Samenvatting Als het verhaal begint is Berry naar het oude vakantiehuisje van zijn ouders in Frankrijk gevlucht. Hij wordt hier opgepakt door de franse politie. Hierna vertelt Berry vanuit de gevangenis zijn verhaal, vaak door middel van gesprekken met een psychiater. Hij vertelt over het feit dat hij tegen zijn moeder heeft gelogen en dat hij zijn Gymnasium diploma heeft gehaald terwijl hij al lang van school afgegaan is. Hij hangt elke dag maar wat rond met zijn vrienden Otman, Jamal en de laatste mode, vaak bij de snackbar van Fast Eddie. Berry liegt ook tegen hen, want hij vertelt hen dat zijn vader is opgepakt bij een grote drugs deal in Lyon, terwijl hij eigenlijk gewoon overleden is. Vervolgens vertelt hij over zijn eerste ontmoeting met Thera, die hij ontmoet doordat hij haar twee lichtgevende hoorntjes verkoopt op een straathoek in Amsterdam. Thera geeft hem de bijnaam Diablo. De tweede keer dat hij haar ontmoet is in een café waar hij zich voordoet als een filmproducent genaamd Raymond. Hij doet dit omdat Thera een Raymond verwacht. Zij komt erachter dat hij Raymond niet is en raakt hierdoor geïrriteerd, maar toch gaan ze samen winkelen en haar stemming wordt langzamerhand weer beter. Uiteindelijk eten ze oesters bij Nam Kee, dit is de eerste keer dat Berry oesters eet, hij vindt ze niet lekker en zal ze ook nooit lekker gaan vinden. Hierna vertelt Berry meer over zijn echte ik. Zijn vader heet Peter en was cameraman bij de NOB, zijn moeder werkt bij de reclassering en hij heeft ook een broer Rein met wie hij altijd ruzie heeft over het gedrag van zijn vader. Volgens Rein zou zijn vader afscheid willen nemen tijdens de laatste vakantie, want hij zou willen gaan scheiden omdat hij een ander had. Voordat het zover kon zijn kreeg hij een hartstilstand. Berry wil zijn vader zo niet herinneren, daardoor wil hij Rein niet geloven daarover gaan de ruzies voornamelijk. Hij vertelt over het eerste wat hij had gestolen; een pakje batterijen, en de eerste keer dat hij opgepakt werd; toen hij loden platen van een kerk aan het afhalen was samen met Otman. De eerste keer dat hij out ging was tijdens een rave in Hoofddorp, omdat hij de verkeerde pillen had gekregen. Ook heeft hij het over Tilly, een meisje dat hij van de tennisclub kent, zij was verliefd op hem, maar Berry kon dat niet geloven, hij belde haar nooit terug net zo lang totdat zij niet meer belde en zo bewees hij zijn gelijk. Hierna vertelt Berry meer over Thera en haar werk als stripper in een achteraf gelegen barretje in Amsterdam. Hij is een keer naar binnen geweest toen hij haar kwam ophalen, maar hij vond het zo’n aanstellerij dat hij voortaan buiten wachtte. Thera woont op een oud zolderkamertje in Amsterdam, haar moeder in Haarlem en haar vader met zijn nieuwe vrouw in Malta. Ze heeft ook een zus die met haar man een zoontje in Heemstede wonen. Berry vindt de hele familie nogal voorspelbaar. Thera wil graag naar het buitenland alleen daar is geld voor nodig. Samen bedenken ze dan een plan om aan geld te komen. Ze adverteren in de krant voor de verhuur van een gemeubileerd appartement met tuin in Amsterdam. Dit is de woning van de dame van wie Thera haar zolderkamer huurt. Dit is mogelijk omdat de oude vrouw in een verzorgingstehuis zit. Ze laten 15 sleutels van het appartement maken, en zo verhuren ze meerdere keren hetzelfde appartement voor een prijs die niet te hoog maar ook niet absurd laag ligt. Ze vertrekken de dag daarna met 21.000 gulden op zak naar het Hilton Hotel waar ze een van de duurste bruidssuites huren. Ze geven veel geld uit aan kleren en eten en maken plannen voor een vakantiereis. Ze zullen nog een nachtje in het Hilton blijven, daarna 3 dagen Parijs waarna ze 4 weken naar Bali zullen gaan en uiteindelijk zullen ze in Arizona eindigen. Maar alles loopt anders als gepland wanneer Thera weer last krijgt van epilepsie aanvallen, waar ze vroeger veel last van heeft gehad. Het verblijf in het Hilton eindigt dan ook in het ziekenhuis, waar Thera na een ernstige aanval zes dagen moet blijven. Berry komt haar tweemaal per dag opzoeken. Thera trekt na deze tijd in het ziekenhuis weer in bij haar moeder. Berry probeert op alle mogelijke manieren in contact met Thera te komen, wat steeds verhindert wordt door Thera’s moeder. Uiteindelijk vertelt Thera ze niets meer met hem wil. Dan komt hij erachter dat Thera weer wat heeft met haar ex Ben, die een keer foto’s voor de Penthouse van haar heeft gemaakt. Ook hier probeert Berry weer contact met haar te zoeken, maar dit wordt verhinderd door Ben. Berry krijgt op een gegeven moment een geweer van zijn vriend Otman te leen, maar hij is niet van plan het te gebruiken. Tijdens een opstootje met Ben valt het geweer uit zijn broek. Ben en Thera schrikken hiervan en Thera vertelt hem nog eens dat het over is. Berry’s vrienden vragen hem dan of hij meegaat naar de opening van een nieuw buurthuis. Ze hangen hier wat rond totdat de burgemeester op het punt staat in zijn auto te stappen om te vertrekken. Berry pakt opeens een steen en gooit die tegen de burgemeester. De burgemeester wordt op zijn hoofd getroffen en raakt in coma. Berry vlucht en neemt de trein naar Frankrijk, waar hij bij het vakantiehuisje van zijn ouders opgepakt wordt, en aan Nederland uitgeleverd wordt, waar hij in de gevangenis op zijn proces wacht. Structurele analyse -uitgebreide beschrijving van de personages en hun relaties. Berry Kooijman: Dit is de hoofdpersoon, alles wordt vanuit hem verteld. Het is een jongen van 18 jaar oud, wonende in Amsterdam met zijn moeder en broer in het enige villastraatje. Zijn moeder is erg lief voor hem maar heeft er geen idee van wat er met hem gebeurt, ze denkt dat hij nog gewoon naar school gaat en geslaagd is. Berry houd op zich veel van zijn moeder maar moet toch veel tegen haar liegen. Hij vertelt dingen die zijn moeder gerust stellen zodat ze niet naar hem vraagt. Met zijn broer heeft hij vaak ruzie over hun vader, volgens Rein wou zijn vader voordat hij stierf scheiden van zijn moeder. Ze hebben een soort haat/liefde relatie, Berry vindt dat Rein veel te negatief is over de relatie tussen hun ouders. Hij komt over als een macho want hij doet stoer en alsof hij alles alleen aankan. Als je hem beter leert kennen tijdens het verhaal merk je dat hij heel slim en gevoelig is,hij is zelfs onzeker. Hij liegt en bedriegt heel veel tegen iedereen vooral tegen zijn moeder maar ook tegen zijn vrienden en broer. Als hij eenmaal een relatie met Thera heeft gaat het veel beter met Berry. Hij krijgt meer zelfvertrouwen, is gelukkiger, gaat minder met zijn foute vrienden om, is eerlijk tegen thera en liefdevol. Hij doet alles voor Thera en is helemaal weg van haar. Je ziet dat tijdens die relatie veel meer zijn goede eigenschappen tot uiting komen. Maar later veranderd het weer als het uit is met Thera. Eigenlijk is hij gewoon heel slim en weet niet wat hij met zichzelf aan moed. Thera Bouwman: Ze is 19 jaar, ze is een belangrijk personage omdat zij zoveel met Berry doet. Ze woont in Amsterdam bij een mevrouw die in het verzorgingstehuis zit, soms kan ze erg eigenwijs zijn. Ze werkt in een nachtclub waar ze erotisch danst, hoe ze daar komt kom je niet te weten. Ze lijkt onbezorgd in het leven dat verandert onder andere doordat ze last heeft van epilepsieaanvallen. Als ze elkaar een paar keer ontmoet hebben merken ze wel dat het misschien iets kan worden. Ze groeien snel naar elkaar toe en krijgen een heftige relatie met elkaar. Hun relatie is de belangrijkste relatie uit het boek. Ze bedrijven heel vaak de liefde en kunnen echt niet van elkaar afblijven. Gedurende een aantal maanden zijn ze zowat 7 dagen per week en 24 uur per dag in elkaar gezelschap. Het lijkt wel of Berry meer houdt van Thera dan andersom. Gedurende hun relatie hebben ze een heel lui leventje. Of ze slapen, of ze vrijen, of ze drinken, of ze eten. Alleen Thera die werkt nog wel als erotische danseres in een nachtclub. Maar overal hebben ze een heel relaxt leventje. Ze leven in een soort droomwereld. Ze weten, vooral Thera dat dit niet eeuwig zo kan doorgaan maar genieten ervan zo lang het duurt. Berry is echt op Thera gesteld, hij heeft alles voor haar over. Uiteindelijk loopt de relatie stuk, het lijkt wel dat de moeder van Thera niet blij is met de relatie van Thera en Berry . Ellen Kooijman: Zij is de moeder van Berry ze heeft het beste met hem voor. Sinds enige tijd is ze weduwe, ze werkt als reclasseringswerker. Ze gaat dus veel om met mensen die een probleem hebben. Ze weet niks van Berry’s criminele leven, zij is voornamelijk het slachtoffer van de vele leugens die Berry verteld. Ze vertrouwt haar zoon maar wordt ondertussen aan alle kanten bedrogen. Ze schaamt zich dat haar zoon in de gevangenis terechtkomt. De relatie tussen Berry en en zijn moeder is goed en tegelijkertijd helemaal niet. Ze houden heel erg veel van elkaar maar hij liegt dus veel tegen haar. Zij denkt dat Berry netjes zijn Gymnasium diploma heeft gehaald maar dat is dus helelmaal niet. Als ze het uiteindelijk te weten komt is ze heel verdrietig. Berry heeft haar veel pijn gedaan met zijn leugens dit was van hem niet zo bedoelt. Ze zorgt namelijk wel goed voor hem, het probleem is dat ze het overzicht over hem kwijt is. Peter Kooijman: Dit is de vader van Berry. Hij overleed