De intrigant door Patricia Snel

Feitelijke gegevens over het boek Verschijningsdatum 1e druk: 25 mei 2011
Gebruikte druk: 1e
Aantal bladzijden: 187
Uitgeverij: Mistral (Imprint van FBM-uitgevers) Genre Op de cover staat “literaire thriller.” Maar in de beoordeling hieronder geef ik aan dat het verhaal eigenlijk niet zo spannend is. De cover Er staat op de voorkant een afbeelding van een jonge vrouw die uitkijkt over een stuk grasland. Het ligt voor de hand bij deze afbeelding te denken aan de hoofdfiguur van de thriller, Anna Verburg. De flaptekst Anna Verhulst verruilt de bruisende stad voor het pittoreske plattelandsdorpje Noaber. In het oude huis van haar oma hoopt ze haar verleden eindelijk achter zich te laten. De aanvankelijke dorpse gemoedelijkheid slaat echter snel om als Anna weigert haar buurman een stukje land te verkopen. De gemeenschap wil haar koste wat het kost weg hebben. Wanneer de sfeer steeds grimmiger wordt en Anna bedreigd wordt, staat ze met haar rug tegen de muur. Deze tweede thriller van Patricia Snel is een geraffineerd psychologisch verhaal over liefde, integratie en corruptie op het platteland. Samenvatting van de inhoud In de proloog wordt verteld dat er enkele mensen een brand stichten en daarna wegvluchten. Bij het wegrijden worden ze geconfronteerd met een auto-ongeluk: een auto zit om een boom gekruld. Hun daad om dieren te bevrijden is er de oorzaak van dat de auto verongelukt is. Hoofdstuk 1-20

Anna Verburg is een middendertiger en orthopedisch chirurge. Ze heeft haar intrek genomen in het huis van haar oma in het Drentse provinciestadje Noaber. (fictieve naam) Vroeger logeerde ze vaak bij haar oma, die zwanger was van Anna’s vader toen Opa Verburg werd opgepakt door de Duitsers. Er was sprake van verraad. Ze belt met een oude vriendin van haar, Margreet, en vertelt over de fijne dingen die ze in het dorp meemaakt. Maar tijdens het telefoneren staat er ineens een buurman bij haar in de kamer. Het is Albert van Klaveren die een stukje land van haar oma heeft ingepikt. Ze wil het land terug en hij doet haar een aanbod om het van haar te kopen. Dat wil Anna liever niet. Op één van haar wandelingen stuit ze op een op hol geslagen paard, waarvan de eigenaar wat verderop op de grond ligt. Het is een aantrekkelijke man, Gijs Zoer, en hij vindt het fijn dat ze hem op de been heeft geholpen. Hij nodigt haar uit eens langs te komen op zijn boerderij. ‘s Nachts hoort Anna allemaal enge geluiden in haar woning. Anna doet de volgende week haar geplande operaties en Gijs belt haar al eerder op om al eerder langs te komen, bijv. op woensdag omdat één van zijn merries op het punt staat te bevallen. Anna wil dat wel zien en op die woensdag gaat ze eerst langs bij een Drentse buurvrouw/boerin Neeltje die haar ook heeft uitgenodigd om lid te worden van een plattelandsvereniging. Wanneer ze bij Gijs komt, moet de merrie juist bevallen. Ze assisteert daarbij. Anna is ontroerd over wat ze ziet. Gijs zoent haar en daarna gaan ze met elkaar naar bed. Midden in de nacht vertrekt ze: ze moet immers voor haar hond Kwibus zorgen. Wat later bezoekt ze een burenfeestje bij Neeltje thuis. Het gaat er echt dorps aan toe (zuipen, moppen tappen en roddelen) Neeltje waarschuwt Anna voor de te gladde Gijs. Toch blijft Anna met hem omgaan. Ook neuken ze weer, zelfs een keer in de open natuur. Maar de vrijpartij wordt wreed onderbroken door het feit dat Van Klaveren haar hond Kwibus doodrijdt. Ze is woedend, omdat Albert veel te hard langs haar huis heeft gereden, waarvoor ze hem al eens eerder heeft gewaarschuwd. Gijs probeert haar te sussen en haar over te halen geen aanklacht tegen Albert in te dienen. Ze vraagt wel of hij die nacht wil blijven slapen, want ze is bang voor de geluiden die ze in haar huis hoort. Die nacht staat ineens ene Robin voor haar deur. Ze kent die jonge man uit het verleden. Gijs toont zich een jaloerse minnaar en gaat weg. Er is iets gebeurd in het verleden, waarbij ook haar vriendin Margreet is betrokken. Robin blijkt daaraan een soort schuldgevoel te hebben. Hij blijft tegen haar zin in haar woning slapen. De volgende dag heeft Anna weer ruzie met Van Klaveren. Die blijft haar maar uitdagen met zijn vervelende daden. Robin is intussen weer met de noorderzon vertrokken. Aangezien Van Klaveren zich niet aan de regels voor zijn recreatieve theehuis houdt, gaat ze klagen bij de gemeente, maar de ambtenaar is haar niet erg behulpzaam. Het is natuurlijk “ ons kent ons” in het dorp. Daarna gaat de ellende beginnen. Anna ontvangt in juli 2011 een dreigbrief waarin staat dat ze geacht wordt uit het dorp te vertrekken. Ze voelt zich steeds onveiliger in de kleine gemeenschap. Ook in haar eigen huis dat wordt verbouwd. Er is namelijk een mail naar al haar kennissen verstuurd met een bijlage waarin twee naaktfoto’s staan van Anna en Gijs. Wie heeft die foto’s gemaakt en wie heeft vanaf haar eigen computer een mail gestuurd? Wel is er die dag een jonge elektricien gekomen die als vervanger van de oorspronkelijke elektricien was aangesteld. Ze vindt het versturen van d email met seksfoto’s verschrikkelijk en de gemeenschap begint zich tegen haar te keren. (vgl. de situatie van het groeten met de man van het Tiroler hoedje- zie onder thematiek) Anna is van slag en maakt tijdens een operatie een foutje. Ze wordt voorlopig even op non-actief gesteld. De aannemer vindt bij de verbouw een kistje dat begraven lag in het huis. Er zitten brieven uit de oorlog in. Er zitten ook adressen in van de mensen die moesten worden opgepakt o.a. van haar opa. De brief waarin dat staat, is ondertekend door de vader van Albert van Klaveren. Dat was dus blijkbaar de verrader in het dorp . Zijn zoon wil nota bene op het stukje grond dat hij van haar wilde kopen een gedenkteken voor de omgekomen buurtbewoners plaatsen. De situatie in het dorp wordt nu echt vervelend voor Anna Verburg. Haar relatie met Gijs is tijdelijk verbroken. Neeltje heeft geen leuke informatie over hem verteld. Maar wanneer ze Gijs toevallig weer ontmoet, vertelt ze hem het verhaal uit haar verleden. Ze had zich aangesloten bij een milieubeweging die twaalf jaar geleden had besloten een bontboerderij in de fik te steken. Ze had dat samen gedaan met Robin en Margreet. De loslopende dieren hadden een auto-ongeluk veroorzaakt, waarbij een vrouw om het leven was gekomen en haar zoontje zwaargewond was geraakt. Robin had daar een enorm schuldcomplex aan over gehouden. Hij was daarvoor in behandeling in een kliniek geweest en wil nu de situatie in de publiciteit brengen. Dat kan Anna niet hebben met haar baan en daarom is ze in discussie gegaan met Robin. Gijs is blij dat ze het verhaal aan hem heeft verteld. Ze besluiten het weer goed te maken. Wanneer ze naar huis rijdt, voelt ze zich onbewust bespied. Dan komt er een jonge man in de woning die haar overmeestert. Ze herkent de stem: het is die van de jonge elektricien die als plaatsvervanger die dag in haar huis is gekomen. Dat blijkt Kris Vogels te zijn: de jongen die 12 jaar geleden het auto-ongeluk heeft overleefd en die nu genoegdoening wil hebben. Anna betuigt haar oprechte spijt en dat is blijkbaar voldoende voor de jongen om te weg te gaan zonder haar iets te hebben aangedaan. Daarna confronteert Anna Albert van Klaveren met de situatie van zijn vader. Ze zegt dat ze dit gegeven (de brieven in het kistje) nu ook openbaar kan maken en dan is Albert misschien de gebeten hond in het dorp. Ze dwingt hem af te zien van de eisen op het stukje land en ook om de recreatieve plannen binnen de vergunning en het bestemmingsplan te realiseren. Albert stemt daarin toe. Ze weet dat hij nu in haar macht is. Allebei hebben ze een stukje geschiedenis dat ze moeten verzwijgen. Hadden we allemaal niet een geschiedenis, een verleden, iets waarvoor we ons schaamden ? (blz. 183) Daarmee wordt het verhaal afgesloten. In de epiloog vertelt Anna dat haar relatie met Gijs weer normaal is en dat Albert zich aan de afspraken heeft gehouden en dat ze van Kris Vogels niets meer heeft vernomen. Ze heeft zelf een gedenkteken voor de oorlogsslachtoffers op haat terreintje geplaatst, tot grote blijdschap van de inwoners van Noaber. Haar dwangneurose (alles moet schoon zijn, steeds handen wassen met een lotion) heeft ze wat beter onder controle. In haar buik groeit een baby. Titelverklaring Op blz. 127 staat een verwijzing naar de titel. In het verhaal krijgt de hoofdfiguur Anna Verburg ruzie met haar buurman Albert van Klaveren, die grond van haar heeft ingepikt. In het dorp is ze ineens de gebeten hond en ze denkt dat Albert daarachter zit. Ik hou jou verantwoordelijk voor wat er gebeurt, op internet, bij wat het dorp zegt en de gevolgen ervan. Het komt allemaal uit jouw koker. Een intrigant ben je! Een vuile rat. En reken maar dat dit je echt gaat bezuren. Ik ga dit hoog spelen. “ Het motto Het boek begint met een motto. Het is een gedicht van de Drentse dichter Egbert Hovenkamp II. Hij was tot 2010 de stadsdichter van Assen. Wat under was
komp boven
Wat in het duuster lag
komp an het locht
Zichtbaor
waj zeein kunt
Waj niet zeein kunt
is hier niet. Het motto is heel toepasselijk voor dit boek. Er komt in het boek iets uit het verleden naar boven (zowel in de geschiedenis van de dood van haar opa als van de daad die Anna Verburg zelf op haar geweten heeft). Structuur Het verhaal begint met een proloog. Daarin wordt verteld over een aangestoken brand en over een ongeluk dat heeft plaatsgevonden. De proloog beslaat maar één bladzijde. Later in het verhaal blijkt dat dit met het verleden van Anna Verburg heeft te maken. Twaalf jaar daarvoor heeft ze meegeholpen een bontboerderij in de fik te steken en één van de gevolgen was een auto-ongeluk met dodelijke afloop. Dar komt later in een van de hoofdstukken terug. Ze vertelt dit verhaal namelijk aan Gijs wanneer hun relatie op gespannen voet staat. Daarna volgen 20 hoofdstukken die geen titel hebben. In deze hoofdstukken wordt het verhaal van Anna Verburg anno 2011 verteld en deze hoofdstukken staan in chronologische volgorde. Het verhaal eindigt met een epiloog, waarin wordt aangegeven wat er gebeurt in het Drentse dorp nadat de hele intrige is afgelopen. Het is dus met recht een afloop van het verhaal. Als allerlaatste komt er nog een nawoord van de auteur, waarin ze zegt dat ze het betreurt dat de toestand in het Drentse dorp in de werkelijkheid zijn wortels heeft gevonden. De natuur wordt door de gemeente van het dorp onvoldoende beschermd.
Perspectief De proloog wordt verteld door een alleswetende verteller. Het verhaal wordt verteld door de ongeveer 34-jarige Anna Verburg, een orthopedisch chirurg die vanuit de Randstad(Rotterdam) naar een klein Drents dorpje Noaber is verhuisd. Ze moet daar inburgeren, wat niet zo goed lukt na een tijdje. Anna vertelt in de o.v.t. en ze is een ik-vertelster. In de epiloog schakelt de vertelster over op de o.t.t. De tijdlagen van het verhaal Het is uit allerlei tekstgegevens duidelijk dat het een actueel verhaal is. Maar de schrijfster maakt het de lezer gemakkelijk om de tijd van de gebeurtenissen te achterhalen. Er wordt namelijk een brief van de bedreiger in de brievenbus gedaan bij Anna en die heeft een datum (juli 2011) Later ontvangt Anna ook nog een brief van de gemeente n.a.v. een bezwaar dat ze heeft aangespannen tegen Albert van Klaveren. Die brief heeft ook een datum 23 juli 2011. In het algemeen kun je stellen dat het gehele verhaal in de zomer van 2011 afspeelt. Het decor van de handeling Het decor speelt zich af in een klein Drents dorp Noaber, waar Anna Verburg in de oude woning van haar oma is neergestreken. Zelf is ze afkomstig uit Rotterdam. Het gaat in deze thriller ook om de manier waarop iemand zich in een dorp moet aanpassen aan de normen en waarden van het dorp. Het decor is dus de omgeving van het Drentse dorp. Uitgewerkte thematiek In een thriller worden vaak bekende motieven gebruikt (whodunit, de moord, bedreiging etc.) Enkele van deze motieven zijn wel in het boek opgenomen. Toch is misschien wel het belangrijkste motief: het integreren in een nieuwe levensgemeenschap. Anna Verburg komt uit de Randstad en vestigt zich in een Drents dorpje. Daar moet ze natuurlijk voldoen aan de normen en waarden van de inwoners. Dat lijkt in het begin wel aardig te lukken, maar wanneer ze haar eigen eisen gaat stellen en met een aantrekkelijke man aanpapt, komt ook dorpsjaloezie (van Neeltje die over Gijs roddelt) om de hoek kijken. Bovendien accepteert men niet van haar dat ze zich met de gebruiken van het dorp bemoeit en bij de gemeente gaat klagen over andere inwoners. De integratie verloopt daarna moeizaam. Maar alles komt weer goed: dat is het geval wanneer ze het gedenkteken op het stukje grond plaatst. Het motief wordt symbolisch geïllustreerd door de vertelster aan de hand van de reactie van de man op de fiets met het Tiroler hoedje. In het begin van het verhaal fietst hij voorbij en zwaait opgewekt naar haar (blz. 35) Wanneer de foto’s van haar op het internet circuleren, kijkt hij de andere kant op wanneer hij haar passeert (blz. 117) en wanneer ze aan het einde weer alles op de rails heeft, zwaait hij zelfs uitbundig naar haar (blz. 186) De integratie van een westerling in een streek in Nederland is dus een belangrijk motief in deze kleine thriller. Een ander motief is dat er iets in het verleden is gebeurd dat door de daders is verzwegen. Het geldt voor twee gebeurtenissen: de eerste betreft Anna: het meedoen aan een actie van het Dierenbevrijdingsfront, waarbij de consequentie is dat er iemand om het leven is gekomen. Haar mededaders worden door spijt achtervolgd en Anna heeft het incident verdrongen. Misschien heeft ze hieraan een dwangneurose overgehouden. Maar duidelijk is dat ze er niet mee naar buiten kan treden. Het is echter opvallend gemakkelijk waarmee de gewonde zoon zich twaalf jaar later laat afschepen. Een simpel uitgesproken “mea culpa” volstaat om hem weg te krijgen uit haar huis. Zelf heeft ze ook te maken met de dood van de door haar nooit gekende opa Verburg. Die is in de oorlog verraden door de vader van Albert van Klaveren en die vondst (letterlijk van het begraven kistje) komt haar mooi van pas in de burenruzie met Albert van Klaveren. Eigenlijk chanteert ze hem met die kennis en Van Klaveren geeft eraan toe. Dan is er nog het motief van de liefdesrelatie. Ze ontmoet de aantrekkelijke paardeneigenaar Gijs Zoer en wordt al snel verliefd op hem. Binnen een week gaan ze met elkaar naar bed en in de `hooiberg.` Het prille geluk roept gevoelens van jaloezie op o.a. bij Neeltje die een minder gelukkig huwelijk heeft. Daarom vertelt ze roddels over Gijs. Ook komen er foto’s van hun vrijpartij in een mailbericht aan haar “ contactpersonen.” Dat vertroebelt ook de relatie
Maar gelukkig komt het allemaal weer goed en weet paardenfokker Gijs ook leven in Anna te verwekken. Enkele motieven nog even op een rijtje: - Integreren (in een klein dorp in Drenthe) - Heden en verleden - Het geheim - De naweeën van de oorlog - De bedreiging - Liefdesrelaties en problemen
Beoordeling scholieren.com Het is geen echt spannende thriller die Patricia Snel met “De intrigant”heeft geschreven. Er is nauwelijks sprake van een whodunit. De bedreigingen aan het adres van Anna lijken toch niet zo heel erg te zijn en ze weet eigenlijk wel wie er in het dorp achter zit. Er is echter in het verleden iets gebeurd, (dat de lezer in de proloog al had kunnen lezen) maar de jongen die bij haar verhaal komt halen, wordt eigenlijk heel gemakkelijk door Anna afgepoeierd. Ook Robin die zo nodig met het verhaal naar buiten wil treden, is na één nacht al weer uit haar buurt. Daardoor verdwijnt natuurlijk ook een flink stuk spanning. De beide mannen die de potentie hebben haar iets aan te doen, zijn al weer snel verdwenen. Het kistje met de informatie over de oorlog komt ook als geroepen om haar conflict met Albert te beslechten. Ten slotte is er ook een epiloog met een happy end (ze is terug bij Gijs en heeft een baby in de buik). Ik ben van mening dat het verhaal het etiket thriller niet heeft verdiend. Er is eigenlijk weinig spanning te bekennen. Daarmee wordt het onschuldig vermaak. Ik noem het vaak “ zwembad(vakantie)literatuur.” Aan de andere kant is het motief van de integratie in een klein Drents dorp wel interessant. Maar het lijkt er toch wel een beetje op dat de karakters van de dorpsbewoners clichématig zijn neergezet. Ik zou het boek daarom niet willen aanraden voor de vwo-lijst. Havo-scholieren zouden het misschien op hun lijstje kunnen zetten, wanneer hun docent ermee akkoord gaat. Ik zou dat als examenkandidaat wel van tevoren met hem/haar bespreken. De kans is namelijk niet zo groot dat een docent deze schrijfster en deze thriller kent. Maar meer dan 1 punt zou ik het boek niet willen toekennen. Het liefst overigens “prettig weg”: niet moeilijk, fijne bladspiegel en niet al te dik. VMBO-Tl leerlingen zouden het m.i. ook nog prima kunnen lezen. Over de schrijfster en eerder gepubliceerde werk Bron: website auteur
Patricia Snel (1967) groeide op in Gouda en studeerde in Leiden Italiaanse taal- en letterkunde. Na haar studie werkte zij enkele jaren voor een marketing- en communicatiebureau, richtte ze diverse bedrijfjes op en reisde o.a. een half jaar lang door Zuid-Amerika. In 2006 verruilde Patricia de hoofdstad voor het platteland, het decor voor haar tweede roman de Intrigant welke in mei 2011 zal verschijnen. Sinds januari 2011 woont en werkt zij in Singapore, waar zij aan haar derde roman schrijft.