1.
Ik heb dit boek gekregen van mevrouw Silvius. Ik had namelijk gevraagd om een wat makkelijker boek dan de vorige boeken van mij. Ze zei dat dit wel makkelijk te lezen was. Bij de titel ‘de kroongetuige’ moest ik eerst denken aan een oorlogsboek, ik denk dat dat komt door de K van kroongetuigen, zoiets is ook ‘het bittere kruid’ waar ook een K in voorkomt. Toen ik de achterkant ging lezen kwam ik erachter dat het een soort detective was. Dat leek mij wel leuk, want thuis lees ik ook altijd van zulk soort boeken. Ik vind die spanning en onduidelijkheden allemaal heel interessant.
2.
Thomas en Leonie zijn getrouwd, Leonie is onvruchtbaar. Als Leonie weer een week weg is naar een gynaecoloog, gaat Thomas met Jenny, het meisje van de bibliotheek, uit. Later blijkt dat Jenny en Leonie erg veel op elkaar lijken. Jenny is een meisje dat ‘met iedereen in de koffer duikt die maar een beetje cocaïne heeft’. Thomas is in bezit van sommige drugs, deze heeft hij voor zijn onderzoeken in zijn laboratorium. De hele week gaan Thomas en Jenny uit, maar op de laatste dag, wanneer Thomas hoopt dat hij eindelijk met haar naar bed kan, krijgen ze ruzie en gaat Thomas naar haar huis om haar op te wachten, ze komt niet en hij gaat weer terug naar zijn eigen huis.
Een paar dagen later komen Lambert en zijn collega op zijn werk, Jenny is vermist en hij wordt verdacht van een moord op haar. Hij belandt voor lange tijd in de gevangenis. Ondertussen gaat Leonie thuis op zoek naar de werkelijke dader. Thomas heeft haar al verteld over zijn ‘relatie’ met Jenny. Leonie geloofd echter niet dat Jenny dood is. Haar zoektocht naar Jenny, wie ze was en wat haar zo bijzonder maakte, leverde haar de nodige informatie op. Eerst ging het haar echter alleen maar om het feit of Thomas ook met Jenny naar bed was geweest. Leonie denkt dat Jenny met Robert ( de enige man waar Jenny seks mee had op haar eigen kamer) mee is naar Zuid-Amerika, haar wordt echter verteld dat Robert daarvoor teveel van zijn eigen vrouw zou houden. Als ze in het laboratorium is meent ze achter twee zeekoeien het dode lichaam van Jenny te zien. Ze vertelt hier echter niets over tegen de politie en gaat verder met haar onderzoek. Ze gaat nog een keer langs alle mensen die getuigen, zo ook langs meneer sommig mens ( hij wordt zo genoemd omdat hij daar telkens over vertelde) Hij beweert dat hij Thomas en Jenny samen het laboratorium in had zien gaan en alleen Thomas eruit had zien komen en hem later in een auto weg zien rijden. Dit was echter niet mogelijk, want Thomas had geen rijbewijs.
Dan komt de rechtszaak, als de kroongetuige, meneer ‘sommig’mens, wordt opgeroepen. Leonie schrikt hiervan, want ze weet dat niet hij, maar zijzelf de kroongetuige zou moeten zijn, zij weet immers waar het lijk ligt. De verklaring van meneer sommig mens blijkt echter niet te kloppen. De uitspraak zal veertien dagen later plaatsvinden. Nog binnen de twee weken staat Thomas al weer bij Leonie op de stoep, de uitspraak was eerder. Ze hebben samen een heftig gesprek en Leonie verteld Thomas dat ze een lijkt heeft gezien achter de twee zeekoeien, Thomas geloofd haar niet. Samen gaan ze naar het laboratorium. Als Thomas kijkt ziet hij het ook, net als hij moet overgeven komt Lambert binnen. Zowel Lambert als Thomas zeggen dat dit Jenny niet is. Dan valt in een keer alles bij Leonie op de plaats. Jenny en Robert zijn er samen vandoor gegaan en hebben de drugs uit Thomas zijn laboratorium gestolen, en achter de zeekoeien drijft Roberts vrouw.
Als Thomas en Leonie later thuis zitten geeft Thomas Leonie een krantenartikel over reageerbuis baby’s. Bij Leonie groeit nu weer de hoop op een kind.
(dit uittreksel heb ik zonder hulp van iets of iemand gemaakt!!!!!)
3.
Terwijl ik het boek las vond ik het een heel erg leuk boek, ik was benieuwd hoe het in elkaar zat en wie erachter zou komen. Pas toen ik het boek uit had begon ik er echt over na te denken, ik kwam toen tot de conclusie dat de schrijver wel erg veel gebeurtenissen in het boek had gestopt; de kinderloosheid, het onderzoek, de persoonlijke problemen, feminisme, liefde, onzekerheid. Achteraf vond ik dit allemaal erg verwarrend.
4.
a. Walging à het gedeelte waar Leonie het lijkt achter de zeekoeien ontdekt
à Het idee dat Jenny aan de ratten gevoerd is
Medelijden à Dat Thomas en Jenny geen kinderen kunnen krijgen
Minachting à Dat Thomas zonder enige schaamte vreemd wil gaan
Haat à dat Jenny Thomas alleen maar heeft gebruikt voor de drugs.
b.Belangrijkste zin: Zijn niet de meeste huwelijken van dien aard dat men geen derde als kroongetuige wenst? ( blz. 43) Ik heb deze zin gekozen omdat op de achtergrond de kinderloosheid een hele grote rol speelt, met kroongetuige wordt hier ook een kind bedoeld, en die kunnen Thomas en Leonie niet krijgen.
Het belangrijkste woord: Proces ( blz. 45) iedereen beleefd zijn eigen proces, terwijl Thomas in de cel zit heeft hij veel tijd om na te denken, hij ontdekt waarom hij ook verliefd op Jenny is geworden. Ondertussen ontdekt Leonie waarom het misgelopen is in de relatie van Thomas en haar. Lambert moet het onderzoek oplossen.
5.
a. Leonie gedraagt zich te aardig, haar man wou graag vreemd gaan en wordt verdacht van een moord, maar zij geloofd in zijn onschuld en wil hem ook nog wel terug. Ze stond wel heel sterk in haar schoenen, ze liet zich er niet snel onder krijgen.
Thomas houdt zich goed tijdens het proces, hij zegt niets, en dat is het beste wat hij kan doen. Ik vond het maar stom dat hij met Jenny omsloeg.
Lambert wil graag Thomas de schuld geven, maar bij gebrek aan bewijs kan dat niet, hij wordt verliefd op Leonie, dat vind ik wel wat raar.
b. De titel slaat op meerdere dingen, ten eerste de kroongetuige in de zaak, Leonie weet dat zij eigenlijk de kroongetuige moet zijn, maar meneer sommig mens staat er. De andere verklaring is de kroongetuige in hun huwelijk, in het boek staat dat een huwelijk zonder kroongetuige ( kind) iets mist. De relatie tussen Thomas en Leonie wordt telkens minder, onbewust komt dat door de kinderloosheid, daarom valt Thomas ook op Jenny, die heeft al twee abortussen gehad, en dat fascineert Thomas. Het eerste gedeelte wordt verteld vanuit de ikpersoon van Thomas, het tweede gedeelte vanuit de ikpersoon van Leonie. Een van de motieven is de kinderloosheid. Het speelt voor Leonie een grote rol, dat kun je ook wel terugvinden in bepaalde teksten, daar zegt ze dat ze kinderen wil omdat ze anders het gevoel heeft dat er iets mist. Ze gaat ook weg naar een gynaecoloog in de week dat Thomas vreemd wil gaan. Het verhaal is chronologisch verteld, een paar zinnetjes niet, maar daar denkt Leonie gewoon eventjes terug aan vroeger.
6.
Verwerkingsopdracht.
( van Rob Schouten, TROUW)
negatief:
- het is weliswaar een spannend boek, maar niet in alle opzichten geslaagd, de schrijver hinkt teveel op gedachten.
- De clou van het verhaal, die zoals het hoort pas op het laats onthuld wordt, is weliswaar vergezocht maar dat hoort ook in dit soort verhalen.
- Laat iedereen over deze passage het zijne en hare denken, maar ze vertragen de handelingen van het verhaal wel.
- Terwijl de geschiedenis gegroepeerd is rondom iets dramatisch als een moord, wijkt ze voortdurend af naar een louter psychologische of ideeënroman
- Het dagboekachtige karakter verdwijnt al gauw en haar verhaal begint als een gewoon ik-verhaal te werken met enorme, voor een dagboek onwaarschijnlijke precieze dialogen.
- Die aandacht voor de levende natuur is uiteraard verklaarbaar bij een hoofdpersoon die bioloog is, maar ze laat ook zien dat ’t Hart in deze, in aanzet zozeer van zijn andere wek verschikkende roman toch zijn oude stokpaardjes niet durfde laten schieten.
- Er is in het algemeen sprake van een “te veel” aan karakteriserende elementen
- De aansluiting tussen psychologie en actie verloopt weinig geolied.
- Bepaald onhandig is de manier waarop hij Leonie in het beging verdenkingen tegen Thomas laat koesteren
- Dramatisch zwak is ook dat Leonie de oplossing voor Thomas’ onrust direct raadt zodra de gelegenheid zich voordoet
- intelligente, alles aan-en voorvoelende wezens als Leonie zijn in dit geval de doodsteek voor de thriller
- Wie het boek met die som,pele vraag aan de buitenliteraire werkelijkheid toetst, moet concluderen dat de inzet van “De kroongetuige” op grote onwaarschijnlijkheid berust.
Positief
- Vooral in het beschrijven van dode situaties is ’t Hart goed op dreef
- Ook komen er wat onderhuidse grapjes in het boek voor
Recensent: Gerrit Jan Zwier, LEEUWARDER COURANT
Negatief
- Hier en daar valt hij wel’s in de herhaling à de recensent noemt dit omdat ( ik heb die andere boeken niet gelezen) er elementen zijn uit andere boeken.
- Ook bekommerd hij zich weinig om de functies die allerlei verhaalselementen in het geheel van de roman zouden moeten hebben à volgens deze recensent zou een klassieke roman er anders uit zien, ‘hun eis komt er op neer dat alles wat er in een roman gebeurt of beschreven wordt, doelgericht is. ’t Hart stelt echter andere eisen aan de roman, zoals vitaliteit en psychologische finesse.
Positief
- Wanneer het derde deel, met “Het dagboek van Leonie”begint nemen de intensiteit en psychologische diepgang van “De kroongetuige” toe. à Voor deze recensent is dit een positief punt, in het eerste gedeelte schijnt dit niet zo veel te zijn/
- “De kroongetuige is een aardig, spannend boek waarin de vertrouwde Hart elementen te vinden zijn. à Die elementen zijn: biologisch onderzoek, het praten over Leven & Werken van schrijvers en componisten, betogen van emoties inzake de omgang tussen de sekse. De recensent vind dit duidelijk leuke elementen.
7.
Wat me bij het lezen van dit boek het meest is opgevallen/ wat me van dit boek het sterks bij zal blijven, is dat het lijk in een pot met dode zeekoeien op sterk water zat. Ik weet/wist niet hoe een zeekoe eruit zag, ik had er eigenlijk ook nog nooit van gehoord.
Wat me bij de verwerking van dit boek het meest is opgevallen/ het meest zal bijblijven is dat het vrij moeilijk was om dit boek samen te vatten, het bevat teveel aspecten om kort samen te vatten, sommige gedeeltes heb ik dus ook maar gewoon weg gelaten. Ook viel het me op dat de recensent van de trouw veel dingen hetzelfde dacht over het boek.
Ik vond het verwarrend dat er veel onderwerpen door elkaar liepen ( heb ik ook al eerder genoemd).
Wat ik van dit alles geleerd heb is dat er een feministe was die Hannes Meinkema heette. Ik heb ook geleerd dat kinderloosheid een groot probleem kan zijn in een huwelijk.
REACTIES
1 seconde geleden