De meisjes van de suikerwerkfabriek door Tessa de Loo

Het gouden debuut van Tessa de Loo. Je zit met je vriendinnen in de trein naar je werk en dan beginnen ze opeens de conducteur uit te kleden omdat jij bent vergeten een nieuwe treinkaart te kopen; dit gebeurt in het verhaal De meisjes van de suikerwerkfabriek. In 1983 maakte Tessa de Loo, of zoals ze echt heet: Tineke de Duyvene een gouden debuut met het boek: De meisjes van de suikerwerkfabriek. Ze kreeg voor dit boek prachtige kritieken als: Wat werkelijk goed is valt direct op. Ook won ze prijzen voor het best verkochte debuut en de meest beloftesvolle jonge auteur. Maar ook nu is het nog steeds een geweldig boek. De verhalen in deze verhalenbundel gaan over relaties tussen man en vrouw of over de relatie tussen kinderen en volwassenen. In het boek staan zes verhalen. De meisjes van de suikerwerkfabriek sprak mij het meeste aan. Het gaat over een meisje dat samen met drie vrouwen elke dag met de trein naar haar werk in de suikerwerkfabriek gaat. Op een dag komt er een conducteur, en de maandkaart van de ikpersoon is een dag over de datum. Normaal doet de conducteur daar niet zo moeilijk over omdat hij de vrouwen wel kent. Maar dit is een nieuwe conducteur en hij wil een boete uitschrijven. De vrouwen zijn het daar niet mee eens, en pakken zijn bril af, hij geeft niet toe. Dan kleden ze hem helemaal uit, en een van de vrouwen begint hem zelfs te zoenen, maar stopt als ze ziet dat hij huilt. Op het eerstvolgende station zetten ze hem uit de trein, hij is nog steeds naakt met een bundeltje kleren onder zijn arm. Ze zijn allemaal heel verwonderd over wat ze hebben gedaan en besluiten het tegen niemand te zeggen. Ik vond dit echt een heel vreemd verhaal, maar juist omdat het zo bizar is sprak het me wel het meest aan. Hoe vaak zie je de conducteur nou naakt de trein uit stappen? Het is weer eens iets anders dat er een man wordt misbruikt door vrouwen, meestal gebeurt het toch andersom. Ik denk dat dit juist de bedoeling was van het verhaal want alle vier de vrouwen hadden problemen met mannen, met hun eigen man of zoals de ikpersoon met haar vader. Ik denk dat deze actie een soort van wraak is op alles wat mannen hun ooit hebben aangedaan. Het verhaal is ook best wel droevig omdat ze allemaal problemen hebben maar ook omdat ze nu met een schuldgevoel lopen. Tessa de Loo beschrijft de hele gebeurtenis heel realistisch, ik had echt het idee dat ik in de deuropening van de coupe stond mee te kijken. De personages waren ook heel levensecht, het verhaal was onwerkelijk, maar de personages dus absoluut niet. Ik raad iedereen aan om dit boek te lezen. Omdat het anders is dan alle andere boeken juist omdat het een beetje onwerkelijk is. Dus wil je eens iets anders lees dan de meisjes van de suikerwerkfabriek.