De man die werk vond door Herman Brusselmans

A. Motivatie keuze Dit boek werd me aangeraden door een vriend. Toen ik eenmaal in het boek was begonnen liet het me niet meer los, ik was geboeid tot het einde. B. Uittreksel Dit uittreksel heb ik gebruikt, ik heb het op Internet gevonden. Ene Louis Tinner werkt als bibliothecaris in het Boekenpaleis, de recreatiebibliotheek van een Brusselse instelling. Nou ja, wat heet werken? Tinner brengt zijn dagen vooral in ledigheid door. Weerzin en verveling zijn troef. Zijn leven ruikt al even muf als de plaats waar hij zijn dagen doorbrengt. Veel belangstelling is er niet voor de bibliotheek en als er dan al eens een sporadische klant komt binnengewaaid, schept Tinner er een sardonisch genoegen in hem verkeerd te informeren of gewoonweg de huid vol te schelden. Vaal draait hij zelfs zijn deur op slot. Hij tracht de tijd te doden met eten, drinken en roken, slapen, zomaar wat rondhangen en spijbelen. Van enig contact met collega’s is amper sprake. Er zijn alleen de boeken, waarop hij zijn frustratie botviert door er bladen uit te scheuren of ze tegen de muur kapot te smijten. Hij boycot de taak die hem door de administratieve dienst en de directie is opgelegd (de hele collectie inventariseren op fiches), wat hen tenslotte zijn ontslag oplevert. Het verhaal is één monotone stroom, wat nog geaccentueerd wordt door de vele herhalingen: wachten op het koffiemeisje, gefantaseer over de ‘wijven’, langdurige toiletbezoeken met bijzondere aandacht voor het wonder van de eigen ontlasting. Een rode draad in een fluim die hij op de bibliotheekvloer spuugt, brengt hem dan weer een waaier van gedachten over ziekte en dood. Eigenlijk wordt Tinner totaal in beslag genomen door eenzaamheid en een onbestemde, maar existentiële angst. Het uit zich in heel veel landerigheid en een donkere kijk op de dingen. Verdiepingsopdracht 1
A. Titelverklaring Ik kan de titel niet goed verklaren, omdat het misleidend is voor de inhoud van het boek. Het boek beschrijft namelijk de werkomstandigheden en gebeurtenissen van Louis Tinner.
B. Motief Ik kan geen citaat van een andere schrijver of dichter vinden. C. Thema Er worden veel verschillende thema’s in dit boek verwerkt. Hieronder staan de thema’s die ik heb kunnen ontdekken. Haat – opstand – levensmoeheid - vlucht uit de werkelijkheid – milieuschildering – karakterschildering – kritiek op de wereld en op mensen Verdiepingsopdracht 2
A. Wat waren de belangrijkste plaatsen en ruimtes? Het verhaal speelt zich af in hartje Brussel. Daar bevindt zich het Boekenpaleis waar Louis bibliothecaris is van de recreatieve bibliotheek. De werkplek is de belangrijkste plaats, het hele boek door. B. Functie van de ruimte De werkplek heeft de allerbelangrijkste functie in dit boek, omdat daar het hele verhaal om draait. Het boek handelt over het doen en laten van Louis Tinner op zijn werk. Ook over hoe hij zijn werk verliest. Verdiepingsopdracht 3 -Taalgebruik- Vind je de tekst lastig om te lezen? Nee, het is eenvoudig taalgebruik dat voor bijna iedereen te volgen is. Er worden geen heel erg lange zinnen gebruikt en er komen ook niet erg veel moeilijke woorden in voor. Welke eigenaardigheden in taal en stijl zijn je opgevallen? De schrijfstijl van de schrijver is dagboekachtig/autobiografisch. Zijn boek is een aaneenrijging van beschouwingen over veel ditjes en datjes, een mix van feiten, dagdromen, absurditeiten en allerlei fantasieën, heel in het bijzonder met betrekking tot de liefde, de erotiek en de seks. Ook met heel veel herhalingen. Sarcastische grappen zorgen voor enig schokeffect (vooral door het ongeremde taalgebruik ervan). Ik denk dat zijn stijl door het onzinnige karakter van zijn verhalen zo leuk is om te lezen.
Hoe vind je de verhouding tussen beschrijving, dialoog en weergave van gedachten/gevoelens? Het boek draait om de gedachten en beschouwingen van de hoofdpersoon. Persoonlijk vond ik dat soms erg irritant, het ging teveel om de gedachten en beschouwingen van Louis Tinner. Zijn gedachten werden erg gedetailleerd beschreven, er werd hier erg diep op ingegaan. Hoe vind je de manier van vertellen? Het werd dus dagboekachtig/autobiografisch verteld. Dit was in het begin erg boeiend en interessant, maar werd naarmate het verhaal vorderde irritant. Vind je dat het taalgebruik past bij de personages en het onderwerp? Ja, de hoofdpersoon is best wel asociaal en zijn taalgebruik is daarop afgestemd. Ook de beschreven gedachten en beschouwingen vulden het karakter van de hoofdpersoon erg goed aan. Bevat de tekst veel beeldspraak en/of symbolische verwijzingen? Er is niet veel sprake van beeldspraak, maar ik heb toch een voorbeeldje gevonden in het boek. De bibliothecaris pakt soms een bepaald boek uit de boekenkast en spuugt daarin. Dat boek is dan van een bepaalde schrijver, dus misschien heeft hij een hekel aan die schrijver. Verder is er weinig/geen sprake van symboliek. Samenvattend eindoordeel van taalgebruik De vertelwijze betreft een ik-verhaal. Het verhaal wordt verteld vanuit de visie van Louis Tinner. Je wordt meegenomen in zijn gedachten en zijn doen en laten. Je bent afhankelijk van de observaties van Tinner en het verhaal is daardoor subjectief. De uitgebreide beschrijvingen van de gedachten/beschouwingen van de hoofdpersoon vind ik naarmate het verhaal vorderd vervelend worden, ik krijg de neiging hele stukken tekst daardoor over te slaan. Er worden weinig moeilijke woorden gebruikt en de zinsbouw is niet moeilijk maar juist fijn om te lezen. Evaluatie Ik vind het een leuk boek met veel grappige fragmenten. Het boek is gemakkelijk te lezen en te begrijpen. Het is wel een boek waar je geen spanning of actie moet verwachten, maar toch bevat het verhaal de spankracht om te blijven boeien.