Titel De komst van Joachim Stiller Samenvatting Het boek begint met iets wat doodnormaal lijkt maar het is het niet, Als de hoofdpersoon: Freek Groenevelt journalist bij de "Scheldebode" aan een terrasje zit toe te kijken hoe de kloosterstraat dooreen paar wegwerkers wordt opengebroken, op zich niks vreemds denkt hij maar als de straat eenmaal opengelegd is wordt deze weer dichtgegooid. De volgende dag schrijft Freek Groenevelt een stukje in de "Scheldebode" over de nutteloze openbreking van de kloosterstraat. De dag daarop krijgt Freek Groenevelt een aantal brieven en telefoontjes over het stuk in de krant over de openbreking, die andere mensen helemaal niet hebben gezien. Dan gaat Freek Groenevelt naar wethouder van publieke werken Keldermans. Keldermans vertelt Freek dat er dingen gebeuren die hem angstig maken, Freek begrijpt het niet. Dan krijgt Freek Groenevelt een mysterieuze brief van ene Joachim Stiller die gebeurtenissen aankondigt "welke naar uw oordeel niet aan de algemene gangbare logica beantwoorden". Maar wat nog het meest vreemde aan de brief is, is het poststempel wat ruim anderhalfjaar voor de geboorte van Freek Groenevelt dateerde. Ondertussen heeft Freek een blaadje van een vriend van hem gekregen en in dat blaadje, "Atomium" wordt getracht Freek Groenevelt ten schande te maken, Freek besluit naar het correspondentieadres te gaan. Als hij aanbelt blijkt dat de knappe wiskundelerares Simone Marijnissen daar woont en Freek ziet dat ook Simone Brieven van de geheimzinnige Joachim Stiller krijgt. Langzamerhand ontstaat er een verhouding tussen Simone en Freek, als Freek zonder Simone moet schuilen voor een stortbui bij Geert Molijn ziet hij een oud Boek liggen getiteld: "De Apocalyps, zijnde het visioen van Johannes op Patmen. Uytgelegt ende verkleart door Joachim Stiller, Meester in de Theologie tot Augsburg". En als Simone Freek laat stikken in een café, wordt zij 's ochtends gebeld door de mysterieuze Joachim Stiller, Later vertelt ze Freek: "Wat hij me vertelde, (…) kwam hier op neer, dat het niet dapper van me was geweest, jou aan je lot over te laten, dat jij je verschrikkelijk eenzaam en verdrietig voelde, dat we nooit een mens aan de eenzaamheid mogen prijsgeven en dat ik mezelf geen zand in de ogen moest strooien". Dan besluiten Freek en Simone om naar de paleograaf professor schoenmakers te gaan die de brieven bekeek en tot de conclusie kwam dat de brieven echt zo rond de 38 jaar oud waren. Op een nacht als Freek en Simone op Freek z'n kamer zijn horen ze opeens de klokken van het carillon luiden, een verschijnsel wat de hele stad niet heeft gehoord behalve Freek, Simone en wethouder Kelderman. Als Freek op een terrasje de kunsthandelaar Wiebrand Zijlstra ontmoet vertelt deze Freek over een geweldige kunstenaar die de muurtje van wc-hokken beklad, als Wiebrand deze kunstenaar eindelijk te pakken heeft en zijn werk op een expositie laat zien waar Freek ook moet komen blijkt dat deze kunstenaar Siegfried genaamd doofstom, idioot en epileptisch blijkt te zijn Siegfried ontsnapt en valt van een gebouw naar beneden en stort te pletter op een onderliggend laadplatform, zijn laatste woorden zijn: "Stiller…Zeg aan Sti..". Freek vindt het allemaal al erg vreemd en krijgt bijna een beroerte als hij op een affiche de naam Stiller ziet staan alleen blijkt het hier om een circus te gaan waar hij en Simone een bezoekje aan brengen. In dit circus heeft hij gedurende een enkele seconde oogcontact met een zwarte harlekijn. Al deze gebeurtenissen zijn genoeg om Freek helemaal overspannen te maken en gaat dan ook naar een psychiater waar Freek een chemicianalyse ondergaat, tijdens deze analyse blijkt dat Freek ooggetuige van een bomaanval op Antwerpen was geweest, waarbij Freek zag dat een Amerikaanse soldaat was getroffen en stierf, zijn naam was Joachim Stiller. Ondertussen krijgt Simone te horen dat zwanger is van Freek. Als Joachim Stiller per brief aan kondigt dat hij om halfnegen bij het zuiderstation zal komen terwijl er geen trein zou komen besluiten Simone, Freek, Keldermans en Geert Molijn dat ze erheen gaan, als Joachim Stiller het station uit komt herkend Freek hem als de soldaat die in de tweede wereldoorlog stierf, en Freek een hand geeft wordt deze overreden door een leger vrachtwagen, ze snappen er helemaal niks van. Als het lijk drie dagen later wordt opgebaard blijkt het uit het mortuarium te zijn verdwenen. Verklaring van de titel De titel: 'De komst van Joachim Stiller' zegt op zichzelf al heel wat, maar er zijn naar mijn inzicht twee verklaringen voor de titel ten eerste: De komst van Joachim Stiller, dat hij ook echt komt in de zin van voor de dag komen hij laat zichzelf echt zien. Ten tweede: de komst van Joachim Stiller in het leven van Freek Groenevelt, hij komt in zijn leven door de brieven en telefoontjes en neemt Freek Groenevelt's leven helemaal in zijn ban.
Soort verhaal Het verhaal is in mijn ogen een soort godsdienstige thriller omdat Joachim Stiller een opmerkelijke gelijkenis vertoont met Christus, enkele vergelijkbare punten tussen Joachim Stiller en Christus zijn: Het feit dat net zoals bij Christus het dode Lichaam van Joachim Stiller na drie dagen uit het mortuarium verdwijnt. De tijd die geen vat op Joachim stiller schijnt te hebben net zoals nu nog voor sommige actuele waarden van Christus. - Joachim Stiller schijnt net zoals Christus een boodschap aan de mensheid te willen verkondigen. Probleem van de hoofdpersoon Het probleem van Freek Groenevelt is dat zijn leven gigantisch wordt beïnvloed door de verschijning van Joachim Stiller, alles wat hij doet wordt beïnvloed. Het begin van het verhaal Het verhaal begint met dat Freek allemaal dingen over zichzelf vertelt, het is dus een informatieve opening. Het einde van het verhaal Het einde van het verhaal is niet helemaal gesloten maar ook niet helemaal open, als je kijkt naar het feit dat Joachim Stiller dood is weet je ook dat hij is ook al eerder tijdens de bomaanslag gestorven is. Maar het lijkt ook of het helemaal is afgesloten want Joachim Stiller verdwijnt ook net zo plotseling als dat hij is gekomen. Dus of het gesloten of open is, is een heel erg subjectief. Personen In dit boek komen een aantal hoofdpersonen voor zoals
Freek Groenevelt, Simone Marijnissen en natuurlijk Joachim Stiller. Er komen ook nog minder belangrijke personen in voor, personen die een grote rol hebben maar die je toch betrekkelijk weinig tegen komt in het boek. Eerst even een kort verslag van de hoofdpersonen, hoe ze zijn en wat de verhoudingen tussen de verschillende personen zijn: - Freek Groenevelt, is een 37-jarige vrijgezelle journalist bij de "Scheldebode", die door vreemde brieven in de ban van Joachim Stiller wordt genomen en door die ervaringen de nodige hulp van vrienden en kennissen nodig heeft. Ook hierbij ontmoet hij de "liefde van zijn leven". - Simone Marijnissen een wiskundelerares die verbonden is aan een wetenschappelijk tijdschrift: "Atomium" Freek Groenevelt krijgt dit tijdschrift van een vriend die het zich aantrekt dat de auteurs van het tijdschrift proberen om Freek Groenevelt te schande te maken, dit geeft Freek een rede om Simone te ontmoeten waar Freek er ook achter komt dat Simone ook brieven van Joachim Stiller krijgt met de bedoeling om Freek en Simone aan elkaar te koppelen. - Joachim Stiller de persoon die de brieven schrijft al jaren voor de personen aan wie ze gericht zijn zijn geboren. Het lijkt of er voor Joachim Stiller geen tijd bestaat, hij leefde in de 17« eeuw, in de tweede wereldoorlog stierf hij door een bom en nu belt hij op en maakt een afspraak om Simone, Freek, Keldermans en Geert Molijn te ontmoeten.
De personen die minder vaak zien zijn -Geert Molijn een vriend van Freek die hem ook het boek gaf dat door Joachim Stiller was vertaald en uitgelegd. Geert Molijn gaat ook mee om Joachim Stiller te ontmoeten bij het station. Keldermans de wethouder die ook brieven van Joachim Stiller ontvangt en dankzij die brieven bijna helemaal gek wordt. Siegfried de gekke en doofstomme urinoirhokjes-kunstenaar die bij de tentoonstelling te pletter valt en als laatste woorden uitspreekt: "Stiller(…) zeg aan Sti". En sterft. Wiebrand Zijlstra de persoon die Siegfried onder zijn hoede heeft genomen. Tijd Het verhaal speelt zich af in de zestigerjaren en van het begin tot het eind verstrijken er ongeveer een paar weken tot enkele maanden. Het verhaal wordt chronologisch verteld met maar een flashback als Freek Groenevelt een chemicianalyse ondergaat en dan ziet hij Joachim Stiller als soldaat sterven. Vertelwijze We beleven het verhaal door de ogen van de hoofdpersoon Freek Groenevelt. Freek Groenevelt is tegelijkertijd de "ik" in het verhaal. Er is ook een personale verteller, Freek Groenevelt vertelt wat Simone (hij/zij) doet en beleefd. Ruimte Het verhaal speelt zich af in het Belgische Antwerpen. Thema Volgens mij is het thema een beetje godsdienstig omdat er zoveel vergelijkingen zijn tussen Joachim Stiller en Christus, die vergelijkingen zijn bij het punt: verhaalsoort opgenoemd. Bedoeling Volgens mij heeft de auteur met dit boek geen echte bedoelingen alhoewel dit het eerste boek met een godsdienstig tintje was.
Mening Na het lezen van "De komst van Joachim Stiller" ben ik van mening geworden dat het toch meer godsdienstiger was als dat ik had verwacht. Vooral op het laatst wordt dat er nog eens sterk uitgelicht door het feit dat het lichaam na drie dagen uit het mortuarium verdwijnt. Maar toch vind ik het een boek waarbij je in spanning blijft en echt leuk om te lezen. Informatie over de auteur Hubert Lampo werd geboren op 1 september 1920 in Antwerpen, Zijn vader werkte bij de PTT en zijn moeder was onderwijzeres. Hubert Lampo werd samen met zijn tien jaar oudere broer niet godsdienstig opgevoed, maar leerden wel respect te hebben voor de mensen die wel in godsdiensten geloofden. In 1939 behaalde Hubert Lampo zijn onderwijsdiploma aan de stedelijke Normaalschool te Antwerpen. In 1941 behaalde hij het diploma voor lager secundair onderwijs, hij gaf les tot 1944 maar in 1945 moest hij het leger in. Na de oorlog werd hij journalist en schreef verschillende culturele rubrieken voor allerlei verschillende bladen. In 1946 werd hij redactiesecretaris van het "Nieuw Vlaams Tijdschrift" maar werkte ook verder als journalist, in 1965 stopte hij met beide functies. In die tijd was hij al aangesteld als Rijksinspecteur bij de Dienst voor de Openbare Bibliotheken voor Oost-Vlaanderen. In 1964 werd hij daar hoofdinspecteur. Zijn eerste roman "Hélène Defraye" kreeg hij in 1947 de Prijs voor de Provincie Antwerpen. Deze prijs kreeg hij ook in 1957 voor "De duivel en de maagd" en hij kreeg de Prijs voor Letterkunde van de Vlaamse Provincie voor "De duiven van Stonehenge" in 1976. De Arthur Merghelynckprijs periode 1952-1956 voor "terugkeer naar Atlantis". In 1961 en 1968 werd hij Laureaat van het Referendum der Vlaamse Letterkunde voor "De komst van Joachim Stiller" en "De heks en de archeoloog" en voor "De komst van Joachim Stiller" kreeg hij ook nog de staatsprijs voor het verhalend proza. Als eerste Vlaming schreef hij een boek voor de Vereniging ter Bevordering van de Belangen des Boekhandels: "De goden moeten hun getal hebben". Hij kreeg een Sfan-award voor zijn vertaling van: "Malpertuis" in 1971 en kreeg uiteindelijk de Prijs voor Letterkunde van de Vlaamse Provincies voor zijn gehele werk als auteur. k Enkele boeken die Hubert Lampo nog meer heeft geschreven zijn: -Terugkeer naar Atlantis (1953) -De komst van Joachim Stiller (1960) -De heks en de archeoloog (1967) -Zeg maar Judith (1983) -De eerste sneeuw van het jaar (1985)