Boek informatie
Het Boek ‘’de passievrucht’’ is geschreven door Karel Glastra van Loon, in het jaar 1999. Het boek heet de passievrucht vanwege, dat Bo een lifdes baby is, maar je kan het ook zien als de sperma die de lover van Monica achter liet en hierdoor een baby opwekte. Het Boek heeft 238 bladzijden. Het Boek is uitgegeven in januari 1999 Amsterdam door de uitgever Pandora. Het genre valt onder drama.
schrijvers informatie
Karel Glanstra van loon heeft de boeken geschreven:
Non-fictie
1993: De Poppe-methode
1995: Herman: De biografie van een genetisch gemanipuleerde stier
1998: Atlas van de macht
2000: De laatste oorlog
2005: Ongeneeslijk optimistisch
fictie
1997: Vannacht is de wereld gek geworden
1999: De passievrucht
2001: Lisa’s adem
2003: De onzichtbaren
En de prijzen die hij heeft gewonnen zijn:
1998: Rabobank Lenteprijs voor Literatuur voor De liefde komt altijd te laat
1999: Generale Bank Literatuurprijs voor De passievrucht
Karel Glanstra van loon was een Nederlandse schrijver, publicist,columnist, cabaretier en politiek activist. Dat hij een politiek activist was heeft me niet verbaasd. In zijn Boek ‘’de passievrucht’’ staan veel opmerkingen over de maatschappij. Vooral Armin en ‘zijn zoon’ Bo hebben het vaak over wat allemaal niet waar is en wat veranderd moet worden. Ook in het Boek gingen ze op reis met de trein en overal waar dingen stonden die kwamen uit het tijdperk 1945 of later ‘veranderde’ ze in dingen van voor 1945. Ze vonden dus dat de maatschappij te snel veranderde en dat vond de schrijver zelf ook. Dus dat beroep: politiek activist. Komt terug in het personage van de hoofdpersoon: Armin minderhout.
Samenvatting
Armin Minderhout, een 36-jarige man, die er achter komt dat hij geen kinderen kan krijgen. Op dit moment heeft hij een vriendin genaamd Ellen die graag kinderen wilde. Bo, zijn zoon, is op dit moment 13. Hij had op het moment dat Bo werd geboren een andere vrouw, Monika, deze is 10 jaar overleden, dus Bo zou van een andere man moeten komen. Armin kan dit niet vragen aan Monika en moet zelf op onderzoek uit. Hij gaat bij 3 mannen langs, Robert(de ex-vriend van Monika), Niko(de baas van Monika waar ze destijds werkte) en de doktor. Nico was voor Armin de dader, hij had een zoon die Bo heette en een foto van Monika in zijn fotoalbum. Wanneer Armin’s vader komt te overlijden gaat hij met Bo naar Ameland, en verteld hij aan Bo dat hij niet zijn vader is. Een paar dagen later, wanneer Armin de spullen van zijn vader opruimt komt hij een briefje tegen waarop staat “Ik ben zwanger, M”. Dat was het punt waarop Armin realisseerd dat hij de broer is van Bo. En zijn vader, de vader van zijn zoon.
Persoonlijke beleving:
Het Boek de passievrucht zet me erg aan het denken, dit komt omdat ik het erg intrigerend vind dat Armin’s ‘zoon’ zijn broer lijkt te zijn, ik kan bijna niet voorstellen dat mij dit zou overkomen, daarom raakte me en maakte veel indruk op me. Het verhaal werd op indrukwekkende wijze verteld en ik had vaak momenten dat ik bijna niet kon stoppen met lezen, persoonlijk denk ik dat dit een aanwijzing is dat het boek meeslepend en indrukwekkend was,
Het einde was toch wel erg verrassend, vooral omdat dit echt niet het einde was wat ik in gedachte had, niet vaak heb ik dat ik echt meeleef met een personage uit een Boek, maar de schrijver heeft dat veranderd en ik heb nu het idee dat het dus wel kan. Qua leerzaamheid van het boek, zit er toch wel een boodschap in, zoals bij alle boeken, maar ik ben me bewuster geworden van hoe het kan gaan in het leven en ik heb meer kennis op gedaan over dit onderwerp.
Ik kon het meest meeleven met Armin, dit komt omdat de schrijver de emoties precies wist uit te leggen en hij bij elke gebeurtenis wel een emotie omschreef.
Ruimte
Plaatsen:
Bladzijde 66: “er ligt geen loper op de trap en de verf is gebladderd. In de muur zitten diepe krassen van te grote voorwepren die naar boven zijn gesleept. Iemand heeft met een zwarte viltstift een davidster op de muur getekend en er ’fuck de boeren Ajax forever!’ onder geschreven. ”
Deze citaat geeft aan dat de woonplek van de ex van Monika erg is vervallen en hij niet goed voor zichzelf zorgt.
Bladzijde 197: “we lopen met een kleine omweg terug naar het dorp. De huizen wachten op ons met verlichte ramen die tegelijkertijd uitnodigen en buitensluiten. ”
De schrijver probeert de spanning op te bouwen met het precies beschrijven wat er te zien is.
Bladzijde 220: “ik sta tegen de post van de slaapkamerdeur geleund en ik probeer me mijn ouders voor te stellen, samen in bed. Dat er nu kaal en onvriendelijk uitziet.”
Hiermee laat de schrijver de lezer emotioneel worden, het boek is bijna ten einde en het plot is ook bijna in zicht op dit moment.
Het weer:
Bladzijde 148:”op een zonninge voorjaarsmiddag, vlak voor het middaguur staat Erik Aldenbos weer bij Anke Neerinckx op de stoep.”
Dit is een korte introductie, en heeft niet veel betekenis in het boek.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden