De meisjes van de suikerwerkfabriek door Tessa de Loo

1. Complete titelbeschrijving: T. de Loo, De meisjes van de suikerwerkfabriek. Amsterdam 1984 (zesde druk) 2. De beschrijving: a. Motivatie van de boekkeuze: Er zijn voor mij twee redenen geweest voor het kiezen van het boek. Ten eerste heb ik al meer boeken van de schrijfster gelezen en die zijn me goed bevallen. Ten tweede heb ik het boek ook gekozen, omdat een vriendin van me het boek aanraadde. Zij vond het een mooi boek. b. Uitvoerige samenvatting: - muziekles: Tom zit op muziekles, hij speelt blokfluit. Als hij op een dag naar huis fietst van les wordt zijn blokfluit onopgemerkt uit zijn tas gehaald door een paar jongens van zijn voetbalploeg. Zij gooien de blokfluit helemaal kapot. Tom wil nu graag een ander instrument gaan bespelen en hij is druk aan het bedenken wat hij nu precies wil. Hij denkt eraan om te gaan drummen en een vriendje, Felix, vraagt of hij viool spelen niks voor hem is. Maar dan komt Tom erachter dat hij veel liever piano wil gaan spelen net zoals zij overbuurman, maar als hij het hier met zijn ouders, Johan en Lisa, over heeft, raden zij hem dit idee af. Ze hebben geen plaats voor een piano. Nu moet hij een klein, handig instrument gaan zoeken. Als zijn vader, Johan, hem een keer voor de spiegel ziet rock 'n rollen denkt hij dat zijn zoon gemaakt is om gitaar te gaan spelen. Johan speelt zelf ook gitaar en hij besluit Tom ook gitaar te leren spelen. Na 4 lessen kan Tom nog steeds geen goede snaar aanslaan, het gaat gewoon niet. Dan komen een paar jongens van het voetballen hem ophalen om buiten te gaan spelen, het zijn de jongens die zijn blokfluit kapot gemaakt hebben. Hij besluit met hen mee te gaan. Hij is er achter gekomen dat hij voetballen toch leuker vindt dan muziek maken. – De meisjes van de suikerwerkfabriek: Dit verhaal gaat over een meisje dat samen met 3 andere vrouwen dagelijks per trein naar de suikerwerkfabriek reist. Ze reist samen met Cora, Trix en Lien ( de meisjes van de suikerwerkfabriek). Cora is een dikke vrouw die iedere dag een doos bonbons leeg eet. Ze is heel vrolijk en kijkt nooit sip. Trix is de mooiste van de 4. Zij weet precies wat ze wil. Lien is de stilste en zit de hele dag te breien. 4 verschillende vrouwen die één ding gemeen hebben, ze hebben allemaal problemen met mannen. Cora's echtgenoot, die de ziekte van Parkinson heeft, moet constant verzorgd worden. Trix' echtgenoot heeft haar een keertje een blauw oog geslagen en verkracht. Lien vergezelt haar echtgenoot altijd naar sportevenementen om hem in de gaten te houden. Ook de ‘ik' heeft geen prettige ervaringen met mannen. Ze wordt doodmoe van haar dominante, belerende vader, die haar moeder volkomen onder de duim houd. Ze heeft ook een slechte ‘eerste keer' ervaren. Ze maken in de trein veel mee, maar op een dag gebeurt er iets wat ze nooit zullen vergeten. Als ze op een ochtend weer in de trein zitten komt er een nieuwe conducteur. De maandkaart van de ikpersoon is verlopen. De conducteur schrijft een retourtje voor haar uit, maar daar zijn de anderen het niet mee eens. Ze zijn dit niet gewend. De andere conducteurs lieten hen gewoon zitten, die kenden hen al jaren. Cora wordt kwaad en pakt de conducteur z'n brilletje af. Ze zegt hem pas terug te geven als hij dat retourtje verscheurt. Hij doet dit niet. Vervolgens pakken ze zijn pet af, die ze uit het raam gooien, en hij is ook zijn tas al kwijt. Dan kleden ze hem helemaal uit, tot hij in z'n blootje ligt, en ze houden hem stevig vast. Dan begint Trix hem overal te zoenen, maar ze houdt er mee op als ze ziet dat hij in de schoot van Cora ligt te huilen. Bij het eerstvolgende station zetten ze hem dan uit de trein, allemaal even verwonderd over wat ze gedaan hebben. Niemand anders heeft er iets van gezien, ze hebben altijd een eigen coupé met z'n vieren. Ze spreken af er met niemand over te praten. - Rose, met bizarre stukjes geel ertussen. Dit verhaal gaat over een meisje dat heel erg spijt heeft van iets dat ze over haar vader gezegd heeft en ze beseft dat ze het nooit meer goed kan maken. Haar vader werkt in een laboratorium. Hij is bezig met een onderzoek, maar is nu al een week thuis geweest. Het meisje wil weten wat er is, maar haar ouders willen niks zeggen. Dan vangt ze delen van een gesprek op. Ze hoort dat ene de Gaai chef van research wordt. Haar vader is het hier niet mee eens, want hij denkt dat de Gaai met andermans veren gaat pronken. Hij denkt dus dat de Gaai zijn onderzoek 'afpakt'. Een paar dagen later komen de Gaai en zijn vrouw op bezoek. De ikpersoon moet zich even voor gaan stellen. Als ze even met de Gaai aan het praten is, vraagt deze of ze van dieren houdt. Ze zegt dat ze dieren wel leuk vindt. Dan zegt ze: " Ik heb gehoord dat u ook veel van dieren houdt". "Hoe bedoel je?" vraagt de Gaai. "Omdat u graag met andermans veren pronkt". Dan rent ze snel weg omdat ze weet dat dit een domme opmerking was. Ze gaat in de tuin in een donker hoekje zitten en valt in slaap. Een paar uur later wordt ze wakker. Ze hoort de visite en haar ouders in de tuin. Als ze er naar toe loopt merkt ze dat de Gaai en zijn vrouw allebei teveel gedronken hebben. Ze zijn heel vrolijk en niemand is boos op haar. Ze is hier wel blij om en gaat naar binnen. Daar hoopt ze dat alles snel voorbij zal zijn en dat ook haar vader niet boos is of dat hij zijn baan verliest. - De Grote Moeder. In dit verhaal is Lise de hoofdpersoon. Zij zit in een zomerkamp voor meisjes. Haar ouders en haar oudere zus zijn op vakantie in Parijs. Ze voelt zich een beetje buitengesloten in het gezin. In het kamp beleeft ze heel veel dingen, ze doen veel spelletjes en zo. Ze is verliefd op één van de leidsters, Maritha. De andere leidster, Guido Ravenhorst, is heel streng en geeft niet zo veel om 'haar' kinderen. En ze heeft een beetje een hekel aan Lise. Op een dag gaat Lise samen met Nadine naar een afgelegen strandje. Nadine heeft daar een afspraakje met 2 jongens, zeeverkenners, en ze wil Nadine aan 1 van de jongens koppelen. Ze wordt voorgesteld aan Jaap en ze gaan samen een stukje lopen. Dan wil Jaap meer met haar doen dan de bedoeling is en Lise rent weg. Als ze terugkomt waar Nadine met haar vriendje was, is iedereen weg. Ze doet haar schoenen aan en gaat terug naar het kamp. Die nacht gaan ze een spelletje doen. Er zijn 3 bisons, die moeten zich verstoppen. De andere moeten hen gaan stoppen. Lise is ook een bison. Als het spel begint verstopt ze zich goed. Dan komt er een groepje aan dat haar ziet en ze rent keihard weg. Ze gaat dan het moeras in, terwijl dat verboden was, dat is levensgevaarlijk. Als ze uit het moeras komt, komt ze op een plek waar ze nog nooit geweest is. Ze loopt door en komt uit bij een ander kamp, een kamp voor jongens. Daar valt ze op de grond in slaap, het is midden in de nacht. De volgende ochtend vindt één van de leiders van dat kamp haar, en die vraagt waar ze vandaan komt. Hij brengt haar dan terug. Bij haar eigen kamp aangekomen zit Guido Ravenhorst al op haar te wachten. Ze doet heel vriendelijk als die man er nog bij is, maar als hij weg is wordt ze heel kwaad. Lise moet voor straf 60 boterhammen gaan smeren. Teleurgesteld gaat ze dat doen. Ze is verdrietig, ook omdat ze nog steeds niks van haar vader en moeder gehoord heeft. Als ze de boterhammen aan het smeren is, ziet ze opeens de post liggen. Het is heel veel post, dus ze denkt dat ze het de vorige dag vergeten zijn te geven. Dan ziet ze er een kaart van de Eiffeltoren bij liggen. Ze draait de kaart om en die kaart is van haar vader en moeder en haar zus. Ze leest de kaart en zakt op de grond: ze heeft veel om over na te denken. - Op hoge hakken. Het verhaal gaat over Berber en haar vriend Richard. Zij gaan op reis met een boot met nog een heleboel andere mensen. Ze gaan naar het eilandje Paxos aan de Ionische zee. Op het eilandje aangekomen blijkt het een rustig eilandje te zijn en ze besluiten er gelijk met z'n tweeën een hele wandeling te gaan maken. Ze gaan naar een strandje waar niemand anders te bekennen is. Nu zijn ze eindelijk met z'n tweetjes. Ze gaan zwemmen in het meer bij het strandje. Ze blijven die dag op het strandje en aan het eind van de middag gaan ze weer terug, want om 8 uur 's avonds vertrekt de boot terug. Berber loopt op hoge hakken en door het rotsige landschap is dat niet echt handig. Haar voeten zitten vol met blaren. Onderweg gaan ze even ergens iets drinken en pleisters halen voor Berber. Zij heeft hele zere voeten en Ricard is heel chagrijnig, Berber denkt dat dit door haar komt, dat zij niet leuk is. Ze lopen verder en 's avonds, tegen 8 uur, komen ze bij het dorpje aan. Bij de haven aangekomen is er nog niemand en de boot is er ook nog niet. Ze wachten even en zeggen tegen zich zelf dat de boot iets later is en dat de andere mensen ook iets te laat zijn. Dan beginnen ze te denken dat de boot al weg is. Na een uur wachten gaan ze naar het cafeetje achter de haven. Ze vragen daar of de boot al weg is en ze krijgen te horen dat de boot de volgende morgen om 8 uur pas komt. Ze blijven even in het cafeetje wachten en daar ontmoeten ze George. Het is een heel aardige jongen en hij zegt een slaapplaats voor hen te hebben. Ze lopen met hem mee. Weer moeten ze over allemaal rotsen, door zand en door grind. Berber's voeten kunnen niet meer. Eindelijk bij de bestemming aan gekomen krijgen ze te horen dat ze niet welkom zijn. Nu moeten ze weer helemaal terug door dat rotsige landschap. Berber kan niet meer. Ze krijgen van George 2 dekens en ze gaan op een strandje slapen. Berber slaapt die nacht helemaal niet. De volgende ochtend gaan ze vroeg weer terug naar de haven. Berber frist zich even op met het water uit de haven en ze voelt zich weer heel goed. Haar schoenen, die 'rot'hakken, laat ze op de haven staan. Op de boot zijn Richard en Berber weer helemaal verliefd en Berber is heel gelukkig. Als ze weg varen ziet ze de schoenen als 2 steeds kleiner wordende witte stipjes. - Mottenballen en parfum. Dit is het laatste verhaal uit deze verhalenbundel. Het verhaal wordt verteld door de ikpersoon. Zij heeft haar rapport gehad, maar durft dit niet aan haar ouders te laten zien omdat ze is blijven zitten. Als ze die dag uit school thuis komt is mevrouw Leifbrand bij haar moeder. Zij is bang van haar ex-man. Zij is bang dat hij terugkomt om haar iets aan te doen. Dus vraagt ze of de ikpersoon bij haar komt logeren. Haar moeder geeft hiervoor toestemming zonder dat zij dat weet. Ze gaat er dus wel met tegenzin naar toe. Daar aangekomen ligt mevrouw Leifbrand in bad. De ikpersoon gaat gelijk naar de logeerkamer en gaat daar een beetje rond kijken en gaat dan slapen. Midden in de nacht hoort ze ineens gegil. Het is mevrouw Leifbrand. Ze gaat kijken en mevrouw Leifbrand staat te gillen voor een spin. De ikpersoon gaat er naar toe en gooit de spin uit het raam. Dan gaan ze allebei weer even rustig slapen. De volgende dag als ze weer thuis is wil ze haar rapport aan haar vader en moeder laten zien. Ze ligt er de hele dag over te piekeren en dan, na lang nadenken, geeft ze het 's avonds aan haar vader en moeder. Die schrikken zich rot, want ze had normaal altijd hele goede punten. En nu is ze blijven zitten. Ze praat er een tijdje met hen over, haar vader is boos. Dan worden ze ineens gestoord door een buurvrouw. Die is helemaal overstuur, want de fiets van de ex-man van mevrouw Leifbrand staat voor haar huis. De moeder van de ik-figuur doet net of ze een geleende schaar terug moet brengen en ze gaan er naar toe. Daar aangekomen bellen ze aan, maar er wordt niet opengedaan en ook de achterdeur is op slot. Ze worden nu heel ongerust. Ze roepen haar naam een paar keer en pas na een tijdje krijgen ze antwoord. Mevrouw Leifbrand staat met een half open ochtendjas op het balkon. Ze is met haar ex-man naar bed geweest en stuurt de andere vrouwen weg. Verbaasd gaan zij weer naar huis, ze snappen er niks van. De ik-figuur vindt het allemaal wel goed, over haar rapport is niet meer gesproken. c. Persoonlijke reactie: Ik vond het boek begrijpelijk, het waren zes losse verhalen, maar in al die zes verhalen werd op een bepaalde manier omschreven wat vrouwen ervaren in de omgang met mannen. Daardoor werd het boek ook interessant. Het boek was ook boeiend. Het is niet langdradig en het was goed te lezen. Ook was het boek werkelijk en geloofwaardig, je kunt je echt in de verhalen inleven en dat spreekt mij heel erg aan. d. uitgewerkte persoonlijke reactie: - onderwerp: Wat is het onderwerp van de tekst: Het onderwerp van de zes verhalen is hoe vrouwen de omgang met mannen ervaren. Per deel wordt dit anders omschreven. Vind je het onderwerp boeiend, interessant: Ik vond het een zeer boeiend en interessant onderwerp. Het spreekt mij heel erg aan hoe de schrijfster in de verschillende verhalen het onderwerp voor de dag laat komen. Ook komen sommige stukken me bekend voor. Het is allemaal heel geloofwaardig. Ligt het onderwerp in jouw belevingswereld: Het onderwerp ligt zeker in mijn belevingswereld vooral in het verhaal van de meisjes van de suikerwerkfabriek alleen in deze tijd komt het niet meer voor dat meisjes zo jong al in fabrieken werken. Ik zou zo in de wereld van de hoofdpersonen kunnen kruipen. Wel gaan de verhalen meestal over net wat oudere personen. Wordt er in het boek een bepaalde visie op het onderwerp gegeven: Er wordt in het boek een heel duidelijke visie gegeven. Het verbreken van je maagdelijkheid gebeurt maar een keer en dat is toch wel iets heel speciaals wat je niet terug kunt draaien. Wat dus belangrijk is voor vrouwen. Ook is de visie dat de meeste vrouwen niet zonder de mannen kunnen. Ze blijven ze toch nodig hebben ondanks hun wil zelfstandig te willen zijn. Ook zit in ieder verhaal een diepgaandere gedachte van vrouwen over mannen. - Gebeurtenissen: Welke gebeurtenis is het belangrijkste in het boek: Muziekles: De vader van Tom wil graag dat Johan een muziekinstrument gaat bespelen maar kiest er zelf voor om te gaan voetballen in plaats van muziek te gaan spelen. Ik vind dit het minst goede verhaal van het boek. Wel wordt er in gezegd dat iedereen een eigen wil heeft en dat beschrijft de schrijfster goed. De meisjes van de suikerwerkfabriek: De laatste reis in de trein die wordt beschreven. De conducteur wordt uitgekleed en ze laten hem naakt achter waarna hij naakt verdergaat op het station. Deze gebeurtenis is heel goed beschreven, omdat het laat zien dat vrouwen niet zomaar alles over zich heen laten komen. Rose, met bizarre stukjes geel ertussen: Hierin is de belangrijkste gebeurtenis dat de ikpersoon een foute opmerking makt tegenover haar vader. Ik vind deze gebeurtenis goed omschreven maar ik zou denken dat deze anders zou aflopen dan dat niemand er meer op let. De grote moeder: De belangrijkste gebeurtenis is dat Lise alleen naar een kamp gaat en daar op een gegeven moment verdwaald. Ik vind dit een goed omschreven gebeurtenis waarin de gedachte van Lise goed wordt beschreven. Hoge hakken: De belangrijkste gebeurtenis is dat Richard en Berber de boot missen. Dit is heel uitgebreid omschreven maar wel goed. Ook worden hierbij heel duidelijk de gevoelens omschreven. Mottenballen en parfum: De belangrijkste gebeurtenis is hier dat mevrouw Leibrand het bed induikt met haar ex-man. Dat is de gebeurtenis die het meest naar voren springt en eindigt met een open einde waarin vragen blijven. Wat vind je van de gebeurtenissen? Ik vind de gebeurtenissen boeiend en geloofwaardig. Ik kan me helemaal in het verhaal inleven en het speelt zich ook rond deze tijd af. Dat vind ik ook het mooiste van het boek. Beschrijf de gebeurtenis van het boek die het meeste indruk op je heeft gemaakt? In het verhaal de meisjes van de suikerwerkfabriek gaat de ikpersoon op een gegeven moment met een jongen voor het eerst naar bed. De ikpersoon omschrijft het als iets dat je nooit meer terug kan draaien en je, je hele leven blijft herinneren. Dat vond ik een heel mooi stuk en het zette me wel aan het denken. De ikpersoon beschrijft het beeld ook heel erg mooi. - Personages
Vind je de personen in het boek levensecht en herkenbaar? Ja de personen uit het boek zijn levensecht en herkenbaar. De verhalen spelen zich rond deze tijd af en zijn herkenbaar in de werkelijkheid. Vind je het belangrijk bij een boek dat je, je goed kunt verplaatsen in de personages? Ja, dat vind ik heel belangrijk. Voor mijn gevoel moet een verhaal in de werkelijkheid kunnen gebeuren. Dat vind ik een belangrijke eis voor een boek die ik lees. Vind je de beslissingen van de personages begrijpelijk? Er is in een verhaal een beslissing geweest die ik zo nooit gedaan zou hebben en die zeker niet begrijpelijk is. Deze is van mevrouw Leifbrand, dat ze met haar ex-man nog een keer naar bed ging. Zij was eigenlijk een beetje bang voor hem dus waarom heeft ze dat gedaan? - Opbouw

Vind je het verhaal ingewikkeld opgebouwd? Nee, ik vind alle verhalen niet ingewikkeld opgebouwd. Alle verhalen bevatten een logische opbouw. Zitten er veel terugblikken in het verhaal? Ja er zitten in sommige verhalen redelijk veel terugblikken in het verhaal. Dit is voor de tekst zeker niet vervelend het is juist prettig want ook zo kom je aan de informatie van de open plekken. Blijf je aan het slot met vragen zitten of zijn er aan het eind veel onduidelijkheden? Het slot van alle verhalen eindigt met veel vragen. Het heeft daarom ook een open einde. Dit vind ik wel een keer leuk om te lezen. Ik heb tot nu toe maar weinig boeken gelezen met een open einde. Wanneer begon het boek je te boeien? Het boek begon me vooral te boeien bij het tweede hoofdstuk. Dit hoofdstuk sprak me ook meteen aan. Het eerste hoofdstuk vond ik het meest tegenvallen. - Taalgebruik
Vind je het taalgebruik in dit boek moeilijk of niet? Nee, ik vind het taalgebruik in dit boek niet moeilijk. Er worden weinig of vrijwel geen moeilijke woorden gebruikt. Leverde de tekst veel problemen op door ingewikkelde beeldspraak, symbolische verwijzingen of ‘duister’ taalgebruik? Er zaten weinig problemen in deze tekst. Er was makkelijk door heen te lezen. Verwerkingsboek: 1. verdiepingsopdracht Welke verwachtingen had je voor je het boek ging lezen? Ik had geen bepaalde verwachtingen over het boek. Toen ik het boek gekozen had, leek het me een leuk boek en ben ik begonnen met lezen. Welke verwachtingen zijn uitgekomen en welke niet? Het boek was inderdaad leuk en niet moeilijk om te lezen. Sloot het boek goed aan bij je verwachtingen of niet? Zijn de meeste verwachtingen uitgekomen? Ik had niet verwacht dat de verhalen zo los van elkaar zouden staan. Ik had gedacht dat er meer verband tussen zou zitten. Bevat het boek dat je hebt gelezen veel of weinig open plekken? En wat zijn de belangrijkste open plekken? Worden de belangrijkste open plekken ingevuld? En welke worden niet ingevuld? Beschrijf de belangrijkste spanningsbogen van het verhaal: -Vind je het boek dat je gelezen hebt spannend? Ik vind het boek niet echt spannend. Er zijn geen angstaanjagende momenten. Ook gebeurt er niks engs in de verhalen. -Welke manipulatietechnieken worden er gebruikt om de spanning te gebruiken? Er wordt gebruikgemaakt van een andere verhaallijn. Telkens laat de schrijver na een paar alinea’s de tekst overspringen, waardoor je met vragen achterblijft. Ook wordt er bepaalde informatie achtergehouden. Bijv. wie de ikpersoon is. -Heeft de tekst een open of een gesloten einde en waarom? Alle zes de verhalen hebben een open einde. Meestal lees ik boeken die een gesloten einde hebben, maar een open einde vind ik ook wel een keer mooi. Ik ben tevreden over het slot. Wel blijf je met vragen zitten, maar dat vind ik ook het bijzondere van dit boek: dat alle zes de verhalen een open einde hebben. -Is het boek dat je hebt gelezen fictie, proza en literatuur? Ja het boek is fictie proza en literatuur: Het boek is fictie omdat het een soort roman is. Het wijst niet rechtstreeks naar de werkelijkheid van het heden of het verleden. Het is proza omdat de gehele breedte wordt gebruikt. Ook is de tekst in alinea’s ingedeeld. En het boek is literatuur omdat het boek een artistieke erkenning heeft. 2. Evaluatie Wat is je beargumenteerde eindoordeel van het boek? Ik vond het boek mooi en interessant. Het ligt in mijn belevingswereld en het kan waar gebeuren. Dat spreekt me heel erg aan. Is je eerste mening na de verdiepingsopdracht veranderd of niet? Mijn eerste mening is na de verdiepingsopdracht niet veranderd. Ik ben niet anders over iets gaan denken. Ben je tevreden over het uitvoeren van de beschrijving? Ik ben tevreden over het uitvoeren van de beschrijving, omdat het naar mijn idee wel allemaal klopt en er geen onzin in staat. Ben je tevreden over de verdiepingsopdracht? Ook hierover ben ik tevreden. Het ging redelijk snel en het lat je aan het denken zetten over het boek. Hoe verliep het lezen van het boek? Het lezen van het boek verliep goed. Ik heb geen problemen gehad. Ook stonden er niet veel moeilijke woorden in de tekst en was het goed leesbaar
Beschrijf wat je moeilijk, verwarrend of onduidelijk vond aan het boek? Het lezen van het boek verliep goed. Het was vlot leesbaar. Soms was het wel onduidelijk wie de ikpersoon nou eigenlijk precies was. Hoe verliep het uitwerken van de verdiepingsopdracht? Het was geen moeilijke klus om te doen. Beschrijf wat je moeilijk vond aan de verdieping? Ik vond de vragen met de open plekken het lastigst omdat ik niet meteen ben begonnen aan mijn verslag en weer terug moest gaan denken. Had je het idee tijdens het werken aan deze opdracht voor je leesdossier dat je de benodigde vaardigheden en kennissen bezat? Ja, ik had wel het idee dat ik de kennis en vaardigheden in voldoende mate bezat, maar ik moest wel ff goed nadenken wat nou ook weer de spanningsbron was. Wat ga je de volgende keer anders doen? Ik ga de volgende keer een boek kiezen dat maar een verhaal is en niet verschillende verhalen heeft.