De onbekende belevenissen van prins Willem-Alexander door Rodaan Al Galidi

https://www.hebban.nl/spot/literatuurclub/nieuws/rodaan-al-galidi-hoe-meer-je-ergens-thuis-bent-hoe-minder-vrij-je-bent-dat-gevoel-heb-ik

https://www.rodaanalgalidi.com/rodaan-al-galidi/

https://nl.wikipedia.org/wiki/Rodaan_Al_Galidi

De onbekende belevenissen van prins Willem-Alexander - Bazarow

Onderdeel 11: Titelverklaring

Het verhaal gaat over een prins die wat gewoner wil worden en daardoor via een container naar de normale wereld gaat, daar ontmoet hij mensen die heel anders zijn dan dat hij is en hierdoor beleefd hij veel dingen die hij zonder hen nooit zou meemaken. Maar omdat hij stiekem via een gat onder zijn bed weg glipt weten de ouders eigenlijk helemaal niet wat er gaande is vandaar dat de titel “de onbekende belevenissen van prins Willem-Alexander.

Onderdeel 12: Structuur en perspectief

Er is sprake van een alwetend perspectief;

“Dat wist de prins: Hij werd later koning.” Blz. 15

Uit dit citaat blijkt dat het niet uit het perspectief van de hoofdpersoon is. De schrijver vertelt namelijk het verhaal.

Het boek bestaat uit 28 hoofdstukken, en de titels bestaan uit nummers. 

In het eerste deel is Willem-Alexander in het paleis. Elke woensdag kwam de graaf langs om zijn week door te nemen. Het was een eentonig leven, er gebeurde niks speciaals.

In het tweede deel heeft hij een gat gegraven. Deze komt uit bij een container waar hij zijn nieuwe vrienden ontmoet. Samen gaan zij op veel avonturen.

In het derde en het laatste deel neemt hij zijn vrienden mee naar het paleis, en onthuld hij zijn ware identiteit.

Onderdeel 13: Decor

Het verhaal wordt verteld in chronologische volgorde verteld en er is in dit boek geen sprake van flashbacks. Het verhaal speelt zich voor een deel af in het paleis maar ook voor een groot deel op straat met zijn nieuwe vrienden. Er wordt verder niet duidelijk gemaakt in welk tijdsbestek dit allemaal gebeurd is.

Onderdeel 14: stijl 

Het boek wordt niet vanuit een persoon verteld. je leest het eigenlijk een beetje alsof er iemand boven hangt en vertelt wat er gebeurd, af en toe wordt er dan wel verteld hoe de hoofdpersoon over iets verteld. In het boek was er bijvoorbeeld een stukje dat de prins en knap meisje tegenkwam en op dat moment werd er wel vanuit de gedachten van de prins geschreven.

Onderdeel 15: Slotzin

‘Naar zee,’ zei hij.

Onderdeel 16: Beoordeling

wij vinden het boek erg leuk en hadden het eigenlijk veel saaier verwacht dan dat het was,

Onderdeel 17: Recensies

De onbekende belevenissen van prins Willem-Alexander begint in het eerste hoofdstuk al met zo’n tegenstelling. “Gewone jongen zijn én prins. Dat was wat hij altijd al het moeilijkste vond.” Zo wordt de prins verweten dat hij op een maandagmiddag drie minuten te laat bij de wiskundeles was, omdat hij genoot van de zon, na zovele grijze dagen. “Als het volk drie minuten lang naar de zon staat te kijken en zijn verantwoordelijkheid vergeet, kost dat ons koninkrijk vijfenzeventig levens in ziekenhuis, anderhalf miljard gulden.” De prins denkt: “Als het hele koninkrijk drie minuten naar de zon zou kijken, zou het misschien wel rijker zijn dan wanneer ze anderhalf miljard gulden zou verdienen.”

Op zoek naar een manier om te ontsnappen aan de opgelegde regels en protocollen van het koninklijk paleis komt de kroonprins terecht in de straten van Den Haag. Hij sluit een bijzondere vriendschap met Soufian, Orlando en Carmen Luisa, en ontdekt wie hij werkelijk is. ‘Wie ben jij?’ vroeg Soufian. ‘Willem-Alexander Claus George Ferdinand. Maar noem mij Alexander.’ ‘Dat is een zin, geen naam,’ zei Orlando. ‘Zijn naam is Alexander en wij noemen hem Ali,’ zei Soufian tegen Orlando. ‘Maar effe serieus,’ en hij draaide zich weer om naar de prins. ‘Wie ben jij?’ Zijn hele leven had de prins het niet nodig gehad te liegen over wie hij was of zijn identiteit te verbergen. ‘Ik ben de kroonprins van Nederland,’ zei hij. Soufian en Orlando schoten in de lach.

De onbekende belevenissen van prins Willem-Alexander - Bazarow

Thuis zijn en vrij zijn: het zijn de thema’s die het werk van de uit Irak afkomstige Rodaan Al Galidi (1971) en sinds 1998 in Nederland wonende auteur kenmerken. Dat was al te zien in zijn debuutroman, de bestseller Hoe ik talent voor het leven kreeg en in ‘het vervolg’ daarop de roman Holland. Het geldt ook voor ‘de nieuwste Rodaan’, De onbekende belevenissen van prins Willem-Alexander. In al zijn romans is het juist het onverwachte perspectief dat de auteur kiest waardoor je aan het denken wordt gezet, waardoor je op een andere manier tegen de dingen aankijkt. Dat doet hij altijd in een soepel geschreven verhaal met prachtige taal, een vleug humor en mooie observaties. Hij gebruikt tegenstellingen om uit te vergroten en daardoor zaken scherp te krijgen.

De onbekende belevenissen van prins Willem-Alexander begint in het eerste hoofdstuk al met zo’n tegenstelling. “’Gewone jongen zijn én prins. Dat was wat hij altijd al het moeilijkste vond.” Inderdaad het verhaal gaat over onze huidige koning toen hij zeventien jaar was. Hij zit in een keurslijf met een wekelijkse evaluatie over zijn doen en laten op vrijdagmiddag om exact 15.25 uur als De Graaf, de ‘koninklijke onderwijzer’ met een dossier onder de arm zijn kamer binnenstapt om de week door te nemen. Zo wordt de prins verweten dat hij op een maandagmiddag drie minuten te laat bij de wiskundeles was, omdat hij genoot van de zon, na zovele grijze dagen. “Als het volk drie minuten lang naar de zon staat te kijken en zijn verantwoordelijkheid vergeet, kost dat ons koninkrijk vijfenzeventig levens in ziekenhuis, anderhalf miljard gulden.” De prins denkt: “Als het hele koninkrijk drie minuten naar de zon zou kijken, zou het misschien wel rijker zijn dan wanneer ze anderhalf miljard gulden zou verdienen.”

De onbekende belevenissen van prins Willem-Alexander begint in het eerste hoofdstuk al met zo’n tegenstelling. “’Gewone jongen zijn én prins. Dat was wat hij altijd al het moeilijkste vond.” Inderdaad het verhaal gaat over onze huidige koning toen hij zeventien jaar was. Hij zit in een keurslijf met een wekelijkse evaluatie over zijn doen en laten op vrijdagmiddag om exact 15.25 uur als De Graaf, de ‘koninklijke onderwijzer’ met een dossier onder de arm zijn kamer binnenstapt om de week door te nemen. Zo wordt de prins verweten dat hij op een maandagmiddag drie minuten te laat bij de wiskundeles was, omdat hij genoot van de zon, na zovele grijze dagen. “Als het volk drie minuten lang naar de zon staat te kijken en zijn verantwoordelijkheid vergeet, kost dat ons koninkrijk vijfenzeventig levens in ziekenhuis, anderhalf miljard gulden.” De prins denkt: “Als het hele koninkrijk drie minuten naar de zon zou kijken, zou het misschien wel rijker zijn dan wanneer ze anderhalf miljard gulden zou verdienen.”

Recensie van Jan Stoel over De onbekende belevenissen van prins Willem-Alexander | Hebban.nl

Onderdeel 18: Vragen

• waar gaat het verhaal over? het verhaal gaat over een prins die wat normaler wilt worden en daardoor een gang graaft naar de buitenwereld. Hier ontmoet hij 2 jongens en een meisje waar hij goed bevriend mee wordt.

• verandert de hoofdrolspeler door het verhaal? ja de hoofdrolspeler is verandert door het verhaal heen, aan het begin van het boek was het een hele brave jongen die heel nieuwsgierig was, later in het boek zie je dat hij wat losser komt en wel gebruik maakt van zijn rol als prins maar zich wel wat meer gedraagt als een gewone jongen.

• wat is de gedachte achter het verhaal? dat vind ik lastig om te vertellen omdat daar niet echt veel over in het boek komt, maar ik denk dat dit boek wel duidelijk maakt dat niemand perfect is want een prins wilt een normale jongen worden en iemand bijvoorbeeld Carmen-luisa zou het geweldig vinden om in een paleis te wonen.

• wat betekent volgens jou de titel?  de titel geeft weer dat de prins veel avonturen en belevenissen heeft meegemaakt, en hij dit eigenlijk verborgen heeft gehouden voor zijn ouders.

• wat vond je van het boek?  wij vonden het boek verrassend leuk, we hadden eigenlijk verwacht dat het heel saai zou zijn maar we vinden het boek eigenlijk heel leuk. we vinden het leuk om te zien dat de prins zo graag normaal wilt zijn terwijl iedereen eigenlijk ooit wel droomde om bij de koninklijke familie te horen. Je ziet door dit boek dus een hele andere kant dan dat de meeste mensen zien.