De kleine blonde dood door Boudewijn Büch

Personages; De hoofdpersonen van de film zijn niet helemaal gelijk aan de hoofdpersonen in het boek. In het boek is Boudewijn Buch de hoofdpersoon en tegelijkertijd ook de schrijver. Hij is een aparte jongen die een moeilijke jeugd heeft gehad. Hij is bang dat hij later net zo wordt als zijn vader. De vader van Boudewijn is een rare man. Het lijkt alsof hij niet helemaal goed bij zijn hoofd is. Hij haat Duitsland en die haat laat hij heel duidelijk merken. Micky is het zoontje van Boudewijn en Mieke. Mieke is een veertien jaar oudere onderwijzeres. Ze zorgt niet erg goed voor Micky. Fleurette is de vriendin van Boudewijn. Ze heeft een jaar met hem samengewoond samen met Micky. In de film is de hoofdpersoon dezelfde persoon, hij heeft alleen een andere naam. Hij heet Valentijn Boecke. In de film wordt de rol van hem gespeeld door Antonie Kamerling. De vader van Valentijn komt in de film heel weinig voor. Je ziet hem in het begin, en later in wat flashbacks. Mieke komt in de film juist duidelijker naar voren. Je ziet Valentijn in zijn jeugd met haar. Zij is namelijk zijn onderwijzeres geweest. Zij heeft hem geholpen met de Duitse vlinder. Mieke wordt gespeeld door Loes Wouterson. Fleurette komt in de film niet duidelijk voor. Micky is in de film een lief blond jongetje dat alles wil weten. Hij wordt gespeeld door Olivier Tuinier. Verder heeft het boek het ook nog over de demente oma van Boudewijn terwijl die in de film niet naar voren komt. Inhoud; Boudewijn, de ikfiguur in het boek, krijgt van zijn vader het verbod om tijdens een schoolreisje ook maar één voet op Duitse bodem te zetten. De onderwijzer (in de film is het een onderwijzeres) had zijn leerlingen nu juist toegezegd dat ze een kijkje mochten nemen in het “niemandsland.” De jongen zwicht voor de ernstige aandrang van zijn vader, maar een kleurige vlinder lokt hem het Duitse niemandsland in, waar hij verdwaalt. Douaniers brengen hem met een vlinder lopend terug. In het boek brengen ze hem in een echte jeep. Hij is de held, vooral als hij fantastische verhalen ophangt over deze ontmoeting. Thuis krijgt hij een geweldig pak slaag en vertrapt zijn vader de ‘Duitse’ vlinder. Dit is in het boek en film gelijk. Het grote verschil is dat de film voor het grootste deel gaat over Mickey en Valentijn, terwijl in het boek óók de relatie tussen Boudewijn en zijn vader uitvoerig wordt beschreven, misschien zelfs nog wel meer. De film is een speelfilm. Het verhaal is autobiografisch, dus niet verzonnen. Het is misschien wel een beetje fictie, want het is waarschijnlijk een beetje gedramatiseerd, wat vaak gebeurt bij films. Wat mij erg opviel in de film was de belichting. Er was bijvoorbeeld een groot verschil tussen het huis van Valentijn en de omgeving buiten. Binnen was alles erg donker en grauw, en buiten was alles heel licht. Ook in de disco, waar Valentijn een aantal keren te zien is, creëert de belichting een eigen sfeer. In de film is, net als in het boek, gebruikt gemaakt van flashforwards en flashbacks. Alleen wordt er in het boek voortdurend gebruik van gemaakt, terwijl er in de film alleen in het begin een beetje gebruik van wordt gemaakt en twee keer later in de film. Ik heb deze film op school natuurlijk bekeken en later nog een keertje alleen. Als ik de film met anderen had gekeken had ik zeer zeker niet zo serieus naar deze video gekeken. De muziek in de film is niet essentieel voor het verhaal, maar het voegt wel net iets extra’s toe. Bijvoorbeeld: als Mickey gecremeerd word, wordt een lievelingsliedje van Mickey gedraaid. Dit maakte de toch al droevige scène nog dramatischer. De film is een drama. Er komen veel dramatische momenten in voor, waarvan de dood van Mickey een hoogtepunt (of eigenlijk dieptepunt) is. De nadruk van het verhaal ligt op de ontwikkeling van de personages, en dan met name op die van Valentijn. Hij verandert van een wild feestbeest in een zorgzame vader. Bij het maken van de film heeft de auteur van het boek natuurlijk een grote rol gespeeld, want de film is gemaakt naar zijn roman. De film heeft net als het boek een autobiografische betekenis. Het verhaal roept ook emoties op. Boudewijn maakt in het boek een reisje met zijn zoon Micky, een mooie blonde jongen. Hoe zou het zijn als hij nu vijftien was? Boudewijn zou, als vader, met hem naar popconcerten gaan. Maar Mickey is pas vijf. En dus bezoeken ze Artis. (Dit is gelijk aan de film) Micky beschikt over een overstelpende vraaglust en een enorme verbazing. En eet teveel ijs. Citaat “Zowel hij als ik konden geen maat houden.” Bij een vriendin gaat Micky onder de douche want thuis ligt zijn moeder (Mieke) dronken in bed. (Dit zie je echter niet in de film.) De vader van Boudewijn is dol op vlaggen, de derde dinsdag in september en op marcheren, maar hij haat Duitsland. Boudewijn mag het woord ‘Duitsland’ niet eens uitspreken. (Dit is met Valentijn net zo.) Zijn vader heeft een merkwaardig soort oranjegevoel. Hij geldt in het dorp als een held die ons land verdedigde tegen zijn eigen (Duitse) volk. Boudewijn weet er eigenlijk niets van. Wanneer er in de klas bewonderend over zin vader wordt gesproken, knikt hij maar instemmend, maar eigenlijk weet hij niets van zijn vaders heldendaden. (In de film zie je Valentijn helemaal niet in school, en andere gebeurtenissen met leerlingen zitten niet in de film verwerkt

Bij het passeren van de gouden koets raakt zijn vader buiten zinnen. Hij loopt naast de lakeien, bonst op de ruiten en schreeuwt: ‘alles heb ik voor dit land gedaan en wat doen ze nu voor mij?’ Hij wordt opgepakt en naar het bureau gebracht. Daar schreeuwt hij nog over de Duitse prins. Als een vrouw naast Boudewijn vraagt wie die man is, zegt hij hem niet te kennen. Wat gebeurt er toch steeds met zijn vader op bepaalde dagen? Zijn vader komt weer vrij, misschien dank zij zijn Duits accent. In de film zie je amper wat van de relatie tussen Valentijn en zijn vader. Dat is wel jammer vind ik. Het had heel mooi kunnen worden in zijn geheel had je dan drie generaties in een film. Boudewijn krijgt dus een kind bij de veertien jaar oudere lerares Mieke. In de film worden uitgebreide ruzies tussen Valentijn en Mieke gefilmd, terwijl dit in het boek achterwege blijft. Mening over het boek en de film; Ik heb eerst de film gekeken op school. Daarna heb ik in de bibliotheek het boek gehuurd. Dat had ik al redelijk snel uitgelezen omdat ik dacht dat ik toch eigenlijk alles al wist. Maar dat was dus niet zo. Toen heb ik het boek voor de tweede keer gelezen. En ook alle details. Toen heb ik in de Alphense Bibliotheek de film gehuurd. En heb ik de film ook twee keer gelezen. Dus nu vielen zelfs de allerkleinste dingen me op. Eerst viel het me niet eens op dat Valentijn in het Boek Boudewijn heet. Daar las ik gewoon overheen. Stom eigenlijk. Nu vielen alle kleine dingen me op. Meestal vind ik het leuker om een boek te lezen, in plaats van een film te kijken. Maar nu was het andersom. Ik vond de film goed gemaakt en geacteerd. In het boek sprak het me allemaal niet zo heel erg aan, maar als je zo’n film ziet denk je er heel anders over en neem je het allemaal veel beter in je op. Ik vond het een mooi boek. Ik had anders verwacht want ik ben niet dol op de boeken van Boudewijn Buch. Maar dit boek was erg leuk en interessant. Een ander verschil wat ik zelf had met het boek en de film was dat ik om het boek niet hoefde te lachen. En om de film heb ik wel een paar keer gelachen. Maar dat ligt net aan de acteurs denk ik. En aan hun tekst.