De Bezige Bij Amsterdam - 1982 - 115
Hoofdpersonen: Ik figuur (René) Man van ongeveer 50 jaar, alleenstaand, schrijver. Houdt van zijn kat, en van zijn moeder. Voske
Roestkleurig zwart gevlekte poes met een bonte staart
moeder
Moeder trok René vaak voor, voelde zich misschien schuldig door ongeluk in zijn jeugd. Thema
Man denkt terug aan de twee belangrijkste dode 'personen' uit zijn leven; zijn moeder en zijn kat. Titelverklaring
De junival doet de schrijver terug denken aan de tijd dat de peren van de bomen vielen en hij een eerbewijs onder de pereboom 'tekende' met stukjes mos. Zijn moeder was heel belangrijk voor hem. Tijd
Vele jaren, de ik figuur gooit allerlei herinneringen door elkaar, hij denkt terug aan zijn jeugd, meer dan veertig jaar geleden, tot aan 1982 (WK voetbal Spanje)
Kritiek
Nauwelijks
Genre
Levensverhaal (Voske en moeder) Plaats
Niet vermeld maar waarschijnlijk Amsterdam en Oegstgeest
Motieven
De dood, dierenliefde, moederliefde. Samenvatting
Het verhaal bestaat uit 30 kleine hoofdstukjes, soms maar twee bladzijden lang, allemaal herinneringen, de ene keer gaat het over moeder, de andere keer over de poes, soms over beide
1 René denkt terug aan Voske, zijn kat. Haalt alle souvenirs die hij heeft, foto's, inentingskaarten enz, uit een la en bekijkt ze. 2 Als zijn moeder langs kwam was ze doodsbang voor Voske. Een keer sprong ze op schoot en vielen beide in slaap, enkele maanden voor hun dood. 3 Vroeger in zijn jeugd hadden ze alleen scharrelpoezen in huis. Een keer maakte hij op de verjaardag van zijn moeder als verrassing van mos de woorden "Leve moeder" op de grond onder de perenboom. Toen ze het kwam bekijken lag het helemaal door elkaar. Hij gooide stenen naar de poes en joeg hem kwaad weg, en repareerde de woorden. Even later ziet hij een merel de mos door elkaar gooien op zoek naar wormen. De poes vergaf hem nooit. 4 Moeder stierf tijdens de gezelligste dag van de week, als ze samen met haar kinderen gebak at, wat eigenlijk niet mocht. Ze stortte zo in elkaar. 5 Voske hield van muziek, en hij heeft geprobeerd haar met muziek te laten inslapen. 6 Als vriendinnen Voske niet mochten werden ze er gelijk uitgezet. 7 Na de dood van zijn vader kwam hij iedere week bij zijn moeder en gaf haar gerookte paling. Een keer verwisselt hij die met de lekkerbekjes van de poes; goed dat hij zo'n goede kwaliteit kocht want zijn moeder at het smakelijk op. 8 Soms nam hij de poes mee op vakantie naar de waddeneilanden, waar ze in het schelpenzand speelde. De vogels kregen snel door dat het een huiskat was en lieten haar gaan. 9 Voske drinkt altijd uit de lekkende kraan, ze hield ook van regen en ze heeft zelfs een keer gezwommen. 10 Hij nam altijd bloemen mee naar zijn moeder, vaak haalde hij anemonen uit de grond. Deze wou hij ook op haar graf hebben, maar de rest van de familie vond dat niet goed. 11 Voske was dol voetbal, want dan kon ze de hele wedstrijd op schoot slapen. Ze maakte zes WK's mee(!) Tijdens Polen-Brazilië in Argentinië stierf ze in zijn armen. 12 Na de dood van zijn moeder belde een broer in woede op omdat een zus de tas van moeder alleen had bekeken, dat had gezamenlijk moeten gebeuren vond die broer. Ze verdelen de spullen van moeder, René neemt haar wasbord mee en hangt dat thuis op. 13 Voske kwam soms met gevangen vogeltjes binnen, maar meestal kon René deze weer ongeschonden vrijlaten, zo voorzichtig ving zij ze. Toen hij een keer een Russische attaché op bezoek had zat Voske boos naar zijn koffer te kijken, misschien een lopende bandrecorder erin? 14 Na de dood van vader was moeder een beetje wrokkig achtergebleven, alsof zij als eerste had willen gaan. De rouw bij moeders dood was minder dan bij vader. 15 Voske was dood en hij had haar op een kussen gelegd, met wat rozen. Hij moest er om huilen, iets wat pas veel later kwam bij moeder. Soms droomde hij over moeder. 16 Voske was 21 jaar oud geworden. Hij had haar als ukkie uit een dierenwinkel gehaald voor een rijksdaalder. Ze verkende het huis en kwam naast de schrijfmachine zitten, na enige tijd op precies de juiste afstand van de wagen. 17 Zijn broer belt weer, die ene zus had uit moeders tas een envelop met haar gehaald en een uniformknoop, beide van hun gestorven broer (40 jaar daarvoor). Huilen er een beetje om. René heeft precies dezelfde envelop met haar en knoop. 18 René had een goede verstandhouding met moeder, zonder veel te praten. Als jongen nam hij altijd een veldboeket mee naar haar. 19 De eerste keer dat Voske zwanger was kreeg ze zes jongen, dat was even leuk, maar daarna te druk, hij gaf ze weg aan kennissen. De tweede zwangerschap werd gevolgd door een sterilisatie. 20 Met moeder ging hij regelmatig mee naar de stad, ijs eten, dat wisten de anderen kinderen niet. 21 Op een wasdag, toen hij jong was kwam hij verschrikkelijk in de knoop met de opgehangen lakens en raakte in paniek, een droom? 22 Voske wachtte altijd bij de hoek van de straat als hij boodschappen ging doen. Ze keek nooit naar andere katten tot een jaar voor haar dood ze 'vriendjes' werd met een zwarte kater. 23 Na Voskes dood wil hij geen andere poes, ze is niet te vervangen. Zijn moeder had hem niet kunnen troosten na haar dood. 24 Hij heeft een visioen van een corpulente naakte vrouw aan het kruis. Het graf van zijn moeder bezocht hij nooit. 25 Bij het werk mist hij zijn poes, de plaats naast de schrijfmachine is eng leeg. Toen ze dood was wilde hij haar cremeren en de as hebben, maar dat ging nergens. Pas een kennis bij het dierenlaboratorium wilde het doen. 26 In een schilderwerk van Renoir ziet hij zijn moeder terug, en gaat speciaal naar Parijs om het echte doek te zien, waarbij hij huilend voor het schilderij staat. 27 Voske neemt hij in een koffer mee naar het laboratorium, met een dure Chinese vaas voor de as. Voor de deur ligt de zwarte kater, die niet opzij gaat. Hij weet dat ze dood is. 28 In de begrafenisauto denkt hij aan de crematie van Voske. Thuis heeft hij een gat gemaakt onder de vijgenboom en de as daar in gestrooid. 29 In de kamer heeft hij geen foto's van zijn moeder of Voske. Hij vindt dat een onaardige herinnering aan de doden. 30 Bij het verhuizen laat hij de vijgenboom met grote kluit uit de grond halen, om zo de as van Voske mee te nemen. Hij doet de foto's van moeder en Voske bij elkaar en eet het overgebleven blik tonijn van Voske leeg, kijkend naar de boom in zijn nieuwe tuin.
Hoofdpersonen: Ik figuur (René) Man van ongeveer 50 jaar, alleenstaand, schrijver. Houdt van zijn kat, en van zijn moeder. Voske
Roestkleurig zwart gevlekte poes met een bonte staart
moeder
Moeder trok René vaak voor, voelde zich misschien schuldig door ongeluk in zijn jeugd. Thema
Man denkt terug aan de twee belangrijkste dode 'personen' uit zijn leven; zijn moeder en zijn kat. Titelverklaring
De junival doet de schrijver terug denken aan de tijd dat de peren van de bomen vielen en hij een eerbewijs onder de pereboom 'tekende' met stukjes mos. Zijn moeder was heel belangrijk voor hem. Tijd
Nauwelijks
Genre
Levensverhaal (Voske en moeder) Plaats
Niet vermeld maar waarschijnlijk Amsterdam en Oegstgeest
Motieven
De dood, dierenliefde, moederliefde. Samenvatting
Het verhaal bestaat uit 30 kleine hoofdstukjes, soms maar twee bladzijden lang, allemaal herinneringen, de ene keer gaat het over moeder, de andere keer over de poes, soms over beide
1 René denkt terug aan Voske, zijn kat. Haalt alle souvenirs die hij heeft, foto's, inentingskaarten enz, uit een la en bekijkt ze. 2 Als zijn moeder langs kwam was ze doodsbang voor Voske. Een keer sprong ze op schoot en vielen beide in slaap, enkele maanden voor hun dood. 3 Vroeger in zijn jeugd hadden ze alleen scharrelpoezen in huis. Een keer maakte hij op de verjaardag van zijn moeder als verrassing van mos de woorden "Leve moeder" op de grond onder de perenboom. Toen ze het kwam bekijken lag het helemaal door elkaar. Hij gooide stenen naar de poes en joeg hem kwaad weg, en repareerde de woorden. Even later ziet hij een merel de mos door elkaar gooien op zoek naar wormen. De poes vergaf hem nooit. 4 Moeder stierf tijdens de gezelligste dag van de week, als ze samen met haar kinderen gebak at, wat eigenlijk niet mocht. Ze stortte zo in elkaar. 5 Voske hield van muziek, en hij heeft geprobeerd haar met muziek te laten inslapen. 6 Als vriendinnen Voske niet mochten werden ze er gelijk uitgezet. 7 Na de dood van zijn vader kwam hij iedere week bij zijn moeder en gaf haar gerookte paling. Een keer verwisselt hij die met de lekkerbekjes van de poes; goed dat hij zo'n goede kwaliteit kocht want zijn moeder at het smakelijk op. 8 Soms nam hij de poes mee op vakantie naar de waddeneilanden, waar ze in het schelpenzand speelde. De vogels kregen snel door dat het een huiskat was en lieten haar gaan. 9 Voske drinkt altijd uit de lekkende kraan, ze hield ook van regen en ze heeft zelfs een keer gezwommen. 10 Hij nam altijd bloemen mee naar zijn moeder, vaak haalde hij anemonen uit de grond. Deze wou hij ook op haar graf hebben, maar de rest van de familie vond dat niet goed. 11 Voske was dol voetbal, want dan kon ze de hele wedstrijd op schoot slapen. Ze maakte zes WK's mee(!) Tijdens Polen-Brazilië in Argentinië stierf ze in zijn armen. 12 Na de dood van zijn moeder belde een broer in woede op omdat een zus de tas van moeder alleen had bekeken, dat had gezamenlijk moeten gebeuren vond die broer. Ze verdelen de spullen van moeder, René neemt haar wasbord mee en hangt dat thuis op. 13 Voske kwam soms met gevangen vogeltjes binnen, maar meestal kon René deze weer ongeschonden vrijlaten, zo voorzichtig ving zij ze. Toen hij een keer een Russische attaché op bezoek had zat Voske boos naar zijn koffer te kijken, misschien een lopende bandrecorder erin? 14 Na de dood van vader was moeder een beetje wrokkig achtergebleven, alsof zij als eerste had willen gaan. De rouw bij moeders dood was minder dan bij vader. 15 Voske was dood en hij had haar op een kussen gelegd, met wat rozen. Hij moest er om huilen, iets wat pas veel later kwam bij moeder. Soms droomde hij over moeder. 16 Voske was 21 jaar oud geworden. Hij had haar als ukkie uit een dierenwinkel gehaald voor een rijksdaalder. Ze verkende het huis en kwam naast de schrijfmachine zitten, na enige tijd op precies de juiste afstand van de wagen. 17 Zijn broer belt weer, die ene zus had uit moeders tas een envelop met haar gehaald en een uniformknoop, beide van hun gestorven broer (40 jaar daarvoor). Huilen er een beetje om. René heeft precies dezelfde envelop met haar en knoop. 18 René had een goede verstandhouding met moeder, zonder veel te praten. Als jongen nam hij altijd een veldboeket mee naar haar. 19 De eerste keer dat Voske zwanger was kreeg ze zes jongen, dat was even leuk, maar daarna te druk, hij gaf ze weg aan kennissen. De tweede zwangerschap werd gevolgd door een sterilisatie. 20 Met moeder ging hij regelmatig mee naar de stad, ijs eten, dat wisten de anderen kinderen niet. 21 Op een wasdag, toen hij jong was kwam hij verschrikkelijk in de knoop met de opgehangen lakens en raakte in paniek, een droom? 22 Voske wachtte altijd bij de hoek van de straat als hij boodschappen ging doen. Ze keek nooit naar andere katten tot een jaar voor haar dood ze 'vriendjes' werd met een zwarte kater. 23 Na Voskes dood wil hij geen andere poes, ze is niet te vervangen. Zijn moeder had hem niet kunnen troosten na haar dood. 24 Hij heeft een visioen van een corpulente naakte vrouw aan het kruis. Het graf van zijn moeder bezocht hij nooit. 25 Bij het werk mist hij zijn poes, de plaats naast de schrijfmachine is eng leeg. Toen ze dood was wilde hij haar cremeren en de as hebben, maar dat ging nergens. Pas een kennis bij het dierenlaboratorium wilde het doen. 26 In een schilderwerk van Renoir ziet hij zijn moeder terug, en gaat speciaal naar Parijs om het echte doek te zien, waarbij hij huilend voor het schilderij staat. 27 Voske neemt hij in een koffer mee naar het laboratorium, met een dure Chinese vaas voor de as. Voor de deur ligt de zwarte kater, die niet opzij gaat. Hij weet dat ze dood is. 28 In de begrafenisauto denkt hij aan de crematie van Voske. Thuis heeft hij een gat gemaakt onder de vijgenboom en de as daar in gestrooid. 29 In de kamer heeft hij geen foto's van zijn moeder of Voske. Hij vindt dat een onaardige herinnering aan de doden. 30 Bij het verhuizen laat hij de vijgenboom met grote kluit uit de grond halen, om zo de as van Voske mee te nemen. Hij doet de foto's van moeder en Voske bij elkaar en eet het overgebleven blik tonijn van Voske leeg, kijkend naar de boom in zijn nieuwe tuin.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden