Ze ligt op de intensive care, maar haar toestand is redelijk stabiel. Ze is door twee kogels geraakt, een in de rug de ander in haar bovenbeen. De Rooy was stil en antwoordde daarna: ze had me rond een of vijf gistermiddag gebeld, maar toen ik haar terug belde had ik geen gehoor. De Rooy denkt: waarom zegt hij niet dat hij die jongen daar heeft gezien. Daarna gaf de agent zijn 06 nummer en zei dat dit makkelijker en sneller is. 15 mei, de uitslag is bekend en Pim Fortuyn is de onbetwiste winnaar en heeft een historisch moment in de parlementaire geschiedenis gemaakt. Hij moet een kabinet vormen met de VVD, dat tweede werd met 24 zetels samen hebben ze dan 77 zetels een krappe meerderheid. Nadat Pim Fortuyn in zijn brievenbus had gekeken vond hij een brief in met een oude foto er in uit het verleden wat met Icarus te maken heeft.
Deel 2
Lex de Rooy is samen met Tessel net terug van zomervakantie in de Verenigde Staten. Ze hebben meer dan zesduizend kilometer in een camper afgelegd en alle verplichte highlights gedaan waaronder New York, Yellowstone, de Grand Canyon, Route 66, Vegas, Beverly Hills, San Francisco en Disney World. Het was een oud plan, waar nooit tijd en geld voor was. Dit jaar heeft hij wat extra weken opgespaard vanwege de verkiezingen, en Carla stond erop om duizend euro voor Tessel te betalen (min of meer zijn eigen geld) vanwege de alimentatie dat hij moet betalen aan Carla. Later ontmoet hij ook Bart Bregstra van de Omroep Friesland die verteld dat Marike Spaans vorige jaar een stagiaire was bij hun. Later kwam ook Hans Smolder en die heeft toen een gepraat met Lex de Rooy. Later kreeg hij een telefoontje van het ziekenhuis, het is Thera Post de psychotherapeute in het ziekenhuis Westeinde in Den Haag waar Marike Spaans is opgenomen. Zij verteld dat Marike uit haar coma is en dat Marike een ernstige spraakstoornis heeft en ook problemen met haat motoriek, maar voor de rest gaat het allemaal wel beter. Thera vraag ook of Lex een keertje langs kan komen. Lex zegt ja ik kan aanstaande maandag in de ochtend kunnen, daarna groeten ze elkaar en hangen ze op.
Later kreeg Pim Fortuyn een telefoontje thuis maar hij was er niet, dus Herman nam het op even later komt hij verbijsterd van het balkon hij zegt dat het de heer Wiegel was en dat hij heeft gezegd dat Prins Claus (oude Duitse SS officier) is overleden, dit bericht moest hij aan Pim Fortuyn door geven omdat het belangrijk is natuurlijk (Pim Fortuyn zat toen nog in Italië). De volgende dag gaat Lex naar het ziekenhuis om Marika Spaans te bezoeken. Lex is nu in het ziekenhuis en loopt via het trappenhuis naar Marike's kamer daar praten ze met elkaar. Opeens gaat haar telefoon Marika neemt op en went zich een beetje af. Lex kijkt op zijn horloge het is kwart voor elf daarna loopt hij naar het raam, en ziet een parkeerwachter een bon schrijven voor zijn auto en rent naar het trappenhuis. Opeens hoor hij een geschreeuw een onbekende oudere man komt uit een kamer en heeft wit haar en een overjas, hij zegt bang dat iemand misschien onwel is geworden en loopt snelle passen de hoek om. Daarna komt er een verpleger uit een kamertje tegenover Lex, die vraagt wat er is gebeurd. Lex vertelt wat er was gebeurd over die onbekende man, daarna duwt Thera Post de tochtdeuren open haar bolle ogen nemen hem stomverbaasd op. Het dringt nu Lex pas daar dat het Marika was die gilde. Tegen één uur in de middag, als de lijkenwagen met het lichaam van de dode prins Claus dat met zes motoragenten van de rijkspolitie in De Haag arriveert, rijden in Leeuwarden twee politieagenten in hun surveillanceauto door een nieuwbouwwijk. Later kregen zij een oproep van de Centrale voor wagen 31 (hun auto). Zij vraagt of wagen 31 even in de Everhardstraat kan kijken, want een bewoner van nummer 113 had gebeld dat er een hond al vierentwintig uur in een woning staat te blaffen. Een van de agenten woont daar in de buurt.
Wanneer ze er zijn vragen ze wie de eigenaar is en een vrouw antwoord vanaf haar balkon: een man dat meestal in een wit overhemd loopt die s'nachts in een hotel werkt, hij is sinds gisteren niet thuis gekomen. De agent is via het balkon naar binnen gegaan maar de zwarte hond slaat tegen hem aan. Het is maandag Lex komt thuis met boodschappen. Hij ziet een onbekende jas liggen en denkt dat het misschien een jas is van een vriendin van Tessel. Daarna roept Tessel en tegelijkertijd gaat de telefoon. Hij pakt de telefoon, het is Bart Bregstra. Bart zegt dat ze Marike's tas hebben gevonden in een huis van dooie vent die half verbouwd is. Dit is een oudere man, iets van een jaar of zestig, bril, dik wit haar, klein. Ze hebben de gekste dingen gevonden bij hem thuis behaatjes, slipjes en damesschoenen. Alles zit er nog in behalve haar portemonnee. De man heeft wurgseks gehad en is toen gestorven. Daarna vraagt Lex Bart zijn telefoonnummer voor het geval dat daarna hing hij op. Daarna kijkt hij naar de foto's van Smolders die hij had gemaakt. Daarna valt er iets op, hij ziet op een van de foto's een man precies met het zelfde uiterlijk van de man die hij in het ziekenhuis was tegengekomen. Hij zoekt verward naar het nummer van de politieman in Leeuwarden, daarna roept Tessel van de trap boven dat Anke in de krant staat! Ze gaat de biografie van Pim Fortuyn schrijven!
Later krijgt een secretaresse een telefoontje van een onbekende man en die wil een kaartje laten schrijven aan meneer De Sjeik. Hij wil een afspraak maken met hem op vrijdagmiddag over Icarus en Keulen 1971, bij het AH aan het Willem Royaardsplein om vijf uur. In het winkel centrum zit Lex wacht in het centrum op de Sjeik, hij kijkt op zijn horloge het is vier voor vijf. Later komt er een oude man binnen die met een stok loopt, Lex denkt dat hij de Sjeik is. Opeens valt die man omdat hij een hartaanval krijgt.
Deel 3
In het voorjaar van 2003 werd er weer een mislukte aanslag gepleegd op Pim Fortuyn. De vorige week schoot een man met een telescoopgeweer vanaf het dak van een winkelpand aan het Plein op Fortuyn die net uit het Kamergebouw achter in zijn Bentley stapt. De kogels raakte hem niet, de raampjes van de gepantserde Bentley zijn van kogelvrij glas. Fortuyns bodyguards renden naar het winkelpand en schoten de ruit aan diggelen, terwijl de eerste sirenes van de Haagse politie al jankten. Schutter kon zich via de aangrenzende daken uit de voeten maken, en dat deed hij ook, tot aan de Korte Houtstraat, waar een door de schoten en sirenes gealarmeerde bewoonster een man op de dakrand zag staan. Enkele seconden later sprong de man. Hij zou de overkant gehaald hebben, wanneer een bodyguard hem niet, net als hij die duif, uit de lucht had doodgeschoten. De man bleek een illegale Afgaan te zijn die op het punt stond te worden vastgezet in het gloednieuwe cellencomplex op het oude Schiphol. Misschien schoot hij wel uit frustratie, maar hoe kwam hij aan een geweer dat de Russen nog in Afghanistan gebruikten? De BVD, die inmiddels sterk is uitgebreid en tegenwoordig Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst ofwel AIVD heet, onderzoekt of hij banden onderhield met moslimfundamentalistische jongeren of met de islamitische terreurorganisatie Al-Qaida. Twee dagen na de aanslag op het Plein had hij weer een brief ontvangen. Hetzelfde handschrift. Er wordt met geen woord aan de aanslag gerefereerd, maar natuurlijk realiseerde hij zich al meteen dat die Afghaanse illegaal niet op eigen houtje dingen doet. Een waarschuwing. Groot als de schok was, het bevestigt alleen maar dat ze inderdaad binnen zijn eigen kring zitten. Want wie anders kon ervan op de hoogte zijn dat hij van plan was zich te onthouden van de stemming over steun aan de Amerikanen? Waarom? Wat willen ze? Natuurlijk heeft hij de politie niet durven informeren. Ook al door dag en nacht te werken aan formatie en de slopende vergaderingen waren er ten slotte voorbijgegaan dat hij er niet meer aan dacht. Er was ook nooit meer een brief gevolgd, geen mail, geen telefoontje. Tot de dag na de begrafenis van Claus. Een ander handschrift. De Sjeik. Een lachwekkende naam, als de boodschap niet zo huiveringwekkend was. Een bericht tussen de poststukken in zijn kamer op het Binnenhof, een envelop gericht aan 'de heer Fortuyn persoonlijk'. Gewoon afgeven aan de portier bij de hoofdingang aan het Plein. Een opgevouwen A4'tje. Niet getypt maar geschreven. 'De man die in uw plaats stierf werd met op zet vermoord...' De Sjeik vertelt ook daar in dat hij meer weet over Keulen 1971 en Icarus. Fortuyn zat wel vijf minuten ijskoud achter zijn bureau. Ayaan Hirsi Ali treedt onverwachts af, de reden zou zijn dat ze zich niet thuis voelt in het politiek circuit en zich meer bezig wilt houden met publiceren en lezingen geven. Lex ging net koffie halen toen Marike aanbelde. Lex vroeg of ze koffie wilde, en ging dat halen. Marike vroeg of ze mocht roken, Lex zegt ja doe maar op je schoteltje. Wanneer ze haar tas open doet pakt ze een envelop met daarin een wenskaart, de afzender waarschuwt voor de fotograaf Lex de Rooy en wenst haar beterschap de brief kwam van Everts. Anke is in tussen bezig met een biografie over Pim Fortuyn. Later kreeg zij een telefoontje van mevrouw Schuurman, zij vertelt dat zij misschien bruikbare spullen heeft voor de biografie van Pim Fortuyn. Anke noteert haar gegevens, en denkt dat het een van die oudere dames kan zijn die zij wel eens in het winkelcentrum ziet. De volgende dag gaat Anke naar mevrouw Schuurman haar huis, het viel haar op dat het een ouderen buurt is waar de meeste ouderen thuis zitten of alleen in hun eigen buurt waar zij wonen. Wanneer ze aanbelt, doet een vrouw open, zij vraagt eenmaal binnenvraagt zij of Anke een kop koffie wil. Wanneer ze zitten haalt mevrouw Schuurman een nieuwe aktetas van onder de tafel, en zegt dat Pim Fortuyn er vaak in voorkomt en dat Anke deze informatie kan gebruiken als zij dit wil. Ze zegt ook dat ze het een eer zou zijn als Anke in het voorwoord zou zetten dat het mede in het bungalowtje heeft geschreven van haar. Anke gaat naar het bungalowtje van Evert en gaat daar verder met de biografie van Pim Fortuyn. Later werd er aangebeld door een jongen uit het bungalowpark, en die vroeg of zij de auto van Everts kon verplaatsen omdat die in de weg stond om bepaalde bomen te kappen. Wanneer zij in de auto zit en hem heeft verplaatst vind zij een recordje, een map met informatie en ook een krant van 7 mei toen de aanslag op Pim Fortuyn werd gepleegd waarop was getekend wat er allemaal was gebeurd met enkele pijlen dat met viltstift was getekend. Marike kan zich steeds meer beetje bij beetje herinneren. Ze praat met de rechercheur die haar eerder in het ziekenhuis bezocht, hij heet Klaas Dijkstra (ze valt een beetje op hem). De rechercheur vraagt over de aanslag aan haar en komt met feiten, waaronder een van Lex, hij vindt Lex de Rooy een verdachte omdat hij die dag een afspraak had bij het rouwcentrum maar niet was gegaan. Dijkstra denkt dat Lex in de vluchtauto wachtte op de schutter om te ontsnappen, Marike schudt haar hoofd. Na een paar opdringerige vragen belt iemand haar, het was een bericht en daarin stond dat Thera (haar psychotherapeute) was overgereden in Parijs, daarna begon zij hysterisch te huilen. Later vertelt Lex dat hij op zijn reisje naar Curaçao een leuke vrouw heeft ontmoet (Janna), en zijn samen naar Parijs gereisd om via daar terug te reizen naar Nederland. Opeens gaat de telefoon, Lex herkent het nummer en neemt op. Het is Anke zij vraagt nerveus of Lex even bij haar langs kan komen om elf uur bij het bungalowtje van Evert. Het is dringend. Wanneer hij weg is komt Marike weer en doet de cd-rom in de Mac gestopt en er weer uit. Ze weet niet precies hoe het werkt, maar wel dat je er iemands in-en uitgaande mails mee kunt onderscheppen. Ze heeft niks gevonden wat op chantage of op die Everts slaat. Daarna kijkt ze in de Canon van Lex en daar vindt ze ook niks in, alleen foto's van zijn reisje naar Curaçao, daarna ging zij gelijk weg. Het regent, Bart belt haar en wil met haar afspreken. Maar Marike moet gaat nog naar de crematie van Thera, dan zegt Bart morgenmiddag tijdens de lunch dan? Marike vindt het goed en hangt op. Wanneer ze in een café zitten laat Bart een video zien, Marike zegt opeens stop. Bart stopt, Marike wijst naar de man met de stok waar zij het er over had, en ziet ook twee mannen aan de overkant, ze fixeert zich erop. Daarna zegt ze dat een van die mannen een politieman in Leeuwarden is, hij heet Muntinga.' Zij wist zeker dat hij haar had aangevallen bij het...' Daarna wou ze Lex gaan bellen maar die nam niet op. Anke en Lex hadden afgesproken bij het postbusnummer van Evert. Nerveus loopt Anke met haar aktetas naar haar Peugeot en legt de aktetas naast haar en wacht tien minuten op Lex en gaat later naar de postbus en zegt: 'ik kom namens meneer Everts het sleuteltje nummer 117 brengen.' Ze tast weer in de tas en voelt iets steken en voelt onder plastic een koud voorwerp. Het is koud en blijf even steken, maar dan ziet ze tot haar schrik dat ze een plat zwart pistool in een doorzichtige plastic zak vast houdt. Voordat ze Lex kende, had ze een relatie met een journalist die lid was van een schietvereniging en haar tot vervelens toe over zijn hobby vertelde. En pakt ook een kleine envelop met geen twijfel Pim zijn handschrift erop. Maar wie is Katelijne? Katelijne, postbus 117, 7313 HD Apeldoorn. 