De samenvatting van het boek De passievrucht: Als Ellen maar niet zwanger wil worden laten Armin en Ellen een vruchtbaarheidstest afnemen. De uitslag van de test is dat Armin al zijn hele leven onvruchtbaar is, hij lijdt aan het syndroom van Klinefelter. Volgens Armin kan dit helemaal niet, want hij heeft een zoon van dertien jaar, Bo. Armin wil zeker weten wie de vader dan wel is van zijn “zoon”, maar aan Monika de moeder van Bo kan hij het niet vragen, zij is tien jaar geleden aan een hersenvliesontsteking gestorven. Hij verdenkt de ex-vriend van Monika, Robert maar die zegt dat hij het niet is, dan gaat hij de huisart verdenken maar die zegt ook dat hij nooit iets met Monika heeft gehad. Hierna verdenkt hij een oud- collega van Monika, Niko Neerinckx. Hij is er bijna zeker van dat hij het is, want hij wilde volgens Anke, de vrouw van Niko, zijn zoon heel graag Bo noemen. Ook zat er een foto van Monika in het fotoalbum. Vlak na dat Armin tegen Bo heeft geschreeuwd dat hij zijn vader niet is, overlijdt de vader van Armin. Met het opruimen van het huis van zijn vader vindt hij onder het bed van zijn vader een briefje waarop staat: Ik ben zwanger. M. Nu weet Armin wie de vader is. Als hij thuis komt laat Bo hem een brief lezen van Monika, die brief had Ellen altijd bewaard. De tekst komt er op neer dat zijn opa zijn opa niet is maar zijn vader. Nu weet Bo dus ook wie zijn vader is. De uitleg van de titel: De passievrucht is de vrucht van de liefde. Bo wordt hier als de vrucht bedoelt, hij is tenslotte ter wereld gebracht uit liefde. Het genre van het boek: Het boek is een roman, een psychologische. Het is voor Armin heel moeilijk te begrijpen dat Monika met een andere man heeft gevreeën en dat ze daar zwanger van is geworden. Ook is het een detective boek. Armin gaat op zoek naar de vader van Bo. Personages: De hoofdpersoon in dit boek is Armin Minderhout hij ongeveer 36 jaar, een preciese leeftijd wordt niet gegeven. Zijn karakter: Hij wil altijd en van iedereen de waarheid weten, al liegt hij zelf wel hele verhalen bij elkaar. Hij zegt bijvoorbeeld tegen Anke Neerinckx dat hij Erik Aldenbos heet en dat hij een verloren brief komt zoeken . Hij is ook erg wantrouwend, dat merk je als hij op zoek is naar de vader van Bo hij verdenkt veel mensen. Hij is corrector bij een wetenschappelijke uitgeverij, hij was de man van Monika en na het overlijden van haar de vriend van Ellen. Armin had in de tijd vlak na het overlijden van Monika een drank probleem en was snel kwaad. Invloed op andere personages had hij niet, hij had gemengde gevoelens over de wetenschap. Soms was hij het er mee eens, maar niet altijd. Het milieu waar Armin uitkomt is niet bekend, het is ook niet van het belang in dit boek. De bijpersonen zijn: Monika: Zij is de moeder van Bo en ook de vrouw van Armin. Ze is erg tegen het doden van dieren zoals vissen. Ze vindt het maar gemeen om zo’n beesje onnodig aan een haakje te hangen. Ze was de beste vriendin van Ellen. Bo: Bo is zoon van Monika en Armin, hij is dertien jaar, voor de rest is hij hetzelfde als iedere andere jongen van dertien. Ellen: Ellen is na Monika’s dood de vriendin van Armin. Ze was ook de beste vriendin en collega van Monika. Ze heeft Armin geholpen om over de dood van Monika heen te komen. Dees: Hij is de beste vriend en collega van Armin, Armin vertelt alles tegen hem en Dees geeft hem dan advies. Erik Aldenbos: Zo noemt Armin zichzelf als hij met Anke Neerinckx gaat praten. De ouders van Monika: De ouders van Monika geven Armin de schuld van de dood van Monika, waarom weet Armin niet, een paar jaar na de dood van Monika willen ze niks meer met Armin te maken hebben. Met Bo willen ze nog wel contact. De ouders van Armin: Over zijn moeder wordt niks verteld, zij is ook al overleden, Armin vindt zijn vader iemand die alles kan, voor de rest is hij heel belangrijk omdat hij de biologische vader van Bo is. De tijd: - Het boek de passievrucht is een hedendaags boek, je kan zeggen dat het boek begint in de tijd dat Armin een relatie met Monika heeft en eindigt als Armin de echte vader van Bo vindt dat is ongeveer 14 a 15 jaar. - Het is een niet-chronologisch verhaal, dit komt door de flash-backs. - Er zijn veel flash-backs in het verhaal, dit zijn herinneringen van Armin aan Monika uit de tijd dat zij
een relatie hadden. Hierdoor kom je dingen over het vroegere leven van Armin te weten en over dingen die Armin en Monika samen deden. - Er zijn geen sprongen in de tijd behalve de flash-backs. Vertelsituatie: - Je beleeft het verhaal door de ogen van Armin. - Het verhaal is geschreven in de ik-vertelsituatie, de ik persoon is Armin. Het effect is dat je middenin het verhaal staat. - Plaats: Het verhaal speelt zich af in Amsterdam, in deze stad woont Armin met Ellen, hij woonde er vroeger ook met Monika voordat zij overleed. De plaats heeft niet echt invloed op het verhaal. Belangrijke ruimtes: - Het ziekenhuis is een belangrijke plek, hier hoort Armin dat hij al zijn hele leven onvruchtbaar is. Hier begint eigenlijk het verhaal want hij gaat nu opzoek naar de biologische vader van Bo. - In het huis van de ouders van Armin, onder het bed van zijn vader, Armin vind hier een

Briefje met de tekst: Ik ben zwanger. M. Nu weet Armin dus wie de biologische vader van Bo is. - De Ceintuurbaan in Amsterdam, hier woont Armin met Bo en eerst ook met Monika later met Ellen. - De Renault 5, Armin denkt dat zijn “zoon” hier is verwekt. Opbouw: - Het verhaal begint midden in een handeling, je rijdt met Armin en Ellen naar het ziekenhuis waar zij de uitslag van hun onvruchtbaarheidsonderzoek zullen krijgen. - Het probleem waar Armin voor komt te staan is dat hij te horen krijgt dat hij al zijn hele leven onvruchtbaar is. Hij is dus niet de vader van Bo zoals hij altijd al had gedacht. Armin wil natuurlijk weten wie de biologische vader van Bo is en hij gaat dus op zoek. Aan Monika kan hij het niet vragen, die is al tien jaar overleden. - Hij gaat mensen die hij verdenkt ondervragen zoals de ex-vriend van Monika, maar die weet niet eens dat Monika is overleden. - De belangrijkste gebeurtenis is het moment dat Armin te horen krijgt dat hij onvruchtbaar is en niet de vader van Bo kan zijn. Als Armin gewoon vruchtbaar was geweest had hij niet op zoek hoeven te gaan naar de biologische vader van Bo, want dat was hij dan zelf geweest, kortom dan was er geen verhaal voor dit boek geweest. - Het hoogtepunt uit dit boek is het moment waarop Armin en Bo op Ameland zijn. Als Armin, die dronken is, Bo op een ochtend met een meisje in bed ziet liggen, krijgen ze ruzie en Armin schreeuwt dan dat hij niet zijn vader is maar een onbekende man. Nu weet Bo dus ook dat Armin zijn vader is, een paar dagen later komen ze er achter wie wel de vader van is. - Het boek eindigt met de oplossing van het verhaal, Armin vind een briefje van Monika aan zijn vader dat ze zwanger is, nu weet Armin dus dat zijn vader ook de vader van Bo is. Thema: Armin zoekt de biologische vader van Bo, nadat hij te horen heeft gekregen dat hij onvruchtbaar is. Motieven: Het achterhalen van de vader van een kind. Vreemdgaan, liefde en onvruchtbaarheid zijn alle motieven in dit boek. Bedoeling van de schrijver: De rede waarom K. Glastra van Loon dit boek heeft geschreven is denk ik de lezer amuseren, maar ook om de lezer aan het denken te zetten. Het is toch een vrij serieus onderwerp, wat je niet zomaar loslaat. Taal: Ik vond het taalgebruik in het boek over het algemeen niet moeilijk, de stukken uit het Evangelie van Philippus en stukken uit de wetenschap vond ik moeilijker om te lezen. Het boek bevat veel dialogen, veel van deze dialogen zijn tussen Armin en zijn vriend Dees. Mening: Ik vond het boek de passievrucht een mooi boek, want de meeste gebeurtenissen waren interessant. Er zaten ook minder geslaagde stukjes in, bijvoorbeeld over Armin als hij naar de wallen gaat. Dit heeft eigenlijk niks met het verhaal temaken. De personages in het boek vond ik interessant. Ik dacht van geen enkele persoon: “Die hadden ze wel weg kunnen laten.” Ik vond het wel jammer dat je niet zo veel over de meeste personen te weten komt. Over Dees staat bijv. alleen maar dat hij een goede vriend en collega van Armin is, en niks over zijn gedrag of leven. Het onderwerp van het boek vond ik heel interessant. Het was vooral geen saai onderwerp en de oplossing van het verhaal kan je niet al aan het begin raden. Het is dus tot aan het eind toe een spannend boek. De bouw van het boek vond ik soms moeilijk, ik volgde het verhaal af en toe niet meer helemaal. Dit kwam door de flash-backs die in het boek voor kwamen, bijv. als Armin met Bo op Ameland is, gaat het ineens weer over Armin en Monika op Ameland. Het taalgebruik was over het algemeen makkelijk te begrijpen behalve de gesprekken tussen Armin en Dees over de wetenschap, daar kwamen veel woorden in voor die voor mij onbekend waren zoals: Pseudogoeroes.