toen Berry nog jong was, toen werkt hij als cameraman bij omroep NOB. Ook sprak hij af en toe kinderfilmpjes in wat tevens een hobby van hem was. Berry had een hele goede relatie met zijn vader, ze konde goed met elkaar opschieten en hadden een soort vriendschapsband. Voor Berry was de dood van zijn vader dan ook een hele erge gebeurtenis. Hij is er nooit meer echt overheen gekomen. Hij romantiseert en idealiseert duidelijk zijn vader, gelukkig wist Berry nooit en zal hij ook nooit geloven dat zijn vader veel tegen hem en zijn gezin gelogen heeft. In dat op zicht lijken ze op elkaar. Berry kan en wil de slechte dingen over zijn vader niet accepteren. De relatie met zijn vrouw Ellen is waarschijnlijk ook niet altijd even goed geweest. Dit weet je niet preciest omdat je het vertekende beeld van Berry leest. Met zijn andere zoon Rein had hij niet zo’n goede band als met Berry. Rein Kooijman: Is de broer van Berry. Hij komt over als een braaf, onzeker en bange puber. Hij en Berry hebben een soort van haat/ liefde relatie. Berry verwijt hem vooral dat hij hun vader altijd zo naar beneden haalt. Rein doet eigenlijk het tegenovergestelde van Berry want die idealiseert Peter. Ook zou hij op wereldreis gegaan maar dat draaide uit op een volledige mislukking en heeft zich vervolgens een aantal maanden opgesloten in huis zodat iedereen dacht dat hij nog weg was. Hij schaamde zich er namelijk heel erg voor. Berry vindt dat Rein veel te negatief is over hun overleden vader maar Rein vindt echter dat Berry hun vader te veel idealiseert. Hij is waarschijnlijk jaloers op de vriendschap die Berry met zijn vader had, Rein vindt het ook overdreven hoe hij denkt over zijn vader. Ook vindt Berry zijn broer een doetje en veel te bang voor alles. Rein vindt dat zijn broertje dom bezig is. Hij zal wel iets vermoeden van Berry’s uitgaansleven en alle stomme dingen die hij doen. Ook is hij denk wel een beetje jaloers op Berry’s heftige relatie met Thera. Ze hebben behoorlijk vaak meningsverschillen. Otman: Vriend van Berry. Domme, asociale en lichtcriminele jongeman. Tegen Berry doet hij nog wel aardig. Hij gebruikt drugs en alcohol en is veel te vinden in het Amsterdamse uitgaansleven. Gaat veel om met Berry en heeft veel domme ideeën, ze doen doen ook domme en stomme dingen samen. Otman brengt Berry op ideeën maar ook andersom, ze laten zich regelmatig door elkaar opfokken. Ze doen veel dingen samen zoals uitgaan, roken, drinken en in de snackbar rondhangen. Door Otman is Berry in contact gekomen met het lichtcriminele wereldje. Jamal: Oppervlakkige vriend van Berry. Was ooit talent in de ajax-opleiding maar door een reumatische aandoening moest hij stoppen. Werd daarna net een dergelijk typ als Otman maar komt in het verhaal minder vaak voor. Ze praten niet veel met elkaar, het is meer dat ze in hetzelfde vriendenkringetje zitten. Details over Jamal kom je niet te weten omdat Berry hem ook niet zo goed kent. Ook door deze twee jongens waarbij ik vooral doel op Rachid wordt hij meegesleurd het lichtcriminele wereldje in. Rachid (de laatste mode): Oppervlakkige vriend van Berry. Zijn kleding is altijd de laatste mode, en hij ziet er altijd goed uit. Daarom verzon Berry ook een bijnaam voor hem de laatste mode. Hij gaat met veel verschillende meisjes. Is altijd bezig met drank, drugs, status en vechten. Door hem wordt hij vooral meegesleurd het lichtcriminele wereldje in. Fast Eddie: Eigenaar van de snackbar waar Berry en zijn vrienden zeer vaak vertoeven. Is een zwijgzame man die heel vaak dingen laat verbranden. Hij is een beetje aan het aftakelen. Maar buiten de snackbar komt hij niet voor in het verhaal. Freek Feek: Jeugdwerker in het gedeelte van Amsterdam waar het verhaal zich afspeelt. Doet net alsof dat hij veel goede dingen voor de jeugd doet maar in werkelijkheid geeft ie aan alles een positieve draai zodat het voor hem zo gunstig mogelijk uitkomt. Hij geeft eigenlijk geen reet om de jeugd, hij wil enker publiciteit en wil hogerop. Meesters: De psychiater die Berry onder zijn hoede heeft genomen nadat het voorval is gebeurd. Praat veel met Berry maar schiet niet heel veel op. De ene keer heeft Berry een hekel aan hem en de andere keer vindt hij het wel een toffe vent. Berry krijgt het gevoel of Meesters hem helemaal leegzuigt, bijna alles wat hij over zichzelf en de rest van de wereld weet wordt hem ontfutseld. Af en toe kon Berry deze man wel verdragen maar meestal had hij toch een erge hekel aan Meesters omdat hij alles wilde weten. Berry ergerde zich vooral aan de steeds maar weer opduikende vragenlijstjes en het onvermoeibare doorzettingsvermogen van deze alom bekende psychiater.
4a Wanneer speelt het verhaal zich af? Niet lang geleden, ik denk ongeveer tussen 1995 en nu. Er komen veel dingen in voor die van de laatste tijd zijn. Zoals drugs, feesten, straatnamen, nieuwe gebouwen en buurtcentra en er zijn veel hanggroep jongeren. Ik weet zeker dat dit verhaal zich niet lang geleden heeft afgespeeld dat merk je aan de hele sfeer van het boek, Ook is het duidelijk te zien aan het taalgebruik van de jongeren. Het heeft zich in de zomer afgespeeld. De vertelde tijd is een paar maanden
Het verhaal speelt zich niet op veel verschillende plaatsen af. Alleen in Amsterdam en Bretteville-sur-Laize. In Bretteville-sur-Laize was het vakantiehuisje van Berry. Berry woont in Amsterdam net als zijn vrienden en Thera. Het is dan ook niet meer dan logisch dat het verhaal zich daar afspeelt omdat ze daar allemaal wonen. De verteltijd is ongeveer acht uur om Oesters van Nam Kee helemaal te lezen. Het verhaal dat verteld wordt (de vertelde tijd) duurt een paar maanden. Het verhaal begint als Berry Thera ontmoet doordat hij haar twee lichtgevende hoorntjes verkoopt en het verhaal eindigt als Berry uiteindelijk in de gevangenis op zijn proces moet wachten. Het verhaal is helemaal niet-chronologisch verteld. Dit kom je na een paar minuten lezen al te weten, want het einde van het verhaal wordt helemaal op het begin van het boek verteld. Berry verblijft in het eerste hoofdstuk in het oude vakantiehuisje van zijn ouders in Frankrijk waar hij later gearresteerd wordt. De rest van het verhaal is ook niet chronologisch verteld, want de verhaallijn loopt sterk door elkaar. Zijn relatie met Thera, de band met zijn vader, de vakanties in Frankrijk, het leven met zijn vrienden, en zijn leven in de gevangenis worden per hoofdstuk door elkaar verteld. Het is telkens weer even wennen, in welk verhaal je nu zit. Er zitten dus ook veel flashbacks en flash forwards in. De belangrijkste flash forward vind je al aan het begin, omdat dit het einde van het verhaal is. De vele flashbacks gaan meestal over de vakanties in Frankijk of over de gebeurtenissen met zijn vader. Af en toe denkt hij ook terug aan Thera als het over is tussen hun. De plaatsen waar het verhaal zich afspeelt zijn: - Amsterdam - Brette sur Laize
In Amsterdam-West wonen Berry, Thera en Berry zijn vrienden. Hier spelen dan ook de meeste verhalen af. Amsterdam zelf is niet echt belangrijk, maar omdat Amsterdam zo’n grote stad is, is daar ook veel criminaliteit. Dit is wel belangrijk voor het verhaal, omdat Berry in het criminele wereldje van Amsterdam leeft. In Brette sur Laize te Frankrijk hadden de ouders van Berry een vakantiehuisje en daar gingen ze altijd op vakantie. Berry heeft er goede herinneringen aan. Hij deed er veel dingen samen met zijn overleden vader. Brette sur Laize zelf is ook niet echt heel belangrijk voor het verhaal. Het had net zo goed een andere plaats kunnen zijn, waar ze op vakantie waren geweest. Thematiek en Motieven De motieven die volgens mij in Oesters van Nam Kee zitten zijn: - Leugens en bedrog - Een obsessie voor een vrouw - Oesters - Wolkenverzameling
Berry liegt wat af. Hij liegt tegen zijn moeder dat hij nog op het Gymnasium zit en later beweert hij nog dat hij op een universiteit zit, terwijl Berry in de 6e klas van het Gymnasium geen zin meer had en maar besluit te stoppen met school. Zijn moeder weet van niets omdat Berry de handtekening van zijn moeder vaak gebruikt voor verschillende brieven. Hij liegt tegen zijn vrienden, want hij vertelt dat zijn vader opgepakt is bij een grote drug deal in Frankrijk, terwijl hij is overleden. Berry liegt tegen Thera als hij zich voordoet als Raymond, omdat hij weet dat Thera op een Raymond aan het wachten is. Berry bedriegt samen met Thera 15 verschillende mensen die het appartement van Thera willen huren. Nadat ze het appartement te huur hebben gezet, komen er veel reacties en uiteindelijk verdienen ze duizenden guldens door de voorschoten van de huurders. Berry houdt van Thera en Thera houdt ook van Berry, maar op een gegeven moment verandert dat compleet. Thera wil niks meer met Berry te maken hebben, en Berry raakt hierdoor van streek en moet en zal Thera spreken en weer een relatie krijgen. Berry krijgt een enorme obsessie voor Thera en gaat haar opzoeken terwijl hij weet dat zij dat niet wil. Hij blijft maar proberen, zelfs wanneer Berry al weet dat Thera weer bij haar ex-vriend is. Oesters blijven ook maar terug komen in het boek. Berry eet voor het eerst oesters samen met Thera in het restaurant Nam Kee. Hij vindt ze niet lekker en zal ze ook nooit lekker gaan vinden. Maar toch gaan ze geregeld bij Nam Kee oesters eten. Berry vindt het er gezellig en is blij dat hij er samen met Thera is. Als Thera niks meer van Berry moet hebben dan gaat hij haar vaak zoeken in Nam Kee, maar zal haar nooit vinden. Het karakter Berry kun je vergelijken met een oesters. Net als Berry’s karakter is een oester hard van buiten, maar zacht van binnen. Berry is eigenlijk maar een softie, maar door zijn leugens wordt dat door niet veel mensen opgemerkt. Hij wil eigenlijk niet omgaan met zijn vrienden en hij wil eigenlijk wel iets anders doen om aan geld te komen dan op een criminele manier. Hij woont niet ergens achteraf in een criminele buurt, maar hij woont in een villastraatje. Zijn vader is niet opgepakt bij een groter drugs deal in Frankrijk, maar hij is gestorven. Berry maakt veel foto’s van wolken. Hij heeft ook vaak zijn foto toestel bij, om weer eens wat foto’s van boven te maken, want foto’s nemen van mensen dat doet hij niet. Behalve van Thera. Ik denk dat het zo is dat Berry niemand op de foto zet, omdat hij helemaal niemand vertrouwd, op Thera uitgezonderd. Daarom is zij ook de eerste die door Berry op de foto wordt gezet, want Berry vertrouwd Thera wél. Het thema is dan ook wel: een 18 jarige jongen met een sterke obsessie voor een vrouw, die in een criminele wereld leeft vol met leugens en bedrog, wat een vreselijk misdrijf tot gevolg heeft. Dit thema is een beetje een beschrijving van het verhaal. Berry heeft een obsessie voor een vrouw (voor Thera), wat hem heel het boek blijft achtervolgen. Berry bedriegt en liegt alles aan elkaar en omdat zijn vrienden niet echt lieverdjes zijn gaat het steeds slechter met hem wat een catastrofale afloop tot gevolg heeft. Namelijk de steen die hij tegen de burgemeester aangooit, waardoor de burgemeester in coma raakt. persoonlijke reactie -Onderwerp Het onderwerp van de tekst gaat over een jongen met problemen. Ik vind dit een interessant onderwerp want het gaat bijna om leeftijdgenoten dus je kan je goed inleven. Het onderwerp licht dicht bij mijn leefwereld omdat het gaat over een jongen van mijn leeftijd. Hij ging ook gewoon naar school, ook hij denkt erover om te stoppen met school maar hij stopt ook echt en gaat een heel ander leven lijden. Door het lezen van het boek ben ik er anders over gaan denken. Je komt nou te weten dat het wel voor even leuk is om voor de vrijheid te kiezen maar dat je later toch verder moet dus je kan maar beter op school blijven. Toen ik het boek begon vond ik het echt saai, hoe had ik zo kunnen denken! Later in het verhaal wordt het steeds spannender maar soms ook erg ingewikkeld. Mijn verwachtingen zijn deels uitgekomen, ik zou wel willen weten wat er nou met Berry en Thera gebeurt. De auteur werkt het onderwerp diepgaand uit want bijna het hele boek gaat over Berry met zijn problemen. Volgens mij denkt de auteur goed over het onderwerp want hijzelf heeft ook het gymnasium gedaan zonder vervolg opleiding. Hij is ook in Amsterdam opgegroeid, waar het verhaal zich afspeelt. (214 woorden) -Gebeurtenissen De belangrijkste gebeurtenis in het verhaal vind ik dat Berry niet meer naar school gaat maar met de hele dag rondhangt. Ik vind dit de belangrijkste gebeurtenis omdat als dit niet was gebeurt Berry helemaal niet zoveel zou liegen en geen problemen zou krijgen. De gebeurtenissen in het verhaal worden goed beschreven alhoewel je achter sommige dingen niet achter komt. Je ziet en denkt volgens Berry zodoende kom je alleen de dingen te weten die hij weet en hoe hij denkt, dit zorgt er wel voor dat je hem goed begrijpt. Ik vind dat de gebeurtenissen goed achter elkaar voortkomen. Je moet wel goed gecontcentreerd lezen anders snap je het niet, de volgorde van wat er is gebeurd wordt in een andere volgorde verteld. De gebeurtenissen die gebeuren zijn boeiend, spannend en schokkend omdat je niet weet wat er gaat gebeuren zijn ze spannend en omdat er zoveel gebeurd zijn ze boeiend. Omdat sommige dingen wel heel erg zijn vind ik ze schokkend zoals dat hij een steen tegen het hoofd van de burgemeester aangooid. De gebeurtenis die het meeste indruk op me gemaakt heeft is die dat ze samen op vakantie gaan met het geld dat ze verdiend hebben, dat lijkt mij zelf ook leuk. Maar daarna moet je toch verder, ik het ook vind erg dom want ze hebben geen toekomst. (224 woorden)
-personages Ik vind de karaktereigenschappen goed omschreven, je krijgt een goed beeld van Berry. Hij komt over als een zeker persoon terwijl hij eigenlijk heel gevoelig is en graag bij mensen is. Achter zijn echte karakter kom je als hij met Thera is dan is hij heel lief en niet meer zo's macho als hij zich voordoet. Berry is een heel slim persoon die even zichzelf helemaal kwijt is en dingen doet die hij normaal nooit zou doen. Hij verrast hiermee dus ook mensen omdat ze hem zo helemaal niet kennen. De personen in dit verhaal zijn zo omschreven dat ze levensecht en herkenbaar zijn. Het zijn gewone mensen die werken, gevoelens hebben, en die dingen die wij normaal ook doen. Ze zijn herkenbaar omdat ze dingen doen die ik en andere ook doen. Ik kan me vooral in Berry verplaatsen omdat je zijn gedachten leest. Het is belangrijk dat je je in Berry kunt verplaatsen anders zul je het verhaal moeilijk kunnen begrijpen. Ik vind Berry wel een sympathieke jongen, dit komt omdat je weet wat hij denkt en zijn gevoelens weet. Maar als ik hem persoonlijk zou kennen zou ik hem waarschijnlijk niet aardig vinden, hij zou dan overkomen als een macho. Ik vind die moeder van Thera onsympathiek wgens haar gedrag naar Berry toe, zij probeert Berry zoveel mogelijk weg te krijgen. De handelswijze van Berry vind ik een beetje dom. Ik begrijp dat hij graag iets andes wil, maar het is niet slim als je net voor je examen stopt want dan heb je geen diploma. Als hij dan met Thera op vakantie gaat is het allemaal wel leuk maar hij denkt niet aan de toekomst. Ik vind het wel goed van de moeder van Berry dat zij het beste met hem voor heeft en hem een beetje vrijheid geeft. Het is jammer dat Berry daar misbruik van maakt en niks meer doet. De broer van Berry, Rein lijkt me okok wel een goede jongen die doet wat hij hoort te doen. Ik vind de beslissingen van Berry te begrijpen dat hij het helemaal gehad heeft met school en alle mensen die het beter weten. De beslissing van Rein dat hij een half jaar op zijn kamer blijft zitten wel raar. Dit is erg onbegrijpelijk want je gaat toch niet saai op je kamer zitten dan kun je beter iets anders doen, het is toch niet erg dat anderen dat weten? Berry reageert heel verrassend op veel dingen, hij weet het zelf ook allemaal niet zo goed meer. Thera reageert ook heel erg verrassend het ene moment is ze heel eigenwijs en doet ze alles voor Berry. Maar later geeft ze er helemaal niks meer om, ze denkt niet echt aan de toekomst en ziet wel wat de dag brengt. (465 woorden) -opbouw Ik vind de opbouw van het verhaal erg ingewikkeld, want het ene moment gaat het over drie maanden geleden en dan opeens over nu. Het is wel mooier als je het verhaal zo verteld, Het is het spannender en soms vergeet je dat je in een flashback zit. Maar als je elk hoofdstuk even opschrijft wat er gebeurt kun je het wel bijhouden. Er zitten veel tijdsprongen in het verhaal, bijna elk hoofdstuk. Ik vind dit vervelend want het leest niet zo makkelijk. De opbouw past bij het onderwerp van het verhaal omdat je later als hij in de gevangenis denkt hij er pas over na wat hij allemaal gedaan heeft. Je ziet de gebeurtenissen door een persoon namelijk door Berry. Ik vind dit goed passen want het gaat ook om zijn problemen. Hij is de hoofdpersoon en maakt veel mee doet veel dingen, als je zijn gedachten niet zou lezen zou je hem niet kunnen begrijpen.(154 woorden) -taalgebruik Het taalgebruik in het boek is niet moeilijk. Het is echt een boek dat is geschreven voor mijn leeftijd dus ook de woorden die gebruikt worden zijn voor mij niet zo moeilijk. Je kunt echt merken dat het voor mijn leeftijdsgroep geschreven. Omdat er het taalgebruik heel modern is met woorden die je tien jaar geleden niet hoorde. De gedachten van de personages zijn heel verschillend. Berry denkt heel anders dan de andere hij is heel slim en wil graag iets anders. Terwijl de rest een half jaar voor het eindexamen van het gymnasium nooit zou stoppen. Met Thera heeft hij soms nog dezelfde gedachten, maar later als het uit is ook niet meer. Volgens mij is er in de tekst geen sprake van ingewikkelde beeldspraak of duister taalgebruik. Het taalgebruik past heel goed bij de personages want Berry is een jongen van 18 die moet ook een beetje vlotte taal hebben. De vriende otman, Jamal, Rachid hebben ook echt een taal die bij hun hoort een beetje acosiaal. De familie heeft een gewoon taalgebruik dat bij hun hoort als ouders. (181 woorden) -plaats en ruimte. Het verhaal begint als Berry Thera ontmoet doordat hij haar twee lichtgevende hoorntjes verkoopt, het eindigt als Berry uiteindelijk in de gevangenis op zijn proces moet wachten. Het verhaal helemaal niet-gronologisch verteld, daar kom je al na een paar minuten achter, want het einde van het verhaal wordt in het begin vertelt. Berry verblijft in het eerste hoofdstuk in het oude vakantiehuisje van zijn ouders in Frankrijk waar hij later gearresteerd wordt. De rest van het verhaal is ook niet chronologisch verteld, want de verhaallijn loopt sterk door elkaar. Zijn relatie met Thera, de band met zijn vader, de vakanties in Frankrijk, het leven met zijn vrienden, en zijn leven in de gevangenis worden per hoofdstuk door elkaar verteld. Het is telkens weer even wennen, in welk verhaal je nu zit. Er zitten dus ook veel flashbacks en flashforwards in. De belangrijkste flashforward vind je al aan het begin, omdat dit het einde van het verhaal is. De vele flashbacks gaan over de vakanties in Frankrijk, de gebeurtenissen met zijn vader, het liegen tegen zijn moeder en zijn vrienden, hoe hij met zijn vrienden omging en vooral over zijn tijd samen met Thera. De plaatsen waar het verhaal zich afspeelt zijn Amsterdam en Bretteville-sur-Laize. In Amsterdam-West wonen Berry, Thera en Berry’s vrienden. Hier spelen dan ook de meeste verhalen af. Amsterdam zelf is niet echt belangrijk, maar omdat Amsterdam zo’n grote stad is, is daar ook veel criminaliteit. Dit is wel belangrijk voor het verhaal, omdat Berry in het criminele wereldje van Amsterdam leeft. In Bretteville-sur-Laize te Frankrijk hadden de ouders van Berry een vakantiehuisje en daar gingen ze altijd op vakantie. Berry heeft er goede herinneringen aan. Hij deed er veel dingen samen met zijn overleden vader. Bretteville-sur-Laize zelf is ook niet echt heel belangrijk voor het verhaal. Het had net zo goed een andere plaats kunnen zijn, waar ze op vakantie waren geweest. -vertelde tijd en historische tijd. De verteltijd is ongeveer negen uur om De oesters van Nam Kee helemaal te lezen.Het verhaal dat verteld wordt (de vertelde tijd) duurt een paar maanden. Het begint ongeveer in de lente en het eindigt in de herfst, tijdens het verhaal is het dus meestal mooi weer. Het verhaal gaat over niet lang geleden waarschijnlijk niet langer dan 10 jaar. Er komen veel dingen in voor van de laatste tijd, zoals drugs, feesten, straatnamen, nieuwe gebouwen, buurtcentra en er zijn veel hangjongeren. Niet lang geleden, ik denk ongeveer tussen 1995 en nu. Er komen veel dingen in voor die van de laatste tijd zijn. Zoals drugs, feesten, straatnamen, nieuwe gebouwen en buurtcentra en er zijn veel hanggroep jongeren. Ik weet zeker dat dit verhaal zich niet lang geleden heeft afgespeeld dat merk je aan de hele sfeer van het boek, ook is het duidelijk te zien aan het taalgebruik van de jongeren. Het heeft zich in de zomer afgespeeld.
-perspectief. Het boek is geschreven in de 1e persoon enkelvoud, in ik-perspectief dus. Dit heeft het effect dat je veel meer betrokken raakt bij iemands leven het maakt dat je alles veel beter begrijpt omdat alles uit deze persoon wordt beschreven. Al is die persoon een crimineel toch vind je hem aardig en vind je het niet zo erg wat hij allemaal doet. Je kan veel meer medeleven tonen met hem omdat je precies kunt lezen wat er allemaal in ziijn hoofd omgaat. Ik denk wel dat je een vertekend beeld krijgt bijvoorbeeld van Thera omdat hij zo ziels veel van haar houdt. Ook krijg je zijn vader te zien als een geweldige man terwijl dit waaschijnlijk zo niet was. -motieven. de motieven
Leugens en bedrog zijn een belangrijk motief. Berry liegt tegen iedereen, tegen zijn moeder, tegen zijn vrienden. Zijn hele leven is uiteindelijk een grote leugen, hij moet altijd een rol spelen. Het liefst zou hij tegen iedereen de waarheid vertellen, vooral tegen zijn moeder, maar het juiste moment is er nooit. “Wat ik aan liegen haat, los van het feit dat je zo verdomd goed moet onthouden wat je verteld hebt, is dat de eerste leugen altijd een hele keten van nieuwe leugens oproept. Voor je er erg in hebt ben je zo ver dat je je kapotschrikt als je jezelf betrapt op het vertellen van de waarheid. Mijn moeder is gewend om met leugenaars om te gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van haar professionele bestaan, beweert ze zelf. Luisteren naar leugens. Ze is, zou je kunnen zeggen, een expert in de omgang met leugenaars. Maar niet in de omgang met leugenaars die haar zoon zijn. Dat is een belangrijk verschil. Ik weet dat ik haar kapot heb gemaakt, niet alleen door wat er gebeurd is maar ook, misschien wel vooral, door de leugens.” (blz 40) “We woonden ongeveer even ver van het park, Otman en ik, alleen wist hij dat niet. Hij dacht dat ik aan de andere kant van de markt woonde, achter hotel Slotania, deep in the heart of Schotelcity. Niemand wist dat ik in het straatje met de villa’s woonde. Nu wel natuurlijk. Nu weet iedereen het.” (blz 43) “En er was nog meer. Veel meer. Ik stal haar pillen, ik stal haar geld (uitsluitend in supernoodgevallen, dat wel), ik loog voortdurend tegen haar, ik zou haar hart breken op de onafwendbare dag dat uitkwam dat ik geen eindexamen had gedaan, dat mijn inschrijving aan de universiteit een grote leugen was, ik deed helemaal niets terug voor haar, ik deed niets wat haar gelukkig maakte.” (blz 161) Een ander belangrijk motief is zijn wolkenverzameling. Berry gaat er vaak met zijn camera op uit om foto van wolken te maken. Hij fotografeert niets anders dan wolken. Berry hunkert naar zuiverheid en maakt daarom alleen foto’s van wolken. “Het was een dag met mooie wolken. Dat weet ik nog, want ik was er die ochtend opuitgetrokken. Ik had een stuk of twintig foto’s van wolken gemaakt.” (blz 29) “Ik had die dag iets nieuws uitgeprobeerd. Voor het eerst had ik meer dan alleen maar lucht gefotografeerd. Lucht was mijn specialiteit. Lucht was het enige dat ik fotografeerde. Lucht. Wolken. Tot die dag. Ik had op mijn rug in de wat nauwere staten en stegen van het centrum gelegen en wolken gefotografeerd maar met aan de randen van het kader - en dat was het nieuwe, het experimentele – lijntjes daklijst en gevel. Ik was nieuwsgierig naar het effect daarvan, na anderhalf jaar van wolken en niets dan wolken.” (blz 30) “Toen we buiten kwamen, wilde ze dat ik een foto van haar maakte. ‘Dat gaat niet.’ ‘Is het te donker?’ ‘Dat is het niet. Ik fotografeer geen mensen.’ ‘Waarom heb je dan zo’n ding bij je?’ ‘Niet om mensen te fotograferen.’ ‘Zak.’ Ze was beledigd. Echt beledigd. Ik wees omhoog naar de hemel. ‘Dat fotografeer ik.’ ‘De lucht?’ Ik knikte. In het lawaai van de vroege avond, onder de schemerige hemel, wij tweeën in het midden van de straat, mijn opgestoken hand. ‘Jezus, man jij bent me wel wat schuldig na die rotstreek van vanmiddag. Maak godverdomme een foto van me.’ Ik aarzelde, nam mijn camera in beide handen, richtte de lens op de hemel, draaide de scherptering naar oneindig en drukte af.” (blz 31/32) De dood van Berry’s vader is ook een belangrijk motief. Berry heeft de dood van zijn vader niet goed verwerkt, zijn vader was een soort held voor hem. Berry zapt vaak kinderprogramma’s af in de hoop dat hij zijn vaders stem kan opvangen. Ook denkt hij vaak terug aan de leuke dingen die hij met zijn vader beleefd heeft. Zijn broer vindt dat hij zijn vader idealiseert, hij was eigenlijk een bedrieger die verslaafd was aan alcohol en zijn moeder belazerde. “Rein vindt dat ik ‘vroeger’ idealiseer. Hij beweert dat mijn vader en moeder die laatste zomer nooit hand in hand op het pad van ons huisje in Bretteville hebben kunnen staan.” (blz 38) “…, even langs alle kindernetten zappen om te zien of ik toevallig mijn vaders stem zou tegenkomen…” (blz 41) “’Pa was weer in een van zijn buien.’ ‘Hij is met ons naar het eilandje gezwommen, we deden een wedstrijdje wie er het eerste was.’ ‘Dat lijkt me stug, hij deed de hele dag geen bek open. Alleen maar zuipen.’ Ik griste het album uit zijn handen en sloeg het dicht. ‘Je bent een klootzak, Rein. Het spijt me dat ik het zeggen moet, maar je bent gewoon een gefrustreerde klootzak. Pa en ik hadden er die ochtend bij gestaan toen New Shatterhand werd opgehaald door de wagen van het destructiebedrijf. De kraaien hadden zijn ogen uitgepikt, het was… Wij hebben alles gezien. Wíj en niet jíj. Dáárom was pa stil, begrijp je? Nee, natuurlijk niet. Dat soort dingen bestaat voor jou niet.’ ‘Je bent zo stom jij, jij ziet nog steeds elanden die er niet zijn, Berry. Iedereen weet dat er geen elanden in Amsterdam voorkomen, iedereen behalve jij. Nog steeds niet.’ ‘Wat bedoel je?’ ‘Dat is jouw probleem. Daarom zit je hier, daarom maak je er een klotezooitje van. Jij ziet altijd wat er niet is. Wordt het niet eens tijd dat je gaat zien wat er wél is? Hoe het echt is. Pa was een alcoholist.’ ‘Rot op.’ ‘Hij was een chagrijn.’ ‘Rot op.’ ‘Hij was een bedrieger.’ ‘Ik waarschuw je, Rein. Ik waarschuw je.’” (blz 215/216) Nog een belangrijk motief is haat. Berry verdenkt zijn broer ervan dat hij zijn vader haat. Berry haat zijn eigen liegen. Thera’s moeder haat Berry, ze ziet in hem de aanstichter van al het kwaad dat haar dochter is overkomen. Jamal haat al die gasten van zijn elftal, Thera vraagt Berry om haar te haten. “Soms verdenk ik hem ervan dat hij onze vader haat.” (blz 38) “’Thera,’ zei ik. ‘Haat me,’ zei ze. Ik rook haar adem, haar kleren, haar parfum, ik rook háár. We stonden bij de vijver, onze gezichten dicht bij elkaar. ‘Haat me.’ Haar ogen rood doorlopen. Haar gezicht, omkranst door de bladeren van de bomen, wit, verontrustend wit. Een fontein van springerig haar op haar hoofd. Ze droeg geen make-up en leek niet ouder dan zeventien. Ik bracht mijn hand naar haar gezicht en streelde haar wang. Hij was koud en glad. Ze keek me aan. Ik nam een plukje haar tussen mijn vingers en zocht naar het andere gezicht, het gezicht dat ik wilde kennen. ‘Haat me.’ Ik schudde mijn hoofd, langzaam. Ze hief haar hand en sloeg me hard in mijn gezicht. ‘Haat me!’” (blz 262) Een ander motief is de horoscoop die Berry en Thera altijd lezen. “Op de roltrap las ze me uit de Beau Monde mijn horoscoop voor.” (blz 31) Nog een motief zijn de oesters die Thera zo lekker vindt. Thera neemt Berry mee naar Nam Kee om oesters te eten. Hij vindt ze niet lekker en zal ze ook nooit lekker gaan vinden, toch eet hij ze vaak. De oesters staan voor het karakter van Berry: zacht van binnen, hard van buiten. (bron: uittrekselbank) De oesters lijken een symbool te zijn voor het geluk dat ze allebei zoeken. Ze vinden het beiden echter niet: er zijn maar weinig oesters die een parel bevatten! -thema
Als je geen grip hebt op je leven moet je leren de waarheid en realiteit te accepteren en niet allerlei domme dingen gaan doen. Je moet je niet te veel vastklampen aan dingen die vroeger gebeurd zijn of aan iemand waar je veel van houdt, dat kan alleen maar fout gaan. Algemene conclusie Ik had nog nooit over Oester van Nam Kee gehoord. Toen ik er begon te lezen waren de eerst bladzijde vaag en niet zo leuk. Naarmate ik verder in het verhaal kwam werd je echt geboeid door het verhaal dus als je begon met lezen wou je het ineens uitlezen. Ik vind het echt een mooi boek waarin je je echt kan inleven, omdat je je er zo in herkent en het iedereen wel eens voorkomt dat je geen zin hebt om zo nog verder te gaan. Dit geval is ook wel heel echt erg. Je krijgt een goed beeld van het criminele wereldje in Amsterdam, door de ogen en gedachten van Berry. Het is zo levens echt geschreven dat je helemaal met Berry meeleeft en het niet erg vindt wat hij allemaal doet. Zoals de recensent: hoe heeft van Beijnum het geflikt! een aanrader voor wie zich graag laat meezuigen in de denkwereld van jongeren, beschreven door een auteur die weet waar hij het over heeft. De personages waren erg leuk en passen perfect bij het verhaal. Toen ik het boek uit had kwam de film op televisie die heb ik toen gekeken ik vind die ook heel leuk. Ik vind vooral het taalgebruik leuk, ik had nog nooit een boek gelezen waarin zoveel gescholden wordt en zo grof taalgebruik werd gebruikt. Dit werkte alleen maar realistisch dus het komt het boek alleen maar ten goede vind ik. Het gebruik van tijd vind ik handig gevonden, omdat je zo de lezer het verhaal als het ware in trekt. Hierdoor begreep ik het verhaal soms ook niet, maar na een keer herlezen of even verderop in het hoofdstuk werd dat dan wel duidelijk en dan zag ik hoe goed het verhaal eigenlijk ik elkaar zit. Dat vond ik goed gedaan van de schrijver, origineel ook. Over alles is nagedacht, van tijd tot gebeurtenissen en van personages tot het taalgebruik. En dat alles om uiteindelijk naar een mooie climax toe te werken, die niet al te verrassend is, omdat je immers al weet wat hij ongeveer heeft gedaan, maar wel verduidelijkend is en de belangrijkste open plek in het verhaal oplost, namelijk: wat heeft Berry nou precies gedaan? Ik vind het boek dus heel leuk, ik raad iedereen aan om het een keer te lezen!!