1. Zakelijke gegevens
a. Auteur: Anne de Vries
b. De levensroman van Johannes Post, uitgeverij KOK, Kampen twaalfde druk 2003 (eerste druk 1948) 352 blz.
c. Genre: oorlogsroman (en levensroman)
2. Eerste reactie
a. Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn vriendin ‘m in de bus aan het lezen was en het mij wel een mooi boek leek.
b. Het is een heel mooi boek, en op deze manier ben ik ook
meer te weten gekomen over Johannes Post.
3. Verdieping
a. Samenvatting
Johannes Post is op 4 oktober 1906 geboren. Hij is het elfde kind van Jan Wolters en Trijntje Tempen. Eén van de elf kinderen leeft niet meer. Johannes is erg klein en mager, maar door de zon knapt hij op. Als Johannes één jaar oud is, komt er nog een kind bij in het gezin, zijn neefje Wolter Padding. Zijn ouders zijn overleden en hij en zijn broertje worden bij de familie ondergebracht. Johannes en Wolter zijn onafscheidelijk. Op school is Johannes erg slim. Als de 1e Wereldoorlog uitbreekt, wordt Nederland gemobiliseerd en moet zijn broer Wolter in dienst. Als Wolter uit militaire dienst komt, begint hij een kruidenierswinkel. Hij gaat met een praam de boeren langs om zijn waar te verkopen. Omdat Johannes in zijn laatste schooljaar erg ziek wordt, besluiten zijn ouders hem door te laten leren. Maar Johannes houdt er niet van. Hij haalt hele slechte cijfers en zijn ouders halen hem van school. Voortaan moet hij met de praam gaan varen en Hendrik zijn broer die altijd de kruidenierswaren bij de boeren verkocht, gaat voor dominee studeren. Dit werk bevalt Johannes erg goed, en de meeste mensen kopen wel bij hem. Als uiteindelijk het kruidenierszaakje verloedert, gaat hij bij zijn ouders op de boerderij werken. Op 23-jarige leeftijd trouwt Johannes met Dien, een schoonzus van zijn broer Marinus. Ze gaan op een gehuurde boerderij wonen in Nieuwlande. Door hard te werken worden veel moeilijkheden overwonnen, en maakt het bedrijf winst. Maar dan sterft Johannes’ eerste kindje na zeven dagen. Gelukkig komt hij daar met Gods hulp overheen. Op 10 mei 1940 breekt de Tweede Wereldoorlog. Johannes is niet bang en hij zal alles in het werk stellen om de Duitsers tegen te werken, hij roept andere mensen op om dit ook te doen. In 1941 krijgt hij zijn eerste onderduiker, na die tijd wordt Johannes steeds actiever in het verzetswerk en hij heeft al gauw een flink aantal onderduikers, en een kleine knokploeg. Eén onderduiker, een Jodin, wordt Johannes’ beste koerier. Samen worden ze een keer gepakt, Johannes wordt nog dezelfde dag vrijgelaten, maar voor Thea is het moeilijker, ze komt in kamp Westerbork terecht en wil niet bevrijd worden, omdat anders haar hele barak gestraft zal worden. (deze Thea overleeft de oorlog wel). Voor Johannes wordt het thuis te gevaarlijk, en na een paar keer te zijn ondergedoken verhuist hij (met Jan Wildschut: een trouwe vriend en verzetstrijder) naar Brabant. Daar geeft hij de leiding aan een knokploeg. Alles bij elkaar worden er veel overvallen gepleegd op distributiekantoren enz. Eén kraak zal een moeilijke worden, maar Johannes krijgt toch bericht dat het goed gelukt is. Later hoort hij dat Jan Wildschut gevangen is genomen en in de Weteringschans zit. Er worden veel plannen beraamd met de oude KP, maar niets is bruikbaar. Totdat Arie met een voorstel komt. Hij kent een SS-er, die Boogaard heet. Deze man is bereid om hen te helpen. Johannes vertrouwt hem eerst niet, maar begint later toch ook te geloven in de onnozelheid en de goedigheid van de man. Johannes zal voor een onderduikadres zorgen voor Boogaard en zijn moeder. Maar de moeder van Boogaard wil maar niet weg, en uiteindelijk laten ze haar blijven waar ze is. Ze wantrouwen Boogaard daarom wel een beetje, maar toch gaat het plan door, want ze hebben geen andere keus. Helaas loopt het verkeerd af, Boogaard heeft hen toch heeft verraden. 8 van de 12 mensen die de overval hebben gepleegd worden gevangengenomen. Johannes wordt door de Heere gesterkt en kan de verhoren doorstaan. Hij wordt geslagen en gestompt, maar hij laat niets los. Niet lang daarna worden de gevangenen meegenomen in een wagen en in de duinen worden ze gefusilleerd. Ze moeten allemaal op hun buik gaan liggen en door één kogel worden ze vermoord. Johannes gelooft echter dat hij voor eeuwig bij God mag zijn.
b. Verhaaltechniek
Schrijfstijl: Het taalgebruik is wat ouderwetser, maar het leest niet vervelend. Verder komt er af en toe nog een zinnetje Drents in voor.
Verhaalfiguren: Johannes is de hoofdpersoon, verder komen er veel personages in het boek voor: zijn vrouw Dien, zijn ouders en broers, de leden van de verschillende verzetsploegen, waaronder ook veel van zijn vrienden zitten.
c. Thematiek
1, 2. Het thema is eigenlijk voornamelijk het verzet van Johannes (met de KP’s) tegen de Duitsers. Dit is duidelijk in het boek terug te zien, door bijv. alle overvallen.
3. Er is niet echt een verband te zien tussen de titel en het thema, dit komt doordat de titel daarvoor te oppervlakkig is.
d. Plaats in de literatuurgeschiedenis
1. Het werk is voor het eerst gepubliceerd in 1948
2. Anne de Vries werd geboren op 22 mei 1904 in Assen. Hij was onderwijzer en schrijver. Verder heeft hij nog een tijd op het blindeninstituut Barthimeüs gewerkt, maar uiteindelijk werd hij fulltime schrijver. Anne de Vries begon al vroeg met schrijven, hij schreef als scholier al berichtjes voor de Asser Courant. In 1930 trouwde hij met Alida Gerdina van Wermeskerken en ze kregen 5 kinderen. Anne de Vries kreeg eigenlijk de meeste bekendheid met zijn boek Bartje, maar ook de levensroman van Johannes Post is heel bekend. Hierdoor weten we meer van het leven van Johannes Post. Op 29 november 1964 stierf Anne de Vries in Zeist.
3. Het is een protestants-christelijk georiënteerde roman, dus het is in ieder geval een christelijk boek.
4. Nee, dit is iets heel anders dan bijv. Bartje. Dit is meer vanuit iemands leven, en dus vind ik het niet echt vergelijkbaar, hij heeft overigens wel meer oorlogsboeken op zijn naam staan, maar toch vind ik ze niet vergelijkbaar.
5. Het boek heeft een christelijk karakter.
4. Beoordeling
1. Het einde van Johannes Post vind ik heel ontroerend, de manier waarop hij zijn dood moet ingaan is gewoon onvoorstelbaar.
2. Het einde van Johannes Post, het is een heel ontroerend stuk, waar echt alles precies wordt verteld.
3. Je kunt niet weten wat Johannes Post echt heeft gedacht, en sommige stukken moeten daarom ook wel half verzonnen zijn.
4. Ik weet het niet, volgensmij bestaan er niet veel gedetailleerde boeken over Johannes Post, dus ik denk niet dat het te vergelijken is.
5. Het thema is bekend, er zijn al zoveel oorlogsboeken verschenen. Maar toch vind ik dit anders, omdat dit over het leven van een verzetsheld gaat.
6. Het taalgebruik is wat ouderwetser, maar het leest niet vervelend.
7. Het is een mooi, indrukwekkend boek, waarbij je Johannes’ leven van dichtbij meemaakt. Zodoende kom je meer te weten over de oorlog, en wat Johannes allemaal voor daden heeft gedaan.
8. Ja, het gaat over iemand die voor het vaderland zijn leven heeft gegeven, daarom vind ik het wel belangrijk dat de mensen dan ook het boek lezen, zo komen ze meer te weten van Johannes’ verzetsdaden.
a. Auteur: Anne de Vries
b. De levensroman van Johannes Post, uitgeverij KOK, Kampen twaalfde druk 2003 (eerste druk 1948) 352 blz.
c. Genre: oorlogsroman (en levensroman)
2. Eerste reactie
a. Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn vriendin ‘m in de bus aan het lezen was en het mij wel een mooi boek leek.
b. Het is een heel mooi boek, en op deze manier ben ik ook
meer te weten gekomen over Johannes Post.
3. Verdieping
a. Samenvatting
Johannes Post is op 4 oktober 1906 geboren. Hij is het elfde kind van Jan Wolters en Trijntje Tempen. Eén van de elf kinderen leeft niet meer. Johannes is erg klein en mager, maar door de zon knapt hij op. Als Johannes één jaar oud is, komt er nog een kind bij in het gezin, zijn neefje Wolter Padding. Zijn ouders zijn overleden en hij en zijn broertje worden bij de familie ondergebracht. Johannes en Wolter zijn onafscheidelijk. Op school is Johannes erg slim. Als de 1e Wereldoorlog uitbreekt, wordt Nederland gemobiliseerd en moet zijn broer Wolter in dienst. Als Wolter uit militaire dienst komt, begint hij een kruidenierswinkel. Hij gaat met een praam de boeren langs om zijn waar te verkopen. Omdat Johannes in zijn laatste schooljaar erg ziek wordt, besluiten zijn ouders hem door te laten leren. Maar Johannes houdt er niet van. Hij haalt hele slechte cijfers en zijn ouders halen hem van school. Voortaan moet hij met de praam gaan varen en Hendrik zijn broer die altijd de kruidenierswaren bij de boeren verkocht, gaat voor dominee studeren. Dit werk bevalt Johannes erg goed, en de meeste mensen kopen wel bij hem. Als uiteindelijk het kruidenierszaakje verloedert, gaat hij bij zijn ouders op de boerderij werken. Op 23-jarige leeftijd trouwt Johannes met Dien, een schoonzus van zijn broer Marinus. Ze gaan op een gehuurde boerderij wonen in Nieuwlande. Door hard te werken worden veel moeilijkheden overwonnen, en maakt het bedrijf winst. Maar dan sterft Johannes’ eerste kindje na zeven dagen. Gelukkig komt hij daar met Gods hulp overheen. Op 10 mei 1940 breekt de Tweede Wereldoorlog. Johannes is niet bang en hij zal alles in het werk stellen om de Duitsers tegen te werken, hij roept andere mensen op om dit ook te doen. In 1941 krijgt hij zijn eerste onderduiker, na die tijd wordt Johannes steeds actiever in het verzetswerk en hij heeft al gauw een flink aantal onderduikers, en een kleine knokploeg. Eén onderduiker, een Jodin, wordt Johannes’ beste koerier. Samen worden ze een keer gepakt, Johannes wordt nog dezelfde dag vrijgelaten, maar voor Thea is het moeilijker, ze komt in kamp Westerbork terecht en wil niet bevrijd worden, omdat anders haar hele barak gestraft zal worden. (deze Thea overleeft de oorlog wel). Voor Johannes wordt het thuis te gevaarlijk, en na een paar keer te zijn ondergedoken verhuist hij (met Jan Wildschut: een trouwe vriend en verzetstrijder) naar Brabant. Daar geeft hij de leiding aan een knokploeg. Alles bij elkaar worden er veel overvallen gepleegd op distributiekantoren enz. Eén kraak zal een moeilijke worden, maar Johannes krijgt toch bericht dat het goed gelukt is. Later hoort hij dat Jan Wildschut gevangen is genomen en in de Weteringschans zit. Er worden veel plannen beraamd met de oude KP, maar niets is bruikbaar. Totdat Arie met een voorstel komt. Hij kent een SS-er, die Boogaard heet. Deze man is bereid om hen te helpen. Johannes vertrouwt hem eerst niet, maar begint later toch ook te geloven in de onnozelheid en de goedigheid van de man. Johannes zal voor een onderduikadres zorgen voor Boogaard en zijn moeder. Maar de moeder van Boogaard wil maar niet weg, en uiteindelijk laten ze haar blijven waar ze is. Ze wantrouwen Boogaard daarom wel een beetje, maar toch gaat het plan door, want ze hebben geen andere keus. Helaas loopt het verkeerd af, Boogaard heeft hen toch heeft verraden. 8 van de 12 mensen die de overval hebben gepleegd worden gevangengenomen. Johannes wordt door de Heere gesterkt en kan de verhoren doorstaan. Hij wordt geslagen en gestompt, maar hij laat niets los. Niet lang daarna worden de gevangenen meegenomen in een wagen en in de duinen worden ze gefusilleerd. Ze moeten allemaal op hun buik gaan liggen en door één kogel worden ze vermoord. Johannes gelooft echter dat hij voor eeuwig bij God mag zijn.
Schrijfstijl: Het taalgebruik is wat ouderwetser, maar het leest niet vervelend. Verder komt er af en toe nog een zinnetje Drents in voor.
Verhaalfiguren: Johannes is de hoofdpersoon, verder komen er veel personages in het boek voor: zijn vrouw Dien, zijn ouders en broers, de leden van de verschillende verzetsploegen, waaronder ook veel van zijn vrienden zitten.
c. Thematiek
1, 2. Het thema is eigenlijk voornamelijk het verzet van Johannes (met de KP’s) tegen de Duitsers. Dit is duidelijk in het boek terug te zien, door bijv. alle overvallen.
3. Er is niet echt een verband te zien tussen de titel en het thema, dit komt doordat de titel daarvoor te oppervlakkig is.
d. Plaats in de literatuurgeschiedenis
1. Het werk is voor het eerst gepubliceerd in 1948
2. Anne de Vries werd geboren op 22 mei 1904 in Assen. Hij was onderwijzer en schrijver. Verder heeft hij nog een tijd op het blindeninstituut Barthimeüs gewerkt, maar uiteindelijk werd hij fulltime schrijver. Anne de Vries begon al vroeg met schrijven, hij schreef als scholier al berichtjes voor de Asser Courant. In 1930 trouwde hij met Alida Gerdina van Wermeskerken en ze kregen 5 kinderen. Anne de Vries kreeg eigenlijk de meeste bekendheid met zijn boek Bartje, maar ook de levensroman van Johannes Post is heel bekend. Hierdoor weten we meer van het leven van Johannes Post. Op 29 november 1964 stierf Anne de Vries in Zeist.
3. Het is een protestants-christelijk georiënteerde roman, dus het is in ieder geval een christelijk boek.
5. Het boek heeft een christelijk karakter.
4. Beoordeling
1. Het einde van Johannes Post vind ik heel ontroerend, de manier waarop hij zijn dood moet ingaan is gewoon onvoorstelbaar.
2. Het einde van Johannes Post, het is een heel ontroerend stuk, waar echt alles precies wordt verteld.
3. Je kunt niet weten wat Johannes Post echt heeft gedacht, en sommige stukken moeten daarom ook wel half verzonnen zijn.
4. Ik weet het niet, volgensmij bestaan er niet veel gedetailleerde boeken over Johannes Post, dus ik denk niet dat het te vergelijken is.
5. Het thema is bekend, er zijn al zoveel oorlogsboeken verschenen. Maar toch vind ik dit anders, omdat dit over het leven van een verzetsheld gaat.
6. Het taalgebruik is wat ouderwetser, maar het leest niet vervelend.
7. Het is een mooi, indrukwekkend boek, waarbij je Johannes’ leven van dichtbij meemaakt. Zodoende kom je meer te weten over de oorlog, en wat Johannes allemaal voor daden heeft gedaan.
8. Ja, het gaat over iemand die voor het vaderland zijn leven heeft gegeven, daarom vind ik het wel belangrijk dat de mensen dan ook het boek lezen, zo komen ze meer te weten van Johannes’ verzetsdaden.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
S.
S.
het is een spannend boek
10 jaar geleden
Antwoorden