A
1. Algemeen/oriënterend
a. Titel : De overgave
Schrijver : Arthur Japin
b. Arthur Japin is geboren op 26 juli 1956. Na zijn middelbare school ging hij eerst Taal- en Letterkunde studeren in Amsterdam. Daarna ging hij naar Londen om de toneelschool te doen. In 1987 stopte hij met acteren en werd hij schrijver. In 1996 debuteerde hij met het boek ‘Magonische Verhalen’. De overgave werd in 2007 voor het eerst gepubliceerd.
Er is geen motto in het boek. De opdracht in het boek is Voor Benjamin Moser die mij naar het hart van Quanah reed.”
c. De eerste druk van De overgave is in 2007.
d. Het aantal pagina’s met het nawoord is 366. Zonder nawoord is het boek 353 bladzijdes dik.
e. Ik heb in totaal tien uur over het boek gedaan.
f. Ik heb het boek uit gelezen op 10 december ’10.
g. Mijn verwachting voordat ik begon met lezen was dat het een lastig boek was. Dit komt mede omdat ik tijdens het bladeren af en toe in het oog springende stukjes lees en die waren lastig om te begrijpen. Wel leek het mij een heel interessant boek. De tekst op de achterflap sprak mij heel erg aan.
2. Samenvatting
Quanah, het hoofd van de Comanche indianen stam, vraagt in de stad aan de kolonel naar zijn moeder en zijn zusje. Zo komt hij terecht bij zijn oma, Granny. Zij vertelt haar levensverhaal en de rol van Cynthia Ann erbij.
Familie Parker verhuist naar Texas. Daar bouwen ze Fort Parker. Ze moeten er een hek omheen bouwen, want ze wonen in het gebied van de Comanche indianen. Dit is een indianen stam die berucht is om het vermoorden van blanken.
Ondertussen zijn er ruzies tussen Mexico en Texas. De Mexicaanse overheid verbiedt immigratie uit VS, ze krijgen ruzie. Het gevolg is een revolutie, Texas wordt onafhankelijk.
Familie Parker is blij met de onafhankelijkheid Texas en viert feest. Ze vergeten in al hun blijheid het hek dicht te doen en plots staat er een hele groep Comanche indianen. De Comanche indianen hebben op dat moment hun Comanche Moon waarin ze moeten ze hun moed moeten bewijzen. Ze nemen Chynthia Ann, haar broertje John, Rachel, haar baby James en Lizzy mee. James, Granny, Lucy, Marthe en de kinderen van Marthe worden gespaard en zij vluchten weg van Fort Parker.
Zij vluchten. Uiteindelijk krijgen ze Rachel terug, omdat ze werd teruggekocht. Rachel is zo verzwakt dat ze overlijdt aan een long ontsteking.
Komen bij een kamp, waar ze een huis hebben gekregen van de president. Ondertussen is James overal op zoek naar Chynthia Ann.
Uiteindelijk moeten ze uit het kamp vertrekken, omdat de mensen hun verachten vanwege het contact met de indianen. Deze verachting wordt duidelijk gemaakt door middel van dat hun huis in de brand word gestoken en dat er ’s avonds gewapende, geblinddoekte mannen langs komen. Als deze aanvallen gebeuren, is James er niet om ze te helpen, maar Granny weet ze hard handig weg te sturen.
Als ze daarna in de stad wonen, vertrekt Granny met Holland Coffee, een handelaar die hun al eerder heeft geholpen met het vinden van Rachel. Ze gaan samen naar Chynthia Ann zoeken. Dit eindigt zonder resultaat.
Granny krijgt uiteindelijk een tip van een oud kampgenoot, waar ze Chynthia Ann kan vinden. Als ze daar is, denkt ze eerst dat het Chynthia Ann niet is, want ze lijkt er niet op en ze spreekt alleen de taal van de indianen. Ze kunnen dus niet communiceren. Chynthia Ann gaat mee naar Granny´s huis. Zij probeert Chynthia Ann die door de indianen Na-Udah werd genoemd, weer te krijgen zoals ze was toen ze klein was en alle traumatische herinneringen van de indianen weg te krijgen. Chynthia Ann heeft inmiddels twee kinderen, Quanah en Topsannah. Topsannah is een baby en die is altijd bij Chynthia Ann en Quanah wou niet mee en is achtergebleven in een kamp. Uiteindelijk als na veel pogingen Chynthia Ann en Granny wat meer naar elkaar toe groeien, merkt Granny dat Chynthia Ann het indianenleven mist. Ze was al twee keer bijna gevlucht. Uiteindelijk laat Granny haar gaan. Dit is een overgave van Granny.
Ze geeft nadat ze alles heeft verteld het kistje met de tekening van Chynthia Ann en 100 dollar aan Quanah. Quanah vertrekt om zijn indianen stam te redden. De indianen zijn uiteindelijk door het leger zo erg is aangepakt, dat ze zich hebben moeten overgeven en een bepaald stuk land hebben gekregen waar ze beperkte mogelijkheden hebben.
B. belevingsvragen
3. eerste reactie
a. Het boek spreekt me wel aan, omdat het verhaal goed in elkaar zat. Af en toe was het moeilijk om te volgen, omdat het niet chronologisch verteld is. Alles is verteld in flashbacks die de hoofdpersoon aan haar achterkleinzoon verteld.
b. In het boek is Cynthia Ann mij het meeste bijgebleven, want over haar wordt heel veel verteld in het verhaal. Je komt er vanuit de ogen van haar oma achter. Granny verteldt heel bijzonder over dit meisje en zo vol liefde dat je ook bijna dit meisje in levende lijve gaat zien. Je leert haar naast Granny het beste van het boek kennen.
C. Verdieping
4. Tijd, ruimte en personen.
a. Het boek speelt zich af in de 19e eeuw. Om precies te zijn van 1825 tot 1875. Hier kom je achter door de tijdlijn die je achter in het boek vind, waarin alle in het boek gebruikte historische feiten te zien zijn. Je ziet dit ook in het boek, omdat er geen auto’s zijn en steden kennen ze ook nog niet met stenen huizen.
b. De vertelde tijd is 50 jaar. Van 1825 tot 1875.
c. Het verhaal is een grote flashback. Soms is er een hoofdstuk waarin weer wordt verteld over het moment waarop Granny het verhaal aan Quanah verteld.
d. Het verhaal speelt zich af in Texas. Dit heeft een grote rol in het verhaal, want dit is de plek waar ze naar toe verhuizen waardoor het hele verhaal gebeurd. Ook door de historische feiten die zijn gebruikt in het boek zijn grotendeels feiten van de geschiedenis van Texas.
e. Het boek draait om een hele grote familie die in het echt ook heeft bestaan, de Parker Familie.
Granny: dit is de belangrijkste persoon in het boek. Het grootste gedeelte van het boek wordt vanuit haar perspectief verteld. Haar echte naam is Sallie, maar haar man was eerst getrouwd met een andere Sallie. Haar man was getrouwd met Sallie toen zij nog was getrouwd met Richard Duty. Hij heeft haar toen Granny genoemd, terwijl Granny veel jonger was dan zijn vrouw. Sindsdien noemt iedereen haar Granny. Toen beide partners nog leefden, trouwde zijn zoon en haar dochter met elkaar, zo zijn ze met elkaar in contact gekomen. Pas toen allebei de partners dood waren, trouwden ze met elkaar. Granny was eerst getrouwd met Richard Duty. Zij hebben samen drie kinderen: Lucy, Martha en Lizzie.
John: dit is de man van Granny. Hij was eerst getrouwd met Sallie. Hij heeft 11 kinderen.
Waarvan er slechts 4 in het boek zijn gebruikt voor het verhaal. Dat zijn Benjamin, Isaac,
James en Silas.
James is getrouwd met Martha, de dochter van Granny, zij hebben samen 2 dochters: Sarah en Rachel. Ook die zijn allebei getrouwd en Rachel heeft nog een zoontje, James Pratt.
Silas is getrouwd met Lucy, ook een dochter van Granny. Zij hebben ook samen 2 kinderen, John en Chynthia Ann.
Chynthia Ann: de favoriete kleindochter van Granny. Zij ziet het helemaal niet zitten om te verhuizen naar Texas, waar veel indianen wonen. Uiteindelijk haalt Granny haar over. Chynthia Ann wordt bij de overval van de indianen ontvoerd. De indianen besluiten haar niet door te verkopen, maar bij de stam te houden. Ze trouwt uiteindelijk met Peta Nocono, de leider van de Comanche indianen. Samen krijgen ze twee kinderen, Topsannah en Quanah.
5. vertelwijze (perspectief)/ opbouw
a. Het grootste gedeelte van het boek wordt vanuit een ik-perspectief verteld. De ik-persoon is Granny. Er worden ook soms bladzijdes verteld vanuit haar kleinzoon Quanah verteld. Dit zie je omdat deze gedeeltes van het verhaal cursief is gedrukt. Je komt er alleen pas aan het eind van het boek achter dat Quanah de verteller is.
b. Het verhaal wordt in een ik-perspectief verteld.
c. Ja, het bijzondere is dat er af en toe van perspectief wordt gewisseld en dat je pas aan het eind van het boek erachter komt dat het andere perspectief Quanah is.
d. Het boek bestaat uit drie getitelde delen. Die zijn ook weer onderverdeeld in hoofdstukken.
e. Er is een epiloog. Hier wordt verteld welke historische feiten er in het boek zijn gebruikt. Ook is hierin een tijdsbalk te vinden en een stamboom van de familie Parker waar het boek om draait.
6. Thematiek en interpretatie
a. Granny is heel erg koppig en wilt niet overgeven aan dat ze Chynthia Ann niet kan vinden. Ze zal blijven doorzoeken totdat ze haar heeft gevonden.
Als ze Chynthia Ann heeft gevonden dat ze niet wilt toegeven aan dat ze een echte indiaan is geworden en niet meer gaat worden zoals ze vroeger was. Uiteindelijk geeft ze er aan toe dat Cynthia Ann niet meer wordt zoals ze vroeger. Ze is blij dat ze haar heeft gevonden, maar wilt niet dat dat ten koste gaat van Cynthia Anns geluk
Granny kan ook niet vergeven. Toch vergeeft ze aan het eind van het boek Quanah, wat ook een overgave is. De indianen moeten zich aan het eind van het verhaal ook overgeven aan de overheid, omdat de blanken er anders voor zullen zorgen dat De Comanche indianen uitgeroeid worden.
b. De mier, in het begin van het verhaal, verteld Granny over hoe ze als ze een keer op de grond ligt, denkt dat ze oogcontact heeft met een mier. De mier probeert niet te verdrinken in een plas die daar ligt. Later kom je er achter dat ze de mier ziet als ze aan de grond zit vast gespiest met speren door haar armen, benen en dwars door haar buik. De mier probeert hier te vluchten voor de plas bloed van haar man John. Een paar jaar later ziet ze weer een mier lopen over haar arm die erg zijn best moet doen om niet te vallen. Hierdoor is de mier een steeds terugkerend onderwerp.
Old Bet: dit is een olifant die Granny ziet als ze klein is. Haar vader was streng gelovig en vond dat ze geen lol mocht hebben toen ze jong was, omdat hij bang was dat god dat later zou bestraffen. Als ze Old Bet ziet, is Granny dat helemaal vergeten. Ze vertelt er ook over aan Chynthia Ann, die in haar hele leven nog nooit een olifant heeft gezien. Granny belooft Chynthia Ann dat ze er ooit nog een te zien krijgt. Dit gaat echter nooit gebeuren.
Het kistje met 100 dollar en de tekening van Chynthia Ann: de familie Parker gaat verhuizen naar Texas. Chynthia Ann ziet dit helemaal niet zitten en na nachtenlang huilen, weet Granny haar ervan te overtuigen dat het heel leuk is, en dat ze daar gaan zwemmen tussen de vissen. Chynthia Ann maakt een tekening van Granny zwemmend tussen de vissen. Deze stopt Granny met 100 dollar in een ijzeren kistje en verstopt het kistje tussen de plantages. Als ze gaan vluchten voor de indianen en later als ze Chynthia Ann gaat zoeken neemt ze telkens het kistje mee, maar het is te zwaar voor haar om het kistje open te maken, omdat ze op een dag hoopt dat ze dit met Chynthia Ann te kunnen doen. Dit gebeurt nooit en uiteindelijk geeft ze hem mee aan Quanah, haar achterkleinzoon, de zoon van Chynthia Ann.
wraak: Granny wilt wraak nemen op de indianen, vanwege de ontvoering.
Liefde- het zijn 2 families waarbij veel onderlinge relaties zijn tussen twee families.
God, in het boek wordt er vaak over god gepraat. John is prediker. Van alles wat er met de Parker familie is gebeurd, wordt gezegd dat het de wil van god was.
De relatie tussen de ‘roden’ en de ‘blanken’. In het begin van het boek zijn de ‘rode’ sterker. Aan het eind van het boek zijn de ‘blanken’ sterker.
c. Het thema van het boek is overgeven. De titel zegt het ook al. Ze geven zich over aan het indianen als ze worden overvallen, Granny moet zich ook overgeven aan het feit dat Chynthia Ann nooit meer wordt zoals ze eerst was. Dat ze een echt indianen meisje is geworden. Aan het eind moeten ook de indianen zich overgeven aan het leger.
d. Ik denk dat de schrijver ons heeft willen laten zien hoe liefde tot koppigheid kan leiden. Hoe je jezelf uiteindelijk aan dingen moet overgeven, waar je toch wel vrede mee kan hebben.
D. reflectie
7. Persoonlijke waardering
Ik vind het boek zeer goed geschreven. Er zitten weinig moeilijke woorden in die het moeilijk te begrijpen maakte. Af en toe werd het wel langdradig doordat je af en toe in het boek een aantal pagina’s hebt waar alleen gedachtes van Granny in staan. Hierdoor moest ik me er vaak wel toe zetten om door te lezen.
Wat ik vooral heel leuk vond aan het boek, is dat er historische feiten in zijn gebeurd en dat de familie echt heeft bestaan. Dit maakt het boek boeiend en leerzaam.
Het verhaal zat goed in elkaar en er zat aan het eind wel een aparte wending in. Hierdoor werd het ook een leuk einde.
Er zat gelukkig wel af en toe wat spanning in het boek. Vooral het gedeelte dat de indianen het fort overvallen. Maar er zaten ook wel stukjes in het boek die niet heel erg aangenaam waren om te lezen.. ook dit was het geval bij de overval van de indianen.
Ik vond het af en toe best wel vreemd hoe er werd gedaan over de dood van mensen in het boek. Het lijkt wel alsof het Granny helemaal niks doet. Misschien doet het haar ook wel niks, maar dat wordt niet echt heel erg duidelijk gemaakt in het verhaal.
E. recensies
Schrijver Japin, Arthur
Titel Overgave, De
Jaar van uitgave 2007
Bron De Leeswolf
Publicatiedatum 01/12/2007
Recensent Laurent Meese
Recensietitel De overgave
Een van de internationaal meest gelauwerde Nederlandstalige auteurs is Arthur Japin (geb. 1956). "Een schitterend gebrek" ("De Leeswolf" 2003, p. 578) - bekroond met de Librisprijs 2004 - en "De zwarte met het witte hart" (De Arbeiderspers, 2007) waren goed voor een oplage van ruim een half miljoen exemplaren en werden vertaald in meer dan twintig talen. Er werd dan ook nieuwsgierig uitgekeken naar zijn nieuwste roman, "De overgave", een historische roman die zich in het Wilde Westen afspeelt. Hoofdpersonage is Granny Parker, grootmoeder van de pioniersfamilie Parker. We schrijven 1830. Het gezin Parker trekt naar de Texaanse prairie op zoek naar te ontginnen land. Als baptisten willen ze eveneens de indianen bekeren. Ze richten met succes een fort op. Een drama volstrekt zich echter als hun nederzetting overvallen wordt door een groep jonge indianen. Het zijn Commanchekrijgers, de wreedste en bloedigste indianenstam. De mannen worden meedogenloos gelyncht en hun scalpen worden als trofee meegenomen. De meeste vrouwen worden verkracht en eveneens vermoord. Enkel de dochters en kleindochters worden gespaard. Zij worden als buit meegevoerd naar het indianenkamp, waar ze zullen opgroeien. De grootmoeder, een bijzondere strijdvaardige en sterke vrouw, wordt met spiesen aan de grond geregen maar overleeft de folteringen op wonderlijke wijze. Haar rest nog één doel in haar leven: haar dochters terugvinden en wraak nemen op de indianen die dit bloedbad teweegbrachten.
Arthur Japin baseerde zich voor zijn roman op waar gebeurde feiten. Biografieën van Quanah Parker, de autobiografie van Granny Parker en diverse werken over de indianenstammen dienden als illustratiemateriaal voor zijn verhaal. De bestudering van Texaanse archiefstukken bracht heel wat tegenstrijdigheden aan het licht zodat hij zijn verbeelding uiteindelijk liet domineren bij de karakterisering van zijn protagoniste. Hij koos er ook voor om de wreedaardigheden van de indianen niet te beschrijven, maar enkel te suggereren. Wraak en vergeving lopen als een rode draad door de roman. Als de grootmoeder haar kleinkinderen na vele jaren terug ziet, blijken ze zich geassimileerd te hebben tot indianen. Haar haat ten opzichte van de indianen zorgt voor vertwijfeling. Ten slotte hervindt ze toch de veerkracht om te blijven vechten voor haar idealen. De heroïek die Japin in zijn proza laat doorklinken is die van gehavende zielen die slechts moeizaam weer overeind klauteren. Niet enkel de grootmoeder, ook het personage van Quanah is een gehavende ziel. Het zijn outsiders die op zoek zijn naar hun plaats in een veranderende wereld. De burgeroorlog, het conflict met Mexico en de Indianenoorlogen zorgen voor een voortdurende onrust die de gespletenheid van de personages nog vergroot. Als zoon van Granny's geroofde kleindochter Cynthia Ann is Quanah de allerlaatste aanvoerder van de Commanches. In 1875 geeft hij zich definitief over en leidt hij zijn stam voor eens en altijd het reservaat in. Als hij Granny na veertig jaar weer ontmoet, vertelt ze hem de familiegeschiedenis en dat brengt hen uiteindelijk weer wat dichter bij mekaar. "De overgave" is een imponerende roman van ruim 350 bladzijden vol verbeelding, spanning en grote gevoelens. Uiteindelijk is er de catharsis, vermomd als vergeving. De roman wordt vervolledigd met de bronnenvermelding, een stamboom, tijdslijn en kaart, en is een nieuw, knap staaltje van Japins kunst om historische feiten met universele gevoelens te vermengen. Zijn universum is doordrongen van tragedie en rampspoed, maar aan het einde van de rit blijkt de menselijke geest steeds weerbaar genoeg om terug te vechten.
Schrijver Japin, Arthur
Titel Overgave, De : roman
Jaar van uitgave 2007
Bron NRC Handelsblad
Publicatiedatum 28-10-2008
Recensent Redactie
Recensietitel Arthur Japin krijgt NS Publieksprijs
'De overgave' boek van het jaarDe NS Publieksprijs gaat naar De overgave van Arthur Japin. De roman kreeg 25 procent van de stemmen en bleef voor Blauw water van Simone van de Vlugt (17%) en de Koranvertaling van Kader Abdolah (13%).
Dat meldde de organiserende Stichting CPNB aan het begin van de middag in het Concertgebouw in Amsterdam. Japin kreeg de prijs (een beeld van Jeroen Henneman, 7500 euro en een spoorwegjaarkaart eerste klas) uit handen van de Amerikaanse Consul-Generaal Marjorie A. Ames.
De overgave is een op uitvoerig onderzoek gebaseerde roman over een Amerikaanse pioniersvrouw die zwaar op de proef wordt gesteld. "De overgave is een boek met respect voor de traditie én gevoel voor humor [...] over verdriet, de verwerking daarvan en over hoe moeilijk het is om te vergeven", schreef Pieter Steinz in Boeken, 18 oktober 2007. Van het boek zijn inmiddels meer dan 180 duizend exemplaren verkocht.
Aan de verkiezing van het 'Boek van het jaar' namen 47.724 deel, dat is een derde meer dan vorig jaar. Volgens de Stichting CPNB stemden vooral veel jongeren: 25 procent van de stemmers was onder de dertig. De andere genomineerden voor de prijs waren Echte mannen eten geen kaas van Maria Mosterd, Het recht op terugkeer van Leon de Winter en Eindeloos bewustzijn van Pim van Lommel.
Japin won al eerder de Libris literatuurprijs en schreef drie jaar geleden het Boekenweekgeschenk. In een interview op nrcboeken.nl zei hij eerder deze maand dat hij toch niet zeker weet of hij zich als schrijver beschouwt: "Toen ik in 2006 het Boekenweekgeschenk had geschreven, zeiden mensen: nu heb je het toch wel helemaal gemaakt als schrijver. Dat voelde helemaal niet zo. Ik was pas begonnen, zó voelde het. Ik heb met het schrijven een instrument gevonden om vanuit mijn isolement van vroeger contact te krijgen met andere mensen. Ik wil nu juist alle kanten op gaan. Ik heb deze zomer bijvoorbeeld weer twee keer geacteerd in een stuk, en ik neem nu lessen in iets waarmee ik weer een heel andere kant op kan gaan."
1. Algemeen/oriënterend
a. Titel : De overgave
Schrijver : Arthur Japin
b. Arthur Japin is geboren op 26 juli 1956. Na zijn middelbare school ging hij eerst Taal- en Letterkunde studeren in Amsterdam. Daarna ging hij naar Londen om de toneelschool te doen. In 1987 stopte hij met acteren en werd hij schrijver. In 1996 debuteerde hij met het boek ‘Magonische Verhalen’. De overgave werd in 2007 voor het eerst gepubliceerd.
Er is geen motto in het boek. De opdracht in het boek is Voor Benjamin Moser die mij naar het hart van Quanah reed.”
d. Het aantal pagina’s met het nawoord is 366. Zonder nawoord is het boek 353 bladzijdes dik.
e. Ik heb in totaal tien uur over het boek gedaan.
f. Ik heb het boek uit gelezen op 10 december ’10.
g. Mijn verwachting voordat ik begon met lezen was dat het een lastig boek was. Dit komt mede omdat ik tijdens het bladeren af en toe in het oog springende stukjes lees en die waren lastig om te begrijpen. Wel leek het mij een heel interessant boek. De tekst op de achterflap sprak mij heel erg aan.
2. Samenvatting
Quanah, het hoofd van de Comanche indianen stam, vraagt in de stad aan de kolonel naar zijn moeder en zijn zusje. Zo komt hij terecht bij zijn oma, Granny. Zij vertelt haar levensverhaal en de rol van Cynthia Ann erbij.
Familie Parker verhuist naar Texas. Daar bouwen ze Fort Parker. Ze moeten er een hek omheen bouwen, want ze wonen in het gebied van de Comanche indianen. Dit is een indianen stam die berucht is om het vermoorden van blanken.
Ondertussen zijn er ruzies tussen Mexico en Texas. De Mexicaanse overheid verbiedt immigratie uit VS, ze krijgen ruzie. Het gevolg is een revolutie, Texas wordt onafhankelijk.
Familie Parker is blij met de onafhankelijkheid Texas en viert feest. Ze vergeten in al hun blijheid het hek dicht te doen en plots staat er een hele groep Comanche indianen. De Comanche indianen hebben op dat moment hun Comanche Moon waarin ze moeten ze hun moed moeten bewijzen. Ze nemen Chynthia Ann, haar broertje John, Rachel, haar baby James en Lizzy mee. James, Granny, Lucy, Marthe en de kinderen van Marthe worden gespaard en zij vluchten weg van Fort Parker.
Zij vluchten. Uiteindelijk krijgen ze Rachel terug, omdat ze werd teruggekocht. Rachel is zo verzwakt dat ze overlijdt aan een long ontsteking.
Uiteindelijk moeten ze uit het kamp vertrekken, omdat de mensen hun verachten vanwege het contact met de indianen. Deze verachting wordt duidelijk gemaakt door middel van dat hun huis in de brand word gestoken en dat er ’s avonds gewapende, geblinddoekte mannen langs komen. Als deze aanvallen gebeuren, is James er niet om ze te helpen, maar Granny weet ze hard handig weg te sturen.
Als ze daarna in de stad wonen, vertrekt Granny met Holland Coffee, een handelaar die hun al eerder heeft geholpen met het vinden van Rachel. Ze gaan samen naar Chynthia Ann zoeken. Dit eindigt zonder resultaat.
Granny krijgt uiteindelijk een tip van een oud kampgenoot, waar ze Chynthia Ann kan vinden. Als ze daar is, denkt ze eerst dat het Chynthia Ann niet is, want ze lijkt er niet op en ze spreekt alleen de taal van de indianen. Ze kunnen dus niet communiceren. Chynthia Ann gaat mee naar Granny´s huis. Zij probeert Chynthia Ann die door de indianen Na-Udah werd genoemd, weer te krijgen zoals ze was toen ze klein was en alle traumatische herinneringen van de indianen weg te krijgen. Chynthia Ann heeft inmiddels twee kinderen, Quanah en Topsannah. Topsannah is een baby en die is altijd bij Chynthia Ann en Quanah wou niet mee en is achtergebleven in een kamp. Uiteindelijk als na veel pogingen Chynthia Ann en Granny wat meer naar elkaar toe groeien, merkt Granny dat Chynthia Ann het indianenleven mist. Ze was al twee keer bijna gevlucht. Uiteindelijk laat Granny haar gaan. Dit is een overgave van Granny.
Ze geeft nadat ze alles heeft verteld het kistje met de tekening van Chynthia Ann en 100 dollar aan Quanah. Quanah vertrekt om zijn indianen stam te redden. De indianen zijn uiteindelijk door het leger zo erg is aangepakt, dat ze zich hebben moeten overgeven en een bepaald stuk land hebben gekregen waar ze beperkte mogelijkheden hebben.
B. belevingsvragen
3. eerste reactie
a. Het boek spreekt me wel aan, omdat het verhaal goed in elkaar zat. Af en toe was het moeilijk om te volgen, omdat het niet chronologisch verteld is. Alles is verteld in flashbacks die de hoofdpersoon aan haar achterkleinzoon verteld.
b. In het boek is Cynthia Ann mij het meeste bijgebleven, want over haar wordt heel veel verteld in het verhaal. Je komt er vanuit de ogen van haar oma achter. Granny verteldt heel bijzonder over dit meisje en zo vol liefde dat je ook bijna dit meisje in levende lijve gaat zien. Je leert haar naast Granny het beste van het boek kennen.
C. Verdieping
4. Tijd, ruimte en personen.
a. Het boek speelt zich af in de 19e eeuw. Om precies te zijn van 1825 tot 1875. Hier kom je achter door de tijdlijn die je achter in het boek vind, waarin alle in het boek gebruikte historische feiten te zien zijn. Je ziet dit ook in het boek, omdat er geen auto’s zijn en steden kennen ze ook nog niet met stenen huizen.
b. De vertelde tijd is 50 jaar. Van 1825 tot 1875.
d. Het verhaal speelt zich af in Texas. Dit heeft een grote rol in het verhaal, want dit is de plek waar ze naar toe verhuizen waardoor het hele verhaal gebeurd. Ook door de historische feiten die zijn gebruikt in het boek zijn grotendeels feiten van de geschiedenis van Texas.
e. Het boek draait om een hele grote familie die in het echt ook heeft bestaan, de Parker Familie.
Granny: dit is de belangrijkste persoon in het boek. Het grootste gedeelte van het boek wordt vanuit haar perspectief verteld. Haar echte naam is Sallie, maar haar man was eerst getrouwd met een andere Sallie. Haar man was getrouwd met Sallie toen zij nog was getrouwd met Richard Duty. Hij heeft haar toen Granny genoemd, terwijl Granny veel jonger was dan zijn vrouw. Sindsdien noemt iedereen haar Granny. Toen beide partners nog leefden, trouwde zijn zoon en haar dochter met elkaar, zo zijn ze met elkaar in contact gekomen. Pas toen allebei de partners dood waren, trouwden ze met elkaar. Granny was eerst getrouwd met Richard Duty. Zij hebben samen drie kinderen: Lucy, Martha en Lizzie.
John: dit is de man van Granny. Hij was eerst getrouwd met Sallie. Hij heeft 11 kinderen.
Waarvan er slechts 4 in het boek zijn gebruikt voor het verhaal. Dat zijn Benjamin, Isaac,
James en Silas.
James is getrouwd met Martha, de dochter van Granny, zij hebben samen 2 dochters: Sarah en Rachel. Ook die zijn allebei getrouwd en Rachel heeft nog een zoontje, James Pratt.
Silas is getrouwd met Lucy, ook een dochter van Granny. Zij hebben ook samen 2 kinderen, John en Chynthia Ann.
Chynthia Ann: de favoriete kleindochter van Granny. Zij ziet het helemaal niet zitten om te verhuizen naar Texas, waar veel indianen wonen. Uiteindelijk haalt Granny haar over. Chynthia Ann wordt bij de overval van de indianen ontvoerd. De indianen besluiten haar niet door te verkopen, maar bij de stam te houden. Ze trouwt uiteindelijk met Peta Nocono, de leider van de Comanche indianen. Samen krijgen ze twee kinderen, Topsannah en Quanah.
5. vertelwijze (perspectief)/ opbouw
a. Het grootste gedeelte van het boek wordt vanuit een ik-perspectief verteld. De ik-persoon is Granny. Er worden ook soms bladzijdes verteld vanuit haar kleinzoon Quanah verteld. Dit zie je omdat deze gedeeltes van het verhaal cursief is gedrukt. Je komt er alleen pas aan het eind van het boek achter dat Quanah de verteller is.
c. Ja, het bijzondere is dat er af en toe van perspectief wordt gewisseld en dat je pas aan het eind van het boek erachter komt dat het andere perspectief Quanah is.
d. Het boek bestaat uit drie getitelde delen. Die zijn ook weer onderverdeeld in hoofdstukken.
e. Er is een epiloog. Hier wordt verteld welke historische feiten er in het boek zijn gebruikt. Ook is hierin een tijdsbalk te vinden en een stamboom van de familie Parker waar het boek om draait.
6. Thematiek en interpretatie
a. Granny is heel erg koppig en wilt niet overgeven aan dat ze Chynthia Ann niet kan vinden. Ze zal blijven doorzoeken totdat ze haar heeft gevonden.
Als ze Chynthia Ann heeft gevonden dat ze niet wilt toegeven aan dat ze een echte indiaan is geworden en niet meer gaat worden zoals ze vroeger was. Uiteindelijk geeft ze er aan toe dat Cynthia Ann niet meer wordt zoals ze vroeger. Ze is blij dat ze haar heeft gevonden, maar wilt niet dat dat ten koste gaat van Cynthia Anns geluk
Granny kan ook niet vergeven. Toch vergeeft ze aan het eind van het boek Quanah, wat ook een overgave is. De indianen moeten zich aan het eind van het verhaal ook overgeven aan de overheid, omdat de blanken er anders voor zullen zorgen dat De Comanche indianen uitgeroeid worden.
b. De mier, in het begin van het verhaal, verteld Granny over hoe ze als ze een keer op de grond ligt, denkt dat ze oogcontact heeft met een mier. De mier probeert niet te verdrinken in een plas die daar ligt. Later kom je er achter dat ze de mier ziet als ze aan de grond zit vast gespiest met speren door haar armen, benen en dwars door haar buik. De mier probeert hier te vluchten voor de plas bloed van haar man John. Een paar jaar later ziet ze weer een mier lopen over haar arm die erg zijn best moet doen om niet te vallen. Hierdoor is de mier een steeds terugkerend onderwerp.
Old Bet: dit is een olifant die Granny ziet als ze klein is. Haar vader was streng gelovig en vond dat ze geen lol mocht hebben toen ze jong was, omdat hij bang was dat god dat later zou bestraffen. Als ze Old Bet ziet, is Granny dat helemaal vergeten. Ze vertelt er ook over aan Chynthia Ann, die in haar hele leven nog nooit een olifant heeft gezien. Granny belooft Chynthia Ann dat ze er ooit nog een te zien krijgt. Dit gaat echter nooit gebeuren.
wraak: Granny wilt wraak nemen op de indianen, vanwege de ontvoering.
Liefde- het zijn 2 families waarbij veel onderlinge relaties zijn tussen twee families.
God, in het boek wordt er vaak over god gepraat. John is prediker. Van alles wat er met de Parker familie is gebeurd, wordt gezegd dat het de wil van god was.
De relatie tussen de ‘roden’ en de ‘blanken’. In het begin van het boek zijn de ‘rode’ sterker. Aan het eind van het boek zijn de ‘blanken’ sterker.
c. Het thema van het boek is overgeven. De titel zegt het ook al. Ze geven zich over aan het indianen als ze worden overvallen, Granny moet zich ook overgeven aan het feit dat Chynthia Ann nooit meer wordt zoals ze eerst was. Dat ze een echt indianen meisje is geworden. Aan het eind moeten ook de indianen zich overgeven aan het leger.
d. Ik denk dat de schrijver ons heeft willen laten zien hoe liefde tot koppigheid kan leiden. Hoe je jezelf uiteindelijk aan dingen moet overgeven, waar je toch wel vrede mee kan hebben.
D. reflectie
7. Persoonlijke waardering
Ik vind het boek zeer goed geschreven. Er zitten weinig moeilijke woorden in die het moeilijk te begrijpen maakte. Af en toe werd het wel langdradig doordat je af en toe in het boek een aantal pagina’s hebt waar alleen gedachtes van Granny in staan. Hierdoor moest ik me er vaak wel toe zetten om door te lezen.
Wat ik vooral heel leuk vond aan het boek, is dat er historische feiten in zijn gebeurd en dat de familie echt heeft bestaan. Dit maakt het boek boeiend en leerzaam.
Het verhaal zat goed in elkaar en er zat aan het eind wel een aparte wending in. Hierdoor werd het ook een leuk einde.
Ik vond het af en toe best wel vreemd hoe er werd gedaan over de dood van mensen in het boek. Het lijkt wel alsof het Granny helemaal niks doet. Misschien doet het haar ook wel niks, maar dat wordt niet echt heel erg duidelijk gemaakt in het verhaal.
E. recensies
Schrijver Japin, Arthur
Titel Overgave, De
Jaar van uitgave 2007
Bron De Leeswolf
Publicatiedatum 01/12/2007
Recensent Laurent Meese
Recensietitel De overgave
Een van de internationaal meest gelauwerde Nederlandstalige auteurs is Arthur Japin (geb. 1956). "Een schitterend gebrek" ("De Leeswolf" 2003, p. 578) - bekroond met de Librisprijs 2004 - en "De zwarte met het witte hart" (De Arbeiderspers, 2007) waren goed voor een oplage van ruim een half miljoen exemplaren en werden vertaald in meer dan twintig talen. Er werd dan ook nieuwsgierig uitgekeken naar zijn nieuwste roman, "De overgave", een historische roman die zich in het Wilde Westen afspeelt. Hoofdpersonage is Granny Parker, grootmoeder van de pioniersfamilie Parker. We schrijven 1830. Het gezin Parker trekt naar de Texaanse prairie op zoek naar te ontginnen land. Als baptisten willen ze eveneens de indianen bekeren. Ze richten met succes een fort op. Een drama volstrekt zich echter als hun nederzetting overvallen wordt door een groep jonge indianen. Het zijn Commanchekrijgers, de wreedste en bloedigste indianenstam. De mannen worden meedogenloos gelyncht en hun scalpen worden als trofee meegenomen. De meeste vrouwen worden verkracht en eveneens vermoord. Enkel de dochters en kleindochters worden gespaard. Zij worden als buit meegevoerd naar het indianenkamp, waar ze zullen opgroeien. De grootmoeder, een bijzondere strijdvaardige en sterke vrouw, wordt met spiesen aan de grond geregen maar overleeft de folteringen op wonderlijke wijze. Haar rest nog één doel in haar leven: haar dochters terugvinden en wraak nemen op de indianen die dit bloedbad teweegbrachten.
Arthur Japin baseerde zich voor zijn roman op waar gebeurde feiten. Biografieën van Quanah Parker, de autobiografie van Granny Parker en diverse werken over de indianenstammen dienden als illustratiemateriaal voor zijn verhaal. De bestudering van Texaanse archiefstukken bracht heel wat tegenstrijdigheden aan het licht zodat hij zijn verbeelding uiteindelijk liet domineren bij de karakterisering van zijn protagoniste. Hij koos er ook voor om de wreedaardigheden van de indianen niet te beschrijven, maar enkel te suggereren. Wraak en vergeving lopen als een rode draad door de roman. Als de grootmoeder haar kleinkinderen na vele jaren terug ziet, blijken ze zich geassimileerd te hebben tot indianen. Haar haat ten opzichte van de indianen zorgt voor vertwijfeling. Ten slotte hervindt ze toch de veerkracht om te blijven vechten voor haar idealen. De heroïek die Japin in zijn proza laat doorklinken is die van gehavende zielen die slechts moeizaam weer overeind klauteren. Niet enkel de grootmoeder, ook het personage van Quanah is een gehavende ziel. Het zijn outsiders die op zoek zijn naar hun plaats in een veranderende wereld. De burgeroorlog, het conflict met Mexico en de Indianenoorlogen zorgen voor een voortdurende onrust die de gespletenheid van de personages nog vergroot. Als zoon van Granny's geroofde kleindochter Cynthia Ann is Quanah de allerlaatste aanvoerder van de Commanches. In 1875 geeft hij zich definitief over en leidt hij zijn stam voor eens en altijd het reservaat in. Als hij Granny na veertig jaar weer ontmoet, vertelt ze hem de familiegeschiedenis en dat brengt hen uiteindelijk weer wat dichter bij mekaar. "De overgave" is een imponerende roman van ruim 350 bladzijden vol verbeelding, spanning en grote gevoelens. Uiteindelijk is er de catharsis, vermomd als vergeving. De roman wordt vervolledigd met de bronnenvermelding, een stamboom, tijdslijn en kaart, en is een nieuw, knap staaltje van Japins kunst om historische feiten met universele gevoelens te vermengen. Zijn universum is doordrongen van tragedie en rampspoed, maar aan het einde van de rit blijkt de menselijke geest steeds weerbaar genoeg om terug te vechten.
Titel Overgave, De : roman
Jaar van uitgave 2007
Bron NRC Handelsblad
Publicatiedatum 28-10-2008
Recensent Redactie
Recensietitel Arthur Japin krijgt NS Publieksprijs
'De overgave' boek van het jaarDe NS Publieksprijs gaat naar De overgave van Arthur Japin. De roman kreeg 25 procent van de stemmen en bleef voor Blauw water van Simone van de Vlugt (17%) en de Koranvertaling van Kader Abdolah (13%).
Dat meldde de organiserende Stichting CPNB aan het begin van de middag in het Concertgebouw in Amsterdam. Japin kreeg de prijs (een beeld van Jeroen Henneman, 7500 euro en een spoorwegjaarkaart eerste klas) uit handen van de Amerikaanse Consul-Generaal Marjorie A. Ames.
De overgave is een op uitvoerig onderzoek gebaseerde roman over een Amerikaanse pioniersvrouw die zwaar op de proef wordt gesteld. "De overgave is een boek met respect voor de traditie én gevoel voor humor [...] over verdriet, de verwerking daarvan en over hoe moeilijk het is om te vergeven", schreef Pieter Steinz in Boeken, 18 oktober 2007. Van het boek zijn inmiddels meer dan 180 duizend exemplaren verkocht.
Japin won al eerder de Libris literatuurprijs en schreef drie jaar geleden het Boekenweekgeschenk. In een interview op nrcboeken.nl zei hij eerder deze maand dat hij toch niet zeker weet of hij zich als schrijver beschouwt: "Toen ik in 2006 het Boekenweekgeschenk had geschreven, zeiden mensen: nu heb je het toch wel helemaal gemaakt als schrijver. Dat voelde helemaal niet zo. Ik was pas begonnen, zó voelde het. Ik heb met het schrijven een instrument gevonden om vanuit mijn isolement van vroeger contact te krijgen met andere mensen. Ik wil nu juist alle kanten op gaan. Ik heb deze zomer bijvoorbeeld weer twee keer geacteerd in een stuk, en ik neem nu lessen in iets waarmee ik weer een heel andere kant op kan gaan."
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden