Analyse en interpretatie. 1a. Titel. De titel van het boek is ‘De koperen tuin’. Dit is een naam die Nol gebruikt voor het stadspark dat van veel gebeurtenissen het toneel is. Hij zegt ‘koperen tuin’ omdat hij, toen hij voor het eerst in de tuin was, muziek hoorde en hier heel opgetogen van werd. ‘Koperen’ verwijst naar de koperen instrumenten. 1b. Motto. Het motto van dit boek is niet een tekst, maar: Voor Helena S. E. Burgers. 2. Genre. Dit boek is een psychologische roman. Vestdijk beschrijft veel gedachten en in het boek gaat het eigenlijk ook allemaal om de gedachten en gevoelens van de personen. 3a. Thema. Het thema in dit boek is de liefde en de moeite die het kost en die er gedaan wordt om deze liefde te bekronen met een relatie. 3b. Motieven. In het boek zitten een paar motieven. Ten eerste is in het begin van het boek de vijandigheid tussen Nol en Chris een motief, en verder is er de fatale liefde tussen Nol en Trix, die nooit een relatie als gevolg heeft, en de tuin, die door Nol heilig wordt verklaard, en tevens het toneel is voor de liefde van Nol en Trix, enkele motieven uit dit boek. 4. Symbolen en beelden. In dit boek heb ik niet veel symbolen kunnen ontdekken. Het viel mij wel op dat de muziek in het boek een belangrijke rol speelt, maar ik heb niks kunnen ontdekken waar het voor zou kunnen staan. 5. Opbouw, structuur en spanning. De lezer komt langzamerhand alles te weten, zoals de karakters van Trix en Moeder, omdat het een ik-verhaal is. De lezer weet dus evenveel van deze personen als Nol zelf, en die komt steeds meer van ze te weten. Om dezelfde reden wordt alles subjectief verteld. Daarom veranderd ook de mening van de lezen over bijvoorbeeld Chris en Moeder. Alles wordt dus steeds verder ‘ontdekt’, tot de climax aan het einde van het boek, waar ook de spanning tot een hoogtepunt komt. Er is in het boek maar één spanningsboog. De gebeurtenissen worden in chronologische volgorde verteld. 6. Personages. De hoofdpersoon is Nol Rieske, de ikfiguur. Op het begin van het boek is hij 5 jaar en echt een klein kind. Hij groeit uit tot een sterke jongeman van 23 jaar. Je ziet zijn karakter en liefde voor Trix ontwikkelen. Eerst is hij vrij emotioneel en is er de ontmoeting met Trix, van wie hij meteen gek is. Nol heeft ook een nuchtere, rationele kant. Hij heeft altijd een liefde voor vader en dochter Cuperus. Chris Rieske is de broer van Nol, die drie jaar ouder is. Eerst heeft Nol constant ruzie met hem. Chris pest Nol. Hij probeerde geld te verdienen met een leugenachtig plan over een ‘pepermuntfabriek’. Nol slaat hem om deze affaire een bloedneus en vanaf dat moment verandert Chris in een hele normale, ingetogen jongen. Hij gaat rechten studeren wat perfect bij zijn karakter past. Vanaf ‘de bloedneus’ is de relatie tussen Nol en Chris een stuk beter. Nols moeder wordt gedurende het boek steeds meer gewaardeerd door Nol. Langzamerhand begrijpen Nol en zijn moeder elkaar steeds beter. Op het eind sterft ze. Henri Cuperus wordt eerst door Nol als een geweldenaar beschouwd, hij vergelijkt hem met Napoleon. Hij is vaak dronken. Hij is een goed musicus maar zijn probleem is de drank. Daarom wordt hij zwaar bekritiseerd. Trix Cuperus is de dochter van Henri en is de grote liefde van Nol. Zij gaat langzaam ten onder. Zowel door haar vader den door de verkrachting door Vellinga. Hierdoor vindt zij het zichzelf niet waard een relatie met Nol op te bouwen. ‘Het kan niks worden tussen ons’. Eerst is de liefde tussen haar en Nol hartstochtelijk, later tragisch. 7. Tijd. Het verhaal loopt van Nols 5e tot zijn 23e. Het verhaal speelt zich in het begin van deze eeuw af. Ik denk zo tussen 1920 en 1930. 8. Perspectief. Het verhaal is een ik-verhaal en wordt gezien door de ogen van Nol. Naarmate de mening van Nol op personen verandert verandert de mening van de lezer ook. 9. Ruimte. Het verhaal speelt zich voor het grootste deel af in het stadje W… De naam van dit stadje wordt nooit volledig genoemd. De gebeurtenissen vinden voornamelijk plaats in de tuin, Nols huis en Cuperus’ huis. Ook spelen sommige dingen zich af in een nabijgelegen studentenstadje, waar Nol studeert. 10a. Taalgebruik. Het taalgebruik is vrij ouderwets. Er wordt een hele oude spelling gehanteerd en vaak wordt de letter c gebruikt. Ook wordt er vaak iets met ph geschreven in plaats van een f. Tevens worden er moeilijke woorden gebruikt. Vestdijk gebruikt hele lange zinnen, veel beschrijvingen, vooral in de eerste helft van het boek. De zinnen hebben veel bijzinnen, waardoor het verhaal soms moeilijk te volgen is. 10b. Stijl. In het eerste deel staan veel beschrijvingen, vooral over gevoelens en gedachten. In dit deel stelt Vestdijk de personen eigenlijk voor. Ik vind dat Vestdijk veel tekst nodig heeft om iets te zeggen. Ook gaat alles naar één climax. Er is dus maar één spanningsboog gebruikt. Tekstbeleving. 1. Het onderwerp. Ik vind het onderwerp leuk. Er wordt goed uitgelegd dat niets liefde kan stoppen. Het onderwerp is dan wel niet heel origineel, vaar wel goed beschreven. 2. De gebeurtenissen. De nadruk ligt in dit boek op de gedachten en de gevoelens van de personen. De gebeurtenissen worden door de vele beschrijvingen niet echt spannend verteld, maar wel volgen ze elkaar logisch, in chronologische volgorde op. Ik vond het boek niet de hele tijd even boeiend, omdat er alleen op het laatst een climax in zat. 3. De bouw. Ik vond het heel fijn hoe het verhaal werd verteld. De volgorde van de gebeurtenissen is chronologisch en je komt steeds meer van de personen te weten. Gelukkig zitten er niet veel terugblikken in het boek. Ik vond het jammer dat er maar één spanningsboog in het boek zat. 4. De personages. Vooral van Nol, de hoofdpersoon, kreeg ik een hoed beeld. De karakters, niet alleen van Nol, maar ook van bijvoorbeeld Trix, moeder, Chris en Cuperus, werden steeds duidelijker. Daarom kon je steeds beter begrijpen waarom ze dingen deden. Vooral in Nol kon ik me heel goed inleven. 5. Het taalgebruik en de stijl. Ik vond het taalgebruik van Simon Vestdijk moeilijk. Dit komt natuurlijk ook omdat het boek al tamelijk oud is. De spelling is ouderwets en de lange zinnen vond ik soms heel vervelend. Vestdijk geeft veel beschrijvingen, ook van gedachten en gevoelens. Ik vind dat hij veel tekst nodig heeft om wat te zeggen. Ik vond het boek, mede daarom tot vlak voor de climax een beetje saai.