1. Zakelijke Gegevens:
a. Auteur: J. Bernlef (ps. van H.J. Marsman)
b. Titel: de Pianoman
uitgever: stichting CPNB
jaar van uitgave en druk: 2008 (eerste druk)
c. Genre: Het genre is denk ik een psycholgische roman, omdat het vooral over een persoon gaat en je zijn psycholgische gevecht met hemzelf ziet.

2. Eerste reactie:
a. Keuze: ik had dit boek gekozen, omdat hij lekker dun was en de achterkant me wel aansprak.
b. Inhoud: Ik vond het wel een leuk boek en hij las op zich wel makkelijk.


3. Verdieping:
a. Samenvatting:
Thomas Boender is een stille jongen en in de klas spreekt hij alleen maar met bevelen. Zijn juf Jenny nam hem vaak mee naar huis voor taallessen. In plaats van alleen maar taal te leren en een beetje te praten, ziet hij een piano staan en gaat als Jenny hem iets geleerd had speelde hij het zonder moeite na.
Als hij naar de middelbare gaat loopt hij van huis weg. Hij is het, vooral met zijn vader, zat. Hij reist naar Amsterdam en leert daar Chris (een meisje) kennen een levend standbeeld. Hij had al zijn spaargeld meegenomen, dat was zo’n 500 euro. Hij betaalt bijna alles. Als ze samen naar Parijs gaan, rijden ze mee met 2 Amerikaanse jongens. Onderweg, bij een toilet, wordt hij afgetrokken door Jim. In Parijs gebeurt dan bijna hetzelfde als in Parijs, hij betaalt weer alles. Als Chris met hem naar bed wil doet hij het niet, Chris komt er dus achter dat hij homo is.
Ze gaan samen naar Engeland, waar hij wordt gedumpt toen hij even naar het toilet ging.
De politie pakt hem een paar dagen later op en brengt hem naar een gesticht, omdat hij niet wil praten. Er wordt een internationaal gevraagd wie hij was en of hij bekende mensen uit andere landen was, maar hij blijft zwijgen.
De hoofd van de basisschool mr. Schaafstra leest de krant en ziet de foto van hem staan en gaat gelijk naar Jenny en haar vriend toe. Die herkent Thomas ook en gaat naar dat gesticht in Engeland toe. De artsen zijn blij dat ze hem kwijt waren en Thomas gaat naar huis terwijl hij onderweg van Jenny hoort dat zijn vader Jelle overleden is.
Zodra hij thuis is had hij een goed gesprek met zijn moeder en krijgt hij zijn oude werk bij de fietsenfabriek weer terug.

b. Onderzoek van de verhaaltechnieken:
1. volgens mij is het een hij-verteller, omdat je alleen de gevoelens van Thomas weet en het ook alleen over hem gaat in het verhaal.
2. De plaatsen zijn eigenlijk niet echt te vervangen, want er worden specefieke steden genoemd en ook precies waar hij is dus kan het nergens anders afspelen. De tijd word er niet bij verteld maar ik denk wel dat dit actueel was, omdat het in dit jaar geschreven is.
3. de verhaalfiguren zijn:

- Thomas
- Chris
- Jelle
- Tjitske
- 2 Amerikaanse jongens
- mr. Schaafstra
- Jenny
- bijfiguren (in de kliniek, de politie enz.)
4. de situatie is heel duidelijk, Thomas heeft de hele tijd problemen met van alles (taal, weggelopen van huis enz.) en aan het eind van het verhaal komt eigenlijk alles weer goed.
5. volgens mij is het een hij-verteller, omdat je alleen de gevoelens van Thomas weet en het ook alleen over hem gaat in het verhaal, je hebt wel bijfiguren, maar je weet niets van hun gevoelens e.d. af.

c. Op zoek naar de thematiek:

1. het thema van dit boek is: problemen en hoe je ze kan oplossen
2. het gedeelte dat Chris hem alleen laat en dan tot hij thuis is heeft hij allemaal problemen
3. het verband is dat als hij in het gesticht zit en niet wil praten en alleen piano speelt wordt hij door de media en de artsen in die kliniek de pianoman genoemd

d. Plaats in de literatuurgeschiedenis:
1. 2008
2. niets want ik had nog nooit van hem gehoord
3. dat het in een drukke omgeving geschreven is en dat iemand van het platteland niet weet hoe het hier in de drukke steden is
4. nee, want ik kende hem niet
5. dat het in een drukke omgeving geschreven is en dat iemand van het platteland niet weet hoe het hier in de drukke steden is

4. Beoordeling:
1. je wil weten hoe het afloopt dus ik denk diepzinnig
2. het laatste als hij eindelijk naar huis kan, omdat hij dan al zoveel had meegemaakt dat hij naar huis wil
3. geen
4. nee
5. herkenbare problemen die je af en toe ook nog wel eens ergens hoort
6. makkelijk

7. grappig boekje
8. ja, want het is een dun boekje en hij is makkelijk te lezen
9.
-Mijn mening over het geschenk
Een mooi symbolisch boekje van Bernlef over de functie van taal, muziek en zwijgen. Het is behalve een typisch Bernlef-thema ook in een typische Bernlef-stijl geschreven: helder, zakelijk taalgebruik dat zich ook in zijn andere romans laat zien. Gemakkelijk te begrijpen voor een grote groep lezers: ideaal dus voor een boekenweekgeschenk. Niettemin zijn er spannender geschenken geschreven.
Amusementswaarde: 6 Waardering in scholieren.com punten: 1 (net als alle andere boekenweekgeschenken van de laatste jaren)

5 november 2008
Kees van der Pol
http://www.scholieren.com/boekverslagen/27783
-mijn mening over de recensie is dat hij moeilijke wooren gebruikt, maar ik ben het wel eens dat hij makkelijk te lezen is.

-Leuk en makkelijk

3. de standpunten van de schrijver zijn volgens mij dat voor elk probleem een oplossing is en dat je niet moet opgeven.
4. ik heb gelezen op internet dat hij dit verhaal geschreven heeft omdat er zo’n soort artikel in de krant staat, dus is het realiteitsgehalte behoorlijk hoog.
6. Hij wil hiermee laten zien dat er voor alles een oplossing is en dat je niet altijd je mond moet houden