Voorwerk Maarten ’t Hart is geboren in 1944 in Maassluis. Hij groeide op in een steng gereformeerd milieu
Na de basisschool gaat hij naar de HBS en vervolgens gaat hij biologie studeren in Leiden. In 1978 promoveert hij en is dan etholoog aan de universiteit van Leiden. In 1967 is hij getrouwd met Hanneke van den Muyzenberg. Met haar woont hij nu ook in Warmond, vlakbij Leiden aan de Kagerplassen. Zijn interesses zijn literatuur, biologie en muziek. Hij schreef onder andere ook nog: 'Een vlucht regenwulpen' (1978) en 'Het roer kan nog zesmaal om' (1985). Samenvatting Thomas zat met Jenny in een café. Ze hebben allebei veel gedronken. Als ze weg gaan wil Thomas dat Jenny met hem meegaat. Zij wil dat niet. Hierdoor ontstaat een korte ruzie voor het café dat ook door anderen wordt gezien. Hij heeft Jenny ontmoet in de bibliotheek. Zijn vrouw, Leonie, is net een week weg. Op zijn werk zegt zijn 'hulpje' Alex dat de ratten 's ochtends vroeg helemaal volgevreten lagen te slapen. Na een aantal dagen komen Lambert en Meuldijk, twee rechercheurs, hem vragen stellen over Jenny. Hij beschrijft haar. Later, als hij naar de bibliotheek gaat, gaat hij ook naar haar kamer. Daar komt hij weer Lambert en Meuldijk tegen die hem dan weer ondervragen. Hij vertelt dan ook over een jurist die Robert heet. Thomas krijgt thuis ondertussen steeds vaker ruzie met Leonie en ook droomt hij vaak over hun niet-aanwezige zoontje. Hij vertelt dan Lambert dat hij Jenny die nacht had opgewacht, maar dat ze niet was gekomen. Lambert krijgt steeds meer het vermoeden dat Thomas de dader is. Hij vindt op Thomas' kleding ook bloedsporen, maar die blijken van ratten afkomstig. Na een paar weken wordt Thomas toch ook gearresteerd. Lambert denkt namelijk dat Thomas haar aan de ratten heeft gevoerd, zodat er niks terug te vinden is. In de gevangenis schrijft hij 4 brieven aan Leonie, waarin hij haar een heleboel uitlegt over wat er gebeurd is. Hij vertelt haar over Jenny. Leonie gelooft haar man. Ze schrijft Thomas dat ze er achter wil komen of 200 ratten een heel lichaam in 2 uur tijd kunnen wegwerken. Leonie mag van de politie dan ineens geen brieven meer met Thomas schrijven. Ondertussen gaat ze zelf op zoek naar de verdwijning van Jenny. Ze probeert erachter te komen wie de dader kan zijn. Hiervoor gaat ze onder meer op bezoek bij de man die tegenover het laboratorium van Thomas woont, hij beweert dat hij Thomas met een vrouw naar binnen heeft zien gaan en dat Thomas alleen is teruggekomen. Leonie gaat ook kijken op de kamer van Jenny en ziet aan de theekopjes dat Lambert er geweest is: zij zegt namelijk aan de kopjes te kunnen zien wie er uit gedronken heeft. Ariane, een vriendin van Jenny, vertelt haar wat over haar. Zij is lesbisch en probeert Leonie te versieren. Uiteindelijk zoenen ze met elkaar, tegen de zin van Leonie in. Wanneer Leonie bij de buurvrouw van Robert naar meer informatie gaat vragen vertelt zij dat hij met een vrouw vertrok toen het sneeuwde. Maar toen Jenny verdween was het zomer. De kleren van Jenny worden dan terug gevonden in het laboratorium van Thomas, waardoor de verdenking tegen hem sterker wordt. Samen met Alex bewijst ze dan dat de ratten Jenny nooit helemaal opgegeten kunnen hebben. Dan kijkt ze naar een filmpje wat Thomas ooit gemaakt heeft en ze ziet in het filmpje een mens op sterk water in een pot zitten. Als Leonie dan in het museum van het laboratorium gaat kijken ziet ze, na even te zoeken, ook echt een dode vrouw op sterk water in een pot zitten. Daarna vindt het proces plaats. Thomas wordt behalve van de moord ook van drugsroof op zijn werk beschuldigd omdat er namelijk grote hoeveelheden daarvan zijn kwijtgeraakt. De man die Thomas en Jenny samen had gezien bij het laboratorium vertelt zijn verhaal voor de rechter. Hij zegt dat hij Thomas zag wegrijden in een auto, terwijl Thomas geen auto heeft en zelfs niet kan rijden! Voor kerst is Thomas vrij. Leonie vertelt van de vrouw op sterk water en ze gaan naar het laboratorium om te kijken. Thomas komt kotsend uit de zaal nadat hij de dode vrouw van Robert op sterk water heeft gezien. Dan komt Lambert aanlopen, ook hij gaat kijken in de pot. Op de nacht van de verdwijning was er veel populierenpluis naar beneden gevallen, dit was wat de buurvrouw voor sneeuw had aangezien. Thomas vertelt dan aan Leonie dat hij Jenny met Robert uit het laboratorium heeft zien lopen met een tas waarin de drugs zaten. Ze zijn toen samen naar het buitenland vertrokken. Jenny had de sleutel van het laboratorium laten kopiëren: de sleutel had in Thomas' portemonnee gezeten waarmee Jenny had betaald in een restaurant. Op het eind geeft Thomas Jenny een stukje uit de krant over ivf. Dan krijgt Jenny toch nog de hoop ooit kinderen te krijgen. Ze bidt God hiervoor.
Analyse Hoofdpersonen Leonie
Leonie is een knappe, nuchtere en intelligente vrouw. Zij is 12 jaar getrouwd met Thomas. Ze kan geen kinderen krijgen en zit daar heel erg mee. Zij probeert erachter te komen of Thomas echt de moordenaar is van Jenny. Ze gelooft er zelf niet in. Maar ze doet het vooral omdat ze jaloers is op Jenny. Jenny heeft zich twee keer laten aborteren en daarom denkt Leonie dat Thomas haar leuk vind. Ze heeft Frans gestudeerd (doctoraal), maar door haar voorliefde voor klassieke muziek bleef ze huisvrouw, omdat ze er dan beter naar kon luisteren dan ergens anders. Er is een paar keer tegen haar gezegd dat ze wel wat wegheeft van Jenny. Ariane zegt zelfs dat ze allebei heel mooi zijn, maar dat Jenny dat meer laat zien. Leonie wil eigenlijk wel wraak nemen, maar blijft Thomas toch trouw. Thomas
Hij is getrouwd met Leonie en werd ervan verdacht Jenny na een ruzie te hebben omgebracht. Hij werkte op een Medisch-Biologisch laboratorium (farmacoloog), waar hij bezig was met proeven met ratten. Hij hoeft niet zo nodig een kind. Hij houdt heel erg van klassieke muziek en van literatuur. Dat zijn vrouw geen kind kan krijgen is eigenlijk de aanleiding voor Thomas om met Jenny om te gaan: Zij had zich al twee keer laten aborteren. In de gevangenis wil hij helemaal niet praten. Wel praat hij veel in zichzelf en droomt vaak. (o.a. over een zoon) De bijpersonen zijn: Jenny Fortuyn
Zij is een jonge, twintigjarige vrouw die vermist wordt. Zij is een knappe bibliothecaresse. Ze woont samen met Ariane. Jenny is een feministe. Zij was aan drugs verslaafd daarom was ze waarschijnlijk ook zo in Thomas geïnteresseerd omdat hij veel met drugs werkt voor zijn proeven. Zij is er dan ook met Robert en met de drugs vandoor gegaan. Jenny heeft twee keer abortus laten plegen. Lambert
Hij is de politieagent die het onderzoek doet naar de verdwijning van Jenny. Hij heeft steeds wel weer een ander scenario voor de verdwijning/moord op Jenny. Hij blijft er steeds maar bij dat Thomas het gedaan heeft of er tenminste bij betrokken was. Hij heeft zelf ook een relatie gehad met Jenny mede omdat hij een goede versierder is. Leonie denkt dat hij er daarom ook zo fanatiek mee bezig is. Meuldijk
Hij is het hulpje van Lambert, maar laat zich nooit ergens over uit. Hij doet gewoon wat Lambert zegt en bemoeit zich er verder niet echt mee. De hoofdpersonen zijn round-characters omdat je in het verhaal telkens met hen meegaat en de hoofdhandeling ligt bij hen. Ook kan je bij hen een verandering in karakter zien. In zekere zin groeien ze, veranderen ze. Ook lees je hun gedachten en gevoelens wat wijst op een round-character.
Ruimte Het boek speelt zich af in Leiden. In verschillende cafés, straten en stegen. Maar het huis, laboratorium van Thomas zijn erg belangrijk en het huis van Jenny en de bibliotheek ook. De omgevingen zijn tekenend voor de gebeurtenissen omdat ze een bepaalde sfeer uitdrukken in het verhaal. En dus een belangrijke rol spelen. Als Thomas niet bij een laboratorium had gewerkt, was Jenny nooit in hem geïnteresseerd geweest. Zo is de omgeving beslissend voor het verhaal. Tijd Het verhaal wordt chronologisch verteld, de gebeurtenissen beginnen op 31 juli en eindigen vlak voor Kerstmis (half december), de vertelde tijd is dus ongeveer 4,5 maand. Er spelen zich enkele kleine flash-backs af; herinneringen, bijvoorbeeld de gedachten van Leonie aan het dia-avondje met de hoogleraar en zijn vrouw, en haar herinneringen aan de zwarte vogels. De briefwisseling en het dagboek van Leonie zijn later opgeschreven. In de rest van het boek wordt het hele verhaal mee verteld. Het boek speelt zich af in de jaren '70. De vermelde data komen overeen met de kalender van 1974, maar dat wil nog niet zeggen dat dit boek zich precies in dat jaar zou afspelen. Perspectief Het verhaal heeft een meervoudige ik-vertelsituatie. In het eerste hoofdstuk is Thomas de 'ik'. B.v.: "Ga je nog mee bij me thuis iets drinken?" vroeg ik (blz. 7). In het tweede hoofdstuk is de 'ik' afwisselend Thomas en Leonie. Bijvoorbeeld: "Lieve Leonie, het verhaal dat ik..." (blz. 59) Hier ligt het perspectief dus bij Thomas. "Lieve Thomas, Lambert en Meuldijk zijn nog een paar keer hier geweest om mij..." (blz. 62). Hier ligt het perspectief dus bij Leonie. In hoofdstuk drie t/m vijf ligt het perspectief bij Leonie. B.v.:"En dan denk ik: iemand die zo het licht uit , kan toch geen moordenaar zijn?" Door dit perspectief kom je goed achter de gedachten van Thomas en Leonie. Meestal is in een boek het perspectief bij een persoon, bij dit boek bij twee personen (hoofdpersonen). Daardoor raak je meer betrokken bij het verhaal omdat je het in weze van twee kanten krijgt. Hoofdhandeling In dit boek gaat het om het het oplossen van de moord op Jenny Fortuyn. Daaruit blijkt het vertrouwen tussen man en vrouw die al lang met elkaar getrouwd zijn. Interpretatie
Titelverklaring Het boek heet de Kroongetuige. En die titel verwijst naar een citaat van Nietzsche: ‘Zijn niet de meeste huwelijken van dien aard dat men geen derde als kroongetuige wenst?’ Daar wordt mee bedoeld dat een kind in een huwelijk meestal de beste kroongetuige is. Ook slaat het op het mysterieuze deel van het boek. Ze moeten een zaak oplossen en de man aan de overkant van het laboratorium wordt als kroongetuige gezien. Hoofdhandeling De hoofdhandeling is het oplossen van de moord op Jenny Fortuyn.
Personen In het boek zijn er twee hoofdpersonen en enkele bijpersonen die ik al bij de analyse beschreven heb. Gedurende het hele verhaal blijft Leonie wel in Thomas’ onschuld geloven en probeert dat zelf ook te bewijzen. De relaties zijn als volgt: Thomas is getrouwd met Leonie. Hij heeft een flirt gehad met Jenny. Zij woonde samen met Ariane. Jenny raakt vermist en die moord moet opgelost worden door Lambert en Meuldijk Perspectief In dit boek is er sprake van een vertellende ik situatie. Je leest dus de gedachten en emoties van degene bij wie het perspectief. Het leuke in dit boek is dat het perspectief tussen 2 personen hangt. Het ene moment lees je de gedachten van Leonie en even later weer van Thomas. Thema Het thema is een verstoorde huwelijksrelatie en een mysterieuze verdwijning van een jonge vrouw. Waardering Mijn mening over dit boek is als volgt. Ik vind het een heel goed boek omdat het de volgende zaken in zich heeft. Het boek bevat spanning. Gedurende bijna het hele verhaal is er de vraag wie Jenny vermoord heeft, of in elk geval waar ze gebleven is. De oplossing lijkt zo simpel maar men komt er steeds niet achter omdat er een stukje ontbreekt. Pas als Leonie de film bekeken heeft komen ze op het goede spoor. Het boek heeft een meeslepende verhaallijn
Je blijft het boek lezen omdat je wil weten wie het gedaan heeft, maar ook om te kijken hoe het af loopt met Thomas en Leonie. Het gebruikte perspectief is erg interessant. Het zweeft tussen de twee hoofdpersonen zodat je van allebei de gedachten kunt lezen. Ook is er sprake van een vertellende situatie. De verteller weet dus nog niet wat er gaat gebeuren en daarom kan je lekker meeleven met het verhaal. De schrijver gebruikt ook niet al te moeilijke woorden en anders kan je de woorden wel uit het zinsverband halen of worden ze zelfs uitgelegd in de tekst zelf. Dus al met al vind het ik het een erg leuk boek wat ik zeker aan anderen zal aanraden.