'En schuilnaam van Everts?' Even denkt ze dat er niets meer in de tas zit, maar dan voelen haar vingers een kleine plastic voorwerp en nog voor ze ziet, weet ze dat het een cassettebandje moet zijn. In een opwelling pakt ze de donkergroene map en trekt nerveus de strikken los. Het eerste wat ze ziet is een zwart-wit foto, en een seconde is totaal in de war. Hoe kan de foto die ze aan haar vader heeft gestuurd hier in deze map liggen? Het zijn wel de zelfde mannen, het is ook dezelfde locatie, maar hier staat Pim op, lachend in de hoek, jong nog, zijn hoofdhaar nog glimmend, een sigaar in de smalle mond tussen snor en keurig getrimde ringbaardje. Er staan nummers bij elke persoon. Ze draait hem om en er staat linksboven in de hoek Keulen 1971, eronder Icarus. Opeens belt Bart en vraagt waar Lex is want Marike Spaans wil hem dringend spreken, maar hij belt niet terug. Lex had auto pech ergens in Hoog-Soeren daarom was hij niet bij het postbusnummer van Evert, hij belt de wegenwacht maar terwijl hij vertelde wat voor auto hij had viel zijn mobiel uit. Om twaalf uur besloot hij om in de richting van Hoog-Soeren te gaan lopen. Na vijfendertig minuten komt hij bij een hotelletje. Dan ziet hij een taxi. Hij gebaart naar de chauffeur, hij gaat met de taxi naar het bungalowtje van Evert. Wanneer hij daar is valt hem op dat Janna's auto (een Lancia) daar ook staat. Anke was ook onderweg naar het bungalowtje van Evert, zij kwam wat later aan en ziet een de blauwe Lancia staan. Ze loopt naar de tuin en zet haar aktetas neer op het aanrecht. Ze ziet Lex lijkbleek naar haar staren, Lex zegt:' doe wat ze zegt ze heeft een pistool.' Lex is doodsbang en heeft een bloedvlek op zijn broekpijp, hij zegt ook dat ze iets moest doen. Janna zegt dat Anke de aktetas op de tuintafel moet zetten. Opeens hoort ze Janna vloeken en ziet Lex naar het pistool graaien, Janna staat nu met haar rug naar het aanrecht. Anke heeft het pistool uit de tas gehaald en drukte die tegen haar buik zodat Janna die niet zag. Anke laat de aktetas per ongeluk vallen. Janna loopt naar de gevallen aktetas toe en raapt hem op, opeens schiet Anke drie keer blindelings, ze schiet opnieuw, ook al ligt de vrouw bewegingloos over de tafel. Ze laat het pistool vallen en hapte naar adem daarna begon ze te huilen. Daarna namen ze een port (alcoholisch drank soort), Anke rijdt in de blauwe Lancia van Janna, maar is nog wel geschokt, omdat zij iemand net heeft doodgeschoten. De schotwond van Lex steekt maar is gelukkig niks ernstigs hij is in zijn dijbeen geraakt in plaats van zijn knie. In de auto leest Lex de aantekeningen van Everts. Alles wordt nu veel duidelijker. Er is in 1971 een gezelschap van 25 mannen geweest dat invloed op de samenleving had. Met die kennis wordt Pim Fortuyn nu gechanteerd en als een marionet gebruikt. Hij heeft namelijk ministers benoemd uit die tijd van Icarus. Muntinga weet zeker dat niemand het schot heeft gehoord. Het is vrijdagmiddag en om deze tijd is er vrij veel verkeer. Fortuyns huishouder was al weg. De butler liet twee mannen binnen op het moment dat hij met de Bentley de hondjes ging uitlaten in het park achter Blijdorp. De twee jonge agenten in de surveillancewagen buiten waren maar al te blij dat Dijkstra hun weekendverlof eerder liet ingaan. Er staan nu twee mannen in de woonkamer van Fortuyn, de ene was jong en de ander was oud. Pim Fortuyn heeft zelfmoord gepleegd. In elk geval is het dan afgelopen met Icarus. Met Fortuyn is ook Icarus dood. Daarna belt het NRC Handelsblad op de mobiel van Muntinga, Anke had al wel tien keer gebeld. Anke en Lex kijken op het internet en typen 'Bastiaan Mos' in, en vinden een foto met dezelfde man als op de groepsfoto, achter wiens naam tussen haakjes 'De Sjeik' staat, met een datum en vraagteken achter. Een jongetje dat Karel Jan heet. Na een fraude is zijn vrouw na enkele jaren later hertrouwd met de industrieel Frederik(Freddy) van Essen (zie aldaar)...' 'Zie aldaar,' herhaalt Lex en hij klikt op de naam. Daarin stond dat Frederik (Freddy) van Essen twee jaar ouder is dan Bastiaan Mos, ook hij was een econoom. Bastiaan Mos is dus eigenlijk Frederik (Freddy) van Essen, hij was teruggekeerd naar België, en was sponsor geworden van het LPF om macht te kunnen uit oefenen. Keje is dus zijn zoon, zo was de macht op Pim Fortuyn groot geworden. Muntinga chanteert Lex en Anke met Marike Spaans, hij zou haar iets aan doen. En hij heeft op deze manier nu Lex en Anke in zijn bezit ( hij gebruikt hun nu als marionetten). Op 6 mei wordt Pim Fortuyn herbegraven in Italië, in zijn definitieve graf op de kleine grafplaats van Provesano. In tegenstelling tot zijn eerste begrafenis, in een tijdelijk graf op Driehuis-Westerveld, niet ver vanwaar hij als jongetje opgroeide, staan er weinig mensen bij de prachtige spiegel witte tombe. Lex kreeg later een telefoontje over dat hij is genomineerd is voor de Zilveren Camera met de foto van Jan Peter Balkende van afgelopen zomer in de schaduw van Fortuyns borstbeen.
In het voorjaar van 2003 werd er weer een mislukte aanslag gepleegd op Pim Fortuyn. De vorige week schoot een man met een telescoopgeweer vanaf het dak van een winkelpand aan het Plein op Fortuyn die net uit het Kamergebouw achter in zijn Bentley stapt. De kogels raakte hem niet, de raampjes van de gepantserde Bentley zijn van kogelvrij glas. Fortuyns bodyguards renden naar het winkelpand en schoten de ruit aan diggelen, terwijl de eerste sirenes van de Haagse politie al jankten. Schutter kon zich via de aangrenzende daken uit de voeten maken, en dat deed hij ook, tot aan de Korte Houtstraat, waar een door de schoten en sirenes gealarmeerde bewoonster een man op de dakrand zag staan. Enkele seconden later sprong de man. Hij zou de overkant gehaald hebben, wanneer een bodyguard hem niet, net als hij die duif, uit de lucht had doodgeschoten. De man bleek een illegale Afgaan te zijn die op het punt stond te worden vastgezet in het gloednieuwe cellencomplex op het oude Schiphol. Misschien schoot hij wel uit frustratie, maar hoe kwam hij aan een geweer dat de Russen nog in Afghanistan gebruikten? De BVD, die inmiddels sterk is uitgebreid en tegenwoordig Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst ofwel AIVD heet, onderzoekt of hij banden onderhield met moslimfundamentalistische jongeren of met de islamitische terreurorganisatie Al-Qaida. Twee dagen na de aanslag op het Plein had hij weer een brief ontvangen. Hetzelfde handschrift. Er wordt met geen woord aan de aanslag gerefereerd, maar natuurlijk realiseerde hij zich al meteen dat die Afghaanse illegaal niet op eigen houtje dingen doet. Een waarschuwing. Groot als de schok was, het bevestigt alleen maar dat ze inderdaad binnen zijn eigen kring zitten. Want wie anders kon ervan op de hoogte zijn dat hij van plan was zich te onthouden van de stemming over steun aan de Amerikanen? Waarom? Wat willen ze? Natuurlijk heeft hij de politie niet durven informeren. Ook al door dag en nacht te werken aan formatie en de slopende vergaderingen waren er ten slotte voorbijgegaan dat hij er niet meer aan dacht. Er was ook nooit meer een brief gevolgd, geen mail, geen telefoontje. Tot de dag na de begrafenis van Claus. Een ander handschrift. De Sjeik. Een lachwekkende naam, als de boodschap niet zo huiveringwekkend was. Een bericht tussen de poststukken in zijn kamer op het Binnenhof, een envelop gericht aan 'de heer Fortuyn persoonlijk'. Gewoon afgeven aan de portier bij de hoofdingang aan het Plein. Een opgevouwen A4'tje. Niet getypt maar geschreven. 'De man die in uw plaats stierf werd met op zet vermoord...' De Sjeik vertelt ook daar in dat hij meer weet over Keulen 1971 en Icarus. Fortuyn zat wel vijf minuten ijskoud achter zijn bureau. Ayaan Hirsi Ali treedt onverwachts af, de reden zou zijn dat ze zich niet thuis voelt in het politiek circuit en zich meer bezig wilt houden met publiceren en lezingen geven. Lex ging net koffie halen toen Marike aanbelde. Lex vroeg of ze koffie wilde, en ging dat halen. Marike vroeg of ze mocht roken, Lex zegt ja doe maar op je schoteltje. Wanneer ze haar tas open doet pakt ze een envelop met daarin een wenskaart, de afzender waarschuwt voor de fotograaf Lex de Rooy en wenst haar beterschap de brief kwam van Everts. Anke is in tussen bezig met een biografie over Pim Fortuyn. Later kreeg zij een telefoontje van mevrouw Schuurman, zij vertelt dat zij misschien bruikbare spullen heeft voor de biografie van Pim Fortuyn. Anke noteert haar gegevens, en denkt dat het een van die oudere dames kan zijn die zij wel eens in het winkelcentrum ziet. De volgende dag gaat Anke naar mevrouw Schuurman haar huis, het viel haar op dat het een ouderen buurt is waar de meeste ouderen thuis zitten of alleen in hun eigen buurt waar zij wonen. Wanneer ze aanbelt, doet een vrouw open, zij vraagt eenmaal binnenvraagt zij of Anke een kop koffie wil. Wanneer ze zitten haalt mevrouw Schuurman een nieuwe aktetas van onder de tafel, en zegt dat Pim Fortuyn er vaak in voorkomt en dat Anke deze informatie kan gebruiken als zij dit wil. Ze zegt ook dat ze het een eer zou zijn als Anke in het voorwoord zou zetten dat het mede in het bungalowtje heeft geschreven van haar. Anke gaat naar het bungalowtje van Evert en gaat daar verder met de biografie van Pim Fortuyn. Later werd er aangebeld door een jongen uit het bungalowpark, en die vroeg of zij de auto van Everts kon verplaatsen omdat die in de weg stond om bepaalde bomen te kappen. Wanneer zij in de auto zit en hem heeft verplaatst vind zij een recordje, een map met informatie en ook een krant van 7 mei toen de aanslag op Pim Fortuyn werd gepleegd waarop was getekend wat er allemaal was gebeurd met enkele pijlen dat met viltstift was getekend. Marike kan zich steeds meer beetje bij beetje herinneren. Ze praat met de rechercheur die haar eerder in het ziekenhuis bezocht, hij heet Klaas Dijkstra (ze valt een beetje op hem). De rechercheur vraagt over de aanslag aan haar en komt met feiten, waaronder een van Lex, hij vindt Lex de Rooy een verdachte omdat hij die dag een afspraak had bij het rouwcentrum maar niet was gegaan. Dijkstra denkt dat Lex in de vluchtauto wachtte op de schutter om te ontsnappen, Marike schudt haar hoofd. Na een paar opdringerige vragen belt iemand haar, het was een bericht en daarin stond dat Thera (haar psychotherapeute) was overgereden in Parijs, daarna begon zij hysterisch te huilen. Later vertelt Lex dat hij op zijn reisje naar Curaçao een leuke vrouw heeft ontmoet (Janna), en zijn samen naar Parijs gereisd om via daar terug te reizen naar Nederland. Opeens gaat de telefoon, Lex herkent het nummer en neemt op. Het is Anke zij vraagt nerveus of Lex even bij haar langs kan komen om elf uur bij het bungalowtje van Evert. Het is dringend. Wanneer hij weg is komt Marike weer en doet de cd-rom in de Mac gestopt en er weer uit. Ze weet niet precies hoe het werkt, maar wel dat je er iemands in-en uitgaande mails mee kunt onderscheppen. Ze heeft niks gevonden wat op chantage of op die Everts slaat. Daarna kijkt ze in de Canon van Lex en daar vindt ze ook niks in, alleen foto's van zijn reisje naar Curaçao, daarna ging zij gelijk weg. Het regent, Bart belt haar en wil met haar afspreken. Maar Marike moet gaat nog naar de crematie van Thera, dan zegt Bart morgenmiddag tijdens de lunch dan? Marike vindt het goed en hangt op. Wanneer ze in een café zitten laat Bart een video zien, Marike zegt opeens stop. Bart stopt, Marike wijst naar de man met de stok waar zij het er over had, en ziet ook twee mannen aan de overkant, ze fixeert zich erop. Daarna zegt ze dat een van die mannen een politieman in Leeuwarden is, hij heet Muntinga.' Zij wist zeker dat hij haar had aangevallen bij het...' Daarna wou ze Lex gaan bellen maar die nam niet op. Anke en Lex hadden afgesproken bij het postbusnummer van Evert. Nerveus loopt Anke met haar aktetas naar haar Peugeot en legt de aktetas naast haar en wacht tien minuten op Lex en gaat later naar de postbus en zegt: 'ik kom namens meneer Everts het sleuteltje nummer 117 brengen.' Ze tast weer in de tas en voelt iets steken en voelt onder plastic een koud voorwerp. Het is koud en blijf even steken, maar dan ziet ze tot haar schrik dat ze een plat zwart pistool in een doorzichtige plastic zak vast houdt. Voordat ze Lex kende, had ze een relatie met een journalist die lid was van een schietvereniging en haar tot vervelens toe over zijn hobby vertelde. En pakt ook een kleine envelop met geen twijfel Pim zijn handschrift erop. Maar wie is Katelijne? Katelijne, postbus 117, 7313 HD Apeldoorn. 'En schuilnaam van Everts?' Even denkt ze dat er niets meer in de tas zit, maar dan voelen haar vingers een kleine plastic voorwerp en nog voor ze ziet, weet ze dat het een cassettebandje moet zijn. In een opwelling pakt ze de donkergroene map en trekt nerveus de strikken los. Het eerste wat ze ziet is een zwart-wit foto, en een seconde is totaal in de war. Hoe kan de foto die ze aan haar vader heeft gestuurd hier in deze map liggen? Het zijn wel de zelfde mannen, het is ook dezelfde locatie, maar hier staat Pim op, lachend in de hoek, jong nog, zijn hoofdhaar nog glimmend, een sigaar in de smalle mond tussen snor en keurig getrimde ringbaardje. Er staan nummers bij elke persoon. Ze draait hem om en er staat linksboven in de hoek Keulen 1971, eronder Icarus. Opeens belt Bart en vraagt waar Lex is want Marike Spaans wil hem dringend spreken, maar hij belt niet terug. Lex had auto pech ergens in Hoog-Soeren daarom was hij niet bij het postbusnummer van Evert, hij belt de wegenwacht maar terwijl hij vertelde wat voor auto hij had viel zijn mobiel uit. Om twaalf uur besloot hij om in de richting van Hoog-Soeren te gaan lopen. Na vijfendertig minuten komt hij bij een hotelletje. Dan ziet hij een taxi. Hij gebaart naar de chauffeur, hij gaat met de taxi naar het bungalowtje van Evert. Wanneer hij daar is valt hem op dat Janna's auto (een Lancia) daar ook staat. Anke was ook onderweg naar het bungalowtje van Evert, zij kwam wat later aan en ziet een de blauwe Lancia staan. Ze loopt naar de tuin en zet haar aktetas neer op het aanrecht. Ze ziet Lex lijkbleek naar haar staren, Lex zegt:' doe wat ze zegt ze heeft een pistool.' Lex is doodsbang en heeft een bloedvlek op zijn broekpijp, hij zegt ook dat ze iets moest doen. Janna zegt dat Anke de aktetas op de tuintafel moet zetten. Opeens hoort ze Janna vloeken en ziet Lex naar het pistool graaien, Janna staat nu met haar rug naar het aanrecht. Anke heeft het pistool uit de tas gehaald en drukte die tegen haar buik zodat Janna die niet zag. Anke laat de aktetas per ongeluk vallen. Janna loopt naar de gevallen aktetas toe en raapt hem op, opeens schiet Anke drie keer blindelings, ze schiet opnieuw, ook al ligt de vrouw bewegingloos over de tafel. Ze laat het pistool vallen en hapte naar adem daarna begon ze te huilen. Daarna namen ze een port (alcoholisch drank soort), Anke rijdt in de blauwe Lancia van Janna, maar is nog wel geschokt, omdat zij iemand net heeft doodgeschoten. De schotwond van Lex steekt maar is gelukkig niks ernstigs hij is in zijn dijbeen geraakt in plaats van zijn knie. In de auto leest Lex de aantekeningen van Everts. Alles wordt nu veel duidelijker. Er is in 1971 een gezelschap van 25 mannen geweest dat invloed op de samenleving had. Met die kennis wordt Pim Fortuyn nu gechanteerd en als een marionet gebruikt. Hij heeft namelijk ministers benoemd uit die tijd van Icarus. Muntinga weet zeker dat niemand het schot heeft gehoord. Het is vrijdagmiddag en om deze tijd is er vrij veel verkeer. Fortuyns huishouder was al weg. De butler liet twee mannen binnen op het moment dat hij met de Bentley de hondjes ging uitlaten in het park achter Blijdorp. De twee jonge agenten in de surveillancewagen buiten waren maar al te blij dat Dijkstra hun weekendverlof eerder liet ingaan. Er staan nu twee mannen in de woonkamer van Fortuyn, de ene was jong en de ander was oud. Pim Fortuyn heeft zelfmoord gepleegd. In elk geval is het dan afgelopen met Icarus. Met Fortuyn is ook Icarus dood. Daarna belt het NRC Handelsblad op de mobiel van Muntinga, Anke had al wel tien keer gebeld. Anke en Lex kijken op het internet en typen 'Bastiaan Mos' in, en vinden een foto met dezelfde man als op de groepsfoto, achter wiens naam tussen haakjes 'De Sjeik' staat, met een datum en vraagteken achter. Een jongetje dat Karel Jan heet. Na een fraude is zijn vrouw na enkele jaren later hertrouwd met de industrieel Frederik(Freddy) van Essen (zie aldaar)...' 'Zie aldaar,' herhaalt Lex en hij klikt op de naam. Daarin stond dat Frederik (Freddy) van Essen twee jaar ouder is dan Bastiaan Mos, ook hij was een econoom. Bastiaan Mos is dus eigenlijk Frederik (Freddy) van Essen, hij was teruggekeerd naar België, en was sponsor geworden van het LPF om macht te kunnen uit oefenen. Keje is dus zijn zoon, zo was de macht op Pim Fortuyn groot geworden. Muntinga chanteert Lex en Anke met Marike Spaans, hij zou haar iets aan doen. En hij heeft op deze manier nu Lex en Anke in zijn bezit ( hij gebruikt hun nu als marionetten). Op 6 mei wordt Pim Fortuyn herbegraven in Italië, in zijn definitieve graf op de kleine grafplaats van Provesano. In tegenstelling tot zijn eerste begrafenis, in een tijdelijk graf op Driehuis-Westerveld, niet ver vanwaar hij als jongetje opgroeide, staan er weinig mensen bij de prachtige spiegel witte tombe. Lex kreeg later een telefoontje over dat hij is genomineerd is voor de Zilveren Camera met de foto van Jan Peter Balkende van afgelopen zomer in de schaduw van Fortuyns borstbeen.
De hoofdpersonen en het perspectief van het verhaal
De hoofdpersonen zijn:
- Pim Fortuyn politicus
- Lex de Rooy fotograaf bij NRC
- Marike Spaans een stagiaire
- Anke de ex van Lex
De perspectief van het verhaal:
Het verhaal wordt verteld door de alleswetende verteller. Die in de hoofd van de hoofdpersonen kijkt en handelt.
Welk tijd speelt het af, titelverklaring en welke thema's
Het verhaal speelt zich af in de 21ste eeuw. De aanslag was op 6 mei 2002 gepleegd. Vanaf dat punt gaat de jaartelling verder. Het verhaal speelt zich vooral af in Nederland, ook in Curaçao wanneer Lex op vakantie is ook Italië word genoemd.
De titelverklaring:
De titel is van dit boek 'De Marionet', omdat Pim Fortuyn wordt gechanteerd en als een marionet moet handelen. Net zo als bij een poppenkast, daar word meestal alle pokken door één of meerder personen gespeeld (voorbeeld).
Thema van het boek:
Het boek is een sociaal politiek verhaal en een thriller. Het is een sociaal politiek verhaal, omdat het over de politiek gaat en over Pim Fortuyn die ook in het echt is vermoord. Er worden verschillende politieke onderwerpen besproken over het nieuwe kabinet kiezen. Het boek is een thriller, omdat het een spannend boek is met vele spannende stukken zoals toen Janna Lex en Anke gijzelde, dat soort momenten maakt het lezen leuk en daar door heb ik het sneller kunnen uitlezen.
De schrijver
Tomas Ross is geboren als Willem Pieter Hogendoorn, hij is geboren in Den Bommel in 1944.
Hij schrijft vooral Nederlandse boeken en is vooral bekend geworden door zijn misdaadromans. Hij gebruikte Tomas Ross pas in 1980, zijn vader P.G. was tijdens de oorlog lid van het verzetsgroep Albrecht en werd na de oorlog gevraagd om bij de binnenlandse veiligheidsdienst te werken, een instantie die veel in zijn boeken terug is te vinden. Hij volgde het gymnasium in Sorghvliet te Den Haag en deed in 1964 staatsexamen. Hij heeft ook even bij de vrij universiteit in Amsterdam gestudeerd. In 1966 - 1969 leerde hij op een school voor journalistiek. In 1975 studeerde hij af bij de universiteit van Amsterdam in niet- westerse sociologie. Hij heeft als journalist bij het dagblad 'Het Vaderland' en VNU gewerkt.
Hij werkte ook bij de televisie 'bij de TROS en NOS. Sinds 1984 is hij fulltime schrijver geworden.
Eigen mening
Ik vind dit een goed, leuk en spannend boek. Ik zou het aanraden voor allen mensen die hier de tijd voor hebben bijvoorbeeld in de vakantie want dit boek heeft een mooie opbouw en is heel leerzaam. Ik hoop dat ook andere leerlingen dit boek zullen lezen, indien ze er de tijd voor nemen. Ik hoop ook dat volwassenen ook dit boek gaan lezen wat hier kunnen ook zij veel van leren het is ook een spannend boek voor hen.
Slot
Ik vond het leuk om dit boekverslag te maken en heb er veel van geleerd. Ik heb ook geleerd hoe het er aan kan toe gaan in de politiek en wat er kan gebeuren. Het was een spannend en leuk verhaal om te lezen. En heb ook iets geleerd van hoe je een dood persoon eigenlijk ook een 'wat als' verhaal van kan maken.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden