De Passievrucht – Karel Glastra van Loon
Beschrijvingsopdracht: 1. motivatie boekkeuze
Een tijdje geleden keek ik heel toevallig naar het programma ‘De Plantage’ van Hanneke Groenteman. Het ging over een aantal boeken, waaronder dit boek: ‘De Passievrucht’ van Karel Glastra van Loon. Deze en vier andere boeken waren genomineerd voor een of andere literatuurprijs. Toen er een samenvatting van het boek werd gegeven, leek het me een heel erg leuk boek en daarom heb ik het gekocht en gelezen voor Nederlands. Het boek heeft overigens de literatuurprijs voor de jeugd en voor volwassenen gewonnen. 2. korte samenvatting
Het boek gaat over de ikpersoon, die later Armin Minderhout blijkt te heten. Hij woont samen met Ellen, en heeft een zoon van dertien, Bo. De biologische moeder van Bo, Monika, is overleden. Armin hield vreselijk veel van haar en Monika hield heel veel van hem. Ellen was een goede vriendin van Monika. Het verhaal begint als Armin en Ellen in het ziekenhuis te horen krijgen dat Armin onvruchtbaar is, en dit zijn hele leven al is geweest. Armin wordt helemaal gek: dat betekent dus dat hij niet de biologische vader van Bo is en dat Monika dus destijds vreemd moet zijn gegaan. Hij snapt er niets van: waarom lijkt Bo dan wel zo op hem? Armin gaat op zoek naar (wat hij noemt) de ‘dader’. En er komt nog iets bij: Armin’s vader overlijdt. Na een lange zoektocht blijkt dat Monika zwanger is geweest van Armin’s vader. Eindelijk weet Armin het. Bo stelt voor om de as van Armin’s vader over Monika graf te strooien en daarna het gewone leven weer te laten beginnen. En dat doen ze. Het verhaal speelt zich voornamelijk af bij Armin en Ellen thuis en waarschijnlijk in de 20e eeuw, omdat er al auto’s en andere moderne apparaten bestaan. 3. persoonlijke reactie

Eerste persoonlijk reactie
Ten eerste vond ik het boek heel erg origineel, omdat je nooit verwacht dat de vader van Armin ook de vader Bo is. Je verwacht een cliché aan het eind, maar dat valt gelukkig mee. Het boek was ook heel geloofwaardig, dat vind ik erg belangrijk in een boek. De hoofdpersoon vertelt al zijn gedachten, en daardoor kun je je goed inleven. Ik vond het verhaal ontroerend, omdat Armin heel erg van slag is na het bericht dat hij onvruchtbaar is, en nog erger als hij hoort dat zijn zoon zijn broertje blijkt te zijn. Door de gedachten van Armin is boek echt heel mooi. Je begrijpt precies wat hij bedoelt en waarom hij zich zo voelt, je kunt je echt inleven in zijn personage. Tot slot vond ik het boek helaas af en toe een beetje ingewikkeld. Zeker op het eind, als verteld wordt dat Armin’s vader ook de vader van Bo is. Uitgewerkte persoonlijke reactie
Het onderwerp van het boek vond ik erg interessant en vooral erg origineel. Ik had nog nooit iets over een dergelijk onderwerp gelezen. Ik vind dat de schrijver het onderwerp absoluut niet oppervlakkig uitwerkt, juist met veel diepgang. Dit komt waarschijnlijk omdat alle gedachtegangen van de hoofdpersoon behandeld worden. De gebeurtenissen in het boek zijn vaak onaanvaardbaar en ontroerend. Het belangrijkste moment in het boek is het moment dat Ellen en Armin te horen krijgen dat Armin zijn hele leven al onvruchtbaar is geweest. Het hele verhaal gaat over de gevolgen van dat moment. Dit moment heeft gelijk ook de meeste indruk op mij gemaakt. De personages in het boek zijn allemaal even levensecht. De hoofdpersoon, Armin, leer je het beste kennen en dat vind ik wel belangrijk in dit verhaal, het gaat allemaal over hem. Ik kon me perfect verplaatsen in de personages, ze reageren heel begrijpelijk op de gebeurtenissen. De opbouw van het boek zit achteraf heel knap in elkaar, maar gelukkig is niet te moeilijk om te lezen (alleen aan het eind verwissel je vader, zoon of broer nog wel eens). Er zitten veel flashbacks in, Armin denkt dan aan de tijd met Monika. Je ziet alles door de ogen van Armin. Het taalgebruik in het boek is heel alledaags, je hebt het idee dat je het zelf ook zo zou zeggen. De verhouding tussen gedachten en dialoog is ongeveer fiftyfifty en dat vind ik fijn om te lezen. Mijn eindoordeel
Ik vond het heel mooi en boeiend boek, het onderwerp is erg origineel en wordt heel levensecht uitgewerkt. Het enige wat me eigenlijk gestoord heeft is aan het eind, als ze er achter komen dat Armin’s vader ook de vader van Bo is. Dat brengt veel verwarring met zich mee, door het gebruik van titels als vader, zoon en broer. Verder vond ik het echt een schitterend boek. Verdiepingsopdracht:  Ik verwachtte een verhaal over een man die te horen krijgt dat hij onvruchtbaar is. Ik dacht dat het een vrij ingewikkeld boek zou zijn.  De eerste verwachting kwam wel uit en de moeilijkheidsgraad viel eigenlijk wel mee, dus de tweede is niet echt uitgekomen.  Bij dit boek is er een groot verschil tussen fabel en sujet: er zitten veel flashbacks en dergelijke in.  De functie van het verschil tussen fabel en sujet is dat het een afwisselend verhaal wordt: er zitten veel tijdmanipulaties in.  Het verschil tussen fabel en sujet heeft een groot effect op mij gehad, de tijdsmanipulaties maken het verhaal veel mooier.  Het verhaal wordt niet-continu verteld. Een mooi voorbeeld: aan het eind van de ene bladzijde zit Armin nog in het ziekenhuis, en op de volgende bladzijde vertelt hij weer dat hij gisteravond met een vriend naar de kroeg is geweest.  De belangrijkste flashbacks zijn naar de tijd dat Armin nog samen met Monika was en naar de tijd dat Bo nog klein was. Dit zijn vaak ook terugverwijzingen, vooruitwijzingen zijn er eigenlijk bijna niet in dit verhaal.  De functie en het effect van de flashbacks en terugverwijzingen is dat het verhaal niet saai wordt. Ik denk dat als die flashbacks en terugverwijzingen er niet inzaten, het verhaal al snel ging vervelen.  De verschil tussen verteltijd en vertelde tijd is groot, de tijd waarin je het boek leest is aanzienlijk kleiner dan de tijd waarin het boek zich afspeelt.  Het verhaal speelt zich af in onze tijd, dit zie je aan auto’s, de Golfoorlog en andere begrippen uit onze tijd.  Over het uiterlijk van de hoofdpersonen wordt niets verteld, maar over het innerlijk kan ik wel wat vertellen: Armin is een rusteloze man, hij is nieuwsgierig naar de oorprong van zijn zoon. Ellen probeert Armin zoveel mogelijk te helpen en te steunen bij zijn zoektocht, ze heeft een hele lieve ‘uitstraling’ in het boek.  Armin en Ellen zijn waarschijnlijk verliefd, hoewel dat niet duidelijk wordt verteld, Ellen was een goede vriendin van de overleden Monika en Bo is in het begin van het verhaal nog de zoon van Armin, en later blijkt dat de vader van Armin ook de vader van Bo was en dus wordt Bo een broer van Armin.  Armin is de hoofdpersoon, je maakt alles van hem mee en hij is de verwarde figuur die op zoek is naar antwoorden.  De hoofdpersoon, Armin, bereikt zijn doel, omdat hij antwoord krijgt op de vraag wie Bo’s biologische vader is.  Armin is een karakter, Ellen is een karakter en de overleden Monika ook, zij worden allemaal uitgebreid beschreven. Dit in tegenstelling tot Bo, die erg oppervlakkig wordt beschreven en dus een type is.  Armin heeft een hekel aan de hele wereld, alles zit hem tegen en niets is rechtvaardig. Ellen vind het heel erg voor Armin maar kijkt heel normaal tegen de rest van de wereld aan. Monika was volgens Armin altijd heel positief en heeft dus ook een positief wereldbeeld.  De personages zijn niet echt herkenbaar, ik ken niemand die in dezelfde situatie heeft gezeten of zit, dus dat is ook niet zo raar. Ik kan me wel identificeren met de personages, ik zou in een soortgelijke situatie hetzelfde reageren. Evaluatie:  Mijn eerste mening is niet veranderd door de verdiepingsopdracht. Ik was wel zeker van mijn zaak en daardoor is mijn mening waarschijnlijk niet veranderd.  Ik ben tevreden over het uitvoeren van de beschrijving. Het enige wat ik wel een beetje stom vond was dat in de ‘handleiding’ van literatuur stond dat de samenvatting maar 150 woorden hoefde te bevatten. Ik vind het heel erg knap als het iemand gelukt is een boek in 150 woorden samen te vatten, het is mij namelijk niet gelukt.  Ik ben ook wel tevreden over mijn verdiepingsopdracht. Ook hier wil ik alleen even over kwijt dat dit nooit in 200 woorden kan als je 18 vragen moet beantwoorden. Je kunt nou eenmaal niet elke vraag met 11 woorden beantwoorden.  Ik vond het lezen van dit boek geen lastige klus, het viel wel mee. Alleen aan het eind wordt het boek een beetje ingewikkeld door persoonsverwisselingen.  Ik vond het eind een beetje verwarrend, dit komt omdat de vader van Armin ook de vader van Bo blijkt te zijn en daardoor is Bo niet langer Armin’s zoon, maar zijn broer. Dat brengt veel verwarring met zich mee.