De kinderkaravaan door An Rutgers van der Loeff

Algemene gegevens:

1. De Kinderkaravaan het boek word zo genoemd omdat een gezin met een karavaan mee trekt en onderweg krijgt de moeder van het gezin een baby kreeg en kort daarna ziek werd en de vader ook en stierven allebei toe is het gezin alleen door de wildernis getrokken.

2.Auteur van het boek An Rutgers van der Loeff  ze werd in 1910 geboren. Na de middelbare school ging An Rutgers van der Loeff klassieke talen ook had ze vier kinderen toen die kinderen naar school konden begon ze pas echt te schrijven. In 1956 kreeg ze een prijs voor het beste kinderboek met haar boek Lawines razen en in 1968 kreeg ze voor haar hele werk de Staatsprijs voor kinder  en jeugdliteratuur en in 1976 werd ze benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau vanwege haar  werk voor het Kinder en jeugdboek. Op 19 augustus 1990 overleed An Rutgers van der Loeff.

3. Het verhaal speelt zich af in het verre Westen Noorden van Amerika. De uitgever van het boek is Ploegsma en het boek is uitgegeven in 2006 de eerste uitgaven was in 1949 in Amsterdam.

4. Het genre van het boek is avonturenverhalen want er gebeuren veel spannende dingen.

Ruimte

5. Het verhaal speelt zich op meerdere plaatsen af want ze trekken van Fort Laramie naar het dal van Columbia (Oregon) en komen ook nog langs fort Boise en Fort hall en Fort Bridger.

6.Ja de omgeving past wel bij het verhaal zij hebben hun vader en moeder moeten verliezen en ze lopen dan ook steeds  door de stille vlakte een beetje rustige natuur.

Tijd

7. Het verhaal speelt zich af in 1844 (19e eeuw)

8. Het verhaal speelt zich af in een half jaar.

Opbouw

9.Het verhaal is chronologisch verteld want het verhaal speelt zich steeds voortdurend verder zonder dat de tijd in het verhaal verspringt.

10.Het verhaal heeft een gesloten einde want er staat verder niets meer over de hoofdpersoon en wat er verder met gebeurd

nages

11. De hoofdpersonen zijn: vader Henry Sager,Naomi sager
zoon  John Sager.

12. Henry Sager is een jager en doorzetter hield van aanpakken zorgde goed voor het gezin

       Naomi Sager zorgde goed voor haar gezin komt niet veel voor in het verhaal

       John Sager hielp zijn vader hield van jagen En later toen zijn vader en moeder stierven moest hij

       op het gezin passen .

13. Henry Sager: draagde een cowboy hoed had ook lang haar

John Sager: mager en heeft langhaar draagde mocassins en een riem met daarin een mes.                Draagde een cowboyhoed

Naomi Sager: lang zwart haar  meer staat er niet in het verhaal

14. Jij hij maakt een  ontwikkeling mee doordat zijn vader en moeder gestorven zijn moet hij op de kinderen passen dan is er ontwikkeling in gedrag hij moet op de kinderen passen.

15. Louise (12 jaar), Francis (11 jaar), Catherine (Cathie) (12 jaar), Mathilda (5 jaar), Elizabeth (Lizzy) (3 jaar), Indepentia (baby, 0 jaar) en meneer Whiteman en mevr. Whiteman

16. John moet wel streng zijn op zijn broertjes en zusjes maar hij vind ze noch wel lief en heeft gewoon een goede band.

Perspectief

17. Vanuit het perspectief van de schrijver.

18. Het Hij/Zij perspectief er komt geen ik in het verhaal voor en er worden geen gedachten voorspeld.

Spanning

19.Ik snapte het begin niet over de verblijfplaats maar later kwam ik erachter dat het de verblijfplaats was van de Familie Sager.

20.op een dag als ze in de kar zitten horen ze een hard geluid vader Henry gaat kijken en het zijn buffels op drift ze kwamen recht op de karavaan af de buffels kwamen met een ongelofelijke snelheid de karavaan tegemoet dus de karavaan moest ook harder John ging met zijn zweep naar voren en jaagde de ossen op dat ze harder gingen rennen vader Sager schatte de afstand tussen de karavaan en de buffels er was noch maar een ding dat ze konden doen en dat was het gras in brand steken de grond trilde van het voorbijkomen van de buffels. De buffels stormde gewoon door de vlammen. Het geluid van de buffels maakte de honden aan het huilen en de paarden aan het hinniken en de buffels waren al dichterbij toen gaf de vader van John Sager het bevel om te schieten het werd zo erg met schieten dat er zoveel rook ontstond dat geen mens meer durfde te ademen

De voorste buffels konden niet meer stoppen dus zwenkten ze af naar links het gevaar was geweken dat de buffels op de karavaan zou afkomen.

Samenvatting

21. kindertrek door een onmogelijk gebied

22. De familie Sager reisde met de karavaan mee. Moeder Naomi moest bevallen van de baby en werd daarna erg ziek. De karavaan reed verder zonder de familie Sager. 
Nadat baby Indepentia was geboren bleven ze nog een paar dagen op de plaats van Indepentia’s geboorte plaats. Niet lang na de geboorte werd vader ook ziek. John was nu de man die op de familie moest passen. 
Op een avond kwam er een man bij de wagen. De man vertelde hem dat hij zo snel mogelijk met de wagen de karavaan weer op moest zoeken, omdat er indianen op oorlogspad waren. De karavaan was twee dagreizen verder. Daarom moest John dag en nacht rijden totdat hij bij de troep was. 
John kwam aan bij de het kamp en riep een dokter. De dokter kwam meteen. Henry Sager en zijn vrouw bleken dood te zijn. 
John en zijn broer en zusjes moesten worden verdeeld over families maar dat wou John niet. Hij wou zijn familie niet uit elkaar laten halen. Na nog verder te hebben gereisd, werd er besloten om niet verder te gaan omdat het te gevaarlijk bleek te zijn. John was het hier niet mee eens, in het dorp kocht hij een hond, en de volgende morgen pakte hij een sterke os en een koe voor de bepakking en melk.
Toen begon het avontuur pas echt voor John. Elke dag werd het zwaarder. Ze kwamen een moeder beer met jongen tegen en moesten meerdere keren een rivier oversteken.
Ook kwamen ze bij een kamp met veel indianen en daar werden ze grondig gewassen en kregen ze nieuwe kleren. Ze kregen gidsen mee die een eind met hen mee zou reizen om de weg te wijzen, maar de gidsen hadden hen beroofd. Ze hadden alles meegenomen, wat ze van de hoofdman hadden gekregen.
Zo gingen ze verder zonder de pakpaarden en de hulp van de indianen. 
De os ging dood omdat hij het zware gewicht niet meer mee kon dragen. Weer kwamen ze een beer tegen en ze ontkwamen net aan een bosbrand. 
Weer werd het elke dag zwaarder, de herfst begon er aan te komen. Het werd elke nacht kouder. 
Met de koe ging het ook slecht ze gaf niet veel melk meer en gleeduit over Louise heen. Louise brak haar been.
John zelf wist niet hoe lang het nog door zou gaan, hij stond boven op de berg die hij net had beklommen, en daar vandaan zag hij naar beneden. Hij zag het Colombia dal liggen, hij liep zo snel mogelijk naar beneden om zijn broer en zusjes te halen. Zo waren ze na bergafwaarts bij het huisje van dr. Marcus Withman aangekomen. Zij verzorgden eerst de kleine Indepentia en daarna ook de andere kinderen. John en zijn broer en zusjes mochten bij hen blijven wonen.