Hoofdpersonen

• Thomas Boender

Thomas boender is de hoofdpersoon in dit boek. Hij is een zwijgzame jongen die pas op zijn 4e begon om te leren praten. In zijn jonge jaren was hij agressief, maar dat ging over. Hij woont in het kleine Friese dorpje De Terp bij zijn ouders. Als hij 18 word heeft hij genoeg van deze plek en heeft hij door in de fietsbandenfabriek te werken genoeg geld gespaard om weg te gaan. Hij komt in Amsterdam, Parijs en Engeland en ontmoet veel nieuwe mensen. Chris is een meisje dat hij ontmoet in Amsterdam en ze trekken samen verder. Als Chris plots weg is heeft Thomas pas door dat ze hem gebruikt heeft. Hij heeft blauwe ogen, en is een jongen die mager is en een wat bange blik heeft. Als hij wegloopt heeft hij een grijze broek en een mosgroen jack aan. Later, als hij in het gesticht zit, dan heeft hij een klein baardje

Hij is erg gul en wil graag alles voor Chris betalen.

Hij ondergaat ook een karakterverandering: eerst houd hij van zwijgen tot hij Chris tegenkomt en meer gaat praten. Aan het einde van het verhaal, als zijn vader is overleden praat hij veel tegen zijn moeder.

• Chris
  Chris is een Engels meisje die in Londen op een theaterschool zit. Ze is nu voor de 3e keer in Amsterdam en verdient daar geld als zilver standbeeld. Ze heeft bruine ogen, een brede mond, iets te grote voeten en een roze huid. Ze is ongeveer even oud als Thomas. Thomas ziet Chris als zijn zusje en daarom is hij erg gul voor haar. Chris weet overal waar ze komt precies waar ze heen moet. Ze gebruikt Thomas totdat zijn geld op is. Uiteindelijk verraad ze thomas en gaat er in Engeland vandoor met zijn paspoort.

• Jenny Vreeland

Jenny Vreeland is de lerares van Thomas in de eerste en tweede klas op het kleine schooltje in De Terp. Ze is weggegaan uit het westen vanwege een mislukt huwelijk. Ze is lang, mager en heeft groene ogen. Ze heeft lichtbruin haar, wat ze later blond verft. Omdat niemand in het dorp zich opmaakt doet zij dat ook niet meer. Haar wangen zijn strakgetrokken en haar dunne hals zit vol rode vlekken. Als ze Thomas in haar klas heeft is ze negenentwintig. Opvallen wil ze niet maar ze wil ook niet het buitenbeentje zijn. Omdat ze uit het westen komt weet ze niet goed waar ze thuis hoort in het kleine dorp. Jenny heeft medelijden met Thomas, omdat hij zo weinig kan praten en gaat hem bijles geven. Ook leert ze hem pianospelen. Tijdens een avondcursus pedagogiek ontmoet ze Adze Kooistra en hij komt bij Jenny in huis wonen. Als Thomas een lange tijd later in de krant staat herkent ze hem meteen. Zij is dan ook degene die hem gaat halen. Jenny heeft heel veel geduld en een apart soort humor.

• Tsjitske Boender

Tsjitske Boender is de moeder van Thomas. Ze is getrouwd met Jelle Boender. Ze heeft een rond gezicht, strakke wangen en halflang haar met grijze strepen. Ze houdt zich aan een strak schema en zo weet Thomas precies welke dag het is. Omdat Jelle zwijgzaam is en soms zelfs agressief is, is Tsjitske bang voor hem en zwijgt ze ook. Ze vind Jelle een ongedurig en agressief mens.

• Jelle boender

Jelle boender is de vader van Thomas en de man van Tsjitske Boender. Hij is niet vaak thuis en werkt bij een boer 10 kilometer verderop. Hij is een harde werker en nooit ziek. Hij heeft grote handen en zwarte nagels. Hij is Thomas liever kwijt dan rijk en het interesseert hem helemaal niet hoe het met hem gaat. Jelle is agressief en zijn humeur kan soms zomaar omslaan. Ook is hij thuis de baas, streng en ongeduldig.

Twee weken voordat Thomas terugkomt verdrinkt hij in de sloot. Niemand mist hem behalve Tsjitske. Toch kan ook zij niet om hem huilen. Jelle was de oorzaak van al het zwijgen en nu hij er niet is wordt er thuis wel weer gepraat.

Eigen mening

In het begin vond ik het boek een beetje geheim zinnig maar al snel werd het wat duidelijker.

Ook zaten er op de 1e bladzijde meteen al een heleboel moeilijke en ook veel, vond ik , overbodige woorden in. Er werd heel veel aandacht besteed aan de details en dat hoeft van mij niet zo heel veel.

In het begin worden er ook best veel open vragen gesteld en dingen die je dan zelf in kan/moet vullen. Dat vond ik erg leuk. Zo krijgt je fantasie ook nog een rol in het verhaal. Verder in het boek wordt dit minder en dat vind ik jammer. Ik kon me heel goed inleven met Thomas maar ook met de mensen uit zijn omgeving omdat er veel informatie word gegeven over o.a. hoe iemand zich voelt.

Tijdens het hele verhaal kon ik hem goed volgen en was ik steeds weer benieuwd wat er dan zou komen.

Ik heb het boek dan ook in een keer uitgelezen (mede door tijdsnood). Bijna het hele verhaal vond ik leuk.
Het mooiste stukje vond ik is dat als Thomas thuiskomt en voor zijn moeder gaat zorgen, ik merkte dat er weer een beetje vrede in het huis terug kwam, dat Tsjitske wel verdrietig was omdat haar man verdronken was en dat ze hem miste omdat hij er altijd gewoon was maar toen Thomas thuiskwam alles weer goed was. Misschien nog wel beter als voorheen. Ik vind het beginstukje heel mooi. Dat Thomas nog een baby is en dat z’n ouders hem bijna niet zien.

Ik heb van dit boek geleerd dat je niet altijd hoeft te praten maar dat je er wel opgelucht van wordt. En dat als er iets is, je er over moet praten omdat je er anders ,zoals Tomas het zegt, te zwaar van wordt.

Ook vervangt in een deel van dit boek muziek de woorden. Dit vind ik ook mooi omdat ik van muziek  leuk vind. Je hoeft dus niet perse te praten als je dan maar wel muziek maakt en je blij voelt.

Wat ik zo bijzonder vind aan Thomas is dat hij de dingen neemt zoals ze gaan. Als er iets niet gebeurt zoals hij wil, dan maar niet. Bijvoorbeeld als hij in Engeland in een boot gaat slapen, wakker wordt en er is water, ja dan maar niet naar de kant dan wacht hij gewoon. Of als er een politie agent vraagt of hij mee gaat naar het bureau doet hij dat gewoon zonder te vragen waarom. Ik vind het grappig dat thomas meeleeft met dingen die een ander niet zou doen. Met de macaroni  en de lucht bellen in het kokende water als hij op de boot eten kookt. Ik vind het mooi dat Thomas plezier heeft en blij wordt van de normaalste en simpelste dingen.

De opdracht

Categorie 3: inhoud en structuur van het boek.

20.         zoek bij het gelezen boek twee gedichten met hetzelfde thema. Leg per gedicht uit waarom je vindt dat het gedicht bij het boek past. Vertel ook wat er in het gedicht anders is aan het thema dan in het boek.

Gedicht 1

Zwijgen of spreken?

We zullen nooit te veel spreken.
We zwijgen alleen te weinig.
Als je weinig spreekt is gebleken,
wordt je alleen maar chagrijnig.

Spreken mag dan zilver wezen
en misschien is zwijgen goud.
Waarom zou je spreken vrezen,
als je toch meer van zilver houdt?

Maar je moet altijd wel bedenken
dat goud van grotere waarde is.
Spreken kun je zonder krenken,
zwijgen vormt soms een hindernis.

Evenwicht in veel communiceren,
tussen het zwijgen en het gesprek.
Dat moeten zo velen nog leren.
Daaraan is nog zo veel gebrek.

Zwijgen is niets anders dan horen,
luisteren tussen de regels door.
Niet altijd zelf willen “scoren”,
interruptie lígt niet in gehoor.

‘t Is een kunst, een goed gesprek
als je zegt; “Daarvan heb ik geleerd”.
Lijd je niet aan het gebrek,
dat je iemand anders hebt bezeerd.

 

Egbert Jan van der Scheer
20-02-‘09

Ik vind dit gedicht erbij passen omdat het gaat over wat nu beter is. Het zwijgen of het spreken. Ook gaat het over het spreekwoord :spreken is zilver maar zwijgen is goud. Thomas was gewent om te zwijgen maar hij vond het fijn als het zilveren meisje Chris sprak. Dit sprekende zilveren meisje slaat dan op het spreken is zilver.  De 3e en de 4e zin kloppen ook helemaal met het boek. Jelle, de vader van Thomas zij alleen het hoogstnodige en hij was ook chagrijnig en altijd ontevreden.

In dit gedicht word ook gezegd: zwijgen vormt soms een hindernis. Dat klopt ook met het boek want het zwijgen vormden voor onder andere Tsjitske een enorme hindernis. Ook voor Thomas was het een hindernis dat er niet gepraat werd toen hij klein was, en zelfs voor Jenny was het een hindernis dat Thomas niet goed sprak.

Ook staat in dit gedicht: ‘t Is een kunst, een goed gesprek. Dat klopt ook met dit boek. Jenny probeert met Thomas een goed gesprek te hebben maar thomas weet niet hoe hij een gesprek moet voeren en blijft daarom maar achter haar lopen.

De 2e zin klopt niet met dit boek. Er wordt absoluut niet te weinig gezwegen. Op sommige momenten zelfs te veel.  Het stukje van: Maar je moet altijd wel bedenken

        dat goud van grotere waarde is.
        Spreken kun je zonder krenken,

        (…)

klopt niet helemaal met het boek. Hier is zwijgen soms van grotere waarde als spreken. En spreken kan je zonder krenken maar het kan ook met krenken.

Gedicht 2

Weinig woorden

Weinig woorden zijn er nodig
Diep is mijn ziel geraakt
Het stille zwijgen doet mij branden
Stil, maar vurig ben ik ontwaakt!

Ik vind dat dit gedicht goed bij het verhaal past omdat het de gedachten van Tsjitske zouden kunnen zijn. Er werd niet veel gepraat dus er waren maar weinig worden nodig om in dit gezin te leven. Haar ziel was diep geraakt omdat ze wel wilde praten maar het niet mocht en uiteindelijk net eens meer kon omdat ze het verleert was. Het stille zwijgen deed haar branden en daar werd ze een beetje gek van. Al helemaal toen Thomas weg was gelopen en ze niks durfde te ondernemen en deed alsof het haar niks kon schelen bang voor een woede uitbarsting van haar man die het echt niks kon schelen. Nu ,op het einde van het boek, Jelle overleden is en Thomas terugkeert, ontwaakt ze. Ze is wel nog steeds stil maar minder als voorheen en is niet meer zo alleen, eenzaam en bang als eerst.

Gedicht 3

Zie deze mens

zie deze mens hier staan
gedoornde bleke koning
volksmenner of gewoon
een bloedende dwaas
zie hem zwijgen hoor
‘t volk krijst hem dood

hij is onschuldig maar
wat is waarheid nu nog
mijn handen zijn gewassen
de vloer wordt gedweild
vanavond zijn we ‘m vergeten
ik en de rest van de wereld

Ik vind dit gedicht bij het boek passen omdat het eveneens de gedachten van Tsjitske zouden kunnen zijn. In  dit gedicht gaat het dan over Jelle. De baas in huis maar die niet tevreden is. En zijn mond houd en wil dat de mensen om hem heen dat ook doen. Dat willen deze echter niet en mogen hem daarom niet. Tsjitske vind dat hij “onschuldig” of beter gezegd ‘goed’ is en doet alles maar zoals het haar gevraagd word. Ze werkt hard en als hij verdronken is mist ze hem. De avond dat Thomas thuiskomt vergeet ze hem,is blij dat Thomas er is en wil zijn hele verhaal horen.

Ik vind dit gedicht bij het boek passen omdat het eveneens de gedachten van Tsjitske zouden kunnen zijn. In  dit gedicht gaat het dan over Jelle. De baas in huis maar die niet tevreden is. En zijn mond houd en wil dat de mensen om hem heen dat ook doen. Dat willen deze echter niet en mogen hem daarom niet. Tsjitske vind dat hij “onschuldig” of beter gezegd ‘goed’ is en doet alles maar zoals het haar gevraagd word. Ze werkt hard en als hij verdronken is mist ze hem. De avond dat Thomas thuiskomt vergeet ze hem,is blij dat Thomas er is en wil zijn hele verhaal horen.