voor kranten, tijdschriften en jeugdbladen en publiceerde in 1974 zijn eerste kinderboek bij De Fontein: Marc de Beer, Smokkel over de groene grens. Na de dood van Willy van der Heide zette hij in 1987 de Bob Evers-serie voort. Gouden strop-nominaties kreeg Peter de Zwaan: -in 1992 voor zijn thrillerdebuut Dietz -in 1996 voor Rafels -in 1997 voor Een keel van glas -in 1999 voor De regels

En uiteindelijk kreeg hij dan werkelijk de Gouden Strop in het jaar 2000 voor Het Alibibureau. Persoonlijke gebeurtenissen zijn behalve in de columns terug te vinden in de boeken van De Zwaan. Zo is de omgeving van Mippel, de stad waar hij is opgegroeid, te herkennen in de Beer en Marc-serie. De hoofdrolspelers in deze serie beleven hun avonturen onder meer in de Staatsbossen bij Ijhorst, de gonderlvaart in Giethoorn en het Shakespeare-openluchtspel in Diever. Ook heeft Peter de Zwaan na zijn HBS-tijd een jaar door Frankrijk rondgetrokken en gewerkt. Hier heeft hij veel inspiratie opgedaan vo de jeugdseries Tijger Tigran en Dubbelspel. De verenigde Staten zijn De Zwaans favoriete vakantiebestemming en het laatste deel van de Bob Evers-serie speelt zich dan ook af in de staat Louisiana. Bij uitgeverij Ellessy te Arhnem verschenen van Peter de Zwaan de feugdbeken Mijn rotvriend (1996) en de eerste twee delen van de ‘watjes wereld’ Het geheim van smart (1999) en De ontdekking van Mascha (2000). 6. Het boek gaat over Roman Suz Marcks, maar in het boek wordt hij meestal gewoon Bob genoemd. Het boek begint bij 3 belangrijke dingen die hij tijdens zijn jeugd van zijn vader heeft geleerd. Zwijgen, wachten en glimlachen (dat moest hij doen als hij even niet wist wat hij met een situatie moest doen). Daarna gaat het verder met het werk wat Bob doet. Bob werkt in een boeken winkel en jat elke dag een boek mee naar huis en zet dat boek op een speciale kamer. Bob woont samen in een huis met Kat en Ot maar die weten eigenlijk niets van hem. En daarom spreken ze samen af dat Ot Bob gaan uithoren door te doen of ze hem leuk vind. Dat lukt haar aardig. Kat en Ot zijn lesbisch en later in het boek gaat Kat met een rijke jongen mee en raakt Ot erg goed bevriend met Bob. Bob gaat elke dag naar het huis van Producent Tauw om de nummers van de kentekenborden op te schrijven en Bob doet allemaal dingen die niet volgens de regels zijn. Aan het eind blijkt dat Bob werd gevolgd door Tauw omdat die een film over het leven van Bob wou maken. 7A+B. Waarom heb ik dit boek gekozen? Er stond “Literaire Misdaadroman” op de kaft en ik hou wel van spannende boeken dus heb ik dit boek gekozen (mede omdat er in de bibliotheek op school niet zoveel keus was wat leuke boeken betreft). 8A. Het stuk dat Bob van zijn vader leert dat hij eerst moet zwijgen, wachten en daarna glimlachen vond ik een erg goed stuk. Hij leert dat hij zich niet op zijn kop moet laten zitten maar dat hij de andere jongens moet terugpakken als ze het niet verwachten. Ik vond dat een mooi stuk omdat ik een hekel heb aan mensen die pesten en vind dat je ze veel harder moet terug pakken. 8B. -Bob heeft een karacter dat hij eigenlijk altijd tegen de regels ingaat en nooit zegt wat hij denkt. Je leest altijd eerst wat hij denkt over wat iemand anders tegen hem zegt maar zegt dan precies wat de ander wil horen. -Kat is nieuwsgierig en wil daarom meer over Bob weten. Ook valt Kat op rijke mannen en gaat ze dus met een rijke man weg (ze is ook een beetje Bi). -Ot is net als Kat nieuwsgierig. Ot is lesbisch en gaat altijd naar zo’n club toe voor homoseksuelen. 8C Bob zou ik graag willen vragen hoe het nou eigenlijk precies afloopt want aan het eind draait zijn leven compleet om maar je weet niet of het weer een verhaal is dat hij heeft geschreven. Want dat is eerder in het boek ook een keer gebeurd toen dacht ik dat zijn leven heel anders was geworden maar bleek later dat hij een boek aan het schrijven was. 8D. “Zwijgen, Wachten, Glimlachen.” Omdat hij dat heeft geleerd en heel vaak toepast is ik vind dat erg mooi. 9. De persoonlijke beoordeling Het onderwerp Toen ik het boek koos om te lezen wist ik eigenlijk nog niet waar het boek over zou gaan. Ik heb eigenlijk niet een speciaal onderwerp uit het boek kunnen halen. Wel dat hij steelt en dat hij zwijgt, wacht en glimlacht en verhalen schrijft maar verder zit er eigenlijk niet echt een verhaallijn in. De gebeurtenissen Er gebeurt eigenlijk heel veel in het boek en alles word niet heel erg duidelijk uitgelegd. Heel veel dingen kom je pas achter wat het is als je 20 bladzijden verder bent. En van sommige dingen weet je helemaal niet hoe ze uiteindelijk aflopen en dat vind ik niet zo leuk (en bovendien is dat verwarrend). Er waren heel veel gebeurtenissen die steeds hetzelfde terug kwamen en daardoor was het soms saai. Er vonden niet echt schokkende gebeurtenissen plaats en dat was op zich wel jammer. Dit boek heet een literaire misdaadroman maar dan denk je eigenlijk aan een groot misdrijf, daar heb ik het hele boek opzitten wachten maar het bleef eigenlijk bij het stelen van een paar boeken. De personen De hoofdpersoon (Bob) kwam levens echt over. Alleen hij deed dingen die je eigenlijk niet verwacht van mensen zoals als iemand hem een vraag stelt dan lees je eerst wat hij voor antwoord in gedachte heeft maar hij zegt altijd precies wat de ander wil horen. En in die korte tijd tussen de vraag het het antwoord kan hij soms zoveel denken dat je zelf denkt: ‘hou op met denken en geef snel een antwoord anders valt het op.’ Maar dat heeft ook te maken met het feit dat je je inleeft in de hoofdpersoon. Ik herkende geen eigenschappen van de hoofdpersoon in mezelf omdat ik (denk ik) heel anders in elkaar zit. De hoofdpersoon is zeker geen standaard figuur (het tegenovergestelde eerder). Ik ben niet door het gedrag van de hoofdpersoon beinvloed want omdat de hoofdepersoon steelt zou ik dat zeker niet doen. Misschien kan ik van het boek leren dat ik eerst moet zwijgen en wachten voordat is een reactie geef op iets dat mij niet aanstaat. Ik vond eigenlijk niet dat de hoofdpersoon negatieve eigenschappen had. En dat van dat zwijgen, wachten en glimlachten vond ik een erg goede eigenschap. Als ik de auteur was geweest zou ik misschien een paar kleine dingentjes anders laten doen maar geen belangrijke hoofdlijn van het boek veranderen. De opbouw Het verhaal was eigenlijk best moeilijk opgebouwd. Je weet nooit waar het nou eigenlijk over gaat totdat het echt gebeurd is. Dat het moeilijk te lezen kwam niet door het vertellersperspectief. Soms kwam het door een flashback, maar meestal gewoon doordat de schrijver erg vaag de gebeurtenissen op heeft geschreven. Er zaten zeker delen in het boek die niet te begrijpen waren en daarom heb ik ook gezocht naar een recensie toen ik het boek aan het lezen was maar die kon ik in de bibliotheek niet vinden, op internet niet en bij de uitgever hadden ze ook geen recensie. Er zaten niet echt delen in het boek die heel erg spannend waren (ik had eigenlijk een spannender boek verwacht). De afloop begrijp ik nog steeds niet. Het taalgebruik De woordkeuze op zich was niet moeilijk. De zinsopbouw was soms een beetje lastig. Dingen werden niet op heldere wijze besproken er was wel diepgang maar het eigenlijke verhaal was moeilijk te volgen. Bijvoorbeeld als je een stukje aan het lezen bent weet je wel waar het over gaat maar de hoofdlijnen van het verhaal waren er moeilijk uit te halen. Het stuk waarin staat dat de hoofdpersoon met zwijgen, wachten en glimlachen vind ik een mooi stuk en zal ik ook zeker proberen te onthouden. In een aantal kranten zijn recensies over het boek geschreven maar die kon ik niet terug vinden. Op de achterkant van het boek staan een aantal citaten: “Met voorsprong de beste literator onder de thrillerschrijvers: zijn stijl is feilloos, zijn aanpak origineel.” (Willy Wielek in Trouw) “Met weinig woorden zet De Zwaan, geschoold in de journalistiek, personen en situaties bijna filmisch neer. Er staat geen word te veel.” (Frans van Schoonderwalt in De Volkskrant). “De scherpe diaogen, die soms barsten van de morbide humor, staan weer als een huis” (Peter Kuijt in Utrechts Nieuwsblad